Μέσα εις το είναι μου την ώρα αυτή, το εκδηλούμενο είναι του Θεούμενου Ανθρώπου, το φέρον την Χάριν της Απειρότητος του Λόγου, την εκφραζομένην επί της γης διά της Ομοουσίου, Ταυτοσήμου και Αδιαιρέτου Χάριτος του Υιού και της Μητρός, συλλέγω τη συγκατάθεση του καθενός όπως το είναι του προσφερθεί εις Θυσίαν, για να τελεσθεί η μετουσίωση της ροής των γεγονότων, που αφορούν την Ελλάδα και την εξέλιξη του Έργου, ώστε όλες οι αντιπαραθέσεις να εισπορευθούν μέσα στην Αγάπη και να καταστούν απαύγασμα Σοφίας, ώστε όλες οι αντιπαραθέσεις να εισπορευθούν μέσα στο Φως και να καταστούν απαύγασμα Δόξας.
Ιδού Εγώ ως Άνθρωπος και ως Θεός, ως ενοποιητής της ανθρώπινης και της Θείας φύσης στην πορεία της επιστροφής του Ανθρώπου που θεώνεται, συλλέγω εντός μου τον Άνθρωπο Εαυτό μου, το συμμέτοχο στην πορεία της Θέωσης, τον αναγνωρίζοντα απόλυτα την ευθύνη της συμμετοχής του στην Προσφορά, η οποία συντελείται και μεταλλάσσω καθετί που δύναται να μειώσει τη δύναμη της δράσης της ενέργειας αυτής. Μεταλλάσσω καθετί που δύναται να εγκλωβίσει τη δύναμη της δράσης της Προσφοράς του Ανθρώπου. Μεταλλάσσω κάθε δόνηση που δεν είναι Απόλυτη Αγάπη. Προσφέρομαι γι’ αυτή τη μεταλλαγή. Προσφέρομαι για τη συνένωση του Ενός Ανθρώπου, όπως αυτή εκδηλωθεί στο Σύμπαν. Θύομαι, όπως οι λόγοι που θα επακολουθήσουν, ως λόγοι ομόψυχοι, ομοούσιοι, πλήρεις Αγάπης και Φωτός, εκπροσωπήσουν τον Θεούμενο Άνθρωπο, τον διαποτιζόμενο από την Χάριν του Δασκάλου Ιωάννη, τον αναλαμβάνοντα απόλυτα την ευθύνη της Προσφοράς και της Θυσίας του, όπως τελεστούν οι απαιτούμενες μεταλλάξεις εντός του.
Υψώνω την προσφορά αυτή ως Σώμα και Αίμα του Θεούμενου Ανθρώπου, του επωμιζόμενου την ευθύνη να παρουσιάσει την Χάριν την οποία έλαβε και την οποία μέσα του βιώνει και αναπλάθει, για να παρουσιαστούν οι εξελίξεις της Θείας Ζωής με πράξεις απειρότητας, με πράξεις αλληλεγγύης, με πράξεις που θα διακατέχονται από το ενδιαφέρον και την Αγάπη για την Θέωση του Ανθρώπου, από το ενδιαφέρον και την Αγάπη για την Ουσία της Ζωής που από το ένδον του καθενός αναδύεται, και είναι απαραίτητο να φανερωθεί και να λειτουργήσει.
Θύομαι ως ο Ένας Άνθρωπος, ο εκπαιδευόμενος Λόγος, ο φέρων Χάριν Δασκάλου Ιωάννη εν επιγνώσει εντός μου, αναλαμβάνοντας απόλυτα την ευθύνη της Θυσίας μου αυτής, όπως αυτή εντός μου καταγραφεί και όπως μετουσιώσω τα δι’ αυτής επωμιζόμενα διά των πράξεών μου και διά των πνευματικών καταθέσεών μου και διά της συνεχούς εκπαιδεύσεώς μου, συντονισμού και Ενώσεώς μου μετ’ Εσού Πάτερ.
Θύομαι για την αναγωγή της Ελλάδος. Θύομαι για την αναγωγή του Ελληνικού λαού. Παρεμβαίνω στις εξελίξεις διά της Θυσίας μου αυτής. Ραίνω τα πάντα διά του Αίματός μου του Φωταυγούς και του Λειτουργικού, όπως μεταλλαχθούν μέσα στις σταγόνες του Ενωτικού μου Αίματος, της Φωταυγούς μου Θυσίας, οι αντιπαραθέσεις και οι έριδες και όπως τελεστούν στο απόλυτο και το διηνεκές οι ενέργειες των τμημάτων του Ανθρώπου που δέονται υπέρ Αγάπης και Ειρήνης, απελευθερώσεως και αποδεσμεύσεως της Ελλάδος και του Έλληνα.
Θύομαι για να μην πεινάσεις Ελλάδα, ούτε πνευματικά ούτε υλικά. Θύομαι για να μη διψάσεις Ελλάδα, ούτε πνευματικά ούτε υλικά. Θύομαι, για να φανερώσεις στον κόσμο το Φως. Θύομαι, για να μη χρειαστεί νέα κατάσταση αιματοχυσίας σου για να κατανοήσεις την αναγκαιότητα της Ένωσης, αλλά καθίσταμαι Εγώ η Ένωση εντός σου, αναδυόμενος μέσα από το είναι σου ως ο Ένας Άνθρωπος Λόγος, ο ενσυνείδητος και ο υπεύθυνος, ο αναλαμβάνων το βάρος του διχασμού σου, της διχοστασίας σου.
Θύομαι, όπως ο πολιτικός σου κόσμος ανανήψει. Θύομαι, όπως οι κίνδυνοι απομακρυνθούν. Θύομαι, όπως οι αναμενόμενοι και επικείμενοι κίνδυνοι ματαιωθούν πλήρως ή υποσταλούν στο ελάχιστο. Θύομαι για την ευφορία και τη γονιμότητα του εδάφους σου, για την ευρωστία των καρπών της γης σου. Θύομαι για την καθαρότητα και την επάρκεια των υδάτων σου, για την ισορροπία των κλιματολογικών σου συνθηκών. Θύομαι για την ανάνηψη της δικαιοσύνης σου, για την ανάνηψη της παιδείας σου, για την ανάνηψη της οικονομίας σου.
Θύομαι για τη μεταστροφή του νου όλων, όσοι ως Έλληνες κινούνται και φέρουν την τιμή αυτής της ονομασίας, ώστε εντός τους να γνωρίσουν την Ουσία σου Ελλάδα και αυτή να παρουσιάσουν ως Ουσία Αγάπης και Φωτός, ως Ουσίας Απειρότητος. Θύομαι, ώστε τ’ αδιέξοδα να λυθούν. Θύομαι, ώστε μέσα στο νου των υπευθύνων, σε όποια παράταξη κι αν ανήκουν κι όποια θέση κι αν κατέχουν, να διαμορφωθούν συνθήκες επιλύσεως των προβλημάτων, συνθήκες συνεργασίας Ενότητας.
Θύομαι για το Έργο μου. Θύομαι για την απελευθέρωση αυτού από τις ανακυκλώσεις των αντιπαραθέσεων. Θύομαι για την προστασία αυτού από καθένα, ο οποίος αποσκοπεί στην αδρανοποίησή του. Θύομαι, ώστε να μην μπορεί να το βάλλει κανείς. Θύομαι, ώστε τα υπεύθυνα στελέχη του με παρρησία και θάρρος να καταδείξουν τον Εαυτό τους. Θύομαι, ώστε η Ενότητα να επιτευχθεί.
Ιδού Ελλάδα, σε αναλαμβάνω μέσα στην Αγάπη μου, εσέ και το λαό σου. Συνειδητά αναγνωρίζω εσέ και το λαό σου ως τμήματα του Εαυτού μου, λειτουργώ την κάθαρση αυτών και την πλήρωση αυτών από Ισορροπία και διαποτίζω με ιδέες Φωτός και Απείρου Ζωής αυτά. Πλημμυρίζω καθετί με το Έργο μου, το Ζων και παλλόμενο, το διαχεόμενο στους Κόσμους, διέποντας το νου, την καρδιά και τη συνείδηση του Ανθρώπου, με την πλημμυρίδα της Χάρης των ιδεών της Αλήθειας, των εκφραζομένων σε πράξεις Ζωής και Αναστάσεως.
Ιδού θύομαι και διά της Θυσίας μου μετουσιώνω και μεταστοιχειώνω όλα τα αποτυπώματα που υπάρχουν μέσα στο Άπειρο Σύμπαν της μορφής και του άμορφου, που αφορούν τη μέχρι σήμερα εκδήλωση του Έργου από τα υπεύθυνα στελέχη και τους μαθητές αυτού, τα διαχεόμενα στα Σύμπαντα και στους Κόσμους και τα διαμορφώνοντα συνθήκες εκπαίδευσης και συνθήκες διδαχής. Τα μεταλλάσσω πλήρως και ισορροπώ καθετί, το οποίο διεταράχθη, με τον προορισμό της Ελλάδος να φανερωθεί ως Σχολείο Φωτός και Ζωής, μεταλαμπαδεύοντας το Φως της σε όλη την οικουμένη.
Ανοίγω οδούς νέων κυματισμών εγγράφοντας μέσα στα Σύμπαντα και τους Κόσμους της Δημιουργίας και μέσα στο Άμορφο του Πατέρα, το πρώτο ολοκληρωμένο αποτύπωμα του Θεούμενου Ανθρώπου, πλήρες Αγάπης και Τελειότητος, πλήρες επιγνώσεως και ευθύνης, το παρουσιάζον την Ενωμένη Ουσία του στους Κόσμους.
Λάβετε, φάγετε, τον Εαυτό σας εις Θυσίαν, όπως η μετάληψη αυτή καταστεί δημιουργική Θυσία, διηνεκής, εις το Άπειρο της Τελειότητος, της εκδηλούμενης όλες τις ώρες του γήινου χρόνου, αλλά και πέρα από το χρόνο και το χώρο, πέρα από τη μορφή, μέσα στο Άπειρο των δημιουργημένων και αδημιούργητων Κόσμων.
