Οὐ δύναμαι πρὸς αὐτὸν ἐνατενίσαι ὡς πρότερον, διότι πρὸ πολλοῦ ἀπ’ Ἐμοῦ ἀπεμακρύνθη ἐν ἔργοις, ἂν καὶ ἐν συντριβῇ καρδίας πολλάκις κατὰ μόνας πρός Με ἐνατενίζει, ἑκλιπαρῶν τὸ παρ’ Ἐμοῦ Ἔλεος καὶ Ἀγάπην, ὁσάκις σκληρῶς ὑπ’ Ἐμοῦ δοκιμάζεται.
Ἵνα τί ὑπὸ νόσου κατεαγόμενος φοβηθήσεται; Μήτοι πᾶσα νόσος πρὸς δοκιμασίαν οὐ δέδοται καὶ μήτοι ἡ ἐκ βάθους καρδίας πρὸς Ἐμὲ ἱκεσία καὶ ἡ ἐν εἰλικρινεῖ πίστει τοῦ πνεύματος πρὸς Ἐμὲ ἐξύψωσις δὲν προσενέγκει τὴν τοῦ σώματος ἐξίασιν καὶ τὴν πλήρη τῆς ψυχῆς ἀνύψωσιν καὶ ἀποκάθαρσιν ἀπὸ παντὸς ρύπου τοῦ παρελθόντος;
Προσελθέτω οὗτος πρός Με ἐν πάσῃ συντριβῇ καὶ μετανοίᾳ, ἵνα εἰσδεχθῇ τὴν παρ’ Ἐμοῦ προσδοκωμένην ἐξιλέωσιν ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς μελλούσης παρ’ αὐτοῦ προσδοκίας. Ὁπλισθήτω ἡ ψυχὴ αὐτοῦ καρτερίας, ἵνα ἀντιμετωπίσῃ σθεναρῶς πᾶσαν τῆς νόσου ταύτης ὑποτροπὴν καὶ ἀντεπεξέλθῃ ἀλώβητος καὶ ἀνέπαφος εἰς πάσας ἐξ αὐτῆς δοκιμασίας.
Ἂς ὑπερυψώσῃ τὸ βλέμμα αὐτοῦ πρὸς τὰ Ἄνω ἐνατενίζων Με.
Ἂς ὑπερυψώσῃ τὴν διάνοιαν αὐτοῦ, ἀπηλλαγμένην πάσης ἀμφιβολίας καὶ ὑπὸ πλήρους πίστεως πρὸς τὰς ἐκζητουμένας παρ’ αὐτοῦ ἐφέσεις καὶ προσδοκίας ἐμφορούμενος. Μὴ ἀμφιταλαντευόμενος, μὴ δυσπιστῶν καὶ φοβούμενος, ἀλλ’ ἐνισχυόμενος καὶ ἐνδυναμούμενος ὑπὸ τοῦ ἀκαταβλήτου θάρρους τῆς πρὸς Ἐμὲ πίστεώς του, ἥτις εὐεργετικὼς ἐπενεργοῦσα ἐπ’ αὐτοῦ καὶ παρ’ Ἐμοῦ τὴν κατίσχυσιν ἀποδεχόμενος θέλει ἀνεύρει τάχιον τὴν ἐν τῷ Κόσμῳ Μου ἐξίασιν, ἣν ἐν τῷ ὑλικῷ κόσμῳ, παρ’ ὅλας τὰς ἐπιστημονικὰς συστάσεις καὶ παροχὰς ἀριδήλως καὶ πασιφανῶς, ὡς εἰς Ἐμέ, οὐκ ἀνεύρῃ.
Ἡ ἐν τῷ Κόσμῳ Μου Γαλήνη ἂς διαχυθῇ ἐν πλήρῃ ἁρμονίᾳ ἐν τοῖς ἐγκάτοις αὐτοῦ, ἵνα ἐπιφέρῃ ἐν αὐτῷ τὴν ἠρεμίαν τῆς ψυχῆς, συνεπικουροῦσα εἰς ταχυτέραν τοῦ ἐνδοτέρου τοῦ σώματος μετουσίωσιν πρὸς ἀποθεραπείαν.
1960
