ΘΕ16| Ο ΚΡΙΤΗΣ ΤΗΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ

Γνωρίζεις, Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, ότι η Άπειρη Υ­πόστασή Μου περιέχει τα πάν­τα σε Αρ­μονία και σε Ενότη­τα. Οτιδήποτε εκ­δηλώνεις μεμονωμένα, οτιδήποτε συλ­λαμ­βάνεις σαν μεμονωμένη νοητική ιδέα, μα κι αυτά που ακόμα δεν έχουν εισ­χωρήσει μέσα στο συνειδητό επίπεδο της υπόστασής σου, περιλαμ­βάνον­ται μέσα Μου εξισορ­ροπημένα, μορφώνον­τας την Τέλεια Ουδε­­τε­­ρό­τη­τα, την Τέλεια Γαλήνη, το Τέλειο Φως.

Εσύ, Άνθρωπε, ξεκίνησες, μέσα σ’ αυτή την Ουδετε­ρότητα βρισκόμενος, την αρ­χή της πορείας σου, την αρ­χή της διδαχής σου. Ήσουν ίδια Ουσία μ’ Εμένα, πε­ρι­έχου­σα όλες τις Θείες Δυνάμεις, όλα τα Θεία στοιχεία. Στο πρώ­το στάδιό σου, στάδιο εκπαίδευσης και διδαχής πρωταρ­χικό, βρισκόσουν μέσα στην παθητική Ενότητα του Λόγου, που σου έδωσε τα Θεία κατασταλάγ­ματα, τις Θείες Άπειρες παρακαταθήκες και τη Θεία Δυνατότητα, ώστε αυτά τα κατασταλάγ­ματα κι αυτές οι παρακαταθήκες να μην αποκο­πούν με κανέναν τρόπο από Εσένα, να μη χάσουν την ισχύ τους, όσα καλύμ­ματα κι αν τους έθετες. Το Θείο Σχέδιο από την αρ­χή όριζε τη διδαχή σου ως Θεού, ώστε συνειδητά και ενερ­γά να συμ­μετάσχεις μέσα στη Θεότητα, εκ­δηλώνον­τας Τελειότητες με Άπει­ρη Ισχύ, με Απειρότητα εκ­δη­λώσεων και μορφών. Μ’ αυτό τον τρόπο, μετά το πρώτο σου στάδιο εκπαίδευσης, όπου, αν και βρισκόμενος στην παθητικότητα, αφομοίωσες και αφομοιώθηκες με την Απεραν­τοσύνη του Λό­γου, άρ­χισε η πορεία σου μέσα στη διτ­τή κατάσταση της επίγνωσης, της υπευθυνότητας και της διά­κρι­σης, που θα ανύψωνε τον παθητικό Θεό σε πλήρως δραστήριο Θεό Ολότητα.

Υπήρ­χα, στο πρωταρ­χικό στάδιο της εκ­δήλωσής σου, σε Ουδετερότητα πλήρη και δεν υπήρ­χε ανάγκη να διασπασθεί αυτή η Ουδετερότητά Μου. Όμως απ’ τη στιγ­μή που εισέρ­χεσαι στην εκπαίδευση τη διτ­τή, που τα πάν­τα πρέ­πει να τα αν­τιμετωπίζεις σε διπλές μορφές, για να μπορείς να κατανοείς σε βάθος την ουσία τους και να αν­τιλαμ­βά­νεσαι την ενότητά τους, δημιουρ­γείται και η ανάγκη της εκ­δήλωσής Μου όχι σαν Ουδέτερη Αρ­μονία, Φως, Αγάπη και Τελειότητα, αλ­λά σαν Αρ­μονία, Αγάπη, Φως και Τελειότητα που να συνέχεται από τους ίδιους παλμούς, αλ­λά φαινομενικά στη δική σου παλ­λόμενη υπόσταση να πα­ρου­σιά­ζεται σαν διτ­τή έκ­φραση.

Εκκένωσα τον Εαυτό Μου, Άνθρωπε. Εκκένωσα την Ουδετερότητά Μου και ταυτόχρονα με τη δική σου διτ­τή έκ­φραση διαμόρφωσα τη διτ­τή Ενέρ­γειά Μου του Ανοδι­κού και Καθοδικού ρεύματος. Εκ­δηλώθηκα ως Νόμοι Αυ­τενερ­γείς και ως Έλεος Άπειρο, που αναμένει την ενερ­γοποίηση από την υπόσταση που έχει επίγνωση, που έχει υπευθυνότητα. Οι Νόμοι και το Έλεος είναι η εκκένωση του Φωτός της Ουδετερότη­τάς Μου, που αν και βρίσκον­ται σε εσω­τερική ­συνοχή, ενερ­γούν ανεξάρτητα, σύμ­φωνα με τις δικές σου επιλογές επίγνωσης. Το Ανοδικό Μου ρεύμα εκ­φράζεται σ’ αυτή την εκκένωση από το Έ­λεος. Το Καθοδικό Μου ρεύμα από τους Νόμους. Πρόσε­ξε, μη διαπράξεις το λάθος να θεωρήσεις τη μία κατάσταση θετική και την άλ­λη αρ­νητική, με την έν­νοια την οποία ο περι­ορι­σμέ­νος νους σου έχει θέσει. Δεν υπάρ­χουν τέ­τοιοι διαχωρισμοί. Και το Ανοδικό και το Καθοδικό ρεύμα Μου λειτουρ­γεί στη διδαχή σου για αναβιβασμό, για εκλέ­πτυνση, εξέλιξη, μετουσίωση. Όμως η φαινομενικά δια­χωριστική του λειτουρ­γία σε ωθεί να δέ­χεσαι πάνω στην υπόστασή σου διαδοχικά τις επιδράσεις του Ανοδικού ρεύματος και τις επιδράσεις του Καθοδικού, ώστε η ε­μπει­ρία να αποκρυσταλ­λώνεται μέσα σου και να σε οδηγεί στη γνώση της αναγκαιότητας της συνέ­νω­­σης, στη γνώση της διάχυσης των Νόμων μέσα στο Έλεος και του Ελέους μέσα στους Νόμους, για να μπορέσεις να επανέλθεις σ’ Εμένα, σαν απορ­ρόφηση αυτής της εκ­κένωσης που διέ­πραξα, δηλαδή να επανέλθεις στην ­Ουδετερότητα που Είμαι.

Για σένα, Άνθρωπε, καθ’ όλη την περίοδο της διδαχής σου δεν εκ­δηλώνομαι ουδέτερα. Εκ­δηλώνομαι ως ­Νόμος και ως Έλεος. Επειδή μέχρι τώρα βρισκόσουν στα στάδια της Καθοδικής πορείας, όπου συνέλεγες εμπει­ρίες διτ­τότητας, οι Νόμοι οι Αυτενερ­γείς βρίσκον­ταν σε με­γα­λύ­τε­ρη ενερ­γοποίηση. Αυτή την Κοσμική Περίοδο, που αρ­χίζει η Ανοδική σου πορεία, το Έλεος ενερ­γο­ποι­είται περισ­σό­τερο. Κι ενώ καθ’ όλη την κάθοδό σου οι Νόμοι ενερ­γοποιούμενοι από σένα διαχέον­ταν μέσα στο Έλεος, τώρα το Έλεος θα διαχέεται μέσα στους Νόμους, ώστε να δημιουρ­γηθεί η πλήρης συνένωση των δύο ρευμάτων Μου εν­τός σου. Γιατί εκτός σου αυτή η συνένωση υπάρ­χει. Οι Νόμοι Μου και το Έλεός Μου υπάρ­χουν μέσα σου, στους Άπειρους Ουρανούς του νου σου, και οι συνενώσεις και οι διαχύσεις γίνον­ται μέσα στους Ουρανούς του νου σου.

Η διδαχή Μου είναι Άπειρη και η Σοφία Μου Απε­ρί­­γρα­πτη. Σου αποκαλύπτω, Άνθρωπε, ότι αυτή την περίοδο της Ανοδικής πορείας το Έλεος θα καταστεί Αυτενερ­γό. Δηλαδή δεν θα υπάρ­χει πλέον η ανάγκη της επίκλησης. Θα ενερ­γεί από μόνο Του. Αλ­λά αυτό χρειάζεται δια­δι­κα­σία εκλέπτυνσης και συνένωσης μέσα στο νου σου. Θα γί­νει πραγ­ματικότητα μόνο όταν η υπόστασή σου ταυ­τισθεί τόσο με την εκ­δήλωση των Νόμων, ώστε η Αυτενέρ­γεια των Νόμων θα γίνει μη απαραίτητη, δεν θα χρειά­ζεται πλέον. Όσο θα συν­ταυτίζεσαι με τους Νόμους, η ύπαρξη της Αυτενέρ­γειάς τους θα μειώνεται, γιατί εσύ θα εκ­δη­λώνεσαι ως Νόμος, ως Απόλυτη Βουλή του Θεού. Κι όσο θα μειώνεται η Αυτενέρ­γεια των Θείων Νόμων, τόσο θα αυξάνεται η Αυτενέρ­γεια του Ελέους. Κι έτσι, ενώ θα συν­ταυτίζεσαι με το Καθοδικό ρεύμα Μου, με το ρεύμα εκεί­νο που σε διδάσκει και σε νουθετεί, χωρίς κανέναν περιο­ρισμό, μα και χωρίς να κάνει παραχωρήσεις, τόσο θα καλύπτεσαι και θα ενώ­νεσαι με το Έλεος, με το Ανοδικό ρεύμα Μου, που μεταβάλ­λει άμεσα και άχρονα τα πάν­τα και τα με­του­σιώνει. Αυτή η συν­ταύτιση θα σε οδηγεί, βήμα προς βήμα, προς την Ουδετερότητά Μου. Θα δημιουρ­γεί εν­τός σου τις σταθερές βάσεις, για να μπορέσεις να εισέλθεις στην Ουδετερότητα ενερ­γητικά κι όχι παθητικά.

Η Διδασκαλία Μου, πάνω σ’ αυτό το μυστηριακό τε­λε­τουρ­γικό θέμα, έχει αρ­χίσει από τους πρώτους ­αιώνες που βρισκόσουν στη γη. Όταν κατήλθες, Άνθρωπε, στη γη, κατά τους πρώτους χρόνους, πριν την ενανθρώπιση του Λόγου, λειτουρ­γούσαν οι Νόμοι Μου μόνο, για σένα. Ήμουν ο Δίκαιος Θεός, ο Αυστηρός Θεός. Ήμουν ο Θεός, που αν­ταπέδιδε ό,τι έσπειρες, χωρίς να υπάρ­χει ο κυματι­σμός του Ελέους. Γι’ αυτό και στην Παλαιά Μου Διαθήκη διαβλέπεις αυτή την αυστηρότητα. Διαβλέπεις στα λόγια των Προφητών Μου αυτή την αμεσότητα του Νόμου της αν­ταπόδοσης. Από την εποχή της Ενανθρώπισης του Λό­γου εισέρ­χεται το Έλεος. Ο Λόγος Ιησούς ο Χριστός και η Θεοτόκος Μαρία είναι η ­­εκ­δήλωσή Μου, που επιτρέπει την ενερ­γοποίηση του Ελέους για τον Άνθρωπο. Γιατί η Ουδετερότητά Μου εκκενώνεται πάλι και παίρ­νει μορφή στο Λόγο Χριστό Ιησού και στο Λόγο Θεοτόκο Μαρία. Αυ­τή η δεύτερη εκκένωση της Ουδετερότητάς Μου θέτει σε ενέρ­γεια το Ανοδικό Μου ρεύμα για σένα, Άνθρωπε.

Ο Λόγος Χριστός συμπληρώνει, όπως είπε όταν βρι­σκό­ταν στη γη, τη Θεία Διδασκαλία, τη Θεία Αλήθεια και Τη φανερώνει ολοκληρωμένη, γιατί προσθέτει το Ανοδικό ρεύμα στο Καθοδικό, ενώ ταυτόχρονα με την Παρουσία Του, τα συνενώνει μέσα σε σένα. Με τη διτ­τή Του Παρου­σία σε Μητέρα και Υιό σού δίνει το δικαίωμα και τις πρώ­τες βάσεις, τη δίοδο και την οδό, για να πορευθείς κι εσύ στη συνένωση του Καθοδικού και του Ανοδικού ρεύματος.

Όλη αυτή την Κοσμική Περίοδο, που ­χαρακτηρίζεται από την Ενανθρώπιση του Λόγου, διδάσκεσαι τις ­Θείες επενέρ­γειες του Ελέους. Διδάσκεσαι να Το επικαλείσαι και να Το ενερ­γοποιείς για κάθε κομ­μάτι του Εαυτού σου. Διδάσκεσαι να αποκολ­ληθείς από τον αυστηρό Κριτή, από τον αυστηρό εκπρόσωπο της Δικαιοσύνης και να γίνεις ο ελεήμων Άνθρωπος, που δίνει την κατανόησή του μέσα σε καθετί.

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για σένα, Άνθρωπε, κι η Νέα Κοσμική Περίοδος, που άρ­χισε ήδη, δεν σε διδάσκει το Έλεος ή τους Νόμους, αλ­λά σε διδάσκει πως αυτά τα δύο συνυπάρ­χουν, μορφώνουν την Ουδετερότητα και σε οδηγούν βήμα με βήμα να γίνεις ο Λόγος Χριστός, για να εισέλθεις μέσα στο Άμορφο κατόπιν, ενωμένος με την Τριαδική Ομοουσιότητα της Θείας Απειρότητας.

Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, Εγώ ο Ένας Λόγος σού μιλώ και σε διδάσκω και σε καλώ να συνενώσεις το Ανοδικό και το Καθοδικό ρεύμα, γιατί οι εμπειρίες οι διαχωριστικές, που έλαβες, σ’ έχουν φθάσει στο σημείο να μπορείς να πραγ­ματοποιήσεις αυτή την ενο­ποίηση μέσα στους Ουρανούς σου. Γνωρίζεις ότι θα παρουσιασθώ και πάλι σε σένα σαν Κριτής. Όμως πρόσεξε, αυτή τη φορά δεν θα Είμαι ο Αυστηρός Κριτής των Νόμων, δεν θα Είμαι ο Ελεήμων Κριτής του Ελέους. Θα Είμαι ο Κρι­τής της Ουδετερότητας, που θα αναφανώ μέσα απ’ τους Θείους Ουρανούς της Ένωσής σου και θα κρίνω τα σημεία εκείνα, που δεν ενώ­θηκαν, θα κρίνω τα σημεία εκείνα, που αρ­νούν­ται την Ισορ­ροπία. Θα τα κρίνω, για να ενωθούν. Θα τα κρίνω, γιατί αυτή η κρίση θα είναι ­εμβάπτιση μέσα στην Ουδετερότητά Μου και θα τα βοηθήσει να αναφανούν Πύρινα, Διαυγή, Θεία, ικανά να καταστούν Αναλ­λοίωτα.

Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, συνέλαβε τη Νέα Κρίση, την οποία τώρα θα αν­τιμετωπίσεις. Η Κρίση της Δευτέρας Παρουσίας δεν είναι απλά μια κρίση των λαθών, των ατε­λειών, των αμελειών. Είναι Κρίση Ουσίας, είναι Κρίση νου, Κρίση συνένωσης κάθε στοιχείου. Αρ­χικά, στα πρώτα της στάδια, θα σου φανερωθεί μεμονωμένη. Πρώτα ως Κρίση Νόμων, κατόπιν θα σε καλύψει το Έλεος και ύστερα η Δυνατότερη Δόνηση της Κρίσης θα είναι η Ουδέτερη Παρουσία Μου. Θα είναι η Κρίση που θα έρ­χεται κατευθείαν απ’ την Ουδετερότητα του Αμόρφου, από τον Πατέρα, τον Υιό – Μητέρα, το Άγιο Πνεύμα σε ενοποίηση. Θα είναι Κρίση, που θα σε συν­ταράξει συθέμελα και θα εμφανίσει καθετί που δεν έχει λάβει το εμ­βάπτισμα της Αρ­μονίας και του Φωτός. Θα διέλθεις σε χρόνους ταχύτατους τότε, γι’ αυτά τα σημεία, την πορεία και τη διδαχή των αιώνων στο Καθοδικό και στο Ανοδικό ρεύμα, για να μπορέσεις να συν­ταυτίσεις αυτά τα δύο.

Το Έλεός Μου αυτή την περίοδο θα γίνει Αυτενερ­γές. Θα καλύπτει τα πάν­τα. Όμως η αφομοίωσή σου με τους Νόμους, θα Το φανερώσει. Γιατί η αφομοίωσή σου με τους Νόμους δηλώνει εμπράγ­ματα την Απόλυτη γνώ­ση σου του Καθοδικού ρεύματος. Η Αυτενέρ­γεια του Ελέους είναι ένα απ’ τα τελευταία στάδια της διδαχής σου. Αυτή η Αυ­τενέρ­γεια θα σε ­καταστήσει Πηγή ­Ελέους. Όταν Απόλυτα ταυτισθείς και με την Αυ­τενέρ­γεια του Ελέους, θα πάψει να υφίσταται κι αυτή, γιατί θα ρέεις εσύ σε Ενότητα και θα καλύπτεις τα πάν­τα με Αγάπη, με Πύρινους Παλμούς μετουσίωσης. Γιατί εσύ θα είσαι ο ενερ­γοποιημένος Λόγος Θεός, που θα έχει εισ­χωρήσει μέσα στην Ουδετερό­τητα και θα εκ­δηλώνεται μέσα απ’ Αυτήν, δίνον­τας Ζωή και Ανάσταση στα πάν­τα.

Αγαπημένε Άνθρωπε, Ευλογώ την πορεία σου, Ευλογώ την υπόστασή σου να δεχθεί τις Νέες διδαχές. Ευλογώ την αρ­χή της Αυτενέρ­γειας του Ελέους Μου. Ευλογώ την ταύτισή σου την Απόλυτη με τους Νόμους Μου. Ευλογώ την αρ­χή της Ουδετερότητας μέσα σου, ώστε ν’ αναβλύ­σει ο Πυρήνας της Ζωής από εν­τός σου και να πλημ­μυρίσει τα πάν­τα με Παλμούς Αναγέν­νησης. Αγαπημένε Μου, από εν­τός σου και από γύρω σου αναδύομαι, σε καλύπτω και ενώνομαι σε Άπειρους κυματισμούς συνθέσεων μαζί σου. Ενώ­νομαι μαζί σου μέσα από κάθε στοιχείο, που σε εκ­φράζει στην ύλη. Ενώνομαι μέσα από τα φυσικά στοι­χεία των μορφών, μέσα από την ατμόσφαιρα, μέσα από τα πεδία, με σένα και σε απελευθερώνω απ’ τους περιορι­σμούς και τις ιδέες, που εν­τάσ­σουν την ενότητα σε αποστάσεις, που εν­τάσ­σουν τον Εαυτό Μας σε διαχωρισμούς. Σε απελευθερώνω απ’ όλα αυτά και σε αφήνω να ενωθείς μ’ Εμένα μέσα στα πάν­τα, ν’ αφομοιωθείς και ν’ αφομοιώσεις την Ουσία τη Μία, την εκ­δήλωση την Απέραν­τη, την Ύπαρξη και την Ανυπαρξία ταυτόχρονα.