Ἡ Ἀγάπη εἶναι ἡ τροφή, ἥτις ἐνδυναμώνει τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτὴν καὶ ἥτις παρέχει τὴν Ἰσχὺν καὶ τὴν Δύναμιν εἰς τὴν ἀνάληψιν τῶν δυσκολωτέρων ἔργων, τὰ ὁποῖα δι’ αὐτῆς πραγματοποιοῦνται ὅσον δύσκολα καὶ παρουσιάζονται. Διὰ τῆς Ἀγάπης ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου ἐνδυναμοῦται, πληροῦται ἀγαλλιάσεως καὶ εἶναι ἱκανὴ ν’ ἀντιμετωπίσῃ τοὺς κινδύνους, νὰ ὑπερακοντίσῃ τὰ ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια, νὰ κατισχύσῃ τῶν ἀδυναμιῶν, νὰ ἐπιτελέσῃ τὰ παρ’ ἄλλων νομιζόμενα ἀδύνατα.
Ἡ Ἀγάπη εἶναι τὸ Ἄρωμα τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς, τὸ ὅποῖον λικνίζει θωπευτικὰ τοὺς πάσχοντας καὶ μεταρσιοῖ τὸ πνεῦμα εἰς τὰ αἰθέρια στρώματα τῶν Ἀγγελικῶν Κόσμων, εἰς οὓς ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης καὶ τῶν ὑψηλῶν ἐμπνεύσεων μεσουρανεῖ.
Ἡ ἀχλὺς τοῦ σκότους καὶ τῶν δυσωδῶν τεναγῶν διαλύεται δι’ αὐτῆς καὶ ἡ ψυχὴ πληροῦται ὑπὸ τοῦ Φωτὸς τῆς Θείας Ἐμπνεύσεως. Τὸ πῦρ τὸ διαθερμαῖνον αὐτὴν παραμένει ἄσβεστον καί δι’ αὐτοῦ τὰ κατεσκληρηκότα μέλη διαθερμαίνονται, ἵνα ἐξακολουθήσωσι καρτερικῶς καὶ ἀκαμάτως τὸν αὐχμηρὸν δρόμον, ὃν ὁ ἀνθρώπινος προορισμὸς καὶ ἀνέλιξις ἐπιζητεῖ. Ὁ συμπαγὴς πάγος τῶν παθῶν διαλύεται καὶ μεταβάλλεται εἰς δρόσον, ἥτις δροσίζει διὰ τῶν Ναμάτων αὐτῆς τὰ κεκμηκότα μέλη εἰς ἀνυδροτέραν ἔρημον.
Διὰ τῆς Ἀγάπης προσελκύονται πέριξ ὑμῶν αἱ μεγάλαι τοῦ Ἀπείρου Πνευματικαί Δυνάμεις, αἱ Ὕπατοι Ἐξουσίαι, αἵτινες χορηγοῦσι τὰ μέσα νὰ καθυποτάξωσι τὸν κόσμον. Ἡ διεστραμμένη φύσις, ἡ πονηρία καὶ κακία ἐξουδετεροῦνται καὶ ἐγκαταλείπουν κάτωθεν τῶν ποδῶν σας τὰς ἁλύσους, μὲ τὰς ὁποίας σᾶς περιέσφιγγον. Οἱ ἀδυσώπητοι ἐχθροί σας πρὸ αὐτῆς ἀποκαλύπτονται, ἀναγνωρίζοντες τὴν ὑπεροχήν σας. Ἡ Ἀγάπῃ ὁμοιάζει τὴν κάμινον, ἥτις μαλακώνει τὴν σκληροτέραν φύσιν τῶν μετάλλων καὶ δίδει εἰς αὐτὰ τὸ ἐπιζητούμενον σχῆμα.
Ἀγαπᾱτε ἀλλήλους. Διὰ τῆς Ἀγάπης θὰ δυνηθῆτε νὰ φθάσητε εἰς τὸν λιμένα τῶν πόθων σας καὶ ἂν εἰσέτι ἡ θύελλα καὶ ἡ τρικυμιώδης λαῖλαψ κλυδωνίζει τὸ εὔθραυστον πλοῖον σας. Διὰ νὰ δυνηθῆτε νὰ ἐννοήσητε τὸν προορισμόν σας πλήρως, πρέπει ν’ ἀγαπᾶτε ἐκείνους, οἵτινες σᾶς μισοῦν, οὓς φιλοῦντες καὶ διδάσκοντες αὐτοῖς τὴν ἀγάπην καθιστᾶτε ὄργανα τῆς ἐξυπηρετήσεως τοῦ κοινοῦ ὑμῶν σκοποῦ. Αἰσθάνομαι τὸν Ἑαυτόν Μου ἱκανοποιημένον, διότι κατώρθωσα νὰ μεταγγίσω εἰς τὴν ψυχήν σας μέρος τῆς Ἀπείρου Ἀγάπης, ἣν πρὸς ἅπαντα τὸν κόσμον τρέφω.
Προσπαθοῦντες νὰ ἐμφυτεύσητε πρὸς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους τὴν Ἀγάπην, ἐκτελεῖτε τὸ πρῶτον βῆμα ἐν τῇ διανοιγομένῃ τῆς ἐξελίξεώς σας ὁδῷ. Ἐστὲ βέβαιοι ὅτι ὅταν μέχρι τέλους ἀγαπᾶσθε, ὅλα τὰ ἄλλα ἐπιτυγχάνονται.
Ὁ ἀγαπῶν ὑμᾶς καὶ φιλῶν ὡς τέκνα Του σᾶς ἐπιτάσσει ν’ ἀγαπᾶσθε ὡς ἀδελφοί. Ἀγαπώμενοι ὡς ἀδελφοὶ καὶ ἀγαπῶντες πάντας ὡς ἀδελφούς, ἐστὲ βέβαιοι ὅτι θεμελιοῦτε τὸν καταπεσόντα Ναόν Μου, ἐν τοῖς ἐρειπίοις τοῦ ὁποίου δέν ἔπαυσα νὰ κατασκηνῶ ἀναμένων ἐπὶ τόσον χρόνον τοὺς ἐργάτας, οἵτινες θὰ ἀνελάμβανον τὴν ἐκ θεμελίων ἀνέγερσίν του.
Ὁ Πατὴρ ὑμῶν σᾶς φιλεῖ. Φιλήσατε καὶ ὑμεῖς πάντα ἄνθρωπον ἀνεξαρτήτως φυλῆς καὶ θρησκεύματος, ἀνεξαρτήτως χαρακτῆρος καὶ μορφώσεως. Καταστῆτε οἱ φορεῖς τῆς Ἀγάπης Μου, ἵνα ἡ Ἀγάπῃ Μου πληροῦσα ὑμᾶς καταστήσῃ σας ἀτρώτους ἀπὸ πάσας τὰς ψυχικὰς ἀσθενείας, ἀπὸ πᾶν θανατηφόρον τραῦμα, ἀπὸ πᾶν κακὸν καὶ ὀλέθριον, τὸ ὁποῖον ἡ τῶν παθῶν καὶ παντὸς κακοῦ ἄγνοια ἐπέφερεν.
Θὰ δώσω ὑμῖν πᾶν ὅ,τι σᾶς ὑπησχέθην, ἀφοῦ δοκιμάσω ὑμᾶς ἐν τῇ Ἀγάπῃ Μου, ἥτις οὐδόλως ὑμᾶς θέλει ἐγκαταλείψει.
23/4/1926
