Δάσκαλος Χρ. Μποζατζίδη
Πολλάκις σου ανακοίνωσα έως σήμερα, Αδελφέ μου, γιατί Αδελφό και Αδελφή σε ονόμασα, όποια χρέη και οφειλές κι αν είχες έναντι του ανθρώπου, ότι αυτή τη νέα κοσμική περίοδο η Γυναίκα Ψυχή, ως είναι ο προορισμός της ενταγμένος μέσα στο Θείο Σχέδιο, θα φανερώσει τη Μητέρα, θα εκδηλωθεί ως Μητέρα.
Σε γαλουχούσα χρόνια, αδιάκοπα, μέσα σ’ αυτή την ιδέα την οποία σου παρουσίασα απ’ όλες τις πλευρές για να γίνει κατανοητή στο είναι σου κι όχι απλά να την αφομοιώσεις αλλά να φτάσεις στο σημείο να την εκφράσεις, να την εκδηλώσεις και να εργαστείς γι’ αυτήν τη Θεία Ιδέα του Πατέρα Θεού.
Γνωρίζεις ότι ουδείς Θεώνεται άνευ της ψυχής του. Αυτή τη Θεία Γνώση που σου παρέδωσα πώς την αξιοποίησες; Με ποιο τρόπο την κίνησες μέσα στο είναι σου και τι αποτελέσματα έφερες έναντι της ψυχής του ανθρώπου;
Σου έχω ανακοινώσει ότι θα έλθει ώρα που θα ελεγχθείς για ό,τι ως Δωρεά Αγάπης σου έχω παραδώσει από την Ουσία Μου, για καθετί το οποίο έσπειρα μέσα σου, πώς το αξιοποίησες και τι έμπρακτα αποτελέσματα έφερες όχι στους κόσμους και στα σύμπαντα, όπως συνηθίζεις να λες, αλλά στο πεδίο της γης όπου ζεις κατά Χάρη ενσαρκωμένος δίπλα στον Δάσκαλο.
Πόσες νουθεσίες έχεις ακούσει έως σήμερα για να τιμήσεις τη Μητέρα; Με τρόπους ασύλληπτους για τον ανθρώπινο νου σού έχω μιλήσει για Εκείνην και τα μάτια μου έτρεχαν από συγκίνηση, καθώς το μεγαλείο της Αγάπης Της θώπευε το Είναι Μου.
Πόσες διδασκαλίες γράφτηκαν για τη Μητέρα Ψυχή, για τη Μητέρα Λόγο, για να σε προετοιμάσω για την εκδήλωσή Της, για να διευρύνω το χώρο μέσα σου, για να δεχθείς το Έλεος και την Αγάπη Της, για να διακρίνεις μα και να ποθήσεις τη φανέρωσή Της;
Πες μου, μήπως δεν σου μίλησα, μήπως δεν πήρα στη δική μου πλάτη τα βάρη και τις τοποθετήσεις σου, τους περιορισμούς και τα κατεστημένα σου, τις αντιδράσεις σου, για να λειάνω το χώρο μέσα σου ώστε να φανερωθεί στην Ολότητά Της η Μητέρα;
Πες μου τι δεν έκανα; Πού δεν σε φρόντισα ή τι κατά τη γνώμη σου αμέλησα και για τι δεν σε πληροφόρησα; Μα όσο κι αν ψάξεις, όσο κι αν θέλεις να κρυφτείς πίσω από δικαιολογίες ότι δεν κατάλαβες ή δεν συνειδητοποίησες τη σημαντικότητα αυτής της φανέρωσης, έμπροσθεν του Φωτός και της Αλήθειας θα αποκαλυφθεί η εμμονή και η άρνησή σου ή η υποκρισία σου να παραδεχθείς ότι σε πληροφόρησα λεπτομερειακά για όλα.
Στεκόμουν δίπλα σου και σου έδειχνα βήμα προς βήμα τα στάδιά σου θάβοντας τον εαυτό μου, αγνοώντας τον πολλές φορές για να μορφωθείς στο Θείο εκπαιδευτήριο της Αγάπης. Και αν οι αναγκαιότητες που πριν 2000 χρόνια υφίσταντο, ήταν ότι δεν υπήρχε χώρος μέσα στον άνθρωπο να δεχθεί ως Ένα εις το Απόλυτο την Παναγία Μητέρα, οι ίδιες αναγκαιότητες δεν ισχύουν στο σήμερα.
Η Μητέρα θα εκδηλωθεί σ’ όλο το Μεγαλείο της Αγάπης Της κι αν το είναι σου δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένο και καθαρό για να δεχθεί και να βιώσει τις ασύλληπτες αρμονίες και το Φως που θα παραχθεί απ’ αυτή την εκδήλωση και την ένωση, τότε πραγματικά σε συλλυπούμαι.
Σου μίλησα για τον Υιό και τη Μητέρα. Σου μιλώ σήμερα για τον Ιωάννη και την Ελισάβετ, που ανάμεσά τους έχεις θέσει όλα τα παραπετάσματα και όλες τις αρνήσεις σου, όλες τις αντιρρήσεις και τις γνώμες, τις εμπάθειες και τα κατεστημένα σου που δημιούργησαν σωρεία ενεργειών που θέτουν σε απόσταση την Ψυχή από το Πνεύμα, τον Υιό από τη Μητέρα, τον Άνδρα από τη Γυναίκα.
Αν η δική σου ψυχή δεν έχει εκείνη την ποιότητα της αγνότητας και της καθαρότητας που η Αγάπη προσφέρει και δεν μπορείς να χωρέσεις -πόσο μάλλον να εργασθείς γι’ αυτό- ότι η ένωση τούτη ήδη τελείται και καλείσαι να την αποδεχθείς και να τη λειτουργήσεις και εσύ στο δικό σου είναι, τότε αυτομάτως καθίστασαι ακατάλληλος για να διδάσκεις στον άνθρωπο το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας, το Έργο της Θέωσης του ανθρώπου.
Όποια σελίδα των βιβλίων μου κι αν ανοίξεις, όπου κι αν στρέψεις τα μάτια σου μέσα σ’ ό,τι σου παρέδωσα έως σήμερα θα δεις ένα ύμνο της Ψυχής προς το Πνεύμα, του Υιού προς τη Μητέρα. Τα πάντα μιλούν για Ενότητα, μιλούν για Αδελφοσύνη, μιλούν για Αγάπη. Πού είναι αυτές οι ποιότητες όταν με πλησιάζεις γεμάτος φόβους και ενοχές, γεμάτος βάρη και δυσαρμονίες; Πού είναι ο Εαυτός Μου που σου πρόσφερα, που έβγαλα την καρδιά μου και στην πρόσφερα, που έβγαλα τα ρούχα μου και σου τα ‘δωσα, φύσηξα μέσα σου την Πνοή Μου για να ζήσεις; Πού είναι ο Εαυτός Μου που σου έδωσα; Πώς τον αξιοποίησες; Σε τι τον μετέτρεψες και γιατί;
Ακούς που μιλώ για τη Μάνα μου και τα μάτια μου και η ψυχή μου κλαίνε. Βλέπεις τα χείλη μου να μιλούν για την Ελισάβετ, που την ονομάζω Ψυχή Μου γιατί είναι η Ψυχή Μου, και σκύβεις ταπεινά το κεφάλι σου μήπως τρέξει κάνα δάκρυ κι απ’ τα δικά σου μάτια μπροστά στην αγωνία που βιώνεις την ώρα εκείνη αναζητώντας τη δική σου ψυχή.
Θέλεις να σου δείξω τι υπάρχει ως δημιούργημά σου ανάμεσα σε Μένα και τη Μάνα Μου; Είσαι έτοιμος γι’ αυτό; Θέλεις να σου δείξω τη σπορά σου; Αντέχεις, Αδελφέ μου, να σου δείξω ότι εκεί μέσα σ’ αυτή την ομορφιά πετάς όλα σου τα σκουπίδια, όλα τα κατεστημένα, όλες σου τις αρνήσεις για τη γυναικεία μορφή και εκδήλωση, όλη την πονηριά που καλλιέργησες από βιώματα που εσύ επέλεξες να ζήσεις. Πες μου, θέλεις να δεις;
Κι αν Εγώ την ονομάζω Μάνα Μου και την τιμώ, εσύ πώς την ονομάζεις; Και αν Εγώ την παίρνω στην αγκαλιά μου και φιλώ το Είναι της, ως έχω δικαίωμα και υποχρέωση να κάνω έναντι της Ψυχής, εσύ πώς λειτουργείς κείνες τις στιγμές; Μήπως συστέλλεσαι; Γιατί Εγώ δεν σε δίδαξα περιορισμούς ούτε όρια ούτε ψευδείς σεμνοτυφίες αλλά σου φανέρωσα την ανεμπόδιστη έκφραση της Αγάπης με όλους τους τρόπους. Εσύ τι έκανες;
Μήπως προσπαθείς από έλλειψη Αγάπης και σεβασμού να δημιουργήσεις αντιθέσεις, παρεκκλίσεις και επιπλοκές στη διεκπεραίωση του Έργου Μου; Νομίζεις ότι η κρύπτη μέσα στην οποία χώθηκες και στόλισες θα είναι μόνιμη;
Η Αγάπη Μου, η αστάθμητη Αγάπη Μου θα στη γκρεμίσει για να σε ελευθερώσω. Να σε ελευθερώσω από το φόβο που έχεις για ν’ αγκαλιάσεις το είναι σου, από τους συμπαγείς περιορισμούς σου ν’ αγκαλιάσεις την ψυχή σου, από την ανίλεη συμπεριφορά σου έμπροσθεν της Ψυχής Μητέρας που ως Παρουσία αναγγέλλω μέσα στα πάντα.
Πες μου, Αγαπημένε μου, ποια Μητέρα σου παρουσίασα και τη στήριξες με την Αγάπη σου; Πόθησες κι εσύ μαζί Μου την ανάδειξή της; Και αν μετά από 2000 χρόνια βρίσκεσαι μέσα σ’ ένα σκεπτικό περιορισμένο και ήδη ξεπερασμένο, μιας Εποχής που πέρασε και δίδαξε τον άνθρωπο, μήπως πρέπει να ελέγξεις με επιμέλεια, προσευχόμενος στον Πατέρα Θεό τις βάσεις σου;
Έχεις αποδεχθεί Χριστό; Έχεις αποδεχθεί τη Θεοτόκο; Αν όχι, θα χρειασθεί, αν το θέλεις, να επιστρέφεις ξανά στην αρχή, από τα πρώτα θεμελιώδη βήματα που έθεσα ως Αρχές μέσα στο Έργο Μου, χωρίς όμως να δεχθείς κανένα άλμα αναβιβασμού από Εμέ, τον Έναν και Μοναδικό Διδάσκαλο, τον Λόγο.
Αρνείσαι την ευτυχία σου, άνθρωπε. Αρνείσαι την ευεργετική δύναμη του Ελέους Μου, αρνείσαι την Προσφορά Μου μέσα σου. Μήπως δεν αναδύονταν ποιότητες πρωτόγνωρης αγαλλίασης και γαλήνης, αγάπης, επαφής και επικοινωνίας, όχι με λόγια όπως έχεις συνηθίσει εσύ, αλλά Είναι με Είναι, Ουσία με την Ουσία, Ψυχή με Πνεύμα, μαζί ως Ένα, κάθε φορά που στην απανεμιά της αγκαλιάς της Μητέρας Ελισάβετ έσκυβα ν’ ακουμπήσω;
Κι αν προσπαθείς με μυριάδες τρόπους και εκπορεύσεις να διασπάσεις αυτή την ένωση, υπονομεύοντας το Έργο Μου και τη Διδασκαλία Μου, πες μου, άνθρωπε, πώς θέλεις να κινηθώ προς εσένα, πώς θέλεις να σε διδάξω;
Σταμάτα να τροφοδοτείς την άρνηση και ετοιμάσου για τη συντριβή του περιορισμένου σου εαυτού, καθώς η Μητέρα ενώνεται με τον Υιό, καθώς η Αγάπη με ύψιστες ταχύτητες ξεκινά να ανακυκλώνεται, καθώς η Αρμονία και η Θεία Ποιότητα της Αγάπης ξεκινά να φανερώνεται.
Είθε οι Λόγοι Μου αυτοί να εγκολπωθούν μέσα σου, είθε η δόνησή τους να συνταράξει το είναι σου και να το οδηγήσει στον παλμό της Μετάνοιας.
Είθε η Ψυχή να ενωθεί με το Άπειρο Πνεύμα της Μίας Θεότητας για να γνωρίσεις και να βιώσεις τη Θέωση.
ΣΧΟΛΙΑ
Η διδασκαλία της νέας εποχής, Αδελφέ Άνθρωπε, περιλαμβάνει πολλούς τομείς και πολλά θέματα που πρέπει να ταξινομηθούν μέσα μας τέλεια. Ενα από τα βασικά θέματα της διδασκαλίας είναι η ένωση της ψυχής και του πνεύματος και η φανέρωση της ενότητας αυτής ως Λόγου Υιού-Μητέρας για να σε διευκολύνει στην κατανόηση της λειτουργίας αυτής. Σου παρουσίασα το Λόγο Μητέρα της Δευτέρας Παρουσίας που αποτελεί ένα τμήμα της διδασκαλίας Μου για την άνοδο και απελευθέρωση της Ψυχής και την ισοϋψώς φανέρωσή της με τον άνθρωπο άνδρα.
Η άνοδος της ολότητας του ανθρώπου είναι φυσικό επακόλουθο να περιλαμβάνει τη φανέρωση της Γυναίκας Ψυχής Μητέρας, χωρίς την οποία δεν μπορεί κανείς να θεωθεί. Για να αποφύγουμε τις τυχόν παρανοήσεις που κατά το παρελθόν υπήρξαν, επέτρεψα τη δημοσίευση της εργασίας αυτής από αδελφή που κατά το παρελθόν έζησε πλησίον της και την τιμά με την Αγάπη της.
Εύχομαι όλοι να αντιληφθείτε τη βαρύτητα και τη σοβαρότητα της παρουσίασης αυτής.
Έχετε την Αγάπη Μου
Ο Δάσκαλος
