Άπειρε Λόγε Χριστέ, ανακυκλούμενε Εαυτέ, Άπειρη Μοναδική Ύπαρξη, έρχομαι κοντά σου γεμάτος ταραχή και ανισορροπία. Το σώμα και ο νους μου υποφέρουν, δέσμια αρνητικών ενεργειών και η ψυχή μου έχει πέσει σε παθητικότητα. Ενέπνευσέ με Κύριε να μπορέσω να δω την αλήθεια αυτής της κατάστασης, να πάρω το μεγάλο δώρο της και να μπορέσω να συνεχίσω την πορεία ακολουθώντας Σε.
Το σώμα μου υποφέρει και ο νους μου παγιδεύεται σε αρνητικές σκέψεις. Οι εξωτερικές συνθήκες φαίνονται να τα ενισχύουν. Βλέπω τους περιορισμούς του σώματος, που κουράζεται εύκολα, του νου που έχει επιθυμίες για υλικές απολαύσεις, που περιμένει γρήγορα αποτελέσματα από μικρές ελλιπείς προσπάθειες. Βλέπω την ψυχή μου να καταδικάζεται σε αδράνεια, επειδή ο νους λέει ότι δεν υπάρχει νόημα στην προσπάθεια, καθώς βιώνει την αντίδραση σε κάθε κίνηση. Η λειτουργία των σκέψεων μέσα μου λέει: «Δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα, κανείς δεν προοδεύει, πού είδες αποτέλεσμα σε σένα ή στους άλλους; Ο Θεός δεν βοηθά, εγκαταλείπει τους αγωνιστές Του για κάποιο λόγο, που μόνο Εκείνος ξέρει. Γιατί να πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει, πότε έγινε η ζωή σου πιο εύκολη επειδή πίστευες ότι θα σε βοηθήσει; Όλο δοκιμασίες σου στέλνει και αποκλεισμό των τρόπων δραστηριοποίησης στον υλικό χώρο. Ποιος είναι κοντά σου για να σε βοηθήσει, χωρίς να πέσει ακούγοντας αυτά; Κανείς δεν σ’ αγαπάει αληθινά, για να σηκώσει το φορτίο σου.
Όσα έμαθες είναι ψέματα. Πού είναι η απόδειξη από την εφαρμογή τους; Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν άνθρωποι οικοδομημένοι σταθερά, που να είναι απόλυτα γνώστες της Αλήθειας;
Οι αδυναμίες σας είναι το μόνο που υπάρχει, κι ο Θεός είναι πολύ μακριά, αλλιώς γιατί να μη σας βοηθάει σ’ όλες τις καταστάσεις; Δεν ζητάτε και πολλά για να συνεχίσετε ήσυχα να διαδίδετε το έργο με τον ίδιο τρόπο, όπως τόσα χρόνια. Άρα δεν θέλει. Κι εσύ τι κάνεις κόντρα στο Θέλημα του Θεού;…»
Αν έχουν αλήθεια αυτές οι σκέψεις, Κύριέ μου, τότε η ζωή μου δεν έχει νόημα και θα σου ζητήσω να με ανακαλέσεις στην Ανυπαρξία. Ο μόνος σκοπός, που δίνει νόημα στη ζωή μου, είναι να υπηρετήσω το Θέλημά σου. Αν για κάποιο λόγο, που μόνο Εσύ ξέρεις, δεν είμαι κατάλληλος για το έργο Σου, τότε Κύριε προσεύχομαι σε Σένα, στο Δημιουργό μου, να σβήσεις την ύπαρξή μου για πάντα, δεν έχω επιθυμία να ζήσω, δεν έχω λόγο να συνεχίσω να υπάρχω σ’ αυτόν το χώρο της ανακυκλούμενης πλάνης.
Αν αυτές οι σκέψεις δεν είναι αλήθεια, τότε γιατί τόση πίεση πάνω σε μια ύπαρξη, που θέλει να υπηρετήσει το Θέλημά Σου και να συντελέσει στο Έργο Σου; Σε παρακαλώ, Κύριε, φανερώσου κατά τη λειτουργία του Νόμου της Ισορροπίας Σου. Αποκατάστησέ την μέσα μου αποκαλύπτοντας τα στοιχεία της πλάνης σ’ αυτό το επίπεδο μια για πάντα.
Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, είμαι κοντά σου. Είμαι Αυτός που αποκαλύπτει την ατέλεια, όπως είναι καταχωρημένη μέσα σου στα διάφορα επίπεδα καθόδου σου. Είμαι Αυτός που οδηγώ στην κάθοδο, ώστε να γίνω Άνθρωπος, είμαι Αυτός που επαναστρέφω τα βήματά Μου ανεβαίνοντας στο πεδίο του Λόγου. Είμαι ο Λόγος ο Δημιουργικός, που μπορώ να ζω, να εκδηλώνομαι ταυτόχρονα απ’ όλα τα επίπεδα ύπαρξης. Είμαι Εγώ, που εκπαιδεύω τον Εαυτό Μου, το διαχωρισμένο σε εκατομμύρια ανθρώπους. Είμαι Εγώ ο υποκινητής της ανισορροπίας, γιατί είμαι ο άνθρωπος που ενεργοποιεί τους Νόμους. Είμαι Εγώ που επαναφέρω την Απόλυτη Ισορροπία, γιατί είμαι ο Εμπνευστής – Οδηγός Λόγος – Χριστός, που έλκω τον εκπεσόντα Εαυτό Μου ν’ ανέβει το ίδιο το μονοπάτι της πτώσης του.
Λες ότι υποφέρεις, ότι τίποτα δεν έχεις τη δυνατότητα να κάνεις, έχεις τα χέρια σου δεμένα. Και ποιος είσαι άραγε, και πώς φαντάστηκες ότι μπορείς ή πρέπει κάτι να κάνεις; Και ποιες σκέψεις νομίζεις ότι έχουν πηγή εσένα, αν υποθέσουμε ότι υπάρχεις; Και ποιες δυνάμεις απ’ αυτές που συνήθως λες ότι έχεις, έχουν πηγή εσένα; Κι αν είναι έτσι, γιατί δεν ελέγχεις απόλυτα τον εαυτό σου, γιατί υπάρχει η τύχη, γιατί δεν μπορείς να είσαι κύριος των δυνάμεων που θεωρείς δικές σου; Μπορείς ν’ αλλάξεις το ρυθμό της αναπνοής σου, μπορείς να αλλάξεις τη μορφή σου, τα γεγονότα και τα πρόσωπα που σε πλαισιώνουν;
Δεν μπορείς λοιπόν, γιατί δεν ξέρεις τον τρόπο. Δεν υπάρχεις, γιατί δεν ξέρεις ποιος είσαι. Κι όμως έχεις τη δυνατότητα να υπάρχεις και να είσαι Κύριος όλων των όντων και των δυνάμεων. Η ανισορροπία που βιώνεις είναι η Φωνή του Λόγου μέσα σου, της Ύπαρξης που πραγματικά ζει μέσα σου, του Εαυτού σου που είναι πραγματικά Κύριος των όντων και των δυνάμεων.
Είσαι αδύναμος, άνθρωπε, όσο νομίζεις ότι υπάρχεις σαν «άνθρωπος». Αυτό που εννοείς ότι σημαίνει η λέξη άνθρωπος, είναι γεμάτο περιορισμούς. Είναι μία τοποθέτηση του νου σου που δεν περιέχει αλήθεια, γιατί η Αλήθεια δεν συνυπάρχει με τους περιορισμούς. Η Αλήθεια είναι Άπειρη.
Κοίταξε τώρα αυτά που μου έλεγες, πόσους περιορισμούς έχουν. Πόση, λοιπόν, από την Άπειρη Αλήθεια χωράνε; Πόσο από το Απόλυτο Φως περιέχουν; Μη βιάζεσαι να συντριβείς για το λάθος σου. Μήπως οι σκέψεις κατευθύνθηκαν από σένα; Αν τις είχες παράγει εσύ, θα μπορούσες κατά τη θέλησή σου και να τις αναστείλεις. Άρα κι αυτές είχαν Πηγή το Λόγο – Χριστό, μια και είναι η μοναδική Ύπαρξη, όπως λες.
Και μένει το γιατί όλα αυτά, αφού δεν έχουν Αλήθεια. Αλλά μήπως εσύ άνθρωπε έχεις Αλήθεια; Πόσο Άπειρος είσαι; Πόσο Φωτεινός είσαι; Κοίταξε τα χρώματά σου με τα μάτια Μου, γιατί και αυτά είναι όργανα της Μίας Ύπαρξης και πες Μου.
Κι αφού είσαι γεμάτος περιορισμούς – πλάνη, πώς να σου θυμίσω την Αλήθεια, αν δεν σου δείξω πόσο περιορισμός είναι η πλάνη;
Τι Μου ζητάς, λοιπόν, να σε βοηθήσω στη ζωή σου; Μήπως ένας Χριστός χρειάζεται τίποτα στον υλικό χώρο; Θα έπρεπε, λοιπόν, στην πορεία της ένωσής μας να σου καλύψω τις οποιεσδήποτε ανάγκες ή να σε οδηγήσω να δεις, ότι δεν έχεις ανάγκες; Μάθε το, Άνθρωπε, θα ενωθείς μαζί Μου χωρίς τις ανάγκες σου…
Το Αληθινό Έργο είναι να γίνεις Χριστός και το μόνο που χρειάζεσαι είναι ο Εκπαιδευτής Λόγος, που σε οδηγεί εσωτερικά. Αυτό σ’ έστειλα να δείξεις! Αυτό το νόημα έχουν οι περιορισμοί που σε κυκλώνουν. Να δείξεις στους ανθρώπους, ότι ο Λόγος – Χριστός, που ζει μέσα σε κάθε άνθρωπο, δεν έχει περιορισμούς και άρα δεν τους υφίσταται.
Και μη φαντάζεσαι, ότι είναι η θέλησή σου, αν υποθέσουμε πως υπάρχει, που σε ωθεί να υπηρετήσεις το Έργο. Είμαι Εγώ μέσα σου, που θέλω να κάνω το Έργο Μου.
Προχώρα, γιατί Εγώ προχωρώ και ερεύνησε τις απορίες σου, γιατί Εγώ δεν έχω. Σε οδηγώ στον μόνο δρόμο που υπάρχει για τον άνθρωπο, στη Χριστοποίηση!
