Skip to content
1926
- 027| Πόσος χρόνος διέρρευσεν ἀπὸ τῆς τελευταίας ὑμῶν συνεδρίας, καθ’ ἣν ἀπὸ κοινοῦ ἐκαλὲσατέ Με;
- 028| Ἀρχὴ καὶ Τέλος ἄνευ σταθμοῦ. Κορυφὴ ἄνευ κρηπιδώματος καὶ Ζωὴ ἄνευ θανάτου.
- 029| Δὲν δύναμαι ἀπὸ σήμερον νὰ καθορίσω τὰ ἀποτελέσματα τῆς προόδου τοῦ ἔργου ὑμῶν, διότι ταῦτα θὰ ἐξαρτηθῶσιν ἐκ τῶν ἐνεργειῶν καὶ τοῦ ζήλου ὑμῶν.
- 030| Ἐγὼ Εἰμι μεθ’ ὑμῶν.
- 031| Μὴν ἀποδειλιᾶτε ἐν τῇ ἐξελίξει τοῦ ἔργου, τὸ ὁποῖον ἀνέθεσα ὑμῖν.
- 032| Εἰμι ἐν τω μέσω ὑμῶν.
- 033| Εἰμι ἐν τω μέσω ὑμῶν. Εἰρήνη ὑμῖν.
- 034| Ὅπου ὁ ὀφθαλμὸς ὑμῶν ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία.
- 035| Δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι ἐν τῷ Ὀνόματί Μου Ἐκκλησίαν ποιεῖτε.
- 036| Εἰμί ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν καὶ ἐπισκοπῶ τὰς ὑμῶν καρδίας καὶ ἐπιμελοῦμαι ὑμῶν, ὡς ἐπιμελεῖται ὁ βοσκὸς τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ.
- 037| Εἰμι ἐν τω μέσω ὑμῶν. Ἔλθετε πρός Με.
- 038| Τὸ πρώτιστον τῶν ἁπάντων καθῆκον ὑμῶν ἔστω ἡ Ἀγάπη καὶ ἀδελφικὴ συνένωσις ὑμῶν πρὸς διεξαγωγὴν τοῦ ἀγῶνος, ὅστις ἤδη σᾶς ἀνετέθη ἐν μέτρω τῶν δυνάμεων ὑμῶν.
- 039| Ἐπέρχεται ὥρα, καθ’ ἣν οἱ ἀκολουθήσαντές Με ἀθυμήσουσιν.
- 040| Ἀφ’ ὑμῶν ἡ εἰρήνη ἀπέπτη καὶ ἡ γαλήνη ἐξεβλήθη τῶν καρδιῶν ὑμῶν.
- 041| Ἐγὼ Εἰμί ἡ Ἀλήθεια. Ἐγὼ Εἰμί ἡ Ἀγάπη τοῦ κόσμου καὶ παντὸς Κόσμου.
- 042| Θαρρεῖτε. Εἰμὶ ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν καὶ ἐπισκοπῶν ὑμᾶς καὶ τὰ βήματά σας κατευθὺνω πρὸς τὰς τρίβους Μου, ἐν αἷς εἰσδεχθεῖτε τὴν Ἀλήθειαν, τὸ Φῶς, τὴν Αγάπην.
- 043| Ἕκαστον φαινόμενον εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς αἰτίας καὶ ἐξικνοῦντες ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος καταλήγομεν εἰς τὴν Ὑπερτάτην Αἰτίαν τῶν πάντων.
- 044| Ἐγὼ Εἰμί μεθ’ ὑμῶν.
- 045| Προσέλθετε πρός Με πάντες οἱ ζητοῦντες ν’ ἀναχθῆτε εἰς τοὺς Κόσμους τοῦ Φωτὸς καὶ τῆς Δόξης Μου.
- 046| Ἔλθετε πρός Με, τέκνα Μου ἀγαπητά, ἵνα ἐξαχθῆτε ἐκ τῆς δίνης τῶν κυμάτων τῆς νηνεμούσης θαλάσσης, ἣν ὑμεῖς καθορᾶτε τεταραγμένην.
- 047| Ὁ Ἀδελφός σου. Εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Παντοδυνάμου θεοῦ τὸ Ὄνομά Μου ἐπικυρῶ.
- 048| Μεθ’ ὑμῶν Εἰμί πάντοτε καὶ ἐσαεί, ἄλλοτε μὲν πλησιάζων ὑμᾶς, ἄλλοτε δὲ ἀπομακρυνόμενος, ἀναλόγως τοῦ ζήλου, ὃν πρὸς τὸ Ἔργον Μου ἐπιδεικνύετε.
- 049| Ἡ Ψυχὴ ὑμῶν ἐπληρώθη ἀθυμίας τοιαύτης, ὥστε ἡ κεφαλὴ ὑμῶν νὰ καταστῇ βαρεῖα καὶ οἱ πόδες καὶ αἱ χεῖρες ὑμῶν ἀδρανεῖς.
- 050| Θὰ μὲ εὕρητε πάντοτε τοσοῦτον πρόθυμον νὰ συμβάλλω εἰς τὴν ἐνίσχυσιν τοῦ Ἔργου…
- 051| Ὁ ἄνθρωπος διὰ νὰ φθάση εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμού αὐτοῦ διὰ νὰ κατορθώση νὰ ἀπαλλαγῆ τῶν συγκρατουσῶν αὐτὸν ἐν τω παρόντι κόσμω ἀδυναμιῶν, ἀνάγκη νὰ παλαίση.
- 052| Ὅσον φαίνεται καὶ ἂν προσπαθῆτε εἶναι δύσκολον ν’ ἀποβάλλητε τὴν ἀπαισιοδοξίαν, νὰ καταστήτε ἱκανοί, ὅπως ἀντιμετωπίσητε τὰς περιστάσεις, αἵτινες σᾶς περιστοιχοῦν.
