Αγαπημένε μαθητή και ακόλουθε, έχεις ένα δεδομένο, την πορεία της Θέωσής σου. Συμμετέχεις στο Έργο της Θέωσης του Ανθρώπου, που παρουσιάζει το Μήνυμα της Χριστοποίησης πάνω στη γη. Καλείσαι να το εκφράσεις, να το παρουσιάσεις ανάλογα με το δυναμικό σου, με το πόσο έχεις εντρυφήσει πάνω σε αυτό, ανάλογα με τον πνευματικό πόθο της ύπαρξής σου και τη δυνατότητά της να κατανοήσει με σαφήνεια τις Αλήθειες που φανερώνει και γενικά ανάλογα με τον τρόπο εμπέδωσης, εφαρμογής και βίωσης της μαθητείας, που από Μένα παρέχεται.
Ποια είναι όμως η ασφαλιστική δικλείδα, που θα σου επιτρέψει να κατανοήσεις αν κινείσαι σωστά, αν εκδηλώνεις το Έργο Μου όμορφα, χωρίς να το παραποιείς ή να το παραμορφώνεις σύμφωνα με τις δικές σου επιμέρους τοποθετήσεις; Είναι μήπως η πολυετής μαθητεία σου μέσα σε αυτό; Είναι μήπως η σχολαστική μελέτη των βιβλίων, που περιέχουν τη Διδασκαλία Μου; Είναι μήπως η πείρα σου, που σου έχει προσδώσει ικανότητα χειρισμών και δυνατότητα να εκδηλώνεις τα στοιχεία, πάνω στα οποία έχεις μαθητεύσει με διάφορους τρόπους;
Μαθητή και ακόλουθε, άλλοι θα απαντήσουν καταφατικά στην πρώτη ερώτησή Μου, άλλοι στη δεύτερη και άλλοι στην τρίτη. Όμως κανένα από τα σημεία, που σαν ερωτήσεις σου έθεσα, δεν αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα, που θα σου καταδείξει, ότι εκδηλώνεις το Έργο Μου σωστά. Τίποτε από όλα αυτά δεν αρκεί μόνο του. Όλα είναι απαραίτητα. Συνεργαζόμενα θα σε βοηθήσουν να εκδηλώσεις σωστά το Έργο Μου, θα σε οδηγήσουν στην ολοκληρωμένη γνώση και βίωση αυτού, στην ταύτιση με ό,τι παρουσιάζει. Η ύπαρξή τους όμως δεν προεξοφλεί την ορθότητα της εκδήλωσής σου, ούτε σου δίνει το δικαίωμα να πιστεύεις, ότι οι εκδηλώσεις σου παρουσιάζουν την Απόλυτη Αλήθεια και την Τέλεια έκφραση του Έργου Μου.
Όλα αυτά στα λέω γιατί δεν επιθυμώ να οικοδομήσεις ένα ανθρώπινο Έργο. Δεν θέλω να κάνεις λάθη όμοια με αυτά που η ανθρωπότητα παρουσίασε και παρουσιάζει. Όταν ήρθα στη γη, πριν δύο χιλιάδες χρόνια, άφησα μία Διδασκαλία Πύρινη και Θεία, Αναλλοίωτη μέσα στους αιώνες, Ασύλληπτη μα και προσιτή ταυτόχρονα. Μία Διδασκαλία που κάθε Άνθρωπος μπορούσε να προσεγγίσει, αν ήθελε να μετουσιώσει τα στοιχεία της προσωπικότητάς του, να ανοίξει το νου του στην Αλήθεια, την καρδιά του στην Αγάπη και στην Ενότητα. Ο Άνθρωπος, όμως, αφομοίωσε τη Διδασκαλία Μου με τη διάνοιά του, τη ζύμωσε με την εμπειρία, τα πλαίσια, τους περιορισμούς και τα κατεστημένα του και φανέρωσε ένα ανδρείκελο της Αλήθειας, με το οποίο αντικατέστησε τη Θεία Αλήθεια Μέσα από καταστάσεις διττότητας, από συμφέροντα ή οποιοσδήποτε μορφής επιδιώξεις και διαθέσεις ανθρώπινης εξουσίας ή κυριαρχίας παραποίησε τη Διδασκαλία Μου και αυτή την παραποίηση φανέρωσε στον Άνθρωπο σαν δρόμο πνευματικής ανόδου και Ταύτισης μαζί Μου.
Αγαπημένε Μου δεν σε δίδαξα να ενωθείς με παραποιήσεις. Σε δίδαξα να ενωθείς με την καθαρή Αλήθεια, που δεν έχει να κρύψει τίποτα, που δεν φοβάται τίποτε, που δεν προκαλεί στους εκφραστές της ούτε ένα κυμάτισμά τύψης ή ενοχής, αλλά ξεκάθαρα διαχέεται και παρουσιάζεται, έτσι όπως είναι. Σε προλαβαίνω στην αρχή, πριν ακόμα διαμορφώσεις ένα συγκεκριμένο τρόπο έκφρασης του Έργου Μου. Πριν καταστήσεις τη δομή των παρανοήσεων, που έχεις σχηματίσει στο νου σου και έχεις διοχετεύσει στις εκδηλώσεις σου, τόσο ισχυρή, ώστε να μην μπορείς να την υπερβείς, με συνέπεια να διδάξεις πάλι στον Άνθρωπο κάτι, που δεν είναι η Αλήθεια, πιστεύοντας ότι είναι. Να καθοδηγήσεις υποστάσεις στη δική σου παρανόηση, όταν Εγώ επανειλημμένα σε καλώ να απαρνηθείς περιορισμούς, όρια παραπετάσματα, ακόμα κι αυτά που σωστά θεωρείς, για να προχωρήσεις. Πιστεύεις, ότι τυχαία σου ζητώ κάτι τέτοιο ή μήπως σου παρουσιάζω μία ολοκληρωμένη λειτουργία Νόμου; Μήπως θέλω να σε προφυλάξω από τις ιδέες και τα στοιχεία σου, που έχεις εξυψώσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη μπορείς να αντιληφθείς την αναλήθειά τους, να τα καταλύσεις και να τα μετουσιώσεις;
Η πορεία της Θέωσης, Άνθρωπε, έχει πολλές απαιτήσεις, αναφέρεται σε λεπτές έννοιες. Απευθύνομαι σε συνειδητούς μαθητές, συνεπάγεται επομένως, ότι όσα διδάσκω δεν θα παρανοηθούν, τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να οδηγήσουν σε αναρχία, σε απόσπαση από Μένα, σε συνεχείς συγκρούσεις και στείρες αντιπαραθέσεις, χωρίς κανένα σκοπό και στόχο. Όσα διδάσκω είναι απαραίτητο να τα αξιοποιήσεις, για να ξεφύγεις από την καθιερωμένη πνευματική πορεία. Το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας παρουσιάζει κάτι νέο, τη Θέωση του Ανθρώπου. Μέχρι τώρα κανένας Άνθρωπος πάνω στη γη δεν είχε περπατήσει αυτό το δρόμο. Μέχρι τώρα το σύνολο της ανθρωπότητας δεν λάμβανε τη διάχυση της Ευλογίας και της Χάρης, όπως ήδη τη λαμβάνει από Μένα. Επομένως κάτι έχει αλλάξει, κάτι διαφορετικό συμβαίνει, που δεν είναι δυνατόν να εκφραστεί με τους τρόπους που μέχρι σήμερα ακολουθούσε η πνευματική πορεία του Ανθρώπου πάνω στον πλανήτη. Γι’ αυτό και πρέπει να ξεπεράσεις τις καθιερωμένες μορφές πνευματικής πορείας, που στους αιώνες της ανακύκλωσής σου στην ύλη θαύμαζες και δημιούργησαν μέσα σου πρότυπα, που σε οδήγησαν να ταυτιστείς συνειδητά ή ασυνείδητα με ιδεολογίες ή ποιότητες εκδηλώσεων, που μπορούν να καταστούν τροχοπέδη στην πορεία σου, εφόσον είναι στατικές ή ακόμα περισσότερο εφόσον σε εμποδίζουν να αποδεχθείς και να κατανοήσεις την Αποκάλυψη – Διδαχή της Θέωσης, που σου παρουσιάζω στη Νέα Εποχή.
Αγαπημένε Μου μαθητή, καλώ σε αυτό το Έργο τον Άνθρωπο ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς. Διαχέω Ευλογία, χωρίς εξαιρέσεις, σε κάθε τμήμα του Ανθρώπου. Διαμοιράζω τη Θεία ενέργεια της Αγάπης Μου και του Φωτός Μου σε ολόκληρο τον πλανήτη, χωρίς να κατονομάζω ή να διαχωρίζω τα τμήματα του Ανθρώπου σε αρνητικά και θετικά, καλύτερα ή χειρότερα. Εσύ τι κάνεις; Πώς εκδηλώνεις τη Διδαχή Μου; Βάζεις ετικέτες πάνω στις υποστάσεις για να τις γνωρίζεις; Και ποια ετικέτα μπορεί να προσδιορίσει το απειροδιάστατο μίας υπόστασης; Πού είναι η ενσυνείδητη επίγνωσή σου, η διάκρισή σου που σε καλεί να φέρνεις συνέχεια στην επιφάνεια την Ένωσή σου με Μένα; Να γνωρίζεις, ότι κάθε υπόσταση είναι κομμάτι σου και πρέπει έτσι να την αισθάνεσαι; Πού είναι εκείνη η ετοιμότητα του πνευματικού μαθητή που μέσα στην καθημερινή ζωή μπορεί να εκφραστεί και να αγκαλιάσει όλες τις εκδηλώσεις του Ανθρώπου, χωρίς να τις πλαισιώσει δεσμεύοντάς τες, αλλά διαχέοντας την ενωτική του δόνηση, την Αγάπη του, την τροφοδοσία της ύπαρξής του, για να τις απελευθερώσει, αν τυχόν αισθανθεί και τον παραμικρό παλμό δυσαρμονίας;
Σου αρέσει να βλέπεις γύρω σου την αμαρτία. Τι θα πει αμαρτία, Άνθρωπε, έχεις σκεφθεί; Ταιριάζει η έννοια αμαρτία, όπως μέχρι τώρα την έχεις διδαχθεί, με την πορεία της Χριστοποίησης-Θέωσης; Ταιριάζει με τη νέα ροή των πραγμάτων, με την ταχύρρυθμη κίνηση, με την εκδήλωση του Θεού της Αγάπης και του Ελέους, με τη δυνατότητα του Ανθρώπου να εκδηλώσει Θεό από εντός του; Ή μήπως ταιριάζει με το Θεό της εκδίκησης και της ανταπόδοσης, δηλαδή με τα υπολείμματα της περιορισμένης αντίληψής σου περί Θεού, που ακόμα υπάρχουν μέσα στη διάνοιά σου και τροφοδοτούν την παραποίηση της Εικόνας Μου; Επειδή δεν μπορείς να αντέξεις την παραποίηση που μέσα σου υπάρχει, δεν μπορείς να τη δεχθείς και να την αφομοιώσεις, γιατί συμβαίνουν συγκρούσεις με το ενεργοποιημένο Θείο δυναμικό σου, γι’ αυτό σου είναι πάρα πολύ εύκολο να τη μεταθέτεις στα άλλα τμήματα του Εαυτού σου. Μιλάς γι’ αυτήν, χωρίς να την αναφέρεις σαν λέξη. Χρησιμοποιείς άλλες έννοιες, που μεταφέρουν και εκφράζουν ίδια κραδασμική ποιότητα, ενισχύοντας τη διδασκαλία ενός Θεού εκδίκησης και σκληρότητας. Πόσο απέχεις από Μένα, πόσο αδύνατο είναι με αυτή τη νοητική τοποθέτηση να ενωθείς μαζί Μου ολοκληρωτικά!
Άνθρωπέ Μου, Εγώ σου μιλώ και αυστηρά και δυναμικά, εκδηλώνομαι με τρόπους πολλούς, με έντονο δυναμικό και μεγάλη ισχύ πολλές φορές, για να σε ταξινομήσω άμεσα. Σε διδάσκω, σου επεξηγώ τι πρέπει να κάνεις, πώς πρέπει να κινηθείς, για να γνωρίσεις τους Νόμους Μου. Σου παρουσιάζω τα αποτελέσματα των εκδηλώσεών σου και αφού οι εκδηλώσεις σου είναι ποικίλες, είναι ποικίλα και τα αποτελέσματά τους, που σου αναλύω. Δεν είναι δυνατόν να σου παρουσιάζω μόνο τα αποτελέσματα που ενισχύουν τη Χάρη, την Ευλογία και την άνοδό σου, προερχόμενα από την Αγάπη και τη διαυγή φανέρωση της Ενότητάς Μας, του Φωτός και της Ισορροπίας και να μη σου παρουσιάσω τα άλλα αποτελέσματα, τα προερχόμενα από ατελείς λειτουργίες σου. Αυτά που σε διδάσκουν με ένα διαφορετικό τρόπο και σε οδηγούν σε μία διαφορετική διεργασία, που ανακυκλώνεται μέσα σου μέχρις ότου καταφέρεις να αποκτήσεις επίγνωση του λάθους, να αποκαταστήσεις την Ισορροπία σου και την Ταύτισή σου με Μένα, την Ενότητά σου με τη Θεία Νομοτέλεια.
Όμως ουδέποτε σε απείλησα, ουδέποτε θα σε απειλήσω, ουδέποτε σε εκδικήθηκα κι ουδέποτε θα σε εκδικηθώ. Αυτές οι ποιότητες ανήκουν στη διττότητα, στην ανθρώπινη μορφή εξουσίας. Διότι η απειλή περιέχει μέσα της φόβο. Όταν η ανθρώπινη υπόσταση αισθάνεται ότι κινδυνεύει, τότε εκδηλώνει το δυναμικό της και απειλεί. Όταν η ανθρώπινη υπόσταση αισθάνεται ότι γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, τότε ορθώνει το δυναμικό της και εκδικείται. Ποια ανθρώπινη υπόσταση όμως; Αυτή που είναι εγκλωβισμένη μέσα στην προσωπικότητα, που δεν έχει επαφή και Ένωση με Μένα. Γιατί η υπόσταση που έχει επαφή και Ένωση με Μένα συνειδητά, καθημερινά, ολοκληρωμένα, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και επομένως δεν έχει ανάγκη να απειλήσει. Δεν μπορεί να καταστεί αντικείμενο εκμετάλλευσης από κανένα άλλο τμήμα του Ανθρώπου και επομένως δεν έχει ανάγκη να εκδικηθεί. Όλες αυτές οι διττές έννοιες λειτουργούν στη διδαχή της διττότητας. Όταν εισέρχεσαι στη διδαχή της Ένωσης οι διττές έννοιες εκδηλούμενες σαν ποιότητες συναισθημάτων, συνειδησιακών βιωμάτων, λόγου και σκέψης, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά σε καθηλώνουν, σε εγκλωβίζουν, χρησιμοποιούν λανθασμένα το δυναμικό σου.
Κάθε μορφή καταπίεσης συντελεί στην ανικανότητά σου να προχωρήσεις με επίγνωση και συνειδητότητα, διευρύνοντας το νου σου. Εγώ ούτε καταπίεσα, ούτε καταπιέζω. Πριν δύο χιλιάδες χρόνια είπα: «Όποιος θέλει να Με ακολουθήσει». Το ίδιο λέω και τώρα. Όποιος θέλει. Ξέρω, ότι αργά ή γρήγορα, Άνθρωπε, δεν θα υπάρχει ούτε ένα τμήμα σου, που να μη θέλει, γιατί είναι αδύνατο να μη θέλεις τον Εαυτό σου. Όμως η ανθρώπινη αντίληψη, που δεν έχει αποκτήσει την ενσυνείδητη πίστη της Ενότητας και δεν μπορεί να κινηθεί σε αυτά τα πεδία, καταπιέζει για να οδηγήσει ένα τμήμα του Ανθρώπου να θέλει. Μα πώς μπορεί ένα τμήμα του Ανθρώπου να θέλει να Με ακολουθήσει μέσα από την καταπίεση, όταν το ενεργειακό δυναμικό της καταπίεσης εισερχόμενο μέσα στην υπόσταση προκαλεί τέτοιες ενεργειακές δυσαρμονίες στο είναι της, που μπορούν να την αποσυντονίσουν πλήρως και να την οδηγήσουν σε πλήρη άρνηση; Σε περίπτωση που η καταπίεση λειτουργεί θετικά αυτό συμβαίνει, γιατί η υπόσταση πάνω στην οποία εξασκείται, λόγω της πνευματικής της εξέλιξης, της Ισορροπίας και της επίγνωσής της, την αντιλαμβάνεται μέσα από την^ Αγάπη και την Ενότητα σαν επιτάχυνση της εσωτερικής της εκπαίδευσης. Εξακοντίζεται σε συνειδητή συμμετοχή στο Έργο Μου και εσωτερική βίωση αυτού, μετουσιώνοντας με τον τρόπο αυτό τον κραδασμό της καταπίεσης στην ελεύθερη δόνηση της Ενότητας με Μένα.
Η θετική λειτουργία της καταπίεσης, που σου ανέπτυξα, δεν μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογία για την οποιαδήποτε έκφραση ή μορφή καταπίεσης του Ανθρώπου προς τον Άνθρωπο. Το δυναμικό Ζωής, η Αγάπη και η Ενότητα που εκδηλώνει η καταπιεζόμενη υπόσταση, της επιτρέπουν να απολαμβάνει την Αρμονία που η ίδια δημιουργεί. Η κίνηση, όμως, που εκδηλώθηκε από τον καταπιεστή της, εγγράφεται μέσα του και ενεργοποιεί τους Νόμους, ώστε να διδαχθεί και να μην εκδηλώνεται με αυτό τον τρόπο. Να διδαχθεί την απόλυτη Ενότητα, την απόλυτη ενσυνείδητη πίστη. Να αφήσει πίσω τις εκφράσεις του ανθρώπινου φόβου και της ανθρώπινης κυριαρχίας, εξουσίας και επικράτησης, που καμία σχέση δεν έχουν με το Έργο Μου, με Μένα, όταν απομονώνονται. Έχουν σχέση με Μένα από τη στιγμή που σαν στοιχεία – μέρη του Όλου θα μετουσιωθούν για να αποκαταστήσουν την Ισορροπία, όχι σαν εκδήλωσή Μου που παρουσιάζει το Απόλυτο, την Αλήθεια. Κατάλαβέ το.
Σου έχω δώσει Χάρη. Για να στη δώσω σε γνώριζα. Ήξερα τι μπορείς να κάνεις και πώς θα την εκδηλώσεις. Νομίζεις, ότι δεν ξέρω σε ποιες φάσεις της καθημερινότητάς σου μπορείς να τη χειριστείς λανθασμένα; Αυτό είναι παιδαριώδες και έρχεται σε πλήρη αντίφαση με την Παγγνωσία Μου, καθώς και με την εκπαίδευση η οποία σου παρέχεται από Μένα. Γνωρίζω απόλυτα τις αντιδράσεις σου και τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνεις τη Χάρη Μου. Επιτρέπω να φανερώνονται κάποιες λανθασμένες κινήσεις σου, ενεργοποιώ όμως ταυτόχρονα μέσα σου τις επιπτώσεις αυτών. Σε ακονίζω, Άνθρωπε, για να αντιλαμβάνεσαι τις λανθασμένες λειτουργίες εκδήλωσης της Χάρης. Γι’ αυτό διατηρώ το Έργο Μου ακόμη σε φαινομενική αφάνεια και δεν το έχω αποκαλύψει σε όλη τη γη, που περιμένει να ακούσει την Αλήθεια Μου. Για να σε κάνω ικανό, εσένα καταρχήν τον πρωτοπόρο μαθητή Μου, να διακρίνεις, να αγαπάς και να αντιμετωπίζεις κάθε μορφής δυσαρμονία μετουσιώνοντάς την. Να σε προετοιμάσω, ώστε, ακόμα κι αν με λάθος τρόπο τη Χάρη Μου εκδηλώσεις, να είσαι ικανός να το αντιληφθείς, να το κατανοήσεις και να επανορθώσεις, χωρίς να θεωρήσεις τη λανθασμένη σου εκδήλωση έκφραση της Αλήθειας.
Σίγουρα μπορώ να αφαιρέσω τη Χάρη, που σου έδωσα. Όπως τη δίνω έτσι και την αφαιρώ. Γιατί να στη δώσω, όμως, αν σκοπεύω να στην αφαιρέσω κι αν τελικά το κάνω, σε τι θα αποσκοπώ; Ποιος θα είναι ο στόχος Μου, τι θα παρουσιάζει η λειτουργία αυτή; Σίγουρα θα παρουσιάζει μια σκοπιμότητα διδαχής, για να αισθανθείς τη διαφορά που υπάρχει στην υπόστασή σου όταν φέρεις Χάρη, από όταν δεν φέρεις, και να πάψεις να χρεώνεσαι από τη ροή των λανθασμένων επιλογών σου. Συνήθως, όμως, εσύ ο ίδιος με τις επιλογές σου και τις κινήσεις σου ενεργοποιείς τους ανάλογους Νόμους και εκπίπτεις της Χάρης. Είναι αυτό ποινή, τιμωρία; Όχι, είναι φυσικό επακόλουθο. Είναι λειτουργία προστασίας σου, που σε βοηθά να συνειδητοποιήσεις την έλλειψη της Χάρης και να αποκαταστήσεις ό,τι δημιούργησες, ώστε να την εκδηλώσεις πάλι.
Θα σε εισάγω σε βαθύτερες έννοιες, Άνθρωπε, γιατί από τη στιγμή που εκπαιδεύεσαι για να ενωθείς μαζί Μου, είναι παιδαριώδες να σου μιλώ για αφαίρεση και απονομή εκ νέου της Χάρης. Η μαθητεία σου αυτή αφορά ένα εκπαιδευτικό στάδιο. Η ουσία της Αλήθειας είναι, ότι η Χάρη, εφόσον σου δίνεται, υπάρχει μέσα σου, όπως υπάρχω κι Εγώ. Όπως πάντα υπήρχα, είτε Με γνώριζες, είτε Με έβλεπες, είτε Με αισθανόσουν, είτε δεν Με αισθανόσουν. Η Πανταχού Παρουσία Μου δεν είναι μόνο έξω από σένα, είναι και μέσα σε σένα. Η συνειδητότητά σου δεν Με αντιλαμβάνεται και δεν Με εκδηλώνει. Επομένως και στο θέμα της Χάρης η συνειδητότητά σου είναι εκείνη, που αντιλαμβάνεται ή δεν αντιλαμβάνεται τη Χάρη και μπορεί να την ενεργοποιήσει ή να μην την ενεργοποιήσει.
Αγαπημένε μαθητή, συνετίσου. Είναι απαράδεκτο να θέλεις πάλι να Με ντύσεις με ό,τι σου ταιριάζει και εξυπηρετεί την ατομικότητά σου και την τάση σου για υπεροχή, εξουσία και κυριαρχία. Είναι απαράδεκτο, αν και είσαι μαθητής Μου, να μην αναγνωρίζεις ότι μαθητεύεις, αλλά να ισχυρίζεσαι σε ορισμένες φάσεις της εκπαίδευσής σου, ότι μαθητεύουν όλοι οι άλλοι εκτός από σένα ή ότι όλοι οι άλλοι μαθητεύουν σε κατώτερο στάδιο από αυτό που εσύ μαθητεύεις, επομένως έχεις το δικαίωμα κάποιας απολυτότητας. Κανένα τέτοιο δικαίωμα δεν έχεις, γιατί το Έργο Μου δεν είναι χωρισμένο σε κατώτερους και ανώτερους, δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις ή στεγανά σε αυτό. Αντίθετα η ανακύκλωση της Διδαχής Μου ανάμεσα στα διάφορα τμήματα του Ανθρώπου – μαθητή, που στο Έργο Μου συμμετέχουν, γίνεται με ευρυθμία, ευταξία, Ισορροπία και δημιουργεί προϋποθέσεις για την ανάδειξη της συνεργασίας και της σύμπνοιας. Σε εκπαιδεύω για να παρουσιάσεις την ολοκληρωμένη Ενότητα, ένα συμπαγές Έργο, εκδηλούμενο με πολλαπλούς τρόπους Αγάπης, Ενότητας, Σοφίας, Απειρότητας, που όταν κληθεί να παρουσιαστεί δημόσια στον Άνθρωπο, δεν θα έχει ανάγκη να κρύψει τίποτα. Δεν θα έχει ανάγκη να δικαιολογηθεί για την ατέλειά του, γιατί δεν θα υπάρχει ατέλεια στην εκδήλωσή του. Θα φανερωθεί ολοκληρωμένα σαν Αλήθεια, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι τα διάφορα τμήματα του Ανθρώπου, που θα το εκφράζουν, δεν θα έχουν ατέλειες.
Άλλωστε, το Έργο Μου τη Θέωση του Ανθρώπου διδάσκει, του ατελούς Ανθρώπου. Γιατί για τον Τέλειο Άνθρωπο η Θέωση είναι γεγονός. Δεν θα μπορούσε ο Τέλειος Άνθρωπος, ο ενωμένος με το Λόγο – Χριστό, να κατέβει στη γη μόνο και μόνο για να παρουσιάσει μία διδασκαλία, που δεν θα ήταν προσιτή στον Άνθρωπο με τις ατέλειες. Η διδασκαλία παρουσιάζεται σύμφωνα με την καθημερινότητα, μέσα στην καθημερινότητα, για να ενωθεί μαζί Μου ο ατελής Άνθρωπος, που έχει διάθεση να προχωρήσει. Για να ενωθεί μαζί Μου ο Άνθρωπος που ξεκίνησε από την άγνοια και είχε την πεποίθηση, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχω μέσα του. Γιατί δεν απευθύνομαι σε λίγους εκλεκτούς, αλλά σε κάθε Άνθρωπο. Μη δημιουργείς εκλεκτή τάξη ανθρώπων, γιατί δεν υφίσταται κάτι τέτοιο, κι αν έχεις αυτή την ιδεολογική τοποθέτηση, τότε, αλήθεια σου λέω, είναι αδύνατο να παρουσιάσεις το Έργο Μου. Είσαι έξω από τα δεδομένα του. Θα παρουσιάσεις κάτι άλλο, μία προσέγγιση της Αλήθειας σαν αυτές που ήδη υπάρχουν πάνω στον πλανήτη σου, όχι το Έργο της Χριστοποίησης-Θέωσης.
Θέλεις να συντελέσεις στη Θέωση του Ανθρώπου, να θεωθείς; Ακολούθησε τη Διδασκαλία Μου. Όστις θέλει οπίσω Μου ελθείν, είπα και λέω. Όποιος θέλει, σημαίνει, όποιος τολμά να ξεπεράσει τον εαυτό του, να θυσιάσει αυτά που θεωρεί απαραίτητα, τα εμβλήματα της εξουσίας και της προστασίας του εαυτού του. Διότι, αν θωρακίζεσαι για να έρθεις σε Μένα, δεν μπορείς να Με χωρέσει. Εγώ είμαι ο μόνος θώρακας, ο Άπειρος, που υπάρχω στα πάντα. Είμαι θώρακας γιατί είμαι η Ενότητα και γιατί περιέχω τα πάντα μέσα Μου και στα πάντα υπάρχω.
Αγαπημένε Μου μαθητή, στην καθημερινή σου ζωή κάνεις πολλά σφάλματα. Παρουσιάζεις ατελή διάκριση και εκδηλώνεις λανθασμένες επιλογές και πράξεις που σε εγκλωβίζουν σε δυσαρμονικούς κυματισμούς. Χρησιμοποιείς λανθασμένα τη Θεία ενέργεια, που σου διοχετεύω, καταναλώνοντάς την με πολλούς και διάφορους τρόπους. Θέλω να ξέρεις, ότι δεν κρίνω την κακή χρήση της Θείας ενέργειας, ούτε την πράξη που τη ντύνει, ανάλογα με το αν συμβιβάζεται με την ηθική σου ή όχι. Η ανθρώπινη ηθική, η οποία άλλωστε είναι και μεταβλητή, δεν είναι το μέτρο της δυσαρμονίας. Το μέτρο της δυσαρμονίας είναι ο τρόπος με τον οποίο ο κραδασμός της λανθασμένης χρήσης της Θείας ενέργειας διαχέεται στο Σύμπαν και προκαλεί επιπτώσεις σε χώρους, σε αντικείμενα, σε υποστάσεις. Αυτό είναι το κριτήριο της δυσαρμονίας, που από σένα εκπορεύεται και σε περιβάλλει με κραδασμικές δομές ανάλογες με τα αποτελέσματα που δημιουργεί στο Σύμπαν της μορφής και του άμορφου.
Οι κραδασμικές δομές της δυσαρμονίας σου ενεργοποιούν τους Νόμους, για να σε διδάξουν και να αποκαταστήσεις οτιδήποτε διετάραξες. Υπάρχει όμως περίπτωση να ενεργοποιήσεις τους Νόμους με τρόπο, που δεν ανταποκρίνεται στην κραδασμική ποιότητα και ισχύ της δυσαρμονίας που εξεπόρευσες. Αυτό συμβαίνει, γιατί κάποιους τρόπους κατανάλωσης και κακής χρήσης της Θείας ενέργειας τους θεωρείς ιδιαίτερα αξιόποινους και αξιοκατάκριτους. Η νοητική σου τοποθέτηση τους έχει επιβαρύνει, αποδίδοντας σε αυτούς δυναμικό δυσαρμονίας μεγαλύτερο από ότι στην πραγματικότητα έχουν, με συνέπεια να εισπράττεις αποτελέσματα ανάλογα με το νοητικό σου κατεστημένο, που δεν σε βοηθούν, αλλά σε καθηλώνουν χειρότερα. Γιατί οτιδήποτε μέμφεσαι το δεσμεύεις και αδυνατείς να το μετουσιώσεις. Προσπαθείς να το αποκόψεις από σένα, να το αποβάλλεις από μέσα* σου και επομένως δεν μετουσιώνεται. Αντίθετα όταν κάποιους τρόπους κατανάλωσης και κακής χρήσης της Θείας ενέργειας τους θεωρείς λιγότερο σοβαρούς από ότι είναι, τότε οι Νόμοι δεν επηρεάζονται από τη νοητική σου τοποθέτηση. Σου παρουσιάζουν αποτελέσματα που αντιστοιχούν στην πραγματική κραδασμική ποιότητα και ισχύ της δυσαρμονίας σου. Αυτό συμβαίνει γιατί στη δεδομένη περίπτωση δεν υπάρχει η λειτουργία της μομφής, που πάντα δημιουργεί εμπλοκές και προβλήματα στη διεργασία της μετουσίωσης.
Αγαπημένε μαθητή, η επίγνωση που μέσα σου δημιουργείται από τη μετουσίωση μίας συγκεκριμένης δομής δυσαρμονίας σε καθιστά άτρωτο σε αυτήν. Επομένως αν είσαι καταπιεστικός ή απειλητικός, όταν την αντιληφθείς να εκδηλώνεται από τα άλλα τμήματα του Εαυτού σου Ανθρώπου, σημαίνει, ότι φοβάσαι μην υποπέσεις σε αυτήν ξανά, άρα δεν την έχεις μετουσιώσει. Αν πραγματικά ήσουν άτρωτος σε αυτή, τότε θα προσέφερες την κατανόησή σου στην υπόσταση, που την εκδήλωσε. Θα τη βοηθούσες να περάσει τα στάδιά της και να οδηγηθεί με την ελεύθερη επιλογή της στη μετουσίωση και στην επίγνωση που αυτή δημιουργεί. Διότι διαφορετικά οποιοδήποτε αποτέλεσμα, και παροδικό είναι, και μπορεί να προκαλέσει ρήξη μέσα στην αρμονία της υπόστασης, για την οποία υπόλογος θα είσαι εσύ κι όχι η υπόσταση που δέχθηκε μία βίαιη και ατελή ενεργειακή διαπότιση, χωρίς να συνειδητοποιήσει τι της συνέβη. Δεν μπορείς να προχωράς σε συνειδητή μαθητεία Θέωσης και να μη διδάσκεις τις συνειδητές διεργασίες ιδιαίτερα στα τμήματα του Ανθρώπου, που συμμετέχουν στο Έργο Μου και επιζητούν τη συνειδητή μαθητεία τους.
Εσύ, Άνθρωπε, μέσα από τη διδασκαλία σου θα βρεις τον τρόπο να εκδηλώσεις την κατανόηση, διαφορετικά δεν εκπαιδεύεσαι, δεν έχεις κάνει ούτε ένα βήμα. Η εύκολη λύση είναι να διοχετεύεις οτιδήποτε έχεις βιώσει με τρόπους εξουσιαστικούς ή βίαιους. Μία τέτοια διοχέτευση των βιωμάτων, που προέρχονται από τη Διδασκαλία Μου, παρουσιάζει τα κενά της ύπαρξής σου, το διαχωρισμό σου από Μένα σε λεπτοφυή σημεία, που δεν τα έχεις αντιληφθεί. Το δύσκολο είναι να εισχωρήσεις στην κατανόηση και με συνειδητότητα και του δικού σου τμήματος και του τμήματος του Ανθρώπου που θέλεις να βοηθήσεις, να μιλήσεις, να διδάξεις, να καθοδηγήσεις. Να έχεις την υπομονή, που έχω Εγώ και σε περιμένω αιώνες αιώνων για να φθάσεις τώρα, μετά από τόσα χρόνια, ενώ φέρεις από Μένα τόση Χάρη, Ευλογία και Δωρεές, να παραποιείς και πάλι την Αλήθεια Μου.
Δεν έχεις την υπομονή να περιμένεις δύο χρόνια ή τρία για να γίνει μία συνειδητή μετουσίωση σε ένα τμήμα του Εαυτού σου, όταν Εγώ για να γίνεις συνειδητός Θεός σε περιμένω αιώνες και η αναμονή Μου ακόμα δεν έχει τελειώσει. Συνειδητός Θεός θα γίνεις διδάσκοντας τα τμήματα του Εαυτού σου, τον μαθητή Μου, να είναι συνειδητός. Να ξέρει πού βαδίζει, τι κάνει, τι επιλέγει, τι επιπτώσεις θα έχει και πώς μπορεί να τις μετουσιώσει και να τις αντιμετωπίσει. Αλλιώς αντιφάσκεις και προκαλείς σύγχυση στις ιδέες σου, στις εκδηλώσεις σου, στην πορεία σου, από την οποία είναι δύσκολο να ξεφύγεις. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από σένα και ιδιαίτερη ενίσχυση από Μένα με συνεχείς παροχές Θείου Φωτός, Ενότητας και Αρμονίας, ώστε να συντελεστούν οι λειτουργίες κάθαρσης και εξισορρόπησης του είναι σου, που θα επιτρέψουν την ελεύθερη διακίνηση των Θείων ιδεών στο νου σου, της Θείας Αγάπης στην καρδιά σου. Θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις τη λεπτοφυώς λανθασμένη διαδρομή, που χαράζεις μέσα στο Ενιαίο Έργο Μου.
Απορροφώ από το νου σου, Άνθρωπε, τα κατεστημένα του σωστού και του λάθους, του καλού και του κακού. Απορροφώ κάθε μέτρο σύγκρισης που χρησιμοποιείς. Αντί αυτού σου δίνω υπευθυνότητα, επίγνωση, διάκριση και συνειδητότητα για την πορεία της Θέωσης. Ενεργοποιώ τη ροή της μετουσίωσης για να εκπηγάζει από εντός σου με την ισχύ της Απολύτου Αγάπης και να παρουσιάζει συνεχείς μεταλλαγές ανόδου και εξέλιξης. Σε καλώ σε συνειδητή μαθητεία και συμμετοχή στο Έργο, όποια θέση κι αν κατέχεις. Διότι όποια θέση κι αν έχεις, διδάσκεσαι και πρέπει να γνωρίζεις, ότι κάθε τμήμα του Εαυτού σου, που συμμετέχει στο Έργο Μου, συμβάλλει στην εξέλιξή σου, όπως αντίστοιχα και συ συμβάλλεις στην εξέλιξη των άλλων τμημάτων του Εαυτού σου. Αυτή είναι η εσωτερική λειτουργικότητα και Ενότητα των τμημάτων του Ανθρώπου, που συνειδητά επιθυμούν να ενωθούν μαζί Μου, τον Δάσκαλο Ιωάννη και το Έργο Μου.
Σε ευλογώ, Αγαπημένε Μου. Τη διδασκαλία που σου διοχέτευσα την ταυτίζω με το είναι σου, το νου σου, την καρδιά σου, τη συνείδησή σου και τα σώματά σου, για να παλμοδονείται και να αναδιπλώνεται εντός σου μέχρι την ολοκληρωτική σου εντρύφηση σε αυτήν και τη μεταλλαγή σου. Τυπώνω την Παρουσία Μου σαν ενεργειακή ροή Απειρότητας στους παλμούς των σωμάτων σου, για να σε καταστήσω απόλυτα συμμέτοχο στο Έργο Μου. Ικανό να παρουσιάσεις αυτό όπως είναι και όχι όπως θα ήθελες να είναι, κατανοώντας το μέσα από τους περιορισμούς της ανθρώπινης αντίληψης.
