Ανασύρω εκ του βάθους της υπάρξεώς σου άπαντα τα Θεία συναισθήματα, ιδέας, εμπνεύσεις και θέλω φανερώσει σε εν τω μέσω αδελφών σου, λαλούντα Ρήματά Μου εκ του Λόγου Μου πηγάζοντα και εκ της Αγάπης Μου προς τα δημιουργήματά Μου.
Αφαιρώ πάσαν αρνητικήν στάσιν, έφεσιν, διακοπήν, αντίρρησιν, ματαιότητα, υψηλοφροσύνην και εκχέω εκ του Είναι Μου, της Αληθείας και του Φωτός Μου, Θείον Εγκαλλώπισμα επί σε.
Ανασύρω εκ των εγκάτων του «Είναι» σου την Φωνήν Μου, ίνα αύτη ηχήση προς τα έξω της υπόστασεώς σου, φανερώνουσα Βουλάς Μου Ορθοδόξους.
Επιστέφω σε διά του Σταυρού Μου, διά το μέχρι σήμερον έργον σου αφοσιώσεως και λατρείας προς Με και κατηχήσεως ενίων αδελφών σου, ους απέστειλα πλησίον σου.
Ανακαλώ εις την τάξιν και πλήρη ευρυθμίαν τας λειτουργίας του σκηνώματος, ό φέρεις, και εκχέω επ’ αυτού την Χάριν και Ευλογίαν Μου, εξαγιάζων αυτό.
Ευλογώ την δεξιάν σου χείρα, από του βραχίονος και κάτω, και συνδέω ταύτην από του νυν αρρήκτως, μη αποσυντιθεμένης της συνδέσεως ταύτης εφεξής παρ’ ουδενός στοιχείου ή συνδέσμου αυτής, μετά της Εμής και σφραγίζω την σύνδεσιν ταύτην διά του επί του Σταυρού εκχυθέντος Αίματός Μου.
Επανασυνδέω την ύπαρξίν σου με τον λώρον της Δημιουργίας σου ως Πνεύμα άυλον, εξελθόν των Πατρικών Μου Κόλπων, και εμφυσώ επί σε ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙ.
Απεμπολώ εκ σου παν αμάρτημα, παν ολίσθημα και επαναφέρω εντός σου την Αγιότητα, ην έφερες ως Πνεύμα προτού σκηνώσης επί της γης.
Συνδέω σε με τας Ουρανίους Δυνάμεις του Απείρου, Ανάρχου Λόγου, ίνα εξ αυτών λαμβάνης και χρησιμοποιής ταύτας προς εκπλήρωσιν των Πατρικών Θείων Βουλών επί της γης, της επαναστροφής των Ουρανίων Πνευμάτων εις την Πατρικήν Μου Αγκάλην.
Θέτω σε πλησίον μαθητών Μου και μαθητριών, ίνα ως μαθητευόμενος διδάσκης εις αυτούς τα της ΝΕΑΣ ΔΙΔΑΧΗΣ ΜΟΥ.
Θέτω σε εις ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ ίνα ΜΕ ΑΝΑΓΓΕΙΛΗΣ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ, περιβεβλημένον σάκκον και επί των χειρών σου φέροντα ράβδον, ίνα δι’ αυτής κρούης τας θύρας εισόδου των καρδιών – ψυχών των αδελφών Μου και καθαρίζης αυτούς, προκειμένου να ΕΙΣΠΟΡΕΥΘΩ ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΜΟΥ.
Επικυρώ πάσαν Εξουσίαν ως εξ Εμού δοθείσαν διά του ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΟΥ, ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΙΗΣΟΥ.
Το ΙΝΔΑΛΜΑ της ανθρωπίνης ψυχής, η σκηνώσασα εις την ύλην ως σκήνωμα ανθρώπινον, η βαστάσασα εις τας ΘΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΑΓΚΑΛΑΣ ΤΟΝ ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΥΙΟΝ ΚΑΙ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ, η κυήσασα ΑΣΠΟΡΩΣ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ, η παραμείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ και μετά τον τοκετόν Αυτής, η ΠΑΝΑΓΝΗ, ΠΑΝΑΜΩΜΗ, ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΗ ΘΕΙΑ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΨΥΧΗ, η τεκούσα τον ΣΩΤΗΡΑ και ΛΥΤΡΩΤΗΝ, η δεομένη υπέρ υμών και παντός ανθρώπου, και εν σπηλαίοις έτι διαβιούντος, αποστέλλει εις σε τας παλλεύκους Ακτίνας της ΘΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ εις την ψυχήν σου, ίνα λάβης τας εκ της ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡΟΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ και ΕΥΧΑΣ προς πλήρωσιν της υποστάσεώς σου εξ ΑΥΤΗΣ, μεταφέρων την ΧΑΡΙΝ ΑΥΤΗΣ και την ΕΥΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ, επί της γης, εις παν σκήνωμα, όπερ ήθελεν επιλέξει διά την ΦΑΝΕΡΩΣΙΝ ΤΗΣ.
