Αγαπημένε Μου Μαθητή,
Πέρασε άλλη μια εκπαιδευτική περίοδος, κατά την οποία εισχώρησες βαθύτερα στα Μυστήρια της Θεότητας μέσα από τις Διδασκαλίες με τις οποίες τροφοδοτήθηκες. Οι εξετάσεις στις οποίες θα υποβληθείς, Μαθητή Μου, θα είναι ταυτόχρονα το στάδιο προετοιμασίας για τη Νέα εκπαιδευτική περίοδο και το ποσοστό της επιτυχίας σου θα δείχνει και το ύψος της προετοιμασίας σου.
Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πως η εκπαίδευση που σου παρέχω δεν έχει κενά, είναι μια εκπαίδευση σκληρή και επίπονη, ακριβώς γιατί ο στόχος δεν είναι απλά να γίνεις καλύτερος αλλά να καταστείς Τέλειος.
Στη Νέα εκπαιδευτική περίοδο οι ρυθμοί της εκπαίδευσης θα είναι ταχύτεροι, που σημαίνει πως αν στην προηγούμενη περίοδο κουράστηκες και πόνεσες, σ’ αυτήν που θα ’ρθει οι ζυμώσεις θα είναι πιο έντονες, κι αυτό γιατί μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία θ’ αναφανούν οι Πρωτοπόροι, αυτοί που θ’ αποδείξουν πως αντέχουν και μπορούν να προχωρήσουν σηκώνοντας το βάρος της πρωτοπορίας όταν το Θείο Σχέδιο φτάσει στη φάση της δημόσιας εκδήλωσης του Έργου.
Όμως, Μαθητή Μου, ακόμη δεν έχεις κατανοήσει πού ακριβώς βρίσκεσαι και τι ακριβώς διδάσκεσαι. Η Πορεία που ακολουθείς και το Έργο, δεν είναι αποκομμένα ή ανεξάρτητα από τις Κοινωνικές και Πολιτικές εξελίξεις, γι’ αυτό και η εξέλιξή τους είναι παράλληλη με την εξέλιξη των γεγονότων και των αλλαγών στην Κοινωνική και Πολιτική ζωή του Κόσμου.
Ιδιαίτερα στη χώρα που ζεις και ονομάζεται Ελλάδα, οι εξελίξεις είναι ταχύρρυθμες και πολύπλοκες, γιατί αυτή τη στιγμή η χώρα σου είναι μια μικρογραφία των καταστάσεων που στο Μέλλον θα δημιουργηθούν σ’ όλη την Υδρόγειο. Για το λόγο αυτό μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό, επειδή προετοιμάζεσαι μέσω της εκπαίδευσής σου για να αντιμετωπίσεις στο Μέλλον καταστάσεις που εσωτερικά κι εξωτερικά θα τις έχεις βιώσει και ήδη θα τις γνωρίζεις, τη στιγμή που για τους άλλους θα είναι εντελώς καινούργιες.
Θ’ αντιμετωπίσεις μάζες στο Μέλλον, Μαθητή Μου, στις οποίες το κυριότερο χαρακτηριστικό θα είναι ο πανικός. Θα πρέπει να τους αποδείξεις ότι μπορούν να σ’ εμπιστεύονται σαν οδηγό, που σημαίνει πως πρώτ’ απ’ όλα πρέπει να διακρίνουν σε σένα κάτι που εκείνη τη στιγμή δεν θα έχουν. Την εσωτερική γαλήνη, την οποία τώρα εκπαιδεύεσαι να αποκτήσεις με την ταύτισή σου μαζί Μου.
Το Έργο Μου θα γίνει σύντομα δημόσια γνωστό από τους Πρωτοπόρους οι οποίοι, μέσα απ’ τον τομέα της Κοινωνικής τους δραστηριότητας ο καθένας, θα μεταφέρουν το Μήνυμα της Θέωσης του Ανθρώπου με τη Δεύτερη Παρουσία του Λόγου στη Γη.
Όσο όμως και να εκπαιδευτείς, Μαθητή Μου, βασιζόμενος στην εμπειρική και επίκτητη Γνώση, δεν θα μπορέσεις να γνωρίσεις ό,τι κατέχει ο Λόγος. Ο μόνος τρόπος είναι να ταυτιστείς με το Λόγο, που σημαίνει ότι οι Πρωτοπόροι δεν θα μεταφέρουν απλά το Μήνυμα, αλλά θα είναι οι ίδιοι το Μήνυμα, θα είναι οι ίδιοι το ζωντανό παράδειγμα της ενανθρώπισης του Λόγου μέσα στον Άνθρωπο.
Η εκπαίδευσή τους είναι ιδιαίτερη και συνίσταται όχι στο να γνωρίσουν απλά τα Μυστήρια της Θεότητας, αλλά να απεκδυθούν και να μετουσιώσουν την υπόστασή τους από καθετί ανθρώπινο και ατελές και να ενδυθούν την Ένωση του Τέλειου Ανθρώπου με το Θείο, εκδηλώνοντας έτσι ο καθένας το Θεάνθρωπο.
Όπως καταλαβαίνεις, Μαθητή Μου, οι καταστάσεις που βιώνεις είναι σοβαρές και πάνω απ’ όλα πραγματικές. ΓΊ’ αυτό θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός σε κάθε σου κίνηση, στις σκέψεις σου, στα λόγια σου, στα συναισθήματά σου, ακόμη και στον τρόπο που τρως, που εργάζεσαι και κοιμάσαι. Αυτό όμως που πάνω απ’ όλα θα σε βοηθήσει είναι η Προσευχή, η οποία θα σου καλύπτει τα κενά, διατηρώντας σε διαρκώς σε επαφή μαζί Μου, θα μειώνει την ένταση των δοκιμασιών και θα γεμίζει το Είναι σου με προσφορά και Αγάπη.
Αγαπημένε Μου Μαθητή, στενοχωριέσαι πως δεν προσφέρεις, πως δεν προχωράς, πως έχεις ατέλειες και κενά. Αυτό είναι καλό, γιατί δείχνει πως έχεις αποκτήσει συνείδηση της θέσης σου ανάμεσα στους αδελφούς σου, στο Έργο και στη Δημιουργία.
Δεν φτάνει όμως μόνον αυτό. Χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια και εσωτερική κάθαρση για να κατανοήσεις πως όλα, Παρελθόν και Μέλλον, βρίσκονται στο Παρόν, στο Τώρα. Αν στενοχωριέσαι πως δεν προσφέρεις, κάνε τώρα την κίνηση και δώσε ό,τι έχεις, απ’ αυτό που έχεις. Μη φοβάσαι. Θα καλύψω Εγώ τα κενά της προσφοράς σου, γιατί με την κίνησή σου θα Με έλξεις κι
Εγώ θα ολοκληρώσω την προσφορά σου γεμίζοντάς την με Αγάπη, αυξάνοντας τις καταθέσεις σου, διευρύνοντας έτσι την Παρουσία Μου μέσα σου γιατί Εγώ Είμαι η Προσφορά. Το να προσφέρεις, όσο μικρή κι αν είναι η προσφορά σου, είναι σαν να προσφέρεις Εμένα, γιατί κάθε κομμάτι Μου, ακόμη και μια Σπίθα, περιέχει μέσα του όλη τη Δημιουργία.
ΓΊ’ αυτό, λοιπόν, κάνε την κίνηση τώρα και μην αναβάλλεις με σκέψεις και συλλογισμούς. Η προσφορά δεν γίνεται με την παρατήρηση αλλά στην πράξη. Μην εμμένεις σε καταστάσεις που δεν βοηθούν την Ψυχοπνευματική σου Ισορροπία, γιατί υπάρχουν θέματα πολύ πιο σοβαρά που θα ’πρεπε να σ’ απασχολούν, όπως η εκπαίδευσή σου στην πραγματική προσφορά. Πρέπει να μάθεις να προσφέρεις απ’ τον εαυτό σου, πρέπει να σου λείψει αυτό που θα προσφέρεις, Μαθητή Μου, και μόνο τότε θα είναι ολοκληρωμένη η προσφορά σου. Όταν θα προέρχεται απ’ τον εαυτό σου κι όχι απ’ την προσωπικότητά σου που θέλει η δεξιά σου να γνωρίζει τι ποιεί η αριστερά σου. Τότε αρχίζει η Θυσία, Μαθητή Μου, και μονάχα τη στιγμή εκείνη θα καταλάβεις πόση Αγάπη έχεις μέσα σου και πόσο κατανοείς το Έργο που ο Άνθρωπος έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας.
Χρόνος πολύς παρήλθε και τα έργα υμών ου δύνανται εισέτι καταστήσωσιν υμάς, ουχί μόνον αξίους διά τον προορισμόν υμών αλλά και αυτής της Διδασκαλίας ην ελάβατε παρ’ Εμού.
Ου δύναται η καρδία υμών εισέτι εκδηλώση πόθον διακαή ν’ ανέλθη μέχρις Εμού, διότι οι οφθαλμοί υμών αναζητούν ματαίως εις τας ερήμους των υλικών αναγκών ν’ ανεύρωσιν έδαφος διά να στηριχθώσιν αι αμφιβολίαι υμών, αίτινες υποσκάπτουν το Πνευματικό οικοδόμημα της Πνευματικής υμών ανυψώσεως και αναγωγής.
Επί τοσούτον χρόνον επικοινωνείτε μετά του Δίδασκάλου και ουδόλως κατενοήσατε, ουχί μόνον τα ρήματα Αυτού, την προσφοράν και το Έργον τούτο, αλλά και αυτήν την Εκδήλωσίν Του, διότι ο Διδάσκαλος είναι προσιτός και διά την αναγωγήν και Πνευματικήν ανύψωσιν υμών βαστάζει τας χείρας και τους πόδας ενός εκάστου, ωσάν επρόκειτο περί παιδιών και ουχί περί ανδρών.
Διά τούτο λέγω προς πάντας υμάς ότι η άνοδος και η ανύψωσις της Πνευματικής και ψυχικής υμών Υποστάσεως δύναται να προέλθη ουχί μόνον διά της άνωθεν επιλογής εξ Εμού, αλλά και διά των κόπων και προσπαθειών, αίτινες θα στηρίξωσι την Πνευματικήν εξέλιξιν, διά μέσου των δοκιμασιών αίτινες παρ’ Εμού τίθενται εν τω μέσω της οδού διά να δυνηθή ένας έκαστος εξ υμών να απόδειξη την σταθερότητα και την πίστιν αυτού.
Εις το τέλος της οδού ίσταμαι και αναμένω διά να προσφέρω τον στέφανον της Δόξης εις εκείνους οίτινες θα τερματίσωσιν. Διά τούτο μην επιζητείτε την επικρότησιν των προσπαθειών υμών, διότι η απόστασις από το τέλος της πορείας εις ην εισήλθατε εστί μακρά και αι προσπάθειαι υμών ου δύνανται προάγειν υμάς άνευ ζήλου.
Ει μη αγάπην έχετε και ζήλον προσφοράς προς τον πλησίον, ου δύνασθε να φθάσητε εις το τέλος του προορισμού υμών. Ο πλησίον Εγώ Ειμί και πάντες θέλετε προσφέρει αλλήλοις Εαυτούς διά να δυνηθήτε να λάβητε τα μέρη της Αλήθειας, άτινα θα ολοκληρώσωσιν εν τη Πνευματοψυχή υμών την Παρουσίαν Εμού. Δέον να προσφέρητε Αγάπην και αλληλοβοήθειαν, κατανόησιν και αυτοσεβασμόν, ουχί τας κρίσεις και τας ατελείας υμών, αίτινες διαρρηγνύουσι την Ροήν της Αγάπης. Την σοφίαν κρατεί ο σιωπών και την Αλήθειαν ο καθαρός εν τη καρδία.
Αληθώς σας λέγω ότι ήγγικε το πλήρωμα του χρόνου ίνα εκδηλωθή ενώπιον του Ανθρώπου το Έργον εις ό εργάζεσθε. Ένας έκαστος εξ υμών δέον να αναλογισθή τας πράξεις και τα έργα αυτού, την μακροθυμίαν του και τον ζήλον της εργασίας αυτού, ως και την αμοιβήν ην επιθυμεί να λάβει παρ’ Εμού.
Προσιτός Ειμί, ουχί στάσιμος, γρηγορείτε και εργάζεσθε. Πολύς ο χρόνος, πλην όμως ο χρόνος ούτος ολίγος εστί διά την Βασιλείαν των Ουρανών.
Γρηγορείτε, διότι επέρχονται ταχέως ημέραι κατά τας οποίας έθνος επί έθνους εγερθήσεται και αδελφός κατά αδελφού, διά το πλήρωμα των Γραφών και της Αλήθειας του Πνεύματος.
Προ της αποκαλύψεως του Υιού Μου αι Πρωταρχικοί Αυτού Δυνάμεις θέλουσιν εκδηλωθή, διά να φανερώσωσι τας Καινάς Διδασκαλίας και την Έλευσιν Αυτού, Όστις μέλλει να εκδηλωθή μετά από τον χρόνον των οδυρμών, όταν επί της γης μηδέ λίθος επί λίθου στήσεται.
Οίδα τα έργα σου, Άνθρωπε, εκ του Πονηρού προερχόμενα και θέλω βαλείν αυτά εις το Πυρ το Αιώνιον, το Αναλλοίωτον διά των Πύρινων Λόγων του Πνεύματος του Υιού Μου, οίτινες θέλουσι μετατρέψει άπασαν την Γην εις βάτον καιομένην, ίνα αποκαθάρουν αυτήν πλήρως διά την Έλευσιν Αυτού, Όστις θέλει αναγεννήσει σε εκ του θανάτου και δώσει την Αιώνιον Ζωήν.
Θαρρείτε, ότι όστις ενεγράφη παρ’ Εμού, φέρων την σφραγίδα μου εις την Βίβλον της Ζωής του, ου φοβηθή τον θάνατον, μηδέ την απώλειαν αυτού, ότι Εγώ Ειμί ο ερχόμενος εν τω σκότει της νυκτός, και εγενόμην νεκρός και Ζων Ειμί εις τους αιώνας των αιώνων διά την Δόξαν του Πατρός Μου.
Εγώ Ειμί ο Αμήν, το Πνεύμα της Αλήθειας και η Αλήθεια Εγώ Ειμί και δι’ Εμού τα πάντα εγένοντο. Διά τούτο λέγω υμίν μετανοείτε και τα έργα Μου ποιείτε, ότι η διάνοια υμών ου δύναται συλλάβει τι μέλλει γενέσθαι κατά τας ημέρας εκείνας.
Και θέλει η μήτηρ απωλέσει το παιδίον αυτής και το παιδίον αναζητήσει αυτήν και ουχ εύρει, ότι Ειμί εν Δυνάμει, ίνα πατάξω τα πονηρά έργα του Ανθρώπου διά της ρομφαίας του Πυρός της Αληθείας και αποπλύνω τους ρύπους των ψυχών και βάλω αυτάς εις το Πυρ της Δημιουργίας, ίνα αναγεννηθώσιν εκ νέου εις την Κοινωνίαν του Πνεύματός Μου του Αγίου, ό θέλω καταστήσει Κραταιόν εις άπασαν την Γην, μετά από τας ημέρας της Κρίσεως.
Ειμί ερχόμενος ίνα πατάξω τα έργα του Ανθρώπου, ουχί τον Άνθρωπον, ον θέλω αναγεννήσει διά της του Υιού Μου Αναστάσεως, ίνα θέσω Αυτόν εκ Δεξιών Μου εις τον επί Θρόνου Δόξης καθήμενον.
Φιλώ τον Υιόν Μου ότι εγέννησα αυτόν εκ του Απείρου Είναι του Άνευ Αρχής και Τέλους Πνεύματός Μου, διότι Εγώ Ειμί ο Πατήρ του Υιού και ο Υιός Εγώ Ειμί, ως και το Άγιον Πνεύμα Εγώ Ειμί.
Εγώ Ειμί ο καταδεξάμενος περιβληθήναι σάρκα και την χρείαν αυτής ουκ έχω, διότι Ειμί το Άπειρον Πνεύμα απάσης της Δημιουργίας Μου, ήτις υπάρχει εν τω Υιώ Μου Ον ευδόκησα και ευλόγησα και την Εξουσίαν Μου παρέδωσα εις τας χείρας Αυτού, και Ούτος ετίμησέ Με διά της Πρώτης Ελεύσεώς Του και θέλει τιμήσει Με και διά της Δευτέρας.
Όστις τιμήσει Αυτόν Εμέ τιμά, ούτω καγώ θέλω τιμήσει Αυτόν διά του Στεφάνου της Δόξης, διότι ου ζει Αυτός, εν Αυτώ ζει ο Πατήρ και ο Πατήρ Εγώ Ειμί.
Έλθετε προς Με ίνα βαδίσητε εν τω Φωτί της Αληθείας το οδηγούν εις πάσαν την Αλήθειαν, ότι Εγώ Ειμί το Φως και η Αλήθεια και ο περιπατών μετ’ Εμού ου γνωρίση τον θάνατον, μηδέ το ψεύδος και το σκότος το πλανώμενον υπέρ τας κεφαλάς υμών, ουκ έτι τους ψευδείς πιστεύση τους λέγοντας εαυτούς Αποστόλους και ουκ εισίν.
Εγώ Ειμί ο Οδηγός, ο Ζων και ο Διδάσκων τα Ρήματα της Αλήθειας και τον Νόμον της Αγάπης, ήτις εστίν η Ζωή και το Φως το Αληθινόν.
Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί όψονταί Με ζώντα και λαλούντα και διασαλπίζοντα την Αγάπην του Πατρός, Όστις εναγκαλίζεται τον Άνθρωπον διά της αποστολής του Υιού Του του Μονογενούς, διά δευτέραν φοράν εν Δόξη Τριαδικής Εξουσίας.
Ίσταμαι εν τω μέσω υμών και λαλώ μετά φωνής στεντόρειας και κρούω τας πύλας των Συνειδήσεων υμών, ίνα διανοιχθώσι διά να κατέλθω εκ των Πνευματικών Ουρανών ως Περιστερά Λευκή, ως Επιφοίτησις, ίνα δώσω εις ένα έκαστον το του Πυρός Βάπτισμα και την Αιώνιον Ζωήν.
Τις εξ υμών θλίβεται και πενθεί και ποιον το αίτιον της θλίψεως αυτού; Εκείνος όστις δύναται ίνα άρη επ’ ολίγον τον Σταυρόν ως άλλος Σίμων, εκείνος όστις θλίβεται εν τω Ονόματί Μου, εκείνος όστις μεταφέρων τα Ρήματα και τας Διδασκαλίας της Αγάπης, λαμβάνει τας πικρίας και τας συκοφαντίας εκ του κόσμου, ούτος όψεταί Με εν τη καρδία αυτού.
Όστις αναγνωρίζει Εμέ, αναγνωρίζει τον Πατέρα Μου εις το Είναι αυτού. Ούτω καγώ θέλω αναγνωρίσει αυτόν ενώπιον του Πατρός Μου, Ος απέστειλέ Με ίνα κενώσω Εαυτόν και λάβω ανθρώπου Μορφήν ίνα μεταφέρω εν υμίν την κλήσιν του Πατρός, ήτις εστίν η έναρξις της επανόδου του Ασώτου εις τον Οίκον αυτού.
Κρατώ τας κλείδας των Ουρανών και της Βασιλείας του Πατρός και Ειμί πρόθυμος ίνα παραδώσω αυτάς εις τους δυναμένους ίνα άρωσι το φορτίον αυτών, διότι αι κλείδες αύται έχουσι το βάρος εκείνο ό αναλογεί εις άνδρας ρωμαλέους εν Πνεύματι, ικανούς ίνα άρωσι το φορτίον τούτο ό αναλογεί εις φορτίον Πνευμάτων πολλών, άτινα έχουσι χρείαν ανόδου διά στιβαρών χειρών, δυναμένων ίνα κρατήσωσι σταθερόν το πηδάλιον εν τω μέσω τρικυμίας.
Ο πιστεύων εις Εμέ καλείται ίνα εκδηλώση την ττί- στιν αυτού εμπράκτως και ουχί διά παρατηρήσεων και συλλογισμών, οίτινες προέρχονται εκ της διανοίας ενός εκάστου.
Ο πιστεύων εις Εμέ καλείται ίνα καταστή Πρότυπον ως καγώ Ειμί, δεικνύων την πίστιν αυτού δι’ έργων προσφοράς και Αγάπης προς τον Πλησίον αυτού αδελφόν. Έλθετε πρός Με διά των έργων υμών και θέλετε καταστή Συνεργάται Θεού λαβόντες τα δέοντα εφόδια, ίνα περατω- θή το έργον ό εις υμάς ανετέθη.
Εγώ Ειμί ο Κοινωνός, ο κοινωνών υμάς διά της Σαρκός και του Αίματός Μου. Εγώ Ειμί και το Ποτήριον της Ζωής και το Μυστήριον της Δημιουργίας, ο δυνάμενος ίνα δημιουργή Ζωήν εκ του Θανάτου, το παν εκ του μηδενός, το Φως εκ του σκότους, την Αλήθειαν εκ του ψεύδους, το Πνεύμα εκ του χοός, τον Θεόν εκ του Ανθρώπου.
Εγώ Ειμί η Αλήθεια και το Φως, το διασκορπίζον τα νέφη της καρδίας υμών. Εγώ Ειμί ο λαλών εν τω σκότει της νυκτός. Εγώ Ειμί ο Ήλιος ο απαστράπτων, ο Ρέων διά του Πνεύματός Μου του Αγίου, ίνα καταυγάσω τας υποστάσεις υμών διά του Φωτός της Αλήθειας Μου και ίνα διανοίξω τους οφθαλμούς υμών διά να δυνηθήτε να ίδητε τους Πνευματικούς υμών Ουρανούς να ανοίγωσιν και να κατέρχωμαι ως Περιστερά διά να έλξω υμάς, ως πολλάκις εις το Παρελθόν έπραξα, εις την αγκάλην του Πατρός Μου.
Δεύτε λάβετε το Φως της Αναστάσεως του Ανθρώπου, όστις αναγεννάται εκ της Απείρου Πηγής του Πνευματικού Φωτός, του ρέοντος εξ Αυτής, ίνα καταυγάση τας υποστάσεις υμών, λούοντας την κεφαλήν εκάστου ως Πύρινη γλώσσα του Πνεύματος.
Δεύτε λάβετε το Βάπτισμα του Πυρός του Αδιάφθορου, του Αναλλοίωτου εις τους Αιώνας των Αιώνων. Δεύτε λάβετε την Αιώνιον Ζωήν, ότι Εγώ Ειμί η Ζωή και η Ανάστασις, το Α και το Ω, το Φως της Αλήθειας το εκχεόμενον και διαχεόμενον υπέρ υμών.
