Ο νους ανυψούμενος σε υψηλότερα Ιδεώδη, ανακαλύπτοντας την Πύρινη Ουσία του, φωτίζεται απ’ την Ιδέα της Ελευθερίας. Τη Θεία Αυτή Ιδέα της Πλήρους και Απολύτου Ελευθερίας του Εαυτού. Σαν Ιδέα είναι Πύρινη και η Φωτιά Της δύναται να κατακαύσει κάθε χαμηλότερη ιδέα που έπλασε ο κατώτερος νους περί της Ιδέας της Ελευθερίας.
Όλα συγκεντρώνονται στο Ένα Εγώ, το Θείο. Και η Πραγματική Ελευθερία βρίσκεται μέσα στην Απειρότητα του Θείου Νου. Κάθε γνώση, κάθε εμπειρία μεταρσιούται σε Θεία Σοφία και Επίγνωση της Όλης Ύπαρξης του Θείου «Είναι».
Η Ελευθερία ως Ιδέα πάλλει τα Σύμπαντα του Ανθρώπου για να τον εντάξει στη Ροή Της. Για να τον καταστήσει Οντότητα Αιθέρια, που η Πνοή του θα συμπνέει με την Πνοή του Όντος του Θεού. Και η Πνοή του Θεού δεν έχει όρια, δεν έχει σταθμά. Το Πνεύμα πνέει Ελεύθερο και Ανυψώνει. Αυτή είναι η Λειτουργία Του. Και ο Άνθρωπος ανέρχεται προς τη γνωριμία με το Πνεύμα του Θεού. Το Πνεύμα της Αληθείας. Το Πνεύμα της Ελευθερίας.
Κάθε υποκατάστατο το οποίο ο άνθρωπος δημιούργησε περί της Ελευθερίας μέσα στον κόσμο της ύλης, πιστεύοντας πως εκδηλώνει την αληθή μορφή της, είναι πλάνη. Μία πλάνη, την οποία θα πρέπει να δει και να απεκδυθεί, για να μπορέσει έτσι να γνωρίσει την Αληθινή Ελευθερία, η οποία δεν είναι άλλη απ’ την Ένωσή του με τον Πατέρα. Τον ενοικούντα Θεό.
Τη Νέα αυτή Κοσμική Περίοδο τα πάντα ανάγονται στην Απειρότητα. Οι ιδέες αποκαθίστανται μέσα σ’ Αυτήν και γίνονται προωθητήρες της πλήρους απελευθέρωσης του ανθρώπου απ’ τα δεσμά, τους περιορισμούς και τη διαχωριστικότητα. Οι Ιδέες του Θείου Νου διαχέονται και καλύπτουν τον διαχωρισμένο ανθρώπινο νου, ανάγοντας κάθε ποιότητα που αυτός φέρει και εκδηλώνει, σε Άπλετο Θείο Φως, που μέσα σ’ Αυτό τα πάντα είναι Ένα, είναι Θεός.
Η Ιδέα της Ελευθερίας, αναγόμενη στην Απειρότητα του Λόγου, καθίσταται Ενωτική με την Καθολική Ύπαρξη της Οντότητος του Θεού. Καθίσταται Ολοκλήρωση, και κάθε ολοκλήρωση είναι η ωριμότητα της Ελευθερίας. Η προσπάθεια του ανθρώπου για Ένωση με τον Θείο Του Εαυτό, με την Ουσία Του, είναι δύσκολη, γιατί η πτώση ήταν μεγάλη και η Άνοδος προς τη Θεία Συνείδηση προϋποθέτει αγώνα, αγώνα συνεχή και διακαή θέληση προς αναβιβασμό. Και η Τελική Νίκη έρχεται με τη Σύμπνοια με το Πνεύμα του Πατέρα Θεού. Με την Τέλεια Ελευθερία, όπου τα πάντα, μέσα κι έξω απ’ τον άνθρωπο, καθίστανται γνωστά, καθίστανται Θεία Γνώση μέσα στον Απέραντο Εαυτό του.
Ο χώρος του Ανθρώπου τότε καθίσταται Άχωρον. Δεν υπάρχει εντός του αρχή μα ούτε και τέλος. Όμως τα πάντα είναι υπαρκτά. Και τα πάντα μέσα του είναι τώρα. Ο χρόνος έδωσε τη θέση του στο Άχρονο της Θείας Παγγνωσίας και ο Νους Χριστού μεταφέρει τις Πύρινες Αχτίνες της Ζωοφόρου Ενεργείας Του, καθιστώντας το νου του ανθρώπου πομπό. Πομπό, ο οποίος εκπέμπει τις Θείες Ιδέες του Ασύλληπτου Θείου Νου του Πατρός, και η εκπομπή αυτή ελευθερώνει κάθε ύπαρξη που βρίσκεται εγκλωβισμένη και περιορισμένη σε κατώτερα πεδία ύπαρξης και συνείδησης.
Αποκτάται τότε η Αθανασία, η Αιωνία Συγχώνευση του Ανθρώπου με το Πνεύμα. Και εντάσσει αυτόν στην Πραγματική Ελευθερία, όπου η Ζωοφόρος Δύναμις της Πυρίνου Πηγής εγκολπώνεται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου και ο Φάρος του φωτίζεται, για να δώσει το σήμα και το Μήνυμα της Ζωής και της Ανάστασης μέσα στον Θείο Εαυτό Του. Τα Μηνύματα, τα οποία εκπέμπει τότε, δεν έχουν άλλη ποιότητα από τη Θεία Αγάπη του Όντος. Η Λειτουργία πια του Ανθρώπου δεν φέρει ανθρώπινα στοιχεία, αλλά Θεία. Το Έλεος είναι η Λειτουργία του «Είναι» του και η Προσφορά γίνεται η Ζωή και το Έργο του. Ενώνεται με τον Λόγο Χριστό σε όλα τα πεδία, σε όλες τις κλίμακες και η Απεραντοσύνη Του γίνεται εμφανής με γυμνό οφθαλμό, από τον πλέον κεκαθαρμένο και ανυψούμενο νου όποιου τον αντικρίσει και έχει τον ανάλογο χώρο να υποδεχθεί το Πνεύμα το Θεού, το Πνεύμα της Ελευθερίας ως Οδηγό του.
Ο Οδηγός της Ανθρωπότητας, τη Νέα Αυτή Κοσμική Περίοδο η οποία ανέτειλε με την Ανατολή του Θείου Πνεύματός Του, είναι Οδηγός προς την Ελευθερία. Οδηγός προς την Απειρότητα. Ο Απεσταλμένος του Θεού στον Άνθρωπο, ο Διδάσκαλος Ιωάννης, ο οποίος πρώτος καταδεικνύει τη Χριστοποίηση και Θέωση του Ανθρώπου, είναι το κατεξοχήν Πνεύμα της Ανύψωσης. Ενούμενος Απόλυτα μετά του Λόγου του Θεού, εκπέμπει το Μήνυμα της Ελευθερίας του Ανθρώπου μέσα στην Απειρότητα του Πατέρα Του. Και ονομάζει τον άνθρωπο Αυριανό Χριστό, γιατί αυτός είναι ο προορισμός του και σ’ αυτόν τον οδηγεί με όλους τους τρόπους ο Ιωάννης της Δευτέρας Παρουσίας. Το Πνεύμα της Ελευθερίας. Το Πνεύμα της Αληθείας. Το Πνεύμα του Θεού.
Ας τον προϋπαντήσει ο άνθρωπος, για να δεχθεί το Εμφύσημα εντός του της Πλήρους Ελευθερίας Του. Η Θυσία Του Ύψιστη, γιατί ανασύρει όλη την Ανθρωπότητα απ’ τις δεσμεύσεις, τα βάρη, τους περιορισμούς, τα αμαρτήματα, τις καθηλώσεις και ανεβάζει την ανθρωπότητα, ανάγοντάς την σε Άπειρη, Τέλεια, Θεία Ιδέα μέσα στον Πατρικό Νου.
Η Αναγωγή επιτυγχάνεται με την ανύψωση των ιδεών του ανθρώπινου νου, σε Ιδέες Άπειρες, Ιδέες που δημιουργούν Ζωή, Ιδέες που ελευθερώνουν, Ιδέες Θεού. Ο Ιωάννης της Δευτέρας Παρουσίας, λοιπόν, διδάσκει στον άνθρωπο την Ελευθερία της Ένωσής του με τον Θείο Εαυτό. Του διδάσκει την Ελευθερία, γιατί ο Ίδιος Είναι. Ο Ίδιος πρώτος την καταδεικνύει. Μία Ελευθερία χωρίς διατυμπανισμούς, χωρίς κραυγαλέες εκδηλώσεις, χωρίς προβολή, αλλά με ταπεινοφροσύνη και απλότητα. Καταδεικνύει την Ελευθερία, η οποία γίνεται Συνείδηση μέσα στο «είναι» του ανθρώπου σαν κατάσταση Πλήρους Ζωής, Αιωνίας Ύπαρξης, χωρίς Θάνατο μέσα στον υλικό κόσμο. Αλλά Ελευθερία Ζωής μέσα στην Ατέρμονη Ελευθερία του Πατέρα Θεού.
Και ο Άνθρωπος έχει θέση μέσα σ’ αυτήν την Ελευθερία. Έχει προορισμό να ενωθεί με τον Πατέρα Θεό, σε όλα τα μήκη, τα πλάτη και ύψη, τις εκδηλώσεις, τις ιδέες, τα μόρια, τους πόρους, τα πεδία, τις υπάρξεις. Έχει δικαίωμα να αναγνωρίσει τον Εαυτό Του ως Θεό εν Θεώ και να συλλάβει την Ιδέα της Θείας Ελευθερίας, η οποία θα τον καταστήσει Κοινωνό της Θείας Ζωής Του. Θα τον καταστήσει Κοινωνό και Μύστη του Θείου Μυστηρίου της αναγωγής του σε Απειρότητα, σε Τελειότητα, σε Ον ταυτόσημο με τον Πατέρα. Παρουσία Εικόνος και Ομοίωσης Αυτού σε Πλήρη Εκδήλωση. Και η εκδήλωσή του, αναγόμενη σε Εκδήλωση Θεού, τον φέρνει ως Λόγο Υιό στο προσκήνιο της Δημιουργίας, για να Συμπνεύσει ως Συνεργάτης του Απείρου Τροφοδότη και Παντελεήμονα Πατέρα του, εκτελώντας στο έπακρο το Θείο Θέλημά Του.
Ο Λόγος Υιός, ο Ενωμένος Άνθρωπος, είναι η Ελευθερία, και την καταδεικνύει προσφέροντάς την στον Εαυτό Του, όπου κι αν βρίσκεται εγκλωβισμένος. Η Ελευθερία της Ενότητας των Πάντων. Η Αγάπη στην Πλήρη Της Εκδήλωση. Ο Θεός εν Εκδηλώσει, εν δράσει σε Δημιουργία Ζωής.
Αυτός Είσαι, Άνθρωπε. Η Τέλεια Εκδήλωση της Απείρου Θείας Αγάπης του Θεού. Ο Ιωάννης της Ελευθερίας. Είσαι ο Λόγος Υιός Εαυτός, και αναμένεται η Συνείδηση της Θείας Σου Εκδήλωσης. Η Συνείδηση της Απειρότητος που εντός σου φέρεις. Η Συνείδηση της Αναγωγής σου σε Ελεύθερο και Πύρινο Λόγο. Σε Εκδήλωση Παρουσίας Θεού, απανταχού της Δημιουργίας, και πληρών Αυτήν μετά της Θείας Σοφίας, Ενεργείας, Αγάπης και Ζωής Του. Η Ελευθερία του Όντος σε πλήρη Εκδήλωση των Θείων Ικανοτήτων Του.
