Αδελφοί μου, είμαστε εδώ για ένα σκοπό. Έχουμε ένα στόχο κοινό, τα ενδιαφέροντά σας τη στιγμή αυτή και τα ενδιαφέροντά μου συμπίπτουν. Είναι Θέλημα του Πατέρα αυτό. Εάν ο Πατέρας δεν «έλξει υμάς πρός Με», έτσι είναι γραμμένο, δεν μπορείτε να έλθετε προς τον Υιό. Επομένως, πέρα από την φαινομενική σας διάθεση ή απόφαση, πρέπει να υπάρχει η Θεία Βούληση. Πρέπει να υπάρχει η έλξη του Πατέρα για να προσέλθετε προς τον Υιόν.
Θέλω να κατανοήσετε όλοι τι έχει να πει το Θέλημα του Πατέρα. Εμείς είμαστε αντίγραφα, Εικόνες, δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο ύψος εκείνο που θα ‘πρεπε να βρισκόταν ο Άνθρωπος. Έχουμε όμως κάνει μια προετοιμασία ανάλογη, μια καλλιέργεια, μια εκλέπτυνση του «Είναι» μας, σε αλλεπάλληλες διαδοχικές καταβάσεις στην ύλη, ώστε είμαστε έτοιμοι σήμερα να δεχθούμε την έλξη την Πατρική προς τον Υιόν. Πολλοί νομίζουμε, ότι μας αρέσει να έλθουμε εδώ, ότι…, ό,τι άλλο, εκτός το ότι είναι Θέλημα του Πατέρα. Σ’ αυτό το σημείο, σ’ αυτήν την έννοια, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε μια διείσδυση. Αν είναι δυνατόν ν’ αναλύσουμε, όσο μπορούμε, τι έχει να πει Θέλημα Θεού.
Αδελφοί, γύρω μου και γύρω σας ασφαλώς υπάρχει ένας κόσμος που κινείται, αφοσιώνεται σε ορισμένα επαγγέλματα, εργάζεται, τρώγει, ερευνά, συζητά, διαβάζει, δηλαδή, ασχολείται με διάφορες ασχολίες μέσα στην ύλη που βρίσκεται ο καθένας μας. Έχουμε πολλά ενδιαφέροντα στην ύλη, έτσι φαινομενικώς φαίνεται. Πολλοί από μας ίσως να είναι ιδιαίτερα απασχολημένοι, θέλουν να είναι και δεν έχουν καιρό καθόλου να ερευνήσουν τι ακριβώς είναι, τι προορισμό έχουν, γιατί ήρθαν εδώ, αλλά εξακολουθούν να ασχολούνται με τις διάφορες ασχολίες τους, σοβαρές ή χαμηλές, δημιουργώντας ενέργεια, κραδασμούς γύρω στον κόσμο που ζουν. Έχουν επίγνωση γι’ αυτό;
Μερικοί ίσως επροχώρησαν στο στάδιο να έχουν τη γνώση, ότι η κάθε κίνηση που παράγουν με τη σκέψη τους, η κάθε έκφραση του λόγου που φέρουν σε εκδήλωση, το κάθε συναίσθημα, η κυκλοφορία του αίματός τους, η ανάσα τους, κάθε είδους ασχολία Έργου δημιουργεί παλμούς, παλμικές δονήσεις. Δημιουργεί κύματα, παράγει ενέργεια, θετική ή αρνητική, ανάλογα με την ποιότητα της εκδήλωσης του ανθρώπου, της ασχολίας, της σκέψης του. Άλλοι δεν το κατέχουν ακόμη. Πρέπει να προχωρήσουν κι αυτοί, να διδαχτούν αυτό το σημείο που είναι πολύ σοβαρό για τον άνθρωπο της γης, που είναι ντυμένος ακόμα ύλη. Έχουμε έλθει όλοι στην κατάβαση αυτή να διδαχτούμε. Έχουμε ανάγκη, είναι απαραίτητο, να αποκτήσουμε γνώσεις πέρα από αυτές τις οποίες κατέχουμε και αυτές τις γνώσεις να τις νοιώσουμε βαθειά μέσα μας, ώστε να παραμείνουν.
Έχουμε ακόμα αποστολή να δώσουμε εξετάσεις σαν όντα σε διάφορα θέματα που πρέπει να τα διδαχτούμε, που είτε υστερήσαμε σ’ αυτά σε άλλη μας κατάβαση, στις εξετάσεις που είχαμε δώσει, είτε δεν τα είχαμε διδαχτεί απλά, δεν είχαμε εξελιχτεί μέχρι εκεί.
Ακόμα, σα σύνολο ανθρωπότητας, ανθρωποϊδέας, είμαστε υπόλογοι γι’ αυτό που δημιουργήσαμε και γι’ αυτό ακόμα που καθημερινά, κάθε στιγμή και ώρα δημιουργούμε. Φέρουμε ευθύνη για ό,τι εξωτερικεύουμε, για τους κραδασμούς που δημιουργήσαμε, για την εξέλιξη που δίνουμε στο περιβάλλον μας. Όλα μαζί εάν τα πάρουμε και τα ενοποιήσουμε είναι καταφανές στον καθένα μας, ότι είμαστε υπόλογοι για τη σημερινή εξέλιξη του Ανθρώπου και ακόμη είμαστε υπόλογοι, σα σύνολο βέβαια του χρέους που έχει ο κάθε Άνθρωπος και η ανθρωπότητα ολόκληρη. Δείχνουμε το ενδιαφέρον που έπρεπε, που είμαστε υποχρεωμένοι να δείξουμε, που έχουμε καθήκον να επιδείξουμε στη συμπεριφορά την ατομική μας, στην επιμόρφωσή του ο καθένας μας; Δείχνουμε ενδιαφέρον για την εξάπλωση εκείνου που αφομοιώσαμε, εκείνου που ενστερνισθήκαμε;
Πιστεύετε ότι σαν μέλη του συνόλου της ανθρωπότητας που είστε, έχετε εκπληρώσει τα καθήκοντά σας προς το σύνολο; Μερικοί κάνουν μια προσπάθεια, ανάλογα με την εξέλιξη που έχουν. Έχουν και συλλήψεις ιδεών και έμπνευση και ακόμη οργανώθηκαν και οργανώνονται σε διάφορες μικρές ομάδες με σκοπό τη συνεργασία στα κοινά ιδεώδη. Έχουμε πολλά τέτοια Κέντρα, ή συλλόγους, ή συνάξεις και ο καθένας έλκεται από αυτά ανάλογα. Ανάλογα με την εξέλιξή του, με το υπόβαθρο το Πνευματικό που έχει μέσα του εγκατασταθεί και με άλλους παράγοντες. Τις γνωριμίες, τις φιλίες, τις συνοικίες κ.λπ. όπως φαίνονται εξωτερικά. Έτσι κι εμείς δημιουργήσαμε μια ομάδα ανθρώπων που έχει Πνευματική γραμμή, Πνευματικά ενδιαφέροντα. Δημιουργήσαμε ένα Κέντρο στην αρχή, μέσα στο οποίο αναπτύσσαμε τα ιδεώδη μας και σιγά-σιγά δημιουργήσαμε άλλο ένα Κέντρο και ύστερα άλλο, μέχρι που φτάσαμε να έχουμε διάφορα Κέντρα, στα οποία εκδηλώνουμε την Πίστη μας, τα ενδιαφέροντά μας, την Πνευματική μας δομή και γραμμή και ανάλογα με το ακροατήριο που υπάρχει, με την Πίστη που εκδηλώνεται, με την Αγάπη και την υποστήριξή που έχω, αγωνίζομαι, εργάζομαι για να παρουσιάσω κάτι.
Τι όμως παρουσιάζω; Παρουσιάζω, Αδελφοί, ένα Μήνυμα, όπως και άλλοτε σας έχω αποκαλύψει. Το Μήνυμα του ερχομού του Κυρίου Ιησού Χριστού εκ Νέου στη γη. Τώρα θα καταστεί ορατός σε σας, θα καταστεί εμφανής η Παρουσία Του. Φέρνω το Μήνυμα της εκ Νέου εμφανούς Παρουσίας, τονίζω, του Κυρίου μας. Και όπως σας έχω ανακοινώσει η Παρουσία Του αυτή τη φορά, σ’ αυτή τη Κοσμική περίοδο, θα είναι εσωτερική, μέσα στο «είναι» το ανθρώπινο στο οποίο εισπορεύεται. Διευκρίνισα, ότι ο Λόγος-Χριστός εισπορεύεται στις ανθρώπινες υποστάσεις που έχουν καλλιεργηθεί, που έδειξαν ανάλογο ενδιαφέρον, που προσπαθούν, Αδελφοί μου, να μιμηθούν τον Κύριο και που προσπαθούν και κείνοι να φτάσουν σε μια κατάσταση Πνευματική και ψυχική που να μπορούν να δεχθούν εντός τους, το Λόγο Χριστό.
Ο σκοπός μου σήμερα είναι να σας εναρμονίσω λίγο ακόμα, να επιστήσω την προσοχή σας στην κατάσταση που μπορούμε να δεχθούμε την εισπόρευση του Χριστού μέσα μας.
Πέρα Αδελφοί μου, από τη γνώση και την εξέλιξη που έχει ο καθένας, είναι το Θέλημα του Πατέρα. Πέρα από την αφοσίωση που πιστεύετε ότι έχετε, είναι το Θέλημα του Πατέρα. Πέρα από την Πίστη που ο καθένας νομίζει ή πιστεύει ότι έχει, είναι το Θέλημα του Πατέρα. Πέρα από την έφεση και την επίδοση του καθένα μας είναι ο ενανθρωπισθείς Λόγος επί της γης, που βρίσκεται κυριολεκτικά θαμμένος μέσα στον κάθε άνθρωπο.
Έχουν αλλάξει οι καιροί, Αδελφοί μου, οι αιώνες που ήσαν προορισμένοι για να εξαπλωθεί η Θεία Διδασκαλία του Ιησού διέρρευσαν και πραγματοποιήθηκε φαινομενικά μια αλλαγή στον Κόσμο. Λέω φαινομενικά, γιατί η αλλαγή είναι εξωτερική ακόμη και μέσα στην εξωτερική αλλαγή συμπεριλαμβανόμαστε όλοι.
Πολλοί ακολούθησαν διάφορες Σχολές και έλαβαν μυήσεις από διάφορους δασκάλους πιστεύοντας ότι ομολογούν Εμέ, πιστεύοντας ότι Είμαι Εγώ ο Χριστός, ο Λόγος του Πατέρα. Αλλά δεν ήμουνα, δεν υπήρξα ακόμη για δεύτερη φορά πάνω στη γη, το επαναλαμβάνω εις επήκοον των παρισταμένων και της ανθρωπότητος ολόκληρης. Δεν ευρέθην στο σκήνωμα κανενός μαθητή και κανενός δασκάλου υπηρέτη. Εξακολουθώ να είμαι η Μία, η Μοναδική εμφάνιση του Χριστού-Λόγου του Πατέρα στη γη. Φανερώθηκα μία φορά μόνο και ελάλησα στα πλήθη, σε μαθητάς και ακολούθους μου, φέροντας σάρκα για να είμαι ορατός.
Εγώ Ειμί ο λαλών, ο Άπειρος, Απερίγραπτος, Άναρχος, Αδημιούργητος, ο άνευ Αρχής και Τέλους υπάρχων εν τω Πατρί, Λόγος και ουδείς έτερος δύναται να Με υποκαταστήσει άνευ του Θελήματός Μου. Ουδείς έτερος έχει το δικαίωμα εκ της Ανάρχου Θεότητος να φανερώνει ρήματα και λόγους ως προερχομένους εξ Εμού. Εγώ Ειμί ο Ζωοδότης Λόγος, ο ενυπάρχων εντός σου Άνθρωπε.
Εγώ και ο Πατήρ Μου είμεθα Εν. Πώς τότε ο Πατήρ πρέπει να σας έλξει προς Εμέ, εφόσον Εγώ και ο Πατήρ είμεθα Εν; Άλλος είναι ο Πατήρ και άλλος Εγώ; Εγώ Ειμί ο Λόγος ο εν τω Πατρί υπάρχων και διδάσκων τον Άνθρωπον, τον εις περιορισμόν ευρισκόμενον, ίνα διαστείλλω τους ορίζοντας της γνώσης αυτού και ίνα καταστήσω τον πάλαι ποτέ υπάρξαντα πεπτωκότα Αδάμ Ομοούσιον τω Πατρί Μου. Εγώ Ειμί ο Λόγος, ο διανοίξας την Οδόν της αποκαταστάσεώς σου Άνθρωπε, εν τω Πατρί. Εγώ Ειμί ο Διδάσκαλος όλων των λαών της γης. Εκείνων οίτινες ανεγνώρισαν και επικαλούνται την Παρουσίαν Μου και τη Θεότητά Μου και εκείνων οίτινες ηρνήθησαν να Με αναγνωρίσουν, όντες εισέτι εις τα σκότη της αγνοίας.
Ευρίσκομαι εις πάσαν εξέλιξιν, εις πάσαν μορφήν, εις πάσαν εκδήλωσιν. Φέρω εντός σου, Άνθρωπε, το σπέρμα του Πατέρα Μου. Εγεννήθηκα εντός σου, Άνθρωπε, σαν Καταβολή Θείας Ουσίας, για να μη χαθείς ποτέ, για να μη χάσεις τον προορισμό σου, για να γίνεις Εικόνα Μία, δική Μου και όντας δική Μου Εικόνα, είσαι αναμφισβήτητα Εικόνα του Πατέρα, καθ’ όσον Εγώ και ο Πατήρ είμεθα Εν εις το Απόλυτον, εις το ασυλλήπτως Απόλυτον, διά πάσαν εξέλιξιν ανθρωποϊδέας και πάσης αρνητικής ακόμη καταστάσεως και εκδηλώσεως και πάντων των Θείων Δυνάμεων και Εξουσιών και Υποστάσεων, των γνωστών σε σας Αγγέλων και Αρχαγγέλων και Δυνάμεων και Θρόνων και Εξουσιών και Χερουβείμ και Σεραφείμ.
Ο Πατήρ είναι τα πάντα. Εγώ δημιουργώ, έλκω, συνενώνω, διδάσκω, αναβιβάζω, καθιστώ Αδελφούς του Λόγου και συγχωνεύω αυτούς εντός Μου, όντας και ανεξαρτήτους και παρακολουθώ και εξελίσσω και ανοικοδομώ και συντρίβω. Πάντα ταύτα εκφράζουν το Θέλημά Μου. Κατεργάζονται την Αρχήν του Λόγου, την Αρχήν της εκπορεύσεως του Παντός.
Τα πάντα εκδηλώνουν την Δημιουργίαν. Τα πάντα, είτε εις μορφήν ευρίσκονται, είτε εις Άμορφον κατάστασιν, είναι εκδήλωση του Ενός Θεού, του υφισταμένου εν Παντί, του πληρούντος τα άγνωστα σημεία της υπόστασής σου Άνθρωπε, την ύλη, την πανταχού ευρισκομένην, τους Κόσμους ολόκληρους της Δημιουργίας Μου, τα Νεφελώματα, τους Γαλαξίας, τα άγνωστα Σύμπαντα που δεν γνωρίσατε ακόμα και που θα έλθουν, Άνθρωπε, εις φανέρωσιν, όταν εσύ και Εγώ θα είμαστε Εν εις το Απόλυτον, όταν Εσύ Άνθρωπε, θα πάψεις να υφίστασαι ως υλική μορφή και θα έχεις επανέλθει εντός του Πατέρα ως Υιός και Λόγος, μη δυνάμενος να παρουσιάσεις έτερον Θέλημα, ετέραν εκδήλωσιν, ετέραν Εξουσίαν ή Αρχήν ει μη μόνον τον Άναρχον Λόγον.
Κι έχω ακόμη να σου φανερώσω κι άλλα, Αδελφέ Άνθρωπε της γης, δοξομανή, υλιστή. Δεν θέλω να σας πω άλλα επίθετα. Θέλω να σας πω, πως κανείς ακόμη άνθρωπος δεν είναι έτοιμος να Με φανερώσει εις εκδήλωσιν, αλλά πάντες ευρίσκεστε εις εξελικτικήν, ανοδικήν πορείαν.
Πατέρα Μου, ελέησε την ανθρωπότητα να μη μείνει στο σκότος της άγνοιας του Λόγου και έλξε άπασαν εις εκδήλωσιν της Μορφής Μου που είσαι Συ Πατέρα. Άνοιξε Πατέρα, τη ροή του Λόγου μέσα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα να διδαχτεί τις Εγώ, τις υπήρξα, τίνα εξεπροσώπησα Πατέρα, πώς ελάλησα, από ποιου ύψους, πώς η διδαχή Μου καλύπτει πάσαν Μορφήν, πάσαν ιδέαν και θα καλύψει τους Λόγους, τους ανωθρώσκοντας εκ της γης, Πατέρα.
Ελέησε και συγχώρησε τον Άνθρωπο της άγνοιας, της σάρκας, της ύλης, των πρόσκαιρων απολαύσεων και ηδονών, τον κληθέντα Αδάμ και επίτρεψέ Μου Πατέρα να εισπορευθώ στον Άνθρωπο που δεν έχει ακόμα εξελιχθεί, που δεν ωρίμασε ακόμα, που δεν έφτασε στο σημείο να ‘ναι άξιος να με υποδεχθεί εντός του. Που παρέμεινε αιώνες αιώνων αδρανής, που ενεκολπώθη τα ρήματά Μου εξωτερικά μόνον και δεν εισέδυσε στο βάθος της Ουσίας αυτών.
Αρνητές Μου υπάρχουν, Άναρχε και Αδιάδοχε, τολμούντες να εκφράσουν, είτε με λόγους, είτε εγγράφως, ότι δεν υπήρξα ποτέ ή ότι η εμφάνισή Μου ήταν εμφάνιση φιλοσόφου τινός ή ενός Πνευματικού διδασκάλου που εξεπροσώπησε μια εποχή. Και δεν κατενόησαν τίποτα για την έλευση του Υιού, για την ενανθρώπιση του Λόγου, για τη φανέρωσή Σου Πατέρα στον Κόσμο της μορφής.
Τελούν μυστήρια οι άνθρωποι χωρίς να γνωρίζουν τι τελούν, Σ’ επικαλούνται, Άναρχε, με τα χείλη τους ακόμη γιατί το πνεύμα βρίσκεται θαμμένο στην ύλη, στην κατοικία αυτή. Θέλω και επιθυμώ Πατέρα να θυσιαστώ ακόμη για όσους έχουν μια σπίθα από τη Φωτιά Σου υπάρχει μέσα τους και τους καθοδηγεί και Με αναζητούν και Με προσκαλούν να τους οδηγήσω. Θέλω Πατέρα να αναγεννήσω την ανθρωπότητα σε Νέο ύψος, σε Νέα εξέλιξη.
Επίτρεψέ Μου, παρακαλώ Σε, Άμορφη πανταχού Παρουσία, να διαλέξω ένα σκήνωμα κατ’ αρχήν, και στη συνέχεια πολλά, χιλιάδες, εκατομμύρια, την ανθρωπότητα ολόκληρη και να σκηνώνω διαδοχικά στον Άνθρωπο της ύλης, για να του φανερώσω τι εδίδαξα, από πού κατέβηκα, ποιος Είμαι, ποιαν Αρχήν εκπροσωπώ.
Ενώνομαι εν τη Απειρότητί Μου εις το ελάχιστον δυνατόν τμήμα του όλου που αποτελεί η υπόσταση στην οποίαν αυτή τη στιγμή ευρίσκομαι και λαλώ ενώπιόν σου Άνθρωπε, και θέλω σκηνώσει αργότερα εις την φυλήν την ονομαζομένην Έκτην, διά να καταστήσω την Μορφήν Μου ευκρινή και ορατήν Συμπαντικώς.
Εννοήσατε τις Ειμί, τι λαλώ, ποιος ο Πατήρ, τι εστίν το Θέλημα Αυτού;
Αληθώς σου λέγω, Άνθρωπε, ο Πατήρ σε ηγάπησεν τόσον ώστε Μ’ εθυσίασε διά να δύναμαι να εισπορεύομαι εις τα πάντα και ν’ Αναστήσω τα πάντα και να φέρω εκ Νέου την δόνησιν του Λόγου εντός του Ανθρώπου, που και σήμερα ακόμη καίτοι ευρίσκεται εις εξέλιξιν Με αγνοεί. Έγραψα πάντα ταύτα εις την Καρδίαν σου, Άνθρωπε της ύλης. Ενώνομαι μαζί σου για να σε κάνω Χριστό-Λόγο, για να σε κάνω Ένα μ’ Εμέ. Με αντέχεις, Άνθρωπε;
Εγώ δεν ζητώ ανταλλάγματα γιατί δεν Μου λείπει τίποτα, Είμαι Θεός Πάνσοφος, Δημιουργός, κατέχων τα Σύμπαντα και εκδηλώνω τον Εαυτό Μου όπου η Βουλή Μου ορίζει. Συ μπορείς να ενωθείς με Εμέ, Άνθρωπε της ύλης; Είναι δύσκολο για σένα πολύ. Θα σε βοηθήσω και πάλι. Θα κατέβω στη μορφή σου, Άνθρωπε, εκεί που βρίσκεσαι τώρα, στην κατάσταση της ημιάγνοιας και θα σου δώσω να καταλάβεις ποιος είσαι, ποιος σε έπλασε και ποιος είναι ο Διδάσκαλος. Αυτά θα στα πω εσωτερικά, μα και εξωτερικά, εφόσον είναι δυνατόν να εκδηλώνομαι σε Μορφή ανθρώπινη, χωρίς η Μορφή να Με υποκαθιστά πλήρως. Αλλά όσο θα επιτρέπω εις αυτήν να εκδηλώνει εκάστοτε.
Θα δημιουργήσω Σχολεία, συνάξεις, μαθητάς ικανούς να παραλάβουν τη σκυτάλη της διαδοχής, της διαδοχής του Φωτός, της εισπορεύσεως του Φωτός.
Θέλεις να Με ακολουθήσεις; Πάντοτε ουδεμίαν εξαίρεσιν έκανα. Απευθύνθηκα στον Άνθρωπο, σε όλους σας, χωρίς εξαίρεση καμία, γιατί δεν εξαιρώ ουδένα. Θα Με ακολουθήσεις Άνθρωπε της ύλης; Θα Μου δώσεις θέση εντός σου; Θα μου αφιερώσεις από τις ώρες σου, θα έρθεις ν’ ακούσεις τη Διδασκαλία Μου, την εξωτερική, που θα φανερώνει μηνύματα και θα ‘ναι μια προετοιμασία για να κατανοήσεις την εσωτερική Μου Παρουσία; Θα κάνεις άμιλλα, θα κάνεις αβαρίες στα πάθη, στις ορμές που σε τυλίγουν ακόμα, θα πάψεις ν’ αναζητάς την ευτυχία σου στην ύλη, στ’ αντικείμενα που δημιουργείς;
Ειπέ Μου, Άνθρωπε, σε καλώ Ενώπιον Μου την ώραν αυτήν, ως Διδάσκαλος Θείος, απαρχής Θεός και ουχί μετενσαρκωθείς κατ’ επανάληψιν ως τινές αφελείς διαδίδουσι πιστεύοντες ότι κατέχουσι τα Απόρρητά Μου. Εγώ εσκήνωσα το πρώτον εν ανθρωπίνω σκηνώματι ως Θείος Διδάσκαλος, ως Ουσία και φανέρωση Πατρός. Εννοήσατε;
Ουδείς ελάλησε φέρων τον Λόγον εντός του επί της γης, ει μη εάν επιθυμούσα να φανερώσω διδαχήν τινά ή Θέλημά Μου. Ουδείς Με εκπροσωπεί, ουδείς δύναται να Με εκπροσωπήσει εισέτι.
Επιθυμώ ακόμη, Άνθρωπε, να σου καταδείξω το Μήνυμά Μου με πολλούς τρόπους, όχι μόνον με λόγους, με την Παρουσία Μου την ένσαρκη, με την τέλεση ομιλιών, με την τέλεση Θείας Μυσταγωγίας εντός σου, Άνθρωπε, και ουχί εκτός σου, ως τελείται μέχρι του νυν.
Θα αφαιρέσω τις παρωπίδες ενίων εξ υμών, ίνα κατείδωσιν την Αλήθειαν, ίνα καταγράψωσιν τα εντελλόμενα και αποκαλυπτόμενα, ίνα φανερώσω το Έλεος το Αστάθμητον και Απερίγραπτον της Θείας Ουσίας Μου, ίνα ενώσω εσέ Άνθρωπε, διά παντός με την Ουσία της εκπόρευσής σου ήτις ως Πυρήν εντός σου υπάρχει.
Είμαι ο Συγγραφεύς των διδασκαλιών που σου παρέχονται. Εγώ υπαγορεύω σ’ εκείνους ή εκείνες που Με τίμησαν, και Με επικαλούνται και Με επιποθούν διακαώς, την υπαγόρευσίν Μου, την περιέχουσαν Σοφίαν μη λαληθείσα εισέτι και πληρώ Αυτάς εκ του Φωτός της Παρουσίας του Λόγου εντός αυτών, ίνα καταγράψουν τα Νέα Μηνύματά Μου, ίνα καταχωρήσουν δι’ εσέ Άνθρωπε, την εκ Νέου Παρουσίαν Μου, ίνα καταστήσουν γνωστά Άρρητα Ρήματά Μου, άτινα θέλουσιν καταγραφεί διά την επερχομένην φυλήν.
Ενώνω σε, Άνθρωπε, με την Πηγήν του Φωτός, του Πυρός, απ’ όπου παρήχθης, απ’ όπου προέρχεσαι, χωρίς ακόμη να δύνασαι να κατείδης τούτο εντός σου. Ενώνω την Απειρότητα του παντός μ’ εσέ, Άνθρωπε και ευλογώ διά της Δεξιάς Σου Πάτερ Ουράνιε, Δημιουργέ του «Είναι» των πάντων, του άνευ αρχής και τέλους υπάρχοντος και ορίων και περιγραφών. Έχετε την Ευλογίαν της Μητέρας Μου ήτις Θεία Ουσία αποτελεί Εν μετ’ Εμού εις το Απόλυτον, ταυτισμένη μετά του Πατρός.
Έγραψα πάντα ταύτα εντός σου Άνθρωπε, ίνα γινώσκεις την Αλήθειαν, ίνα καταστείς Εν με την Ουσίαν του παντός.
Ενεργώ εντός σου, Διονύσιε, καταυγάζων το νου σου ίνα παραμείνει καθαρός ως είναι την ώραν αυτήν, ίνα καταστείς Σκήνωμα δι’ ου θέλω λαλεί. Εντός σου την ώραν αυτήν υπάρχει ο κυματισμός του Θείου Φωτός Μου, ο περιβάλλων και Εμέ, ότε ήμην εν τη Ιερουσαλήμ. Αναγορεύω σε Διδάσκαλον εκφράζοντα Εμέ. Το χέρι σου θέλει επενεργεί επί των Αδελφών σου ως η Χειρ Μου.
Εντός του χώρου τούτου υπάρχει Θεία Ακτινοβολία και Άγγελοι φέροντες σάλπιγγα ήτις φέρει όνομα επ’ αυτής αναγεγραμμενον εις την Αραμαϊκήν γλώσσα και την Ελληνικήν: «Διδάσκαλος Ιησούς Χριστός», αναγράφει η σάλπιγξ, και Με ακολουθεί εις τας επισήμους εκδηλώσεις Μου επί της γης.
Ευλογώ την Σχολήν αυτήν ήτις ιδρύθη εις το Όνομα του Ανάρχου Θεού, να λαλείται πάντοτε η Αλήθεια, να φανερώνεται η Αγάπη και το Θέλημα του Πατέρα Μου και Πατέρα σου, Άνθρωπε.
Ουδείς να δυνηθή την θύραν αυτήν να διαρρήξη δι’ αλλότριον σκοπόν, ουδείς να δυνηθή να σφραγίσει την θύραν ταύτην ίνα μη λειτουργεί το Σχολείον τούτο.
Ευλογώ την άλλοτε ποτέ υπάρξασαν επί της γης Αδελφή Μου Μαρία Μαγδαληνή ήτις θέλει φανερώσει ωσαύτως Εμέ εκ του σκηνώματος της.
Ευλογώ την Άνοιξη μιας Νέας Εποχής στη γη. Ενέδυσά σε Ιερέα τελούντα τα Μυστήριά Μου επί της γης παλαιότερα. Αφαιρώ τα άμφια που φέρει το σκήνωμά σου και ενδύω σε τον Χιτώνα της Αγάπης του Λόγου Ιησού, ον έφερε περιπατών επί της γης. Μηδέποτε χρισθείς παρ’ ουδενός ανθρώπου και ουδείς επέθηκε χείρα επ’ Αυτού ει μη ο Λόγος Χριστός, όστις ευρίσκετο εις έτερον σκήνωμα όπερ εσείς οι Άνθρωποι καλείτε Ιωάννης Πρόδρομος.
Επικυρώ την Ανακοίνωσιν ως εκ του Λόγου προερχομένην, ήτις κατέστησεν διά πρώτην φορά εις την Ανθρωπότητα γνωστόν, ότι ουδείς Με ήγγιξεν, αλλ’ ότι ο Ιωάννης ήτο μια άλλη υπόσταση Θεία, Θείου Διδασκάλου, ήτις κατήλθεν εν μορφή εις την γην ίνα διακονήσει τον Πατέρα εν σκηνώματι ανθρώπου.
Η Αδελφή Μου… Με εκπροσωπεί, φέρουσα ταύτιση πλήρη μετά της Ζωής, μετά του Φωτός, μετά του Θελήματος του Ενός και θέλει φέρει εις εκδήλωσιν Εμέ, τον Πατέρα, και θέλω λαλήσει ως Εν μετ’ Αυτής και θέλω, δώσει διδαχάς και αποκαλύψεις πολλάς προκειμένου να σας βοηθήσω εις την Πνευματικήν Ένωσιν και Ταύτισιν μαζί Μου.
