Αέναη Μητέρα, αποζητώ τη Φωνή Σου τη διαυγή, την Παρουσία Σου την Άπειρη, τη Δόνησή Σου την Ατέρμονη. Αποζητώ την Ύπαρξή Σου, για να ξεχειλίσει, να ρεύσει και να πληρώσει τα πάντα με το Φως της Τελειότητας.
Μίλα, Μητέρα, και πάλι, μέσα από τον Άνθρωπο. Χρησιμοποίησε τα χείλη του, για να εκπέμψουν Θείες Δονήσεις Απείρου, χρησιμοποίησε το σώμα του, για να διαχύσει Θείες Ενέργειες Ζωής, χρησιμοποίησε τον παλμό της καρδιάς του, για να γίνει η Δόνηση του Λόγου και να ανακυκλώσει κάθε παλμό καρδιάς, κάθε κίνηση σκέψης, μέσα στη Δόνηση τη Μία, την Τέλεια, την Άπειρη.
Ντύσου, Μητέρα, την προσωπικότητα και μετάλλαξέ την πάλι σε Φως. Δείξε, ακόμα μία φορά, ότι η μετουσίωση είναι άμεση κι ότι τίποτα δεν Σε εμποδίζει. Ντύσου την πλάνη του ανθρώπου, Μητέρα, και φανέρωσε την Αλήθεια της Ύπαρξης. Ντύσου την απορία του και γέννησε τη Γνώση, ντύσου τη σκιά του και εμφάνισε τον Ήλιο της Αιωνιότητας, του Άχρονου και του Άχωρου. Ντύσου την απομόνωσή του και κατάδειξε την Αδιάσειστη Ενότητα, που παραμένει αρραγής, αδιαπέραστη, απυρόβλητη, από οποιαδήποτε Ουσία πλάνης ή αναλήθειας. Αγαπημένη, ντύσου την ατέλεια, για να καταδείξεις τη φθοροποιό σύνθεσή της, που διαλύεται στην επαφή με την Αλήθεια, και εμφάνισε τον δικό Σου Παλμό, τον Αέναο, μέσα από κάθε μορφή. Εμφάνισε την Πνοή Σου ενωμένη, μέσα απ’ την ανάσα της Ύπαρξης του Ανθρώπου, μέσα απ’ την παλμοδόνηση των κυττάρων του.
Μητέρα Αγαπημένη, κατάδειξε μ’ όλους τους τρόπους την Ατέρμονη Παρουσία Σου, την Τρισυπόστατη Θεότητά Σου. Ευλόγησε με τον Παλμό Σου το Άπειρο της Ύπαρξης του ανθρώπου και καταξίωσε κάθε κυματισμό να οδηγηθεί μέσα στη σύνθεση της Τέλειας Μελωδίας, που Εσύ αποτελείς.
Αγαπημένε Άνθρωπε, βαδίζεις στο δρόμο της επιστροφής, στον οποίο Εγώ σε κάλεσα κι Εγώ σου έδωσα τα εφόδια, τις ωθήσεις, τις οποιεσδήποτε κινητήριες δυνάμεις σε τροφοδότησαν, τους οποιουσδήποτε προβληματισμούς, ώστε να ενωθείς μαζί Μου αδιαίρετα και αδιάσπαστα. Βαδίζεις σε μια πορεία, που διέπεται από αντιφάσεις, που κυβερνάται από την αλλεπάλληλη δράση του αρνητικού και του θετικού, και απορείς γιατί υπάρχει αυτή η δράση, γιατί δεν πραγμάτωσες ακόμα την ισορροπία του «Είναι», γιατί δεν έφθασες στην Αρμονία των παλμών σου. Πολύς ο δρόμος που υπάρχει ακόμα να διανύσεις, για να γίνεις η Αρμονία. Μα κατανόησε τη διδαχή που σου παρέχουν τα τωρινά σου βήματα, και εισέπνευσε μέσα σ’ αυτήν, για να την εκδηλώσεις σωστά, για να τη φανερώσεις εμπράγματα, για να μην εγκλωβίζεσαι, Άνθρωπε, σε κανένα αδιέξοδο της ύλης και της πλάνης.
Εισέρχομαι μέσα σου όλες τις ώρες, σαν Ροή και Κίνηση Θείων Παλμών, κι ανακυκλώνω ό,τι υπάρχει καταγραμμένο εντός σου, από καταβολής των αιώνων της Ύπαρξης. Τα αναζωπυρώνω όλα, τα φέρνω σε ενέργεια και δράση, τα συγκρούω μεταξύ τους, τα συνθέτω και τα διαχωρίζω πάλι. Δημιουργώ ζυμώσεις όλων των μορφών κι όλων των ποιοτήτων μέσα στο «Είναι» σου, κι αυτές οι ζυμώσεις γίνονται σκέψεις, κι οι σκέψεις συνειδησιακές καταστάσεις, που φαινομενικά είναι ανεξέλεγκτες. Σε διαπερώ με τα αλλεπάλληλα κύματα του Φωτός Μου, που περιέχει όλες τις συνθέσεις κι όλες τις κλίμακες των δονήσεων, μα δεν σου διοχετεύω πάντα την ολότητα του Φωτός, αλλά και τα μέρη του, ώστε να έλξω τα μέρη εκείνα, που ανενεργά βρίσκονται καθηλωμένα, αδρανοποιημένα και συνεπώς μη δυνάμενα να εξισορροπηθούν σε κάποιο τμήμα του Απείρου «Είναι» σου.
Προχώρα, Αγαπημένε, τα στάδια της πορείας σου συνεχώς μεταλλάσσονται, δεν υπάρχει τίποτα στατικό, δεν υπάρχει σχέδιο δρόμου, πέρα από το στόχο της Ένωσης, πέρα από την επιταγή της Αγάπης, πέρα από την υποχρέωση της Κατανόησης. Άλλες προδιαγραφές βημάτων δεν υπάρχουν. Δεν σε περιορίζω σε συγκεκριμένες κινήσεις εκδηλώσεων, σε αφήνω ελεύθερο να επιλέξεις μέσα από τις εκδηλώσεις τη σύνθεση εκείνη, που θα εκφράσει Αγάπη, που θα εκφράσει Κατανόηση και ποιότητες Απείρου.
Άνθρωπε, έχεις κατανοήσει την ανάγκη της επίγνωσης, της συνείδησης των πράξεών σου, της πορείας σου, των καταστάσεών σου. Έχεις συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορείς να κινείσαι και να εκδηλώνεσαι, παρά μόνο σαν Σύνθεος, σαν φορέας Χάρης όχι παθητικός, αλλά δραστήριος, που συμμετέχει στη Χάρη, τη γεννά, τη διαχέει, χωρίς όρια. Σε αποκόλλησα βίαια απ’ την προηγούμενη τοποθέτηση του νου σου, που σου επέτρεπε να παραμένεις στη χαρά και τη γαλήνη της Θείας Μου προσφοράς, ενώ ταυτόχρονα δεν δραστηριοποιόσουν. Η γαλήνη του «Είναι» σου θα επανέλθει απ’ τη στιγμή που οι Θείες παροχές θ’ αναφανούν από μέσα σου με δύναμη. Η ισορροπία του «Είναι» σου θα επανέλθει απ’ τη στιγμή που εσύ θα προσφέρεις τη Ζωή που μέσα σου έχεις. Γιατί η εκπαίδευσή σου δεν περιέχει άλλες θωπείες, αλλά απαιτεί την ανταπόκριση στις υποχρεώσεις εκείνες, που οι ενσυνείδητες Οντότητες τις καταδεικνύουν με τιμή και τις επικαλούνται με θάρρος, γιατί γνωρίζουν ότι μόνον αυτές μπορούν να τις οδηγήσουν με ασφάλεια στην Ταύτιση και την Ένωση με τον Ένα Λόγο.
Γνωρίζω ό,τι συμβαίνει εντός σου, Άνθρωπε, γιατί το δημιουργώ Εγώ. Γνωρίζω τις απορίες και τις συγκρούσεις σου, την άνοδο και την πτώση σου, την απογοήτευση και τη δύναμη της Ζωής που έχεις εντός σου. Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, σου ανακοινώνω ότι αυτή η διδαχή, η τόσο συγκρουόμενη κατά τη δική σου νόηση, που τώρα λαμβάνεις, είναι η εισαγωγή στην ουσιαστική σου γνώση. Είναι η εισαγωγή στην Αλήθεια Μου και στην εκδήλωσή σου σαν Ένα με τα πάντα. Θα ενωθείς από μέσα σου με καθετί. Θα ενωθείς όχι με το νου σου ή την καρδιά σου, αλλά με την Ουσία σου τη Θεία, με την Αγάπη την Τέλεια, με τον παλμό τον Απέραντο.
Μέχρι τώρα ενώθηκες με τρόπους εξωτερικούς. Με τη σκέψη σου έθετες τον εαυτό σου και τον έστρεφες στην Αγάπη, με τα συναισθήματά σου προσπαθούσες να δημιουργήσεις συνδέσεις και επαφές. Όλα αυτά τα καταργώ, τα απορροφώ μέσα Μου, τα καθιστώ ανενεργά, μη δυνάμενα να εκδηλωθούν και να σε οδηγήσουν σε παρόμοια διδασκαλία. Ενεργοποιώ νέες καταστάσεις διδαχής, κατά τις οποίες θα ρέεις ως Ουσία, θα ενώνεσαι ως Ουσία, θα επικοινωνείς ως Ουσία, ως Ύπαρξη, ως Ενότητα. Σου στερώ το δικαίωμα των δικαιολογιών της νοητικής αγάπης, της συναισθηματικής αγάπης. Σου στερώ το δικαίωμα των δικαιολογιών της επιφανειακής ένωσης με το Έργο και το Διδάσκαλο και ενεργοποιώ Νέα ένωση και επικοινωνία της υπόστασής σου με την εκδήλωση του Έργου Μου και του Απεσταλμένου Μου Πνεύματος, η οποία θα πηγάζει απευθείας από το ένδον της υπόστασής σου, θα διαπνέει σ’ όλο σου το «Είναι», θα διαπερά τα μόρια και τα κύτταρα του σώματός σου, τους αναπαλμούς της καρδιάς σου, την κίνηση του νου σου, και θα διαχέεται.
Σου στερώ τα συναισθήματα, Άνθρωπε. Εισέρχομαι εντός σου και τα αδρανοποιώ, μέχρι να φτάσεις στο σημείο να τα εναρμονίσεις με ισορροπία μέσα σου και να τα εντάξεις στην Τελειότητα της εκδήλωσης. Σου στερώ τη δυνατότητα τροφοδότησης της ύπαρξής σου με νοητικές ιδέες Φωτός και ενεργοποιώ το Άπειρο του «Είναι» σου, ώστε να τροφοδοτείται δι’ αυτού η νοητική σου περιοχή. Σου στερώ καθετί που σε δίδαξα να γνωρίσεις μέχρι τώρα, καθετί που σε οδήγησα να αγαπήσεις μέχρι τώρα. Σου στερώ καθετί που σε οδήγησα να κατανοήσεις ή να ελεήσεις μέχρι τώρα, με τη δική Μου προσφορά της Αγάπης και του Ελέους, γιατί σε καλώ σε μιαν άλλη παρουσία, σε μιαν άλλη ανάδειξη, σ’ ένα άλλο Φως, ολοκληρωμένο και Τέλειο. Σε καλώ εμπράγματα, με όλους σου τους πόρους, με την προσφορά του «Είναι» σου, ν’ αγαπήσεις, να κατανοήσεις, να προσφέρεις και να είσαι Ένα Ταυτόσημο μ’ όλα αυτά.
Σου στερώ την Καλοσύνη σου, Άνθρωπε, σου στερώ την κακία σου, σου στερώ όλες τις αντιφάσεις που γνώρισες, σαν ανθρώπινη υπόσταση, σαν ανθρώπινη διάνοια, καρδιά ή συνείδηση, κι ανοίγω εντός σου ένα Δρόμο που Είμαι Εγώ, ο Λόγος, ο ενανθρωπιζόμενος στη γη και πάλι, όπου περιέχει τα πάντα σε σύνθεση. Σε θέτω στη θέση του ικανού, επιλεγμένου Πνεύματος, για να βαδίσει πάνω στο δρόμο της Ισορροπίας, αφήνοντας πίσω του την ανάγκη των κατεστημένων και των διττών εκφάνσεων. Μεταλλάσσω εντός σου τις διεργασίες σου όλες, τις λειτουργικότητές σου όλες. Σου απαγορεύω, στο Όνομά Μου, να εκδηλώνεσαι μόνο θετικά ή μόνο αρνητικά και ενεργοποιώ τις λειτουργίες της ουδέτερης εκδήλωσης μέσα απ’ τους παλμούς σου. Σε επανασυνδέω μ’ Εμένα, σύμφωνα με τις Νέες επιταγές, με τη Νέα ενεργοποίηση και λειτουργικότητα, που συντελείται εντός σου, και σου ανακοινώνω ότι η διδασκαλία σου θα είναι σκληρή και θα απαιτεί από σένα επαγρύπνηση συνεχή, συνεχή διάκριση και συνένωση, συνεχή Αγάπη προς όλα τα στοιχεία, που εντός σου εμφανίζονται, ή που διακρίνεις γύρω σου, συνεχή κατανόηση.
Ανοίγω την περίοδο των Κοσμικών καταστάσεων μέσα σου, ώστε όταν η περίοδος των εξωτερικών Κοσμικών καταστάσεων επέλθει, να είσαι πανέτοιμος να διαχύσεις Αρμονία, αντιμετωπίζοντας κάθε γεγονός με τη σοφία της γνώσης της Αλήθειας. Αφήνω το «Είναι» σου ελεύθερο να βιώσει όλες τις καταστάσεις, χωρίς περιορισμό, και μεταβάλλω τη μορφή της προστασίας Μου, την επεκτείνω, ώστε να μη σε καλύπτει όπως η μητέρα καλύπτει το βρέφος, αλλά να σου επιτρέπει να κινείσαι σαν ενηλικιούμενος Άνθρωπος Θεός εν εκδηλώσει.
Δίνω τη Χάρη του Λόγου σε κάθε κομμάτι σου, Άνθρωπε, που εκδηλώνεται ως Μαθητής και Ακόλουθός Μου, που έχει δεχθεί και δέχεται εξακολουθητικά τα μηνύματά Μου, εσωτερικά και εξωτερικά. Σε Ευλογώ, με τη Θεία Ζωή Μου, με την Πνοή της Γέννησης και της Ανάστασης, να εισδεχθείς αρμονικά τη νέα σου κατάσταση. Σε ενδυναμώνω μ’ όλα τα απαραίτητα στοιχεία, για να περάσεις την εκπαίδευσή σου, για να αποφέρεις τα αποτελέσματα της Αγάπης και της Ένωσης μέσα σου και έξω σου. Σου δείχνω την Αλήθεια Μου εντός σου, διαυγή και πύρινη, χωρίς σκιές προσωπικότητας ή πλάνης, και σε αφήνω να παλμοδονηθείς μέσα σ’ αυτήν, διαγράφοντας τον δικό σου Τέλειο ήχο, διαμορφώνοντας τη δική σου Τέλεια Γέννηση, εκδηλώνοντας τη δική σου Τέλεια Δημιουργία.
Αγαπημένε Αδελφέ, σε απορροφώ εντός Μου ολόκληρο και εντός σου απορροφώμαι, μέσα στην Ύπαρξη την ενιαία που Είμαστε. Συμπυκνώνομαι από το Άχωρο μέσα στο χώρο σου, διαχέομαι από το χώρο μέσα στο Άχωρο, γίνομαι ένα με το χρόνο και τη δόνησή σου και πάλι διαστέλλομαι μέσα στο Παντόχρονο της Ουσίας του «Είναι» του Απείρου Θεού. Σε συμπαρασύρω μαζί Μου σ’ αυτή τη Θεία παλμοδόνηση και σου μαθαίνω τον τρόπο της Ανάσας του Θεού. Θυμίζω στην ύπαρξή σου το ρυθμό της Πνοής Μου και σε συγχρονίζω μ’ αυτό το ρυθμό.
Σε Ευλογώ, Αγαπημένε, με την Ευλογία της στέρησης του ανθρώπινου και της ένδυσης της Αλήθειας, με την Υπέρτατη Ευλογία, που θα σε εισαγάγει πλέον στην ουσιαστική μαθητεία του Λόγου.
Εσύ, Άνθρωπε, θα είσαι υπεύθυνος για τις εκδηλώσεις σου. Εσύ θα τις κρίνεις, εσύ θα τις αγαπάς, εσύ θα τις ελεείς, από μέσα σου. Μα για να φθάσεις σ’ αυτή τη διεργασία, πρέπει να έχεις αναδείξει απόλυτα την ταύτισή σου μ’ Εμένα. Να έχεις κατανοήσει αυτή την ταύτιση, που είναι αυθύπαρκτη απ’ τη στιγμή που η πλάνη θα εξαλειφθεί από το βλέμμα σου και θ’ αντικρίσεις την Αλήθεια.
Ευλογώ τα μάτια σου να βλέπουν με σοφία, να εισχωρούν στα βάθη της ύπαρξης και να συλλέγουν τη γνώση των αιώνων. Ευλογώ τα χείλη σου, να εκδηλώνονται με αρμονία και να φανερώνουν τη μελωδία της ύπαρξης. Ευλογώ την καρδιά σου να πάλλεται στους άχρονους παλμούς της Αγάπης και τη Συνείδησή σου να εκδηλώνει τη Θειότητα του Φωτός. Ευλογώ το σώμα σου το υλικό κι όλα τα σώματά σου να κινούνται με Θείους παλμούς και να εκδηλώνουν την Ύπαρξη της ενοποιημένης Αγάπης, δυνάμενα να ενδύονται και να μετουσιώνουν κάθε παλμό.
Ευλογώ όλον τον Άνθρωπο, για ν’ αναδείξει τον Εαυτό του, την Ατέρμονη Υπόσταση Λόγος, χωρίς διακρίσεις, για ν’ ανταποκριθεί στην επιταγή της Θέωσης, που είναι η μόνη Αλήθεια, η μόνη πραγμάτωση της Απειρότητας. Ευλογώ τον Άνθρωπο Τρισυπόστατα και Ομοούσια, στο Όνομά Μου, μέσα από την ύλη και τις μορφές, μέσα από την Ουσία και το Άμορφο, και ενοποιώ όλες τις καταστάσεις που στους αιώνες της διδαχής βίωσε, με οποιαδήποτε μορφή, και διαμοιράζω αυτές σ’ όλα τα κομμάτια του Ανθρώπου, ως όμοιες γνώσεις και εμπειρίες, που καθιστούν άμεσα την Ολότητα του Ανθρώπου γνώστη της ύλης και της πλάνης και τον αναβιβάζουν στη θέση εκείνη, όπου δύναται να δεχθεί την Ευλογία της μαθητείας του Λόγου.
