Μὴν ἀποκαρτερῆτε καί ἐστὲ βέβαιοι ὅτι χωροῦντες πρὸς τὴν ὁδὸν τῆς Ἀληθείας πορεύεσθε. Ἀπομακρύνατε πάντα σάλον τῆς ψυχῆς σας, ὅτι Ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν Εἰμι καὶ τὴν Ἐμὴν Ἐκκλησίαν ἐπισκοπῶ, τὰ δὲ βήματα ὑμῶν θέλω φέρει οὕτω, ὥστε νὰ μὴ προσκόψωσιν οἱ πόδες ὑμῶν.
Ἐστὲ ἐν Ἀγάπῃ πεπληρωμένοι καὶ ἐν ταύτῃ θέλετε ἀναχθῇ ὑπεράνω παντὸς μέτρου ἀνθρωπίνης ἀγάπης καὶ τὴν Ἀγάπην τοῦ Διδασκάλου ὑμῶν θέλετε προσπλησιάσει καθορῶντες τὸ μέτρον ταύτης. Ἵνα τί λιποψυχῆτε καί τί δισταγμοὺς ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν φέρετε; Μὴ δὲν εἶπον ὑμῖν ὅτι Ἐγὼ ὁ γεννῶν τὰς καταστάσεις, ὑφ’ ἃς θέλω ὑπαγάγει ὑμᾶς διὰ τὴν ἀνέλιξίν σας; Ἐὰν μὴ δὲν εὕρητε τὰ προσκόμματα καὶ τὰς ἀποτυχίας, πῶς θὰ καταστῶσιν οἱ πόδες ὑμῶν σταθεροί καὶ αἱ κινήσεις ὑμῶν ἰσχυραὶ διὰ τὰς μετέπειτα παρουσιασθησομένας καταστάσεις;
Μὴ θροεῖσθε. Ἐστὲ ἐν πεποιθήσει ἥσυχοι καὶ τὸ ἔργον θὰ προκόψῃ ἐν τῇ ἐξελίξει αὐτοῦ. Εἰ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε τὴν πρόοδον τούτου, πῶς Ἐγὼ οὐ μὴ ἀγαπήσω αὐτό; Ἀλλ’ ὑμεῖς ἀγαπῶντες αὐτὸ οὐκ οἴδατε καὶ τὰ συντελοῦντα πρὸς τοῦτο μέτρα. Ἐγὼ καταβλέπω αὐτὰ καὶ παρασκευάζω ταῦτα καὶ φέρω ταῦτα πρὸ ὑμῶν, ἵνα κάλλιον τελεσφορήσωσι διὰ τὴν ἐκδηλωτέραν αὐτοῦ καὶ ἐμφαντικὴν ἐπιτυχίαν.
Ὑμεῖς δημιουργήσατε τὴν πρὸς τὸν Ἡγήτορα ὑμῶν πίστιν καὶ ταύτης ἐπιλαβόμενοι χωρήσατε μὴ ὀκνοῦντες πάσῃ θυσίᾳ ὑλικῇ τε καὶ πνευματικῇ. Γνῶτε ὅτι τὰ πάντα ἐξ Ἐμοῦ ἀπορρέουν. Ἐγὼ ὁ Δοτὴρ τῶν πάντων καὶ τῶν Ἐμῶν καὶ ὑμῶν αὐτῶν. Ἐμοῦ οἱ πάντες ἐστὲ καὶ Εἰμι τῶν πάντων. Ἀγαπῶ ὑμᾶς, ἀλλὰ καὶ πάντας καὶ μεριμνῶν δι’ ὑμᾶς διὰ παντὸς μεριμνῶ, ὑμεῖς δὲ ἐκχύοντες τὰς δυνάμεις ὑμῶν, τὰς ἀπ’ Ἐμοῦ ἀπορρεούσας, Ἐμὲ ἐκχύετε τῷ κόσμῳ καὶ ἐκ τῶν Ἐμῶν Ὑμῶν δὲ οὐδέν ἐστιν, ὃ μὴ Ἐμοῦ εἶναι.
Δὲν θέλω τῇ ὥρᾳ ταύτῃ ὑποδεῖξαι ὑμῖν ἐκεῖνα, ἅτινα δὲν ὤφειλε νὰ γενῶσιν. Ταῦτα ἐξετελέσθησαν ἤδη, ἀλλ’ ἐπὶ τῶν πεπραγμένων θέλω καθοδηγήσει ὑμᾶς, ἵνα μὴ καὶ σφαλερὰ συνεχίσητε τὴν περαιτέρω ὑμῶν πορείαν. Θέλω ὑμεῖς νὰ ἀνδρωθῆτε καὶ μὴν ἀναμένητε παρ’ Ἐμοῦ καὶ ἐκεῖνα, ἅτινα ἐπί τῆς λογικῆς ἐρείδονται καί δέον νὰ ὑποπίπτωσιν καὶ εἰς τὴν τοιαύτην τὴν ὑμετέραν.
Νῦν εὑρίσκεσθε ἐν τῇ ὁδῷ. Ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν μακρὰν κείμενος διὰ τὸ ἡμέτερον ἔργον καὶ ἐκζητῶν τὴν ἀρωγήν σας μὴ παύσητε νὰ παρέξητε ταύτην. Ἐστὲ ὑποχωρητικοί εἰς τὰς ἀπαιτήσεις ἀλλήλων, ἔστω καὶ ἂν αὗται προέρχονται ἐκ τῆς διαφόρου ἐλαττώματικῆς ὑμῶν ἰδιοσυγκρασίας τοῦ χαρακτῆρος ὑμῶν. Πᾶν ὅ,τι ἡ ψυχὴ τοῦ ἑνὸς τὸ αἰσθάνεται ὡς ἀδυναμίαν, ἂς προσπαθῶσιν οἱ ἕτεροι νὰ συμπληρώνωσι τὰ κενὰ αὐτῆς. Ἅπαντες ἐστε μετ’ ἀδυναμιῶν καὶ οἱ πάντες τῶν ἄλλων ἔχετε ἀνάγκην τῆς ἐνισχύσεως. Διὰ τοῦτο ἂν αἰσθάνεται ὁ ἀδελφός σας τὴν ἀνάγκην ἑνὸς νὰ τὸν ἐνισχύσῃ, ἐνισχύσατέ τον. Ἐγὼ τὰ πάντα φέρω οὕτω καὶ ἐπὶ πάντων τὴν σκοπιμότητα ἐνέχω.
Διὰ τὰς ἀτελείας ὑμῶν ἐξέλεξα καὶ ἐκείνους, οἵτινες ἀρνητικῶς θὰ συντελέσωσι διὰ τὴν ἀνασκευήν σας καὶ ἀναγέννησίν σας. Εἰρηνεύσατε καὶ ἐστὲ ἐν Ἀπολύτῳ Ἀγάπῃ καὶ πᾶσαν ἐνέργειαν ἐξ ὑμῶν καταστήσατε κοινωνοὺς τοὺς ἑτέρους, ἵνα μὴ χάσματα δημιουργοῦνται καὶ οἱ πάντες συνέχεσθε διὰ τοῦ εἱρμοῦ ἐκείνου, ὅστις ἄνευ διακοπῶν θὰ συνεχίσῃ τὸν ἀτέρμονα δρόμον τῆς ἐξελίξεως τοῦ ἔργου.
Ἐν μέσῳ ὑμῶν Εἰμι, μὴ λυπῆσθε ὅτι οὐδέποτε ἀφ’ ὑμῶν ἀπεμακρύνθην, ἀλλὰ εἰ καὶ ἐξαποστείλω ὑμᾶς καὶ εἰς τρεῖς γωνίας τῆς γῆς θέλω συνέχει τὰ πνεύματα ὑμῶν δι’ Ἐμοῦ καὶ θέλω φέρει ταῦτα εἰς διαρκῆ ἐπαφήν.
Ἐγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς καὶ ἀν ἐξελεξάμην ὑμᾶς διὰ τὸ ἔργον, δι’ ὅπερ πολλοὶ ἐν τῷ κόσμῳ ἐργάζονται, διότι γνωρίζω ὑμᾶς τίνες ἐστὲ καὶ πόθεν προήλθατε. Σεῖς οὐ κατοίδατε εἰσέτι τοῦτο, διότι βαρὺς ὁ πέπλος ἐπικάθεται ἐπὶ τοῦ πνεύματος ὑμῶν καὶ ἐπενέγκει τὴν λήθην τοῦ παρελθόντος.
Ἐγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς καὶ ἐξέλεξα ὑμᾶς, ἵνα κατάδηλον καταστήσω ὑμῖν τὸ μέτρον τῆς Ἀγάπης Μου. Ἀλλὰ τὴν Ἐμὴν Ἀγάπην προσκτήσονται ἐκεῖνοι, οἵτινες ἤθελον τηρήσει πιστῶς τὰς Ἐντολάς Μου, ἐκεῖνοι οἵτινες ἤθελον καταστῇ ἄξιοι τῆς Ἀγάπης Μου, δι’ ὃ λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τοιοῦτοι ἄξιοι δέον ὅπως πέσωσι θύματα εἰς τὰς παιδαριώδεις προβλέψεις τοῦ κόσμου καὶ τῆς ψευδοῦς τῶν πραγμάτων ὅψεως, ἵνα καταστῶσιν οὐσιαστικῶς ἐν τῇ ἐμφανείᾳ τῆς ἀληθοῦς ὅψεως αὐτῶν.
Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν μὴν ἀποκαρτερεῖτε. Στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδός, ἀλλὰ τίς δύναται διαβῆναι τὴν στενότητα αὐτῆς, ἂν μὴ λεπτυνθῇ ὑπεράγαν, ἵνα διὰ τῆς στενῆς ταύτης ὀπῆς διέλθῃ; Τίς οὐ μὴ ἀλγήσει κτυπώμενος διὰ τοῦ σφυροῦ ἐπὶ τοῦ ἄκμωνος, ἵνα προσκτήσῃ τὴν ἀπαιτουμένην λεπτότητα καὶ χρησιμότητα; Ἀλλὰ τίς, ὃς μὴ ἂν θύσῃ ἑαυτόν, Ἐμὲ οὐ θύει καὶ ἐκ τῆς Ἐμῆς Ἀγάπης οὐ μὴ καταναλίσκει εἰς τὴν ὄψιν τῶν ψευδῶν τοῦ κόσμου πραγμάτων;
Ἐγὼ ὁ ἀλισκόμενος, Ἐγὼ ὁ θυόμενος, Ἐγὼ ὁ βρώμενος, ὅταν ὑμεῖς οὕτω πάσχετε διὰ τὴν ἀνάδειξιν τοῦ Ἔργου Μου. Ζητῶ θύματα. Τίς ἀκολουθεῖσαι Με δύναται; Τὸ ἔργον ζητεῖ, οὐκ Ἐγώ. Εἰ θέλετε τῇ ἀληθείᾳ ἀναγαγεῖν ἑαυτοὺς μέχρι τῆς Ἐμῆς Ἀγάπης, ἑαυτοὺς θύσατε ταῖς τοῦ κόσμου ψευδαῖς ἀντιλήψεσιν.
Δὲν ἔχω ἕτερον λέγειν. Ἐστὲ ἐν τῇ Ἐμῇ Ἀγάπῃ καὶ ἡ Εἰρήνη ἂς καλύψῃ τὰς καρδίας ὑμῶν ἐσαεί, ὅτι πολὺ πικραθήσονται διὰ τὴν ἐξέλιξιν τοῦ μετέπειτα ἀγῶνος. Ἐγὼ χορηγῶ τοῖς πᾶσι ἐκεῖνα, ἅτινα θὰ ὠφελήσωσιν αὐτούς, ἀλλὰ καὶ τὸ μέτρον ρυθμίζω συμφώνως μὲ τὰς δυνάμεις των καὶ τὰς λελογισμένας παραλλήλους ἐκζητήσεις τῆς ψυχῆς των.
Καὶ πάλιν ἐστὲ ἐν Ἀγάπῃ.
10/3/1926
