Παλμοδονούμαι μέσα στο Ρεύμα της Ύπαρξης, το Θετικό και το Αρνητικό, και διαμέσου αυτής της παλμοδόνησης ενοποιώ τα στοιχεία του νου, της καρδιάς και της Συνείδησης με τον Ένα Λόγο, Τον Αενάως Υπάρχοντα, Τον Άχρονο και Άχωρο. Συνταυτίζω απόλυτα τους παλμούς μου, σ’ όλα τα επίπεδα εκδήλωσης, σ’ όλα τα σώματα, μαζί Του. Σιγώ και μεταλλάσσω σε φωνή και Δόνηση Λόγου κάθε στοιχείο παλμοδονούμενο σε δόνηση προσωπικότητας. Αναδύω το Λόγο εκ των ένδον της Υπόστασής μου. Ενδύομαι το Λόγο από την Πανσυμπαντική Παρουσία Του. Ενοποιώ την Υπόστασή μου με κάθε σημείο του Εκδηλωμένου – Ανεκδήλωτου Σύμπαντος, ώστε ο Λόγος και η εκδήλωσή Του να διασαλπίζει τους Ήχους Του, την Ευλογία Του, τη Θέλησή Του Παντόχωρα και Παντόχρονα.
Απορροφώ μία προς μία τις νέες Υπάρξεις, τις προερχόμενες από την Πνοή, τη Ζωή, την Ύπαρξη, την Αγάπη και την Απειρότητα του Ανθρώπου – Λόγου. Τις ενοποιώ απόλυτα με τον εκδηλωμένο Άνθρωπο – Λόγο – Υιό – Μητέρα. Διαγράφω εντός τους την κύηση της Ζωής, διαγράφω εντός τους την εμφάνιση της Χριστότητας. Ευλογώ κάθε σημείο της ενεργειακής τους περιδίνησης και το καθιστώ ισορροπημένο, πλήρες σε Φως, σε Αγάπη, σε παλλόμενη Αρμονία, σε Ενότητα. Συντονίζω την ιδιοσυχνότητα των παλμών τους με το πεδίο στο οποίο βρίσκονται και με τα πνεύματα τα υψηλά των χρισμένων Μητέρων στις οποίες παραδόθηκαν. Σχηματίζω εντός της Συνείδησής τους τις γνώσεις της ζωής. Πληρώνω το νου τους με ολοκληρωμένες ιδέες. Θέτω σε κίνηση τους μηχανισμούς της Ζωής. Ενεργοποιώ τη λειτουργικότητα της Αγάπης. Καθιστώ άρρηκτη και απόλυτη τη σχέση της Ζωής εντός τους και τη δυνατότητα της έκφρασης της Ζωής από ολοκληρωμένες εκφράσεις ύλης. Επισφραγίζω την εξελικτική πορεία και Χριστοποίησή τους. Επισφραγίζω διά της Ευλογίας Μου, της Τρισυπόστατης και Ομοούσιας, τη δυνατότητα Τριαδικής εκδήλωσης, τη δυνατότητα ολοκληρωμένης Ένωσης.
Αποτινάσσω από το «Είναι» τους παλμούς αδράνειας και συντονίζω κάθε παλμό με τη δράση της Δημιουργίας, την Αεικίνητη, την Πανταχού Παρούσα και τα πάντα Πληρούσα, με Ισορροπία, Φως και Ενότητα. Καθιστώ τις Υποστάσεις αυτές, τις γεννημένες από τη Ζωή, την Προσφορά, την Ουσία, τη Δύναμη, τη Δημιουργικότητα του Ανθρώπου – Λόγου, ενεργά συμμέτοχες στη Νέα Κοσμική περίοδο. Συντονίζω απόλυτα τους σπινθηρισμούς της Ύπαρξής τους με τη Νέα Κοσμική φανέρωση του Λόγου επί της γης. Επιταχύνω το βαθμό απορρόφησης των στοιχείων της Ολότητας στις υποστάσεις αυτές, διότι εξαρχής της δημιουργίας τους έχουν εισέλθει στη Νέα κατάσταση εκδηλώσεων των Νόμων, γρήγορης εξελικτικής πορείας.
Καθιστώ τις Υποστάσεις αυτές μεταφορείς της Χάρης της Νέας Κοσμικής περιόδου, της Νέας φανέρωσης του Λόγου επί της γης. Απόλυτα συνδεδεμένες και τροφοδοτούμενες από το Λόγο – Άνθρωπο – Μητέρα – Υιό θα εκδηλώσουν, ενσαρκούμενες, τη συμμετοχή στην Αναγέννηση του Ανθρώπου, διότι η ίδια τους η ύπαρξη είναι η Αναγέννηση.
Ευλογώ και αναλαμβάνω στην Άπειρη Ουσία Μου, Προστασία και Επιστασία, τις Υποστάσεις αυτές. Παραχωρώ εντός τους το Ολοκληρωμένο Είναι του Ανθρώπου – Λόγου. Τις καθιστώ Ζωντανό Μήνυμα, Ζωντανή παρουσία του Ανθρώπου – Λόγου. Τις Ευλογώ να παραμείνουν στα Θεία πεδία, μέχρις ότου προσαρμοσθούν απόλυτα με τη Ροή της Ενότητας, της Ουδετερότητας και του Φωτός, μέχρις ότου πληρωθούν με όλα τα στοιχεία της Αέναα ανακυκλούμενης Ύπαρξης, μέχρις ότου αποκτήσουν το συντονισμό με τη Μορφή και το Άμορφο ταυτόχρονα, την Εκδήλωση και το Ανεκδήλωτο, για ν’ αποσταλούν κατόπιν στη γη και σ’ άλλους πλανήτες, αποτελώντας την παλλόμενη και ζωντανή αρχή της Νέας Δημιουργίας και συνοδεύοντας την εκδήλωση του Ανθρώπου – Λόγου. Ευλογώ τις υπάρξεις τους και εμφυσώ με ισορροπία μέσα στο όλο τους στοιχεία σύνδεσης με τους πλανήτες, το Σύμπαν και τον Άνθρωπο.
Απορροφώ από το δημιουργημένο Σύμπαν, από τον εκδηλούμενο Άνθρωπο στη γη και σ’ όλα τα πεδία, από το Άμορφο, στοιχεία. Τα συσπειρώνω σε σπινθηρισμούς και τα ενοποιώ με ισορροπία μέσα τους, ενοποιώντας τη Νέα Δημιουργία με την ήδη υπάρχουσα, καθιστώντας ολοκληρωμένη την ουδέτερη ανακύκλωση της Ζωής, της Αγάπης, της Τελειότητας. Θέτω το Χρίσμα της Χάρης επ’ αυτών, το Χρίσμα της Γνώσης, το Χρίσμα της Ενότητας, για να περιέχουν τα πάντα, τα υπαρκτά και τα ανύπαρκτα, τα εκδηλωμένα και τα ανεκδήλωτα, και να δύνανται να τα εκδηλώσουν άμεσα και τάχιστα, όταν η Δημιουργική Ροή του Λόγου καλέσει. Εντυπώνω στο «είναι» τους τη Ροή της Δημιουργίας, τη Δόνηση του Λόγου και δι’ αυτής χρωματίζω την παρουσία τους με τις συνθέσεις του Απείρου.
