Ἐγὼ κατευθύνω τὰ βήματα ὑμῶν εἰς τὸν ἀγῶνα, ὃν ἐξ Ὀνόματός Μου ἀναλαμβάνετε. Ἐὰν οἱ πάντες μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ καταστῶσι πολέμιοι τοῦ ἔργου, ὃ ἤδη ἐξ Ἐμοῦ ἐκπροσωπεῖτε, Ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν Εἰμι, ἵνα ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν καὶ ὥραν παρέξω τοῖς ἀκούουσί Μου καὶ τῶν λόγων Μου τηρησάντων, πᾶν μέσον πρὸς τὴν εὑόδωσιν αὐτοῦ. Ὀφείλετε ὅμως νὰ ἀγωνισθῆτε πάντες τὸν κοινὸν ἀγῶνα, ὡς ἓν σῶμα καὶ μία ψυχή. Ὀφείλετε νὰ μὴ δειλιάσητε πρὸ παντὸς ἐμποδίου, τὸ ὁποῖον ἐν τῇ ἀκολουθίᾳ τοῦ δρόμου ὑμῶν θὰ συναντήσητε, ἐν τῇ ἐκπληρώσει τοῦ ἔργου Μου.
Σεῖς παρ’ Ἐμοῦ ἐμπνεόμενοι θὰ διανοίξητε μίαν νέαν ὁδόν, ἄγουσαν εἰς τὸν πραγματικὸν τοῦ ἐπιδιωκομένου παρ’ ὑμῶν ἔργου σκοπόν. Δὲν πρέπει συνεπῶς νὰ ὑπαχθῆτε εἰς οὐδένα ἄλλον, πλὴν τῶν αὐστηρῶν ὑπαγορεύσεων, αἵτινες δι’ Ἐμοῦ σὺν τῷ χρόνῳ θὰ σᾶς δοθῶσιν. Μὴν ἀμφιβάλλετε ὅτι θὰ ἔλθῃ ἡμέρα, καθ’ ἣν τὸ ἐκ τῆς Ἑλλάδος προερχόμενον Φῶς θὰ διαφωτίσῃ τὴν γῆν ἅπασαν καὶ ὁ Ναὸς τῆς Ἀληθείας καὶ πραγματικῆς Γνώσεως θὰ ἀνεγερθῇ ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ ἐδάφους, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἀπὸ αιώνων καὶ κατὰ διάφορα χρονικὰ διαστήματα, ὡμίλησαν τὰ Ὕπατα Πνεύματα τῆς ἀνθρωπίνης διανοήσεως.
Ὁμιλῶ πρὸς ὑμᾶς ὡς Ἀδέκαστος Κριτής, ἔχων ἐπίγνωσιν τῶν πάντων τῶν τε παρόντων καὶ μελλόντων, ὡς Ἀνώτατος Ἐπόπτης τῆς Παγκοσμίου κινήσεως, ὡς Ἄρχων πάσης Πνευματικῆς Ἐξουσίας καὶ Ἀρχῆς. Οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον Μου καὶ μὴ πιστεύοντες οὐκ ἀπ’ Ἐμοῦ ἀποξενωθήτωσαν, ὡς Ἐγώ Εἰμι ἡ Πηγὴ τῆς Ἀγάπης καὶ τοῦ Ἐλέους. Τοὺς πρὸς Ἐμὲ ἐχθρικῶς διακειμένους φιλῶ πλεῖον τῶν πρὸς Ἐμὲ προσκειμένων καὶ ἀγαπώντων Με, διότι τὴν σωτηρίαν ἁπάντων ἐπιζητῶ, καὶ διὰ τῆς πρὸς αὐτοὺς ἐπιδεικνυομένης Ἀγάπης Μου ἐπιδιώκω τὴν ἐκ κακῇς ἀντιλήψεως ἀνάνηψιν αὐτῶν. Ἐν πᾶσι δὲ καὶ πρὸς πάντας Ἀρωγὸς καθίσταμαι καὶ Ἀπολυτρωτὴς τῶν ἐχόντων χρείαν ἀπολυτρώσεως, ἀνεξαρτήτως φυλῆς καὶ θρησκεύματος, τάξεως ἢ ψυχικῆς δυνάμεως.
Μετὰ παντὸς ἐπικαλουμένου Με εὑρίσκομαι πάντοτε καί προστρέχω εἰς τὴν φωνὴν τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἵνα τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῦ ἐκ τοῦ ρύπου αὐτῆς ἀποπλύνω. Διδάσκω πάντα ὅσα ἡ Ἀλήθεια ὑπαγορεύει καὶ ὅσα ἡ ψυχὴ ἐν τῇ βαθμιαίᾳ αὐτῆς ἐξελίξει καὶ ἀποκαθάρσει δύναται βαστάζειν. Ἡ φωνή Μου δὲ αὐτὴ φωνὴ Ἀπολύτου Ἄρχοντος, ἐξουσιάζοντος καὶ διαθέτοντος τὰ πάντα ἐν τῇ Ἀπολύτῳ αὐτῆς Ἐξουσίᾳ, ἀλλὰ εἶναι Φωνὴ Πατρὸς ἀπευθυνομένη πρὸς τὰ τέκνα Αὐτοῦ, τὰ ὁποῖα ἐν Ἀπολύτῳ Δικαίῳ χειραγωγεῖ, ἓως ὅτου καταστήσῃ αὐτὰ ἀντάξια τοῦ Ὀνόματός Του καὶ ἀξίους κληρονόμους τῶν εἰς αὐτὰ παρεχομένων ὑπ’ Αὐτοῦ ἀγαθῶν.
Ἐὰν ἡ πονηρὰ τῶν ἀνθρώπων φύσις παρήλλαξε τοὺς ἁρμονικοὺς τόνους τῆς Ἐκφράσεως τῆς Φωνῆς Μου, ἐὰν ἡ στρεβλὴ ἀντίληψις αὐτῶν καταδικάζῃ τοὺς λόγους Μου, πρὶν ἢ τούτους θελήσῃ προηγουμένως ν’ ἀκούσῃ, Ἐγὼ δὲν θὰ παύσω νὰ ἐμπνέω ἐκείνους, οἵτινες ἐνστερνιζόμενοι τὴν Ἀλήθειαν, τὴν ἐκ τῆς Διδασκαλίας Μου ἀπορρέουσαν, θὰ μεταδώσωσι ταύτην καὶ εἰς τοὺς ἄλλους, τοὺς ἀποστρεφομένους τὸ Πρόσωπόν Μου.
Ὀφείλετε ὅθεν νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς πάντας καὶ ἐκείνους περισσότερον οἱ ὁποῖοι ἀντιστρατεύονται ὑμᾶς. Ἐὰν ἀγαπήσητε αὐτοὺς μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς ψυχῆς ὑμῶν καὶ μὲ ὅλην τὴν ἀγαθότητα αὐτῆς, ἐστὲ βέβαιοι ὅτι δὲν προσφέρετε ἐκδούλευσιν τινὰ πρὸς αὐτούς, ἀλλὰ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς καὶ Ἐμὲ τὸν ἴδιον. Ὁ κοπιῶν διὰ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἔτι μᾶλλον διὰ τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ, ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ἰδίου καὶ τοῦ κέρδους τῆς ψυχῆς αὐτοῦ κοπιᾶ. Ὀ ποιῶν ἃ Ἐγὼ διδάσκω αὐτῷ, οὐ πρὸς Ἐμὲ προσφέρει ἐκδούλευσιν τινά, ἀλλὰ πρὸς τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν, ἥτις ἀποξενουμένη τῶν κακῶν καὶ ἀτελειῶν αὐτῆς, καθίσταται ἐλευθέρα καὶ δύναται νὰ ἀνέλθῃ ὑψηλότερον.
Θὰ σᾶς παρέξω τὰ μέσα ἵνα τάχιστα πρὸς Ἐμὲ ἀνέλθητε. Ὀφείλετε ὅμως νὰ καταστήσητε ἑαυτοὺς ἱκανούς, ἵνα δυνηθῆτε καὶ προσέλθητε πρός Με, ὑποβασταζόμενοι ὑπ’ ἐκείνων, οὓς θέλω θέσει νὰ σᾶς βοηθήσωσιν. Θὰ δοκιμασθῆτε δὲ πρῶτον καλῶς, ἐὰν δύνασθε ν’ ἀνυψωθῆτε καὶ ἀναλόγως τῆς ἀνυψώσεως ὑμῶν θέλω σᾶς παρέχει τὰ μέσα, ἵνα ταχύτερον πρὸς Ἐμὲ προσέλθητε.
1/2/1926
