ΘΕ19| ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ: Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ – ΘΕΟΥ

Άπειρε Λόγε Χριστέ, ο Άνθρωπος Ενώπιόν Σου προ­σέρ­χεται, μέσα απ’ όλους τους δρόμους της Ένωσης, που Εσύ έχεις ανοίξει γι’ αυτόν, που Εσύ έχεις διοχετεύσει με την Άπειρη Γνώση της διάχυσής Σου στα πάν­τα, για να τελέσει σε ανάμνηση της Γέν­νησής Σου τη Θεία Μυστα­γω­γία, τη Θεία Τελετουρ­γία των Συμπάν­των, που διαχέει Ζωή, Φως, Απειρότητα, στα πάν­τα.

Παρακαλώ, Άπειρε Λόγε, επίτρεψε να παρασταθούν στη σημερινή Μυσταγωγία οι Άγιοι και τα Υψηλά Πνεύματα – Διδάσκαλοι όλων των πεδίων, που δεν ­είναι απασχολη­μένοι σε άλ­λες εκ­φράσεις και εκπροσωπήσεις του Έρ­γου Σου, όλες οι Ον­τότητες οι Πνευματικές, για τις οποίες πάρα πολ­λές φορές έχουμε απευθύνει δεήσεις στο Άπειρο Όνομά Σου και οι οποίες έχουν λάβει Χάρη, ­Έλεος, Φως και αποδέσμευση με τρόπους πολ­λούς. Παρακαλώ πολύ, βοήθησέ τες να νιώσουν τη σημερινή Μυσταγωγία και να λάβουν τη Χάρη άπλετη. Επίτρεψε, Άπειρε Λόγε, να παρασταθούν κι όλα τα Χριστοποιούμενα πνεύματα, όπου κι αν βρίσκον­ται, είτε στα Πνευματικά πεδία, είτε ενσαρ­κω­μένα στην ύλη, στη σημερινή Θεία Μυσταγωγία των όν­των, των Συμπάν­των, της Δημιουρ­γίας ολόκληρης και να τη βιώσουν μέσα τους.

Κατάστησε γνωστή τη Θεία Μυσταγωγία αυτή σε κά­θε αρ­νητική ον­τότητα και, παρακαλώ πολύ, βοήθησε να σταλάξει μέσα σε κάθε εκ­δηλούμενη αρ­νητικά υπόσταση η Απειρότητα του Φωτός Σου σαν Αέναη Ζωή, σαν Νέα Γέν­νηση μέσα στον Λόγο, σαν δυνατότητα Θέωσης και Χριστοποίησης.

Απόστειλέ μου, παρακαλώ, Άπειρε, δύο Αρ­χαγ­γέλους Σου, να παραστέκον­ται δίπλα στο Ποτήρι της Ζωής και της Ύπαρξης σαν φωταυγείς πυρήνες διάχυσης Ευλογίας. Κατατόπισε τα Πνεύματα, που θα παραλάβουν το Ποτήρι αυ­τό σε αιθερικό αν­τίτυπο, για να το διαμοιράσουν στα Σύμπαν­τα και, παρακαλώ, δώσε τους την άδεια να παρασταθούν στη Μυσταγωγία αυτή, σαν συλ­λειτουρ­γοί της Χάρης από τα Πνευματικά πεδία.

Αναβιβάζω, Πατέρα Μου, όλους τους παρι­στα­μέ­νους μέσα Σου, επίπεδο με επίπεδο και στάδιο με στάδιο, ώστε αρ­μονικά να φθάσουμε στα πεδία τα Θεία, να δονηθού­με όλοι από τη δόνησή Σου την Αέναη. Διαχέω τη Δό­νηση του Λόγου μέσα στον χώρο, ώστε ακόμα και τα υλικά ­σκηνώματα να βρίσκον­ται σε εναρ­μόνιση με τη Δόνηση των Θείων πεδίων και να μην υπάρ­χει καμία κατάσταση, που να μπορεί να καταβιβάσει τα πνεύματα, να τα δεσμεύσει ή να τα έλξει προς την ύλη. Καταθέτω εξ ονόματός τους οποιεσδήποτε αμέλειες, ατέλειες, οποιαδήποτε άγνοια, ημιμάθεια ή άρ­νηση παραδοχής αληθειών, οποιαδήποτε δυσαρ­μονία, με οποιον­δήποτε τρόπο κι αν εκ­δηλώθηκε, όλων των Αδελφών μου, αυτών που παρευρίσκον­ται κι αυ­τών που απουσιάζουν, και επιχέω το Έλεος πάνω στις υ­ποστάσεις όλων, ώστε κάθε καρδιά να είναι πλημ­μυρισμέ­νη από Αγάπη και Γαλήνη, κάθε νους από Θείο Φως, κάθε Συνείδηση από Άπειρο πνευματικό βίωμα, κάθε φορέας από κυματισμούς τελειότητας.

Ευλογώ τους δοκιμαζόμενους Αδελφούς, που βρί­σκον­­ται σε άλ­λα μέρη, και καλώ όλους να συμ­μεθέξουν σαν Πνευματικές ον­τότητες στη Μυσταγωγία αυτή και να λάβουν άπλετη τη Χάρη και το Έλεος του Θεού, άπλετη την Αρ­μονία και την Τελειότητα, τη βοήθεια και την προσφο­ρά, σε οποιοδήποτε σημείο της υπόστασής τους έχουν χρεία, σε οποιον­δήποτε τομέα της ζωής τους χρειά­ζον­ται καθοδήγηση. Ευλογώ κάθε δοκιμαζόμενη υπόσταση, είτε βρισκόμενη κάτω από έλεγχο ή κρίση, είτε βρισκόμενη κάτω από άλ­λες δοκιμασίες, κι ανασύρω αυτήν από την περιδίνηση των δοκιμασιών και της κρίσης, τη θέτω σε νέα περιδίνηση Φωτός, στην περιδίνηση του Λόγου την ανοδική, που οδηγεί προς τη συν­ταύτιση του Ανθρώπου με τα πάν­τα. Επουλώνω πληγές, απορ­ροφώ θλίψη, μετου­σιώνω στοιχεία ανθρώπινα, διογκωμένα κατά τη διάρ­κεια των δοκιμασιών. Επιχέω την Άπειρη Προστασία και Αγάπη Μου σε κάθε κύτ­ταρο, σε κάθε πόρο, σε κάθε σκέψη, συ­ναίσθημα, παλμό ή λόγο, σε κάθε πράξη και φέρ­νω την ισορ­ροπία σε ό,τι εκ­δηλώθηκε.­

Ευλογώ το Έρ­γο και τους ερ­γάτες Αυτού και κάθε εκ­δήλωση που δεν στάθηκε στο απαιτούμενο ύψος της Αγά­πης και της Χριστότητας, την απορ­ροφώ εν­τός Μου, την ισορ­ροπώ μέσα στην Τέλεια Ουδετερότητά Μου και τη διαχέω σαν Αρ­μονία και Ενότητα, ώστε καμία ποινή τέτοι­ου είδους να μη βαραίνει τις υποστάσεις, καμία δέσμευση τέτοιας μορφής να μην παρακωλύει και εμποδίζει το Έρ­γο.

Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, βρίσκεσαι ακόμα συν­δεδε­μένος με τις υλικές εκπροσωπήσεις. Τελείς τα Μυστήριά Μου με τη Χάρη που σου έδωσα, με το Άπειρο Έλεός Μου, με την καταξίωση που σου παραχώρησα μέσα στο «Είναι» σου, εκ­φράζον­τας με κάποιο μορφικό τυπικό τη Θεία Υπερούσια επικοινωνία και Ένωση της Ζωής και της Δημιουρ­γίας. Αγαπημένε Μου, σε καλώ να ξεφύγεις από την εξωτερική έκ­φραση των τύπων, έστω κι αυτών των λίγων που έχουν απομείνει και τους οποίους χρειάζεσαι. Σε καλώ να ξεφύγεις από την αίσθηση αυτής της ανάγκης, να μη χρειάζεται, για να έλθεις σε υψηλή πνευματική κατά­σταση, να αν­τικρίσεις το ποτήρι, τον άρτο και τον οίνο, αλ­λά να μπορείς να τα ανυψώνεις από μέσα σου και να μυσταγωγείς ως Θεός.

Καθιστώ, Άνθρωπε, στη Θεία Μου αυτή Μυσταγωγία της Ύπαρξης, Ναό τη γη ολόκληρη. Καθιστώ Τράπεζα Άγια το σύνολο του Ανθρώπου, την ανθρωπότητα τη μαστιζομένη από πόνο και θλίψη, από δυσαρ­μονίες και δει­νά. Καθιστώ Θείο Ποτήρι Ζωής τις ψυχές και τα πνεύματα του Ανθρώπου, ψαλμωδίες ουράνιες τη δυσαρ­μονία σου, θυμίαμα και άρωμα την έλ­λειψη της αγάπης σου, θυσία τη μη κατανόηση της ανάγκης σου να προσφερθείς, προ­σευχή την καθημερινή σου εκ­δήλωση. Ενώνω τα εξωτερι­κά σκεύη και τα υλικά της γης με την Ουσία της Μυσταγωγίας, που είσαι εσύ. Αναδύομαι μέσα απ’ όλα όσα προανέφερα, Μοριακός και Ολότητα, και ενερ­γώ τη Μυσταγω­γία του Απείρου.

Είμαι ο Ένας Λόγος Χριστός – Μητέρα, ο ουδέποτε αναλισκόμενος, αλ­λά ο Αναλίσκων τα πάν­τα εν­τός Του. Σε Ευλόγησα και σε Ευλογώ, Άνθρωπε, εκ νέου, μ’ αυτή τη συμ­μετοχή σου στο Μυστήριο της Ύπαρξης, να καταστείς όχι μόνο ο Μυσταγωγός, όχι μόνο ο Θεουρ­γός, αλ­λά τα πάν­τα σε εκ­δήλωση, σε Φως, σε Αγάπη. Σταλάζω μέσα σου, με τον τρόπο αυτό, τη δυνατότητα της ολοκληρωμένης προσφοράς και την ενερ­γοποιώ στο έπακρο, ώστε κανένα σημείο σου να μη μείνει έξω από την παλμοδόνηση της Ενότητας και του Φωτός. Σε καθιστώ Εμένα απόλυτα, και σαν προσφορά και σαν θυσία και σαν Ζωή και σαν Ανάσταση και σαν Γέν­νηση, σ’ όλες τις μορφές και τις καταστάσεις που σου εκ­δηλώθηκα, σ’ όλους τους ήχους με τους οποίους ήχησα μέσα σου, σ’ όλες τις φανερώσεις που μέ­σα από την ύλη έδωσα.

Αγαπημένε Άνθρωπε, οι Ευλογίες που σου έχω παρα­χωρήσει, δεν χρειάζον­ται συμπλήρωση, γιατί είναι ­πάντα ολοκληρωμένες, δεν χρειάζον­ται να ισορ­ροπήσουν, ­γιατί εκ­φράζουν την απόλυτη ισορ­ροπία του Είναι του Θεού. Η Ευλογία που σου δίνω τώρα, είναι όλες οι άλ­λες μαζί και ταυτόχρονα η Ευλογία της ­ανασυγκρότησής σου, σαν υ­πόστασης στα Θεία πεδία, και της ­έκφρασής σου απευθείας απ’ αυτά. Άνθρωπέ Μου, σ’ αυτή τη μυστηριακή, απέραν­τη Τελετουρ­γία, στην ­οποία συμ­μετέχεις ενερ­γά και ως Μυσταγωγός και ως η ίδια η ­Μυσταγωγία, σου επιτρέπω να αν­τικρίσεις το ύψος της Χάρης, την Τελειότητα των παλ­μών, τη Ροή της ανακύκλωσης και να την εκ­φράσεις μέσα απ’ την ύλη σου, σαν ­ολοκληρωμένη ­ποιότητα, σαν ολο­κληρωμένη αστάθμητη εικόνα, ­χωρίς κανένα εμπόδιο. Σου επιτρέπω βρισκόμενος σ’ αυτή την Άπειρη διάχυση, σ’ αυτή τη σπινθηροβόλο από Ζωή και Αγάπη κατάσταση, ν’ αν­τικρίσεις ό,τι έχεις ­δημιουργήσει, πάνω στη γη και μέσα στα Σύμπαν­τα, με το βλέμ­μα του Θεού Αγάπη, του Θεού Προσφορά, του Θεού Ολότητα και να δοθείς μέσα στο Όλο σου, μέσα στην ύλη, ­οποιασδήποτε μορφής ή εκ­δή­λωσης, για να την κάνεις Φως και Απειρότητα.

Άνθρωπέ Μου, ενώνω τη Φωνή Μου με τη φωνή σου, σ’ όλους τους ήχους, σ’ όλους τους κρα­δα­σμούς, σ’ όλα τα πεδία, τη διαχέω στα Άπειρα Σύμ­παν­τα, για να καταγραφεί παν­τού η λειτουρ­γία αυτή, σ’ όλους τους Κόσμους της Δημιουρ­γίας, τους εκ­δηλωμένους και τους ανεκ­δήλωτους, στη Μορφή και στο Άμορφο, σαν η λειτουρ­γία του Ανθρώπου Θεού, που διαχέεται στα πάν­τα, που είναι στα πάν­τα, τα δονεί και τα συνέχει, που ­διασαλπίζει το μήνυμα της εμπράγ­ματης ­Χριστότητας μέσα σε καθετί, και κάθε φθόγ­γος είναι ο Λόγος και κά­θε χρώμα είναι το Φως και κάθε παλμοδόνηση ­είναι η Ενότητα και η Ζωή, που εναπο­τίθεται μέσα στα όν­τα και μέσα στα αν­τικείμενα της ύλης, χωρίς διάκριση, που ανακυκλώνεται σε μία συνεχή και ατέρ­μονη Ροή, που δεν γνωρίζει άλ­λη ποιότητα, άλ­λη ύ­παρξη, εκτός απ’ τον Λόγο.

Χαράζω στα Σύμπαν­τα τη λειτουρ­γία του Αν­θρώ­που – Λόγου, του ενωμένου, του Ύψιστου, που έχει ενώσει τις έν­νοιες, που έχει διαγράψει τον δρόμο Ενότητα, μετουσιώνον­τας κάθε διτ­τό στοιχείο, που έχει ταυτισθεί με την Ύπαρξη τη Μία και δεν νιώθει αποστάσεις, ανάγκη λέ­ξεων, ύμνων ή επικλήσεων, αλ­λά είναι ο Ύμνος, η Δόνηση, η Επίκληση, η Προσφορά, η Ευλογία, το Ένα το Απόλυτο, που περιέχει τα πάν­τα και διαχέει στη γη την Ευλογία του Απόλυτου, αναβιβάζει τον δονητικό κραδασμό του πλανήτη ολόκληρου, της ατμόσφαιρας, στρατόσφαιρας και ιονό­σφαιρας, του ζωικού, ορυκτού και φυτικού βασιλείου, στην ενερ­γειακή κατάσταση εισδοχής της Ευλογίας του Απόλυτου. Οικοδομώ σε κάθε κύτ­ταρο ύλης τον Ναό του Πνεύματος. Οικοδομώ σε κάθε σύνολο ορ­γανικής ζωής την ανάσα της Δημιουρ­γίας. Οικοδομώ μέσα στον πλανή­τη γη το σύνολο των Συμπάν­των, ώστε ο αναβιβασμός του πλανήτη αυτού να ταυτίζει απόλυτα και τα Σύμπαν­τα με τον Λόγο.

Ευλογώ την ανθρώπινη εκ­δήλωση και διαλύω την οποιαδήποτε δεσμευτική, περιοριστική ονομασία έχει δο­θεί σ’ αυτήν, την ονομάζω εκπαιδευτική εκ­δήλωση Θέωσης, ώστε να προωθεί το Όλον του Ανθρώπου στην Ένω­ση κι όχι να το καθηλώνει. Ευλογώ τα μέρη του Όλου, που αρ­νητικά εκ­δηλώθηκαν, και τα ενώνω με τα μέρη του Ό­λου, που θετικά εκ­δηλώθηκαν, ώστε να μην υπάρ­χει δυσαρ­μονία στις εκ­δηλώσεις, αλ­λά να πραγ­ματωθεί, όχι η απλή επικοινωνία, αλ­λά η απόλυτη ταύτιση του αρ­νητικού και του θετικού.

Χωρίζω τον πλανήτη γη σε δύο ημισφαίρια. Διαπερώ το ένα με την αρ­νητική ενέρ­γεια και το άλ­λο με τη θετική, και δίνω τον στροβιλισμό της ταύτισης στην αρ­νητική και θε­τική ενέρ­γεια, ώστε η άνοδος του πλανήτη και της αν­θρωπότητας να μην μπορεί να εμποδισθεί από καμία δε­σμευτική καθήλωση. Ευλογώ τη γη και λύνω τα δεσμά της, που την καθήλωναν και δεν επέτρεπαν την άνοδο, δεσμά δομημένα απ’ τις ­εκδηλώσεις του ανθρώπου. Μετουσιώνω τα δεσμά που πλάσθηκαν απ’ τους πολέμους, απ’ τη διαφθορά, απ’ την κακή χρήση των αποκαλύψεων και εμπνεύ­σεων. Μετουσιώνω τα δεσμά που πλάσθηκαν από την τάση της κατάκτησης και της επιβολής, απ’ τον εξουσιασμό, με όποιον τρόπο κι αν εκ­δηλώθηκε, από την έλ­λει­ψη της Αγάπης, από τη διάθεση της πάλης του Εαυτού με τον Εαυτό. Αν­τικαθιστώ τα δεσμά αυτά με ανυψωτικούς αγωγούς μετουσίωσης, συν­δεδεμένους με την Άπει­ρη Πηγή του Άμορφου Πατέρα, ικανούς να μετα­φέ­ρουν Αέ­ναα τους Πυρήνες της Ζωής, ικανούς να δια­χέουν εκπο­μπές Αρ­μονίας.

Καθιστώ τον πλανήτη παλμοδονούμενη μελω­δία, διαχεόμενη σε κάθε πλανήτη του Σύμπαν­τος. Διά της μελω­δίας αυτής και των αγωγών σύν­δεσης με το Άπειρο του Πατέρα, τον επεκτείνω σε κάθε γνωστό ή άγνωστο πλανή­τη των Συμπάν­των και καθιστώ αρ­χή της Μετουσίωσης του παν­τός, της ταυτόχρονης παλμοδόνησης του παν­τός, την ώρα αυτή του γήινου χρόνου.

Ευλογώ όλες τις εκ­δηλώσεις της αγάπης του Ανθρώπου πάνω στη γη. Σείω τα θεμέλια αυτών, για να φανεί το σαθρό υπόβαθρο, κι όπου η δομή δεν ­είναι Φως, όπου η ποιό­τητα δεν είναι Τέλεια, οικοδομώ Νέες καταστάσεις, που θα πνέουν ως Τέλεια Αγάπη και Φως, ως συνεχώς εκλεπτυνόμενη ποιότητα, τείνουσα να ταυτισθεί με το Απόλυτο Ένα. Ευλογώ τα αποτελέσματα που η αγάπη αυτή είχε και εμφανίζω τις ρωγ­μές και τις ατέλειες στα αποτελέ­σματα αυτά, ώστε να οικοδομηθεί εκ νέου οτιδήποτε δεν είναι δομημένο πάνω στη Βουλή της Ελευθερίας, της Ενότητας και της Αγάπης, που Είμαι.

Ενερ­γοποιώ μέσα στον Άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται, ο οποίος διαχειρίζεται τύχες ανθρώπων, μικρών ομάδων ή μεγαλύτερων, λαών, Κρατών ή έχει εισέλθει σε επέκταση μεγαλύτερη ανθρώπινων ομάδων, πέρα από τα σύνορα των Κρατών, σειρά γεγονότων – ενερ­γειών και εκ­φράσεων μέσα στην ύλη που παρουσίασε, με την ανάλογη δόνηση που αυτά είχαν, και φέρ­νω σε επίγνωση όλα τα μέρη του Ανθρώπου. Τα τροφοδοτώ με Νέους παλμούς, Νέες ιδέες, Αγάπης και Ειρήνης, Ελευθερίας και ανοικοδόμησης ψυχών, Τελειότητας, φιλαλ­ληλίας, ώστε να παρουσιάσουν τη θωπεία Μου προς τον αναπτυσ­σόμενο Εαυτό Μου και να δώσουν την απαραίτητη τροφή στο Βρέφος, που μέσα σ’ όλες τις ψυχές του ανθρώπου υπάρ­χει, για να εκ­δηλωθεί και να λάμψει.

Ευλογώ κάθε ορ­γανισμό και τον διαπερώ με την Αγάπη και την Ενότητα, την Ελευθερία και το Φως. Αποκαλύπτω τις ατέλειές του και μετακινώ ­υποστάσεις που δεν μπο­ρούν να τον εκ­φράσουν και να τον εκπροσωπήσουν ως αναπτυσ­σόμενο και εκλεπτυνόμενο, πα­ρουσιάζον­τα το Φως και την Αγάπη του Λόγου.

Ευλογώ υποστάσεις νέες, δυναμικές, ικανές να παλέ­ψουν με το Κατεστημένο των αιώνων, για να εισέλθουν σε κάθε καίρια θέση διακυβέρ­νησης κρατών ή ιδρυμάτων ή ορ­γανισμών, σ’ όλον τον πλανήτη, για να πραγ­μα­τώνεται σταδιακά η μεταλ­λαγή στα Κατεστημένα των αιώνων.

Ευλογώ κάθε πληγή της γης, που σαν κάθαρση εκ­δηλώ­νεται, και την καθιστώ Υπέρτατο Εξαγνισμό. Επιχέω το Έλεος και λούζω με τη μετάνοια την πληγή αυτή, την επουλώνω και την καλύπτω με την Αγάπη Μου την Αέναη. Ευλογώ κάθε πληγή του Ανθρώπου, που φέρει ονόματα διάφορα, και θέτω μέσα σ’ αυτήν τον Εαυτό, τον Έναν και Μοναδικό, τον Τρισυπόστατο και ­Ομοούσιο Λόγο. Μεταλ­λάσ­σω τα αδρανή, στάσιμα και δυσαρ­μονικά κύτ­ταρα σε Θείους ορ­γανισμούς Ζωής, για να μην υπάρ­χει απλή ε­πούλωση της δυσαρ­μονίας, αλ­λά πλήρης μετάλ­λαξή της σε Τελειότητα και Φως.

Καλώ όλες τις Ον­τότητες, όλα τα μέρη του Ανθρώπου, που έχουν προσφερθεί για θυσία, και σχηματίζω με αυτά Θεία χοάνη μεταλ­λαγής. Μέσα τους εισπορεύω τα υπό­λοιπα μέρη του Ανθρώπου και μεταλ­λάσ­σω με αυτή την εισπόρευση οποιαδήποτε κατάσταση μη Φωτός περιέχουν.

Ευλογώ το Έρ­γο Μου και την εξάπλωσή Του, όχι μόνο στη γη, αλ­λά στα πεδία όλα, που αν­τηχούν από το άγ­γελ­μα της Χριστότητας ήδη. Ενερ­γοποιώ νέες υποστάσεις, όπως παρευρεθούν σ’ Αυτό, τοποθετημένες σωστά, ικανές να κατανοήσουν την Αλήθεια Μου. Δραστηριοποιώ τις ήδη υπάρ­χουσες υποστάσεις μέσα στο Έρ­γο και τις καλύπτω με πολ­λαπλές, αλ­λεπάλ­ληλες Φωτοχυσίες Ενερ­γειακής Ζωής Μου, με ισορ­ροπία, σταθερότητα, πίστη, Αγάπη Άπειρη, ιδέες Απείρου Νου, βιώματα Θεότητας, ικανότητα εκ­δήλωσης όλων αυτών προς τα έξω. Εν­δύω όλες τις ενερ­γοποιημένες υπο­στάσεις μέσα στο Έρ­γο με το έν­δυμα του θάρ­ρους και της τόλμης που επέδειξε ο Λόγος, με το έν­δυμα το ταπεινό και Υπέρλαμπρο, που δεν εκ­δηλώθηκε για κοινωνική εξύψωση, αλ­λά για ν’ ανοίξει τα μάτια της ανθρωπότητας στο Φως. Χαράζω μέσα στην καρδιά, και την υλική, κάθε υπόστασης, έναν οφθαλμό Αλήθειας, για να παράγει το βλέμ­μα της Αλήθειας και να το διαμοιράζει στον Άνθρωπο. Χαράζω μέσα στο στόμα, και το υλικό, του καθενός μία σάλπιγ­γα Τελειότητας, για να διαχέει μέσα στο όλο του Ανθρώπου το Τέλειο Μήνυμα της Χριστοποίησης, τον Τέλειο Ήχο της πραγ­μάτωσης αυ­τής. Χαράζω μέσα στον νου ανακυκλώσεις και στροβιλι­σμούς Φωτός, για να δίνουν τη δυνατότητα συνεχούς επέκτασης του νου στις υποστάσεις αυτές, αλ­λά και διερ­γασιών που θα επεκτείνουν τον νου του όλου Ανθρώπου. Χαράζω μέσα στη Συνείδηση το Πρόσωπό Μου, ως Κριτή κι ως Ελεήμονα, σε διτ­τή μα ταυτόσημη Εκπροσώπηση, και ενώνω αυτά τα Πρόσωπα απόλυτα, εκ­φράζον­τας την Ενό­τητά Μου, δίνον­τας τη δυνατότητα στη Συνείδηση των υποστάσεων να μην κρίνουν, αλ­λά να ελεούν το όλο και με το καταστάλαγ­μα της επίγνωσης της αμέλειας να διαχέουν Έλεος, Απελευθέρωση κι όχι κατάκριση και δέ­σμευση.

Αφαιρώ με την Ενέρ­γεια του Φωτός Μου μέσα από τον φορέα κάθε υπόστασης τους γήινους πόρους, που έλ­κουν, παράγουν, εκπέμπουν δέσμευση, και αντ’ αυτών προσδίδω τους πόρους της Ελευθε­ρίας, που έλ­κουν, διαχέουν, παράγουν Ελευθερία. Μέ­σα Μου ανακυκλώνω τους πόρους της δέσμευσης και τους μεταλ­λάσ­σω σε Ελευθε­ρία, παλμοδονούμενη στα Σύμ­παν­­τα.

Ευλογώ τον Διδάσκαλο Ιωάν­νη, χωρίς να ­επιχέω σ’ Αυτόν τίποτα. Τον Ευλογώ με το Είναι Του, με την Αγάπη Του, με τους παλμούς Του. Τον Ευλογώ με το Όλο, που παλμοδονείται μέσα Του και ταυτίζεται εξακολουθητικά με κάθε έκ­φρασή Του. Τον Ευλογώ με το Ένα και το Μη­δέν, με την Ανυπαρξία και την Ύπαρξη, που σαν Θεία Ιδέα έχει χωρέσει μέσα στον νου Του. Τον Ευλογώ με τα πάν­τα, χωρίς να Του τα παρέχω, γιατί τα έχει. Ζωοποιώ το Σκήνωμά Του με τους παλμούς της Δημιουρ­γίας. Ενισχύω κάθε κυτ­ταρική δομή της ύλης Του με τη Δόνηση της σύνθεσης και της αποσύνθεσης, της Ενότητας της Αδιάσπαστης, της Άμορφης ποιότητας. Καθιστώ τον φορέα δυναμική παρουσία Ζωής, τις κινήσεις Του Φωταυγείς κινήσεις μέσα στα Σύμπαν­τα, εκπέμπουσες Αρ­μονία, τους βημα­τισμούς θωπεία μετουσίωσης για καθετί, τους παλμούς Ατέρ­μονη Πηγή Ζωής, Αγάπης, Ειρήνης, προς τα πάν­τα.

Σας καλώ, ερ­γάτες του Έρ­γου, μέρη του Ενός Ανθρώ­που, να κατανοήσετε την Ενότητα που αποτελείτε, να την υπηρετήσετε χωρίς δισταγ­μούς, διχογνωμίες ή μικρότη­τες, αλ­λά με την Αλήθεια και την Ενότητα.

Ό,τι βλέπεις, Άνθρωπε, με τα μάτια σου, σε μορφική αναπαράσταση μέσα στην ύλη, τελείται με τις υποστάσεις σου, τη γη, τα Σύμπαν­τα, τις πράξεις και τις εκ­δηλώσεις σου όλες, που έχουν καταστεί τα σύνερ­γα και τα υλικά της Μυσταγωγίας αυτής. Εσύ κι Εγώ, το Ένα, το Ατέρ­μο­νο, το Θείο, ευλογούμε το Ποτήρι της Ζωής και το καθι­στούμε Ευλογία Αέναα ανακυκλούμενη στις υποστάσεις και τα Σύμπαν­τα, Ζωή Μορφής και Αμόρφου, ταυτόχρονη παν­ταχού Παρουσία, Ύπαρξη χωρίς παλμούς.

Από το Ποτήρι αυτό, Άνθρωπε, ας λάβεις. Ας λάβει η ύλη σου από το Πνεύμα σου, ας λάβει το μέρος από το όλο σου, κι αυτή η Μετάληψη αέναα ας μείνει σε κάθε πό­ρο της ύλης σου σαν Θεία ενθύμηση και Ευλογία Ζωής, σαν Θεία Δυνατότητα πραγ­μα­το­ποί­η­σης της Χριστότητας. Λάβε και φάγε από τον Εαυτό. Λάβε και φάγε από το Μυστήριο, που από σένα έγινε για σένα, που αποτελείται απ’ τους παλμούς σου, από τις εκ­δηλώσεις σου όλες, από την πλάνη και την Αλήθεια σου, και γίνε το Φως, η Αγάπη, η Ενότητα, το Ένα το Απόλυτο και Τρισυπόστατο. Ο Λόγος Χριστός – Μητέρα, ο Άμορφος Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα εισέρ­χον­ται μέσα σου απ’ όλα τα σημεία του «Εί­ναι» σου και των σωμάτων σου, διαμέσου αυτής της Με­τάληψης, και σε καθιστούν το Άπειρο. Η Ζωή γεν­νά τη Ζωή και είναι η Γέν­νηση και η ανάγκη της Γέν­νησης. Η Ανάσταση δίνει την Ανάσταση και είσαι ταυτόχρονα η ανάγκη της Ανάστασης και η Ανάσταση. Λάβε τη συνύπαρ­ξη ανάγκης και πραγ­μάτωσης, για να εξαλειφθεί ο δεσμός της ανάγκης μέσα στο Άπειρο της Ελευθερίας της Εκ­δή­λωσης και του Ανεκ­δήλωτου, που πραγ­ματώνεται Αέναα μέσα στα πάν­τα.

Παραδίδω το Ποτήρι αυτό, σε αιθερικό αν­τίτυπο, στις εν­τεταλμένες υποστάσεις, να το διαμοιράσουν σε κάθε ­σημείο των Συμπάν­των, και εν­τέλ­λω αυτές, με την πρέ­που­σα Αγάπη, σεβασμό και έκ­φραση Θείας ποιό­τη­τας, να διαχύσουν την παλμοδονούμενη Τέλεια Ευ­λο­γία της Ζωής και της Ενότητας στις υποστάσεις των πεδίων όλων και να τις απελευθερώσουν από τους δεσμούς της καθήλωσης.