Μ. Κωνσταντοπούλου
Στον ήχο αυτής της έννοιας ή ιδέας συνυπάρχουν άπειρες έννοιες, ήχοι και ιδέες που συνθέτουν την πολύπλοκη ανθρώπινη ύπαρξη και κοινωνία. Η ουσία αυτής της έννοιας είναι ο αυθύπαρκτος ήχος, η γενεσιουργός αρχή και η πηγή της εκπόρευσης κάθε ιδέας, κίνησης ή ενέργειας εκδηλούμενης στο χωρόχρονο της συνείδησης του ανθρώπου της γης.
Άπειροι παράγωγοι ήχοι, ιδέες και έννοιες που δημιούργησαν τον κόσμο τον φαινομενικά διαχωρισμένο, τον κόσμο της πολλαπλότητας, τον κόσμο των ορίων και των επιπέδων που συνθέτουν το χώρο της ύλης, όπου κάθε ιδέα και έννοια λαμβάνει υπόσταση και γίνεται ορατή.
Η απόσταση από αυτήν την έννοια, από αυτόν το ήχο και ιδέα διαμόρφωσε τα πεδία της ύπαρξης, τα πεδία της συνείδησης και τα κοινωνικά σύνολα με τους αντίστοιχους τομείς εκδήλωσης και δράσης. Η απόσταση αυτή γεννήθηκε από τη διάσπαση και το διαχωρισμό του ατόμου από τον άξονα του κέντρου των ιδεών, τον πρωταρχικό πυρήνα της ύπαρξης, το νοητό χώρο της άπειρης συνείδησης που ενυπάρχει ως ουσία, ήχος και πυρήνας ενέργειας από όπου κάθε ιδέα εκπορευόμενη και υλοποιούμενη καθίσταται ορατή.
Σε όλους τους τομείς της ύπαρξης ή κέντρα της νόησης ή επίπεδα συνείδησης στον φαινομενικά διαχωρισμένο κόσμο των τάξεων και κοινωνιών ενυπάρχει άχρονα καταχωρημένος κατεγραμμένος ο πρώτος ήχος, ο ήχος της δημιουργίας, ο ήχος της έννοιας ως ιδέα συνεργασίας.
Στην ουσία αυτής της έννοιας καλείται να εισχωρήσει η εκπαιδευόμενη συνείδηση, μετουσιώνοντας κάθε διαχωρισμό, κάθε διαφοροποίηση και παραποίηση που διαχρονικά δημιουργώντας η ίδια εγκολπώθηκε ανακυκλούμενη στο χωρόχρονο των εμπειριών της ύλης, στο πεδίο των πολλαπλών δονήσεων, κυματισμών και ήχων άπειρων και εννοιών που συνθέτουν τη δομή της μορφής της.
Άπειρη η δυσαρμονία που προκαλεί η άγνοια αυτού του ήχου, αυτής της έννοιας, αυτού του Νόμου. Άπειρη η εκπαίδευση που λαμβάνει ο άνθρωπος της γης, έως ότου κατανοήσει ότι από αυτόν τον ήχο εκπορεύτηκε τέλειος και ως ομοούσιός Του, θα επανέλθει διαμορφώνοντας τα πεδία της ύπαρξης και της δημιουργίας, ως ήταν η αρχική προδιαγραφή και το Θείο Σχέδιο.
Ο ήχος αυτός είναι το πύρινο ένδυμά του, η μόνη Αλήθεια, η ουσιαστική μορφή και παρουσία του, στον κόσμο των μορφών όπου κάθε νοητή παράσταση εκδηλούμενη, αναπαριστά τον κόσμο της ύλης, τον κόσμο της γης, τον κόσμο των υλοποιούμενων ιδεών.
Ο νοητός χώρος της συνύπαρξης της ύλης και του άυλου, της μορφής και του άμορφου, του ορατού και του αόρατου, στο σημείο που τέμνονται και ενώνονται, συνεργάζονται και ταυτενεργούν, επικοινωνούν και αλληλοεπηρεάζουν τη συνείδηση του ανθρώπου και τους άπειρους ήχους και κόσμους των ιδεών που συνθέτουν τις κοινωνίες και τα επίπεδα εκπαίδευσης και εκδήλωσης της δημιουργίας που ονομάζεται άνθρωπος ή τέλειο δημιούργημα. Σ’ αυτόν τον ήχο, σ’ αυτήν την έννοια οι διαχωριστικές δονήσεις υποχωρούν, αφομοιώνουν τους παλμούς τους και αφομοιώνονται στον ήχο του ενός, στο Νόμο του ενός, από όπου όλοι οι εκπαιδευτές Νόμοι πηγάζουν, κινούνται και αυτενεργούν αδιακρίτως.
Είναι οι αλάνθαστοι οδηγοί της συνείδησης που καταλύουν κάθε περιορισμό, ιδιοτέλεια, εξουσία, κυριαρχία, επιβολή, συμφέρον και μερικότητα και εκπαιδεύουν ταυτόχρονα το σύνολο του ανθρώπου, όπως και τα τμήματα της ανθρώπινης ύπαρξης που προορίστηκαν να οδηγήσουν την ολότητα σε συνεργασία, σύμπνοια και ενότητα με στόχο ιερό και σκοπό την άνοδο της συνείδησης του όλου ανθρώπου και τη διαμόρφωση της κοινωνίας με βάση και θεμέλιο λίθο τις αρχές του Νόμου της Αγάπης από όπου απορρέουν η ενότητα, η συνεργασία, η ισότητα, η ελευθερία και η δικαιοσύνη. Ο ήχος αυτής της έννοιας είναι ο κρίκος που συνδέει τη συνείδηση του ανθρώπου και την εκδήλωσή του.
Η ύπαρξη αυτής της έννοιας χαρακτηρίζει την ποιότητα και οι διαβαθμίσεις της ποιότητας είναι το κύριο χαρακτηριστικό της διαμόρφωσης των τάξεων και επιπέδων του κοινωνικού συνόλου.
Οι εκφραστές, οι εκπρόσωποι, οι οδηγοί αυτού του ήχου, αυτής της έννοιας και Νόμου είναι πνεύματα πρωτοπόρα που η τροχιά τους συγκλίνει ανάλογα με το βαθμό συνειδητότητας και επίγνωσης του προορισμού της παρουσίας του στο πεδίο των μορφών και πολλαπλών επιρροών και επιλογών. Είναι αφανείς εργάτες σε όλες τις τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα που εκπέμπουν συντονισμένοι, διαχέονται και ενεργούν με ομοιοπαλμική συχνότητα με την πηγή της εκπόρευσής τους, την πηγή και το Πνεύμα της Αλήθειας από όπου ομοούσιοι εκπορεύθησαν και εις Αυτόν ανήκουν.
Εάν κάθε ιδέα έχει και τον εκφραστή της, τους πρωτοπόρους, τους συνεργάτες, τους ακολούθους και τα επιτελεία οργάνωσης, διάδοσης στα κοινωνικά σύνολα, είναι ορατό και πασιφανές ότι η πηγή όλων των ιδεών, η συνείδηση του απείρου που εμπεριέχει κάθε βαθμίδα συνείδησης και εμπεριέχεται στο παν, έχει το δικό της ήχο και στην ουσία αυτού του ήχου αφιερώνει τη ζωή της η ύπαρξη που απεκδύεται την ατομική της βούληση με στόχο και σκοπό τον αναβιβασμό της ανθρώπινης συνείδησης.
Συντονιστές και συνεργάτες της Θείας Συνείδησης, βοηθοί και αρωγοί, υπηρέτες της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο διαμορφωτής του άξονα των ιδεών, ο εκπρόσωπος της μίας Αλήθειας, του ενός ήχου, της μίας αρχής όπου οι ιδέες της ενότητας και της συνεργασίας είναι θεμελιώδεις Νόμοι και εκφραστές του υπέρτατου Νόμου της Αγάπης, φέρει υπόσταση και μορφή.
Η αναγνώρισή του ως ήχος της εκδηλούμενης τελειότητας και ως μορφή είναι για τη συνείδηση, το χρόνο, το χώρο και το σημείο της εκδήλωσης και ένσαρκης εμφάνισής Του, σταθμός και αρχή κοσμικών γεγονότων που θα ωθήσουν την κάθε συνείδηση στην αναθεώρηση κάθε άποψης, κάθε συστήματος ιδεών, κινήσεων και επιρροών που στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό της ανερχόμενης συνείδησης στην οδό της αναζήτησης της Αλήθειας, που αποκαλύπτεται μόνο σε αυτούς που προορίσθηκαν να καταδείξουν τον ήχο, την έννοια και την πραγμάτωση της ιδέας της συνεργασίας.
Ο ήχος αυτής της έννοιας, η εφαρμογή αυτής της ιδέας είναι Νόμος πέρα και πάνω από τη μετριότητα και μερικότητα κάθε ιδέας ή άποψη πάσης μορφής.
Η εφαρμογή, η καθιέρωση και η επικράτηση αυτής της έννοιας ή Νόμου είναι η αρχή και το τέλος κάθε έρευνας στην αναζήτηση της Αλήθειας, είναι η αρχή και το τέλος της συνύπαρξης, συνεργασίας και ενότητας του ανθρώπινου και θείου στοιχείου, το άλφα και το ωμέγα του μυστηρίου της ανθρώπινης δημιουργίας. Ο ήχος αυτής της έννοιας είναι σημείο, παλμός, μορφή, ουσία και παρουσία, ήλιος ζωής και τροφοδότης της ύπαρξης, πηγή δημιουργίας και πυρήνας αναπαλμών θείων δονήσεων και απείρου ισχύος ενέργεια που μεταλλάσσει και επεκτείνει το ανθρώπινο στοιχείο και το καθιστά πύρινο και θείο.
Ας είναι ευλογημένο το κάθε στοιχείο της ύπαρξης που θα συμμετάσχει ενεργά και θα συντελέσει στη διάδοση αυτού του ήχου, αυτής της έννοιας και ιδέας και θα αγωνιστεί να συντονίσει εαυτόν και αλλήλους στην εξάπλωση και επικράτηση εφ’ απάσης της ανθρωπότητας του ενός θείου ήχου, του δημιουργικού, όπου όλες οι ιδέες, οι ήχοι και οι μορφές εκφραστές τους θα συντονισθούν και θα συνεργασθούν για την τέλεια κοινωνία των Ανθρώπων Λόγων, τους εκφραστές της κοινωνίας της πηγής των θείων ιδεών.
Η ύπαρξη χαιρετίζει τη θεία μορφή Σου Δάσκαλε Ιωάννη, γιατί η θεία υπερούσια ουσία Σου η διαχεόμενη, καθιστά την ύλη ορατή, τους ήχους αρμονία και τις έννοιες συνεργάτες του ανθρώπου στην οδό της αποκατάστασης και επιστροφής, για να φανερωθεί ότι άνθρωπος εστί Θεός και ύλη εστί Φως.
