Ἐγὼ γέγονα τοῖς πᾶσι προσιτὸς καὶ οἱ πάντες πρός Με καταφευγέτωσαν, ὡς ἐὰν ἐξεζήτησάν Με ἐν τῷ πόθῳ τῆς ψυχῆς αὐτῶν. Τὸ Πνεῦμα Μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα πνεῖ καὶ τοὺς ὑπ’ Ἐμοῦ ἐκλεγέντας καθαγιάζει. Ἡ Σοφία τοῦ Κόσμου ἐν Ἐμοὶ κέκρυπται καὶ διὰ ταύτης τοὺς πτωχοὺς πολλάκις τῷ πνεύματι ἐμπνέων τοὺς σοφοὺς καθελῶ.
Ὀ ἐπιζητῶν Με ἀνευρίσκει Με καὶ ὁ Ποθῶν Με ἐναγκαλισθήσεταί Με καὶ ὄψεταί Με, οὐ μόνον ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ, ἀλλ’ ἐν τῇ μελλούσῃ. Ἐπὶ πάντα ἄνθρωπον προσέρχομαι καὶ διὰ τῶν ὑπ’ Ἐμοῦ πνευμάτων τὴν τοῦ κόσμου βελτίωσιν ἐπιζητῶ.
Αἰῶνες διέρρευσαν καὶ ἡ ἀνθρωπότης ἐνωτισθεῖσα τῶν λόγων Μου ἀπεμακρύνθη τῆς εὐθείας ὁδοῦ καὶ ἠκολούθησε τὴν ἀντίθετον τῆς Διδασκαλίας Μου.
Ἀγάπην τῷ Κόσμῳ ἐδίδαξα καὶ οἱ τὸ ἔργον Μου ἐνωτισάμενοι καὶ ἀκολουθοῦντες τὸ μῖσος ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν ἐξέθρεψαν. Τὴν Ἀλήθειαν ἐπεζήτησα καὶ τὸ ψεῦδος ἐνεκόλαψαν ἐν τοῖς τύρβοις τῆς ζωῆς καὶ ἐπιδόσεσιν αὐτῶν. Τὴν Εἰρήνην τοῦ κόσμου ἐκήρυξα καὶ τὸν πόλεμον ἠκουλούθησαν ὡς μέσον τῆς ἐπικρατήσεως τῶν ἰσχυρῶν.
Ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν τὸ Πνεῦμα Μου ἐκπορεύεται καὶ ἐμπνέει τοὺς δυναμένους νὰ φέρωσι τὸ ἀληθινὸν Φῶς εἰς τὴν ἀνθρωπότητα. Οἱ φορεῖς οὗτοι τοῦ Πνεύματός Μου ἐμπνεόμενοι τὴν Νέαν Διδαχήν Μου, τὴν τοῦ κόσμου σωτηρίαν ἐπιδιώξουσι καὶ ταύτην ἐπενέγκουσι.
Ἐν μέσῳ ὑμῶν πρὸ μακροῦ χρόνου ἱστάμενος καὶ τὰ βήματα ὑμῶν καθοδηγῶν ἐπιζητῶ, ἵνα τοῦ Ἔργου Μου καταστῆτε κοινωνοί. Τὸ δὲ Ἔργον Μου τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλ’ ἐκ τοῦ Κόσμου Μου. Καὶ ὁ Κόσμος Μου εἶναι τὸ Φῶς, καὶ τὸ Φῶς αὐτοῦ ἡ Ἀλήθεια. Καὶ ἡ Ἀλήθεια μία ἐστιν. Ἡ τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν θεὸν κατανόησις.
Ἵνα δὲ πᾶς τις τὴν Ἀλήθειαν αὐτὴν κατανοήσῃ, Ἐμὲ ἂς ἀκολουθήσῃ καὶ ἂς καταστήσῃ Με ὁδηγὸν αὐτοῦ. Ἀπεμπολῶν αὐτοῦ πάντα κακὸν λογισμόν, ἀποκαθαίρων διὰ τῆς Διδασκαλίας Μου πᾶν ἁμάρτημα καὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀνυψῶν, Ἐμὲ δὲ ὁδηγὸν ἔχων ἐν τῇ ὁδῷ Μου κατευθυνθήσεται καὶ ταύτην ἀκολουθῶν ἐν τῷ Ναῷ Μου σκηνώσει. Ὁ δὲ Ναός Μου οὗτος οὔτε ἐν τῇ Γῇ εὕρηται, οὔτε ἄνωθεν καὶ κάτωθεν αὐτῆς, ἀλλὰ ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτοῦ ψυχῇ.
Ἑκάστη ὅθεν ψυχὴ ἐπιζητοῦσα τὴν τελειότητα, τὴν ἄφθαστον καὶ πραγματικὴν ἂς οἰκοδομήσῃ τὸν Ναόν Μου ἐν τοῖς ἐγκάτοις αὐτῆς. Διότι τὸ Πνεῦμα Μου ἐπιζητεῖ τὴν κατασκήνωσιν οὐχ ἐν τοῖς ὑλικοῖς καὶ φθαρτοῖς καὶ ἐγκοσμίοις, ἀλλ’ ἐν τοῖς Ἀθανάτοις καὶ Πνευματικοῖς. Ἕκαστον δὲ πνεῦμα ἀνθρώπου εἶναι καὶ εἷς οἶκος, ἐν ᾧ τὸ Πνεῦμα Μου ἐπιζητεῖ νὰ κατασκηνώσῃ, ἵνα μεταβάλῃ τοῦτο εἰς Οἶκον Θεοῦ.
Ἐν μέσῳ ὑμῶν ἵσταμαι καὶ νουθετῶ ὑμᾶς ἵνα Μὲ ἀκολουθήσητε. Ὁ χρόνος ἐπὶ ματαίῳ καταναλίσκεται, χωρὶς νὰ ἐπιταχύνητε τὸ βῆμα ὑμῶν, ἵνα φθάσητε εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμοῦ ὑμῶν.
Ἐπεζήτησα νὰ δώσω τῷ κόσμῳ τὴν Ἀλήθειαν, καὶ νὰ ἄρω τὸν πέπλον, μὲ τὸν ὁποῖον οἱ διαδεχθέντες τὸ Ἔργον Μου περιετύλιξαν ταύτην, διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν ὑλικῶν αὐτῶν ἐπιδόσεων καὶ συμφερόντων. Ὁ χρόνος ὅμως ἐπὶ ματαίῳ παρέρχεται καὶ καταναλίσκεται εἰς ματαίας διατριβάς. Ἐπανέλθετε καὶ πάλιν εἰς την ἀτραπόν, εἰς ἣν τελευταίως ἐγκατελείφθητε.
Ἕκαστος ἂς ἀκολουθήσῃ τὴν ἰδίαν αὐτοῦ ἀτραπόν, τὴν διὰ τῆς ὁδοῦ Μου διερχομένην καὶ ἂς ἀναζητήσῃ ἐν τῷ βάθει τῆς ψυχῆς του νὰ ἀνεύρῃ τὴν Ἀλήθειαν. Ἂς ὑπερυψώσῃ τὴν διάνοιαν αὐτοῦ πρὸς Ἐμὲ καὶ ἂς ἀκολουθήσῃ. Ἐγὼ προπορευόμενος θέλω καθοδηγήσῃ τοῦτον ἀσφαλῶς εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμοῦ του.
Ὁ καιρὸς καταφθάνει καὶ συμπληροῦται. Οἱ αἰῶνες παρελθόντες ἐπιταχύνονται νῦν εἰς τὴν ἀποκατάστασιν τῆς Ἀληθείας καὶ τοῦ Φωτὸς αὐτῆς. Ἀφήσατε τὰς ψυχὰς ὑμῶν, ἵνα ὑπερυψωθῶσι τῶν ταπεινῶν λογισμῶν καὶ τὸ Πνεῦμα ὑμῶν νὰ ἀρθῇ ὑπεράνω τῶν ὑλικῶν ἐπιθυμιῶν. Ἐν μέσῳ ὑμῶν ἐσαεὶ ἱστάμενος καὶ τὰ βήματα ὑμῶν κατευθύνων, θέλω δώσει τὸ Φῶς τῆς Διδασκαλίας Μου, τὸ κρυπτόμενον ὄπισθεν τῶν νεφῶν, τὰ ὁποῖα ἡ ἀμάθεια τοῦ παρελθόντος καὶ αἱ διάφοροι αἱρέσεις ἐπεσώρευσαν.
Ἀναζητήσατέ το καὶ θέλετε ἀνεύρει τοῦτο ἐν τῷ βάθει τῆς ψυχῆς ὑμῶν. Διότι ἡ ψυχὴ ἑκάστου ἐξ ὑμῶν εἶναι καὶ μία Κιβωτός, ἥτις ἐγκρύπτει τοὺς θησαυροὺς τῆς Σοφίας τῆς Αἰωνίου, τὴν Ἀλήθειαν, ἣν τὸ Θεῖον Φῶς ἐκπέμπει ἐπὶ πᾶσαν διάνοιαν, ἵνα καταστήσῃ ταύτην ἐγκόλπιον τῶν Αὐτῆς Ρημάτων.
Ἄρατε ἕκαστος ἐξ ὑμῶν τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθῆτε Με. Ὁ δὲ Σταυρὸς αὐτοῦ οὐκ ἔστι τι τό ὑλικόν, ἀλλὰ τὸ φορτίον τὸ ἐπιβαρῦνον ἕκαστον ἄνθρωπον ἐκ τῶν κληρονομιῶν τοῦ παρελθόντος. Ἐν Ἐμοὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ ὁ ταῦτα ἀκούων εἰς αἰῶνας ζήσεται. Ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν Εἰμι καὶ τὰ βήματα ὑμῶν προθύμως κατευθύνω ὁσάκις ἐπικαλεῖσθε Με διὰ τὴν προαγωγὴν καὶ ἀνάδειξιν ὑμῶν.
1961
