Υπάρχει ένας πρωταρχικός κανόνας, που πρέπει ν’ ακολουθούμε όλοι, εφόσον επιθυμούμε να επιστρέψουμε στον Πατέρα, να ενωθούμε με την Ολότητα του Ανθρώπου, με την Ολότητα του Θεού και να εκφράσουμε Αγάπη και Ενότητα. Ο κανόνας αυτός αναφέρεται και διέπει τις σχέσεις μας με τα άλλα υποσύνολα της Ολότητας της Ουσίας, που ζουν πάνω στη γη και φέρουν και αυτά μορφές, όπως η δική μας μεμονωμένη υπόσταση.
Πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η ενότητά μας, έστω και διαχωρισμένη και σκεπασμένη από την πλάνη, υπάρχει Αναλλοίωτη και Αδιάφθορη μέσα στην Απέραντη πάλλουσα Παρουσία του Λόγου. Η μεμονωμένη και διαχωρισμένη θέση της προσωπικής μας υπόστασης δεν μπορεί να εισχωρήσει και να φθείρει την Ενότητα, που υπάρχει μέσα στην Ύπαρξη. Επομένως η Ενότητά μας είναι υπαρκτή. Υπάρχει ενωμένη ως ο Ένας Άνθρωπος. Αυτή η γνώση μάς οδηγεί να ασχολούμαστε με την κατάρτισή μας σαν Πνευματικές υποστάσεις πάνω στους Θείους και Αναλλοίωτους Νόμους της Ενότητας και της κατάργησης των ορίων και περιορισμών.
Η ενασχόληση του κάθε υποσυνόλου του συνόλου της Ουσίας Άνθρωπος με τα άλλα υποσύνολα και όχι με τη δική του υπόσταση οδηγεί σε πλάνη, δημιουργεί συνδέσεις με τα υπόλοιπα μέρη του Ανθρώπου, που δε στηρίζονται όμως στις βάσεις της Αρμονίας, της Ενότητας και της Αγάπης και δημιουργούν συνδέσεις δυσαρμονικές, που επικαλούνται και ενεργοποιούν τους Νόμους της Διδαχής, έως ότου να επέλθει η Ισορροπία.
Με πιο απλά λόγια, η ενασχόλησή σου, Αδελφέ Άνθρωπε, με τις καταστάσεις, τα προβλήματα του Αδελφού σου Ανθρώπου και οι επικρίσεις σου πάνω σ’ αυτά δε θέτουν τίποτε άλλο παρά δεσμά, που σε καθηλώνουν σε καταστάσεις της ύλης και δεσμεύσουν εσένα με την υπόσταση του Αδελφού σου Ανθρώπου, όχι με την ελευθερία της επικοινωνίας της Αγάπης, αλλά με την ανακύκλωση επικρίσεων και μικροτήτων και γενικά κάθε είδους δυσαρμονιών, που δεν αφήνουν τις υποστάσεις ελεύθερες να δονηθούν μέσα στην Ατέρμονη Αγάπη, που διέπει τους Κόσμους, αλλά συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες κυματισμών, που παρακωλύουν την εισροή της Αγάπης, της Θείας Ενέργειας, της παροχής του Φωτός και θέτουν συνεχή εμπόδια στην ανακύκλωσή της.
Η υπόσταση αυτού που κρίνει, αλλά και αυτού που κρίνεται, εμποδίζονται να παλμοδονηθούν με συγκεκριμένο ρυθμό στους παλμούς της Δημιουργίας. Η κρίση, η κατάκριση, η επίκριση, η με οποιοδήποτε τρόπο δυσαρμονική ενασχόληση προς τον Αδελφό Άνθρωπο έχει αποτελέσματα καθηλωτικά στην πορεία της επιστροφής. Η εκπαίδευση που λαμβάνεις, Αδελφέ Άνθρωπε, σκοπό έχει να σε οδηγήσει να καταργήσεις αυτούς τους τρόπους δυσαρμονικής εκδήλωσης και να οδηγηθείς στη Ροή Αγάπης, Προσφοράς και Κατανόησης, οι οποίες είναι η εκδήλωση της Δημιουργίας.
Υπάρχουν στάδια και σ’ αυτή σου την εκπαίδευση, που θα σε οδηγήσουν να συνειδητοποιήσεις σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό την καταστροφική επίδραση που έχουν αυτές οι εκδηλώσεις δυσαρμονίας, όχι μόνο προς τους Αδελφούς σου Ανθρώπους, αλλά και προς την ίδια σου την υπόσταση.
Ουσιαστικά εσύ και ο Αδελφός σου Άνθρωπος είσαστε Ένα, μία υπόσταση που επικοινωνεί και δέχεται τα ίδια ερεθίσματα, τις ίδιες ωθήσεις, το ίδιο Φως. Τα στοιχεία του «είναι» σου, που ενεργοποιούνται εντός σου είναι πάρα πολύ εύκολο να μετατεθούν, να εναλλαχθούν με τα στοιχεία του «είναι» οποιασδήποτε άλλης υπόστασης σε οποιαδήποτε μορφή και αν βρίσκεται. Γιατί οι εξωτερικές μορφές και οι δομημένες προσωπικότητες δεν έχουν καμία ισχύ μπροστά στην Αναλλοίωτη Ουσία, που υπάρχει μέσα σου, Άνθρωπε.
Από τη στιγμή που ενεργοποιούνται στοιχεία της Θείας Ουσίας εντός σου, οι δομημένες προσωπικότητες μεταλλάσσονται και οι εξωτερικές μορφές μπορούν ν’ αντικαθρεφτίσουν ένα διαφορετικό φως, μια διαφορετική ποιότητα, ώστε να εμφανίζουν ολόκληρη τη μορφή αλλαγμένη. Οι καταστάσεις ενεργοποίησης εντός σου δε θα είναι πάντα θετικές, αλλά ανάλογα με τις δικές σου επιλογές εκδήλωσης θα ενεργοποιούνται μέσα σου καταστάσεις τέτοιες, που θα σε οδηγήσουν να βιώσεις τις δυσαρμονίες. Οποιαδήποτε κρίση, κατάκριση, οποιαδήποτε επιτίμηση αποστέλλεις με διάφορους τρόπους προς τον Αδελφό σου Άνθρωπο θα τη βιώνεις εντός σου, εσωτερικά, σαν δική σου κατάσταση, για να οδηγηθείς να καταλάβεις σταδιακά, ότι όλα τα στοιχεία που αντικρίζεις γύρω σου, τα οποία ωθείσαι να κατακρίνεις ή ωθείσαι να σχολιάσεις, ενυπάρχουν εντός σου ανενεργά και ανά πάσα στιγμή μπορούν να παρουσιαστούν.
Πρέπει να βελτιώσεις την ατομική σου υπόσταση όχι μόνο στην ενασχόληση με Πνευματικά θέματα, αλλά σ’ όλες σου τις εκδηλώσεις, είτε λόγους, είτε πράξεις, που στιγμιαία φανερώνονται διαχέοντας δυσαρμονία σε υποστάσεις και στα Σύμπαντα.
Μέχρι τώρα η εκπαίδευσή σου ήτανε σχετικά ομαλή πάνω στα θέματα αυτά, αλλά από τώρα και στο εξής οι καταστάσεις θα σε οδηγήσουν να συνειδητοποιήσεις σε μεγαλύτερη βαθύτητα την έννοια των λανθασμένων λόγων και λανθασμένων εκδηλώσεων σου γενικά.
Θα έχεις άμεσες επιπτώσεις από τις οποιεσδήποτε λανθασμένες εκδηλώσεις, άμεσες επιπτώσεις που θα αναφέρονται στα στοιχεία που κατέκρινες, στα στοιχεία που επιτίμησες, στα στοιχεία που με οποιοδήποτε τρόπο περιφρόνησες, που θεώρησες υποτιμητικά για τον Αδελφό σου Άνθρωπο.
Αυτό δεν είναι τιμωρία, ούτε εκδικητική κατάσταση, που προέρχεται από ένα Θεό τιμωρό. Αντίθετα είναι παροχή του Ελέους. Διότι μόνο με αυτή την εκπαίδευση των άμεσων επιπτώσεων, των άμεσων συνεπειών, θα μπορέσεις να γίνεις ο υπεύθυνος φορέας, που θα μπορέσει να εκφράσει το Λόγο. Διαφορετικά ο σκοπός της Χριστοποίησης, ο σκοπός και ο προορισμός της ένωσης με τον Ένα υπάρχοντα Λόγο δεν είναι εφικτός.
Η Χάρη και η Παροχή του ενεργοποιημένου Λόγου θα σου δοθεί, όταν όλες σου οι εκδηλώσεις έχουν μεταλλαχθεί πλήρως και όταν εσύ δε βρίσκεσαι δέσμιος των οποιωνδήποτε παρορμητικών εκδηλώσεων, αλλά μπορείς να στέκεσαι πάνω από αυτές, να κατευθύνεις την παραμικρή σου σκέψη, κίνηση, εκδήλωση, την παραμικρή κυκλοφορία κυματισμού μέσα στα σώματά σου και στην υπόστασή σου.
Γίνε συνειδητός, υπεύθυνος, προσπάθησε να μη δέχεσαι επιπτώσεις, για να κατανοείς. Αλλά η κατανόησή σου να προλαβαίνει τις επιπτώσεις. Τα στάδιά σου σε έχουν οδηγήσει σε μία εκλέπτυνση και μία εξέλιξη, που προϋποθέτει μεγαλύτερη υπευθυνότητα και μεγαλύτερη προσοχή. Αυτές που κάποτε εθεωρούντο σωστές εκδηλώσεις για κάποιο χαμηλότερο στάδιο, είναι τώρα δυσαρμονικές και ατελείς εκδηλώσεις που πρέπει να φανερωθούν βελτιωμένες. Μην κρίνεις τις πράξεις σου σύμφωνα με όσα έκανες πριν και μη δίνεις στον εαυτό σου επαίνους για πράγματα που νομίζεις ότι είναι σωστά. Αυτό που κάποτε ήταν σωστό για προηγούμενο στάδιο, τώρα είναι δυσαρμονία. Γιατί η περαιτέρω εξέλιξή σου απαιτεί πλήρη ταύτιση με τον Ένα και Μοναδικό Λόγο. Στο στάδιο που βρίσκεσαι, η σκέψη σου η δυσαρμονική είναι μεγάλη ατέλεια, που μπορεί να επισύρει Νόμους Διδαχής έντονους, για να σε διδάξει.
Παλιότερα θα απαιτείτο εκδήλωση και στην ύλη, για να κινηθούν οι Νόμοι. Τώρα που εισέρχεσαι σε στάδια Λόγου και συνειδητά ζητάς και επιθυμείς αυτή την ταύτιση και την ένωση με το Λόγο, οι σκέψεις σου υποκινούν τους Νόμους πριν ακόμη ολοκληρωθούν σαν σκέψεις, και επισύρουν τις ίδιες επιπτώσεις, που θα είχε και η εκδήλωση σαν πράξη.
Επομένως υπεύθυνα, σταθερά, με επιμονή, με διεισδυτικότητα, εισχώρησε μέσα στο «είναι» σου και ασχολήσου με την υπόστασή σου. Εντός σου υπάρχουν όλα τα στοιχεία του Ανθρώπου ανενεργά ή σαν τάσεις, που δεν έχουν εκδηλωθεί και που οποιοσδήποτε εξωτερικός ερεθισμός μπορεί να τις ενεργοποιήσει.
Μην αδρανοποιείς πλέον τις τάσεις, αλλά μετουσίωσέ τες σε Αρμονία και Φως και διοχέτευσε κατάσταση Αρμονίας προς τα έξω. Αν, Αδελφέ Μου Άνθρωπε, πέφτει στην αντίληψή σου κάποια δυσαρμονία, που εκδηλώνει ο Αδελφός σου Άνθρωπος, στρέψου εντός σου. Ψάξε τη δυσαρμονία αυτή μέσα στο «είναι» σου. Ανάγαγέ την σε Αρμονία και σε Φως. Συνειδητά μέσα από αυτήν την κατεργασία κατανόησε τον Αδελφό σου και διοχέτευσε την Αρμονία που εσύ δημιούργησες μέσα σου, για να δομήσεις τα στοιχεία της Αρμονίας και πάνω σ’ αυτά να τον βοηθήσεις να οικοδομήσει τη δική του Αρμονία, χωρίς κρίσεις, χωρίς κατακρίσεις, χωρίς ενασχόληση πάνω στα θέματα που εξωτερικά φανερώθηκαν. Εντοπισμένος στο σημείο της δυσαρμονίας απόστειλε τον κυματισμό σου, για να οικοδομήσεις σε συνεργασία με τον Αδελφό σου τη συντονισμένη παλμοδόνηση της ενότητας.
Αυτή πρέπει να είναι η πορεία σου σαν ανθρώπου που κατανοεί την ενότητά του, την Ουσία του, που είναι Μία. Αυτός είναι ο κανόνας πάνω στον οποίο πρέπει να κινείσαι και ν’ ακολουθείς σε όλη σου τη ζωή, οτιδήποτε και αν αντιμετωπίζεις γύρω σου. Όσες σκέψεις και εκδηλώσεις δυσαρμονίας κάνεις, όποιες στιγμές πέφτουν στην αντίληψή σου, μετουσίωνέ τες άμεσα με την προσευχή και έλκε ποσότητες Αρμονίας και Αγάπης και διάχεε προς όλες τις κατευθύνσεις, όπου έστειλες κραδασμούς μη αγάπης, γιατί διαφορετικά οι κραδασμοί που απέστειλες οι λανθασμένοι εγκολπώνονται μέσα σου και φράζουν τους αγωγούς σου, θέτουν εμπόδια στους αγωγούς της Αγάπης σου και σε εμποδίζουν να έλξεις Φως, σε εμποδίζουν να έλξεις Ενέργεια και θα βρεθείς ξαφνικά χωρίς Ενέργεια, χωρίς Ζωή. Γιατί εσύ ο ίδιος, Άνθρωπε, θα έχεις αποκλείσει τους αγωγούς σου, αποστέλλοντας γύρω σου δυσαρμονικούς κυματισμούς.
Αυτή είναι η εκπαίδευσή σου. Σ’ αυτό το στάδιο εισέρχεσαι. Μπορείς ν’ αντιλαμβάνεσαι τα λάθη σου, ώστε να τα διαλύεις και να μη συσσωρεύονται, γιατί σε επέλεξα, Άνθρωπε, όχι για να συσσωρεύεις λάθη επί λαθών, αλλά για να διαλύεις τα λάθη με καταστάσεις θετικών ενεργειών και να συσσωρεύεις θετικές ποσότητες Ενέργειας όχι μόνο στην υπόστασή σου, αλλά στα Σύμπαντα. Αυτός είναι ο προορισμός σου. Γι’ αυτό και τώρα θα κατανοήσεις στο απόλυτο την καταστροφική κατάσταση της δυσαρμονίας που διαχέεις, ώστε να γίνεις ένας συνειδητός, βρισκόμενος πάντα σε εγρήγορση Άνθρωπος, που επιλέγει τους κυματισμούς, που αποστέλλει και ρέει σαν Αγάπη, σαν Προσφορά, σαν Φως συνεχώς, έως ότου κατορθώσεις να φθάσεις σε κείνο το σημείο, που η Ροή θα βγαίνει από εντός σου ανεμπόδιστα, γιατί θα είσαι ταυτισμένος με το Λόγο.
