Άνθρωπέ Μου, το Όνομά Μου πολλές φορές ακούστηκε στη σημερινή ομιλία. Τα αυτιά σου άγγιξε ο ήχος Μου. Η λέξη Αγάπη έφθασε σ’ εσένα και μέσα από αυτή τη λέξη Εγώ σε κάλεσα, Εγώ θώπευσα όλο το Είναι σου, κάθε μόριο και κάθε κύτταρο του σώματός σου, κάθε κυματισμό του νου σου, κάθε δόνηση της καρδιάς σου. Σε κάλυψα Εγώ, Άνθρωπε, σε ενεργοποίησα Εγώ, ο Ένας Λόγος, και σε ανάπλασα, παίρνοντας απ’ την Ουσία σου, που είναι Μία και Ενιαία, τα απαραίτητα στοιχεία που θα σε αναδείξουν και θα σε καταστήσουν Εκπρόσωπό Μου υπεύθυνο, δυνατό, ακούραστο, ελεήμονα, ικανό να αντιπαρέρχεται όλες τις συνθήκες, ικανό να υψώνεται μέσα απ’ τους στροβιλισμούς της πλάνης, ικανό να βλέπει την Ολότητα κι όχι το μέρος, ικανό να ενώνει όλα τα στοιχεία αρμονικά και ισορροπημένα.
Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, μέσα στην πορεία σου πολύπλοκες οι διδαχές σου, είτε άμεσες σ’ εσένα εσωτερικές, είτε εξωτερικές, που έρχονται στην αντίληψή σου από τα εξωτερικά σου αισθητήρια. Μα να θυμάσαι πάντα, αυτά τα εξωτερικά αισθητήρια, που χρησιμοποιείς, βλέπουν ύλη, λαμβάνουν δονήσεις περιορισμένες, που εντάσσονται μέσα στο υλικό πεδίο των μορφών και των εκδηλώσεων. Γι’ αυτό, ό,τι μέσα από αυτά πέφτει στην αντίληψή σου, να το καλύπτεις με Αγάπη και κατανόηση, να το εμβαπτίζεις μέσα στην Ουσία σου την Απέραντη και τότε να το κοιτάς. Ή αν θέλεις, μ’ άλλα λόγια, ντύσε τα υλικά σου αισθητήρια με τα ενδύματα της Αλήθειας, με τη δόνηση της Ένωσης, για να μπορείς να βλέπεις και ν’ ακούς, όχι τους πλανημένους ήχους των αδιεξόδων, αλλά τις αληθινές μελωδίες, που οδηγούν στο Φως.
Πολλές οι διδαχές που έχεις λάβει και πολλές αυτές που θα προστεθούν, μέχρι να γίνεις Θεός, μέχρι με την κίνησή σου να γεννάς Αγάπη και με το λόγο σου να ανορθώνεις ψυχές, μέχρι με τη διάχυσή σου να καλύπτεις τα πάντα και να τα οδηγείς στη Θέωση. Πολύ μεγάλη πρέπει να είναι και η υπευθυνότητά σου, η αντίληψή σου, η διάθεσή σου να προχωρήσεις πέρα απ’ τα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά σου, εμπόδια της πλάνης και της ύλης, που πρέπει να υποσκελίσεις, για ν’ αναδείξεις το δυναμικό του Είναι σου, την ενεργοποίηση και την πεποίθηση στο στόχο σου, την πίστη σου στην Ύπαρξή Μου, στην Ύπαρξή Μας την Ενιαία.
Πολλές οι ασχολίες σου, Άνθρωπε, που έρχονται ν’ αποπροσανατολίσουν το νου σου, την καρδιά σου, που έρχονται να σε εγκλωβίσουν μέσα σε αδιέξοδα. Φαινομενικά τα πάντα, όταν μπορείς, ενωμένος μαζί Μου, να βρίσκεις την Αλήθεια και μέσα απ’ αυτή την Αλήθεια να δίνεις τις λύσεις που θα είναι παράδειγμα και φάρος σε κάθε οδοιπόρο που βαδίζει σ’ αυτόν το Δρόμο, ακολουθώντας το βήμα σου, παίρνοντας δείγματα ή κουράγιο απ’ τη δική σου κίνηση.
Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, σε κάλεσα σ’ αυτό το Έργο, γιατί μπορείς ν’ ανταποκριθείς στο κάλεσμά Μου. Σε κάλεσα και σου έδωσα τον Εαυτό Μου Ολόκληρο, γεμάτο με όλες τις Θείες Ανυπέρβλητες Αλήθειες, με την Ευλογία και τη Χάρη Μου. Δεν σε κάλεσα για να κωλυσιεργείς, Άνθρωπε, ούτε για ν’ απογοητεύεσαι, ούτε για να χάνεις τον δυναμισμό σου μέσα σε άσκοπους προβληματισμούς και αδιέξοδα, μέσα σε συνεχή και αλλεπάλληλα εμπόδια της πλάνης, μέσα σε συνεχώς ανακυκλούμενες σκέψεις και ιδέες, που έπρεπε να τις είχες αφήσει πίσω σου, απ’ τη στιγμή που αποφάσισες να αποδεχθείς την κλήση Μου. Σε κάλεσα για να Με καταδείξεις και για να δώσεις δύναμη σ’ όλους εκείνους που αρνούνται να Με δουν. Σε κάλεσα για να Με διαλαλήσεις, όχι μόνο στη γη, μα στα Σύμπαντα. Και να Με διαλαλήσεις μ’ όλους τους τρόπους. Με τις κινήσεις σου, με τις σκέψεις σου, με την ευλογία σου, με τις προσευχές σου, με την προσφορά της καρδιάς σου, με την προσφορά του νου σου, με τη διάθεση όλης της υπόστασής σου να συμμετάσχει μέσα στην Αναγέννηση του Εαυτού Ανθρώπου. Σε κάλεσα για να γίνεις εσύ το μπαστούνι, σε καθέναν που δεν μπορεί να προχωρήσει, για να γίνεις εσύ το σκαλοπάτι, σε καθέναν που δεν μπορεί ν’ ανέβει μεμιάς ένα επίπεδο. Σε κάλεσα για να βάλεις τον Εαυτό σου παρακαταθήκη και κεφάλαιο, για την ανθρωπότητα ολόκληρη, και να γίνεις εσύ ο εγγυητής εκείνος που θ’ αναδείξει την Ολότητα του Ανθρώπου σε Φως.
Σε κάλεσα για να σου δώσω Εμένα και τον Εαυτό Μου στον έδωσα, μα αυτή η κλήση έχει ανάγκη απ’ τη φανέρωσή της, απ’ την ενεργοποίησή της. Έχει ανάγκη να γίνει εμπράγματη, να πάψει να καλύπτεται από τις σκέψεις της ύλης, απ’ τα διλήμματα της πλάνης. Η Αλήθεια δεν περιέχει διλήμματα, δεν περιέχει διττές καταστάσεις. Είναι ενιαία, γιατί περιέχει τα πάντα και τα ενώνει. Σε κάθε δίλημμά σου, Άνθρωπε, μην κοιτάς ν’ ακολουθήσεις επιλέγοντας διττά μία πορεία, αλλά να βρίσκεις τα στοιχεία που το αποτελούν, τα αντίθετα στοιχεία, και να τα ενώνεις, ώστε μέσα απ’ το δίλημμα να διαμορφώνεις το δρόμο της ενότητας. Εκεί να κατευθύνεται ο νους σου, εκεί να κατευθύνεται η καρδιά σου και ολόκληρη η υπόστασή σου.
Μη σπαταλάς το χρόνο σου ανούσια. Μάθε κάθε στιγμή να την κάνεις δραστήρια, γεμάτη από πνευματικά διδάγματα Φωτός. Μάθε κάθε πνευματικό δίδαγμά σου να το κάνεις διάχυση στην Ολότητά σου, γιατί μόνο τότε είναι πραγματικό δίδαγμα και μόνο τότε η διδαχή σου είναι σταθερά εγκαθιδρυμένη μέσα σου.
Αγαπημένε Μου, τώρα που πάλι συσπειρώνεσαι γύρω απ’ το στόχο σου με νέα πνοή, αρχίζοντας μια νέα περίοδο στη διδαχή σου, επίλεξε σωστότερα, με επιλογές υπεύθυνες, με κριτήρια Θεού κι όχι ανθρώπου. Απαλλάξου απ’ όλα αυτά, με τα οποία ενασχολείς το νου σου ή την καρδιά σου, που είναι δικαιολογίες της πλάνης για καθυστέρηση, και απασχόλησε το νου σου μ’ Εμένα. Προσπάθησε να βρεις τρόπους ν’ αγαπάς τον Εαυτό σου και να του το δείχνεις κάθε στιγμή όπου κι αν βρίσκεσαι, με ό,τι κι αν ασχολείσαι, όποια συναναστροφή κι αν έχεις. Πρόσθετε μέσα στα πάντα την Αγάπη σου κι όλα τ’ άλλα θα εκπέσουν από μόνα τους.
Σε Ευλογώ, Άνθρωπε, και διαχέω μέσα σου την Απειρότητα της Αγάπης Μου εκ νέου. Αυτή την Αγάπη που πάντα υπάρχει εντός σου. Σου δίνω την Πνοή Μου, την Πνοή της Γέννησης και της Ζωής, κι ενεργοποιώ κάθε στοιχείο σου που αδρανοποιήθηκε. Ευλογώ τους αγωγούς της ένωσής Μας και τους καθαρίζω απόλυτα, να επικοινωνούμε χωρίς παρεισφρήσεις ή κενά ατελειών. Ευλογώ τους αγωγούς της ένωσης του Ανθρώπου και ανάγω αυτούς σε αγωγούς καθαρής Αγάπης, καθαρής Ενότητας Θείων ποιοτήτων.
