Ἐλεύσονται ἡμέραι πικριῶν. Θέλω κινήσει πολλοὺς τῶν ὑμῶν καθ’ ὑμῶν, ἵνα ὑμᾶς παρασκευάσω καὶ ἐντελλεστέρους ἀναδείξω διὰ τὸ βάρος τοῦ ἔργου Μου τοῦ μέλλοντος χρόνου. Χειρισθῆτε καλῶς τὰς διδομένας καταστάσεις, ἵνα προπαρασκευάσητε ἑαυτοὺς διὰ τὴν μάχην τῆς αὔριον, ἥτις θέλει ἀπαιτήσει παρ’ ὑμῶν πλειοτέρας δυνάμεις καὶ στοιχεῖα. Μὴν ἀποκαρτερεῖτε καὶ ἐκ τῶν περιβαλλόντων ὑμᾶς ἐνδείξεων ρυθμίζετε ἀεὶ τὰς ὑμῶν κινήσεις, τὰς ἐπιζητούσας ἐλιγμοὺς σωφροσύνης, ἵνα πρὸς τὸν σκοπὸν ὁδεύσητε. Ἐκζητεῖτε καὶ πᾶν διὰ τὸ ἔργον Μου ἐκζητούμενον μέσον εἴτε ὑλικὸν εἴτε πνευματικὸν θέλω ἀφθόνως χορηγήσει ὑμῖν.
Ἐγὼ Εἰμι ὁ ἀλλοιώνων τὰς συνθήκας καὶ ὁ μεταλλάσσων τοῖς· πιστεύουσι τὸν ροῦν τῶν συντελεσθησομένων, ὁ ἐπισπεύδων τοὺς καιροὺς καὶ ἐπιβραδύνων τούτους διὰ τὸ καλὸν τῆς ἀληθείας τῶν καιρῶν.
Ζητεῖτε, ἀεὶ ἐν πίστει ζητεῖτε καὶ ὡς καλὸς Πατὴρ θέλω μεριμνήσει διὰ τὴν εὐημερίαν τῶν διὰ τὸ ἔργον μου καλῶς φρονούντων καὶ κοπιόντων. Ἐστὲ ἀεὶ ἐν πίστει συνεχόμενοι ταῖς ἐσωτέροις ὑμῶν σκέψεσιν, καθιστάμενοι οὕτω ὑμεῖς τὸ πρότυπον τῆς μικρᾶς κοινωνίας, ἧς τὸ σχῆμα δέον νὰ λάβωσι οἱ μετέπειτα χρόνοι.
Ἀλλὰ τηρήσατε τὸ συγκρότημα ὑμῶν ἀλώβητον τῶν ἀσθενειῶν τοῦ κόσμου καὶ πᾶν μίασμα πρὸς τὴν καταστροφὴν ταύτης ἐκβάλατε ἔξω. Δὲν ἀφήνουσι τὴν σεσηπυῖαν σάρκα ἵνα καταλάβῃ ἡ γάγραινα τὸ ὅλον σῶμα καὶ ἐπιφέρῃ τὸν θάνατον. Ἐκκόπτουσι τὸ ἀλγοῦν μέρος καὶ τὸ λοιπὸν θέτουσιν εἰς σωτηρίας λιμένα ἀσφαλῆ. Θέλετε ἐν τῇ ἀρχῇ καταστρέψαι ὅ,τι Ἐγὼ οὕτω κατήρτισα ἀπομακρύνων καὶ πλησιάζων τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα, ὧν ἡ ἀνάγκη ὑφίστατο;
Ἀποξενώσατε πάντας ἐκείνους, οἵτινες ἤθελον δημιουργήσει δεινὰ διὰ τὸ μέλλον, ἐγείρατε τὸ ἀνάστημα ἐξ ὑπερτέρας ἐκπηγαζούσης φρονήσεως καὶ σκληρῶς ἀπομακρύνατε ὅντινα ἤθελε δημιουργήσει δυσμενεῖς διὰ τὸ μέλλον καταστάσεις καὶ καταστήσατε τούτους ξένους, ἄχρις ὥρας κατίδωσιν ἐν ἐαυτοῖς, εἰ τοῦτο θέλουσι, τὴν σκολιὰν ἣν πορεύονται καὶ συνετισθῶσι. Τότε φέρατε τούτους μεθ’ ὑμῶν, ἄλλως δὲ ἂς καταστῶσι πολέμιοι τοῦ ἔργου Μου, ἂν τοῦτο ἀρεστὸν αὐτοῖς καθίσταται.
Κάλλιον αὐτοὺς ἐξωτερικοὺς εἶναι πολεμίους, ὅτι θέλουσι παρέξει ὑμῖν ἔτι περιφανῆ τὴν νίκην ἢ πολεμεῖν ὑμᾶς ἐν τῷ Ἐμῷ Οἴκῳ καὶ τὰ βάθρα αὐτοῦ ἀσυναισθήτως ἀφαιρεῖν. Μὴ τῆς σωτηρίας τούτων καὶ τοιούτων πολεμίων δυσφορεῖτε, ὅτι τοιούτους ἐγείρω πολλούς, μᾶλλον δὲ ἐκ τῶν προοπλησιεστέρων ὑμῶν καὶ τῶν γνωρισάντων ὑμᾶς πλειότερον τῶν ἄλλων. Ἀλλ’ ὑμεῖς ὑπεράνω πάσης αὐτῶν μορφῆς καὶ δυσφημίας στῆτε ἐν ἐπιγνώσει τῆς ἀναγεννήσεως ὑμῶν καὶ τοῦ ὑμῶν Ἡγέτου καὶ ἄφετε τούτους βοᾶν, ὑπεραμυνόμενοι τοῦ ἔργου Μου μόνον καὶ ἑαυτοὺς θύοντες τότε, ὁπόταν ἐπιζητοῦσι τὰ βάθρα αὐτοῦ τὰ καινὰ νὰ σαλεύσωσιν.
Νῦν οὐδὲν τούτων καθορᾶτε. Ἐλεύσεται ὅμως ὁ καιρὸς τῆς συντελέσεως αὐτῶν καὶ διὰ τοῦτο προδιαθέτω ὑμᾶς, ἵνα εἶσθε ἕτοιμοι πάντοτε προσδεχόμενοι τὸν ἀγῶνα καὶ μὴ λιποψυχοῦντες εἰς τὴν ψευδῆ τῶν πολεμίων τοῦ ἔργου Μου ἰσχύν. Ἐγὼ Εἰμι ὁ Ἰσχυρός. Τίς ἤγειρέ Μοι τὸν πόλεμον καὶ οὐ κατεσυνετρίβη καὶ ἀπῆλθεν ἐν τῇ ἀφανείᾳ; Ἐγὼ Εἰμι ἡ Ἀλήθεια καὶ πότε οὐκ ἐτάκη τὸ ψεῦδος ὑπὸ τὰς καυστικὰς αὐτῆς Ἀκτῖνας;
Ἐγκολπωθῆτε Με. Ἀεὶ συνέχετε τὴν σκέψιν ὑμῶν Ἐμοὶ καὶ ἀεὶ καὶ συσφίγγεται ἡ ἅλυσος τοῦ πνεύματος ὑμῶν μετ’ Ἐμοῦ.
Ἐγκολπωθῆτε Με, καὶ χωρήσατε ἐν Ἀγάπῃ. Μὴ δισταγμὸν πρὸ οὐδενὸς δοκιμάσατε.
18/25/1925
