Ἀλλ’ οὐδεὶς ἑώρακεν οὐ μόνον ταύτην, ἀλλὰ καὶ τὸν σκοπόν, δι’ ὃν ἐκάλεσα ὑμᾶς, ἵνα ἀκολουθήσητε αὐτήν.
Τίς Ἐγώ, οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐγνωκέ Με, διότι ἕκαστος ὡς προμετωπίδα τῆς Κατευθύνσεως αὐτοῦ καὶ ὁδηγὸν ἔθετο οὐ τὸν σκοπὸν καὶ τὸ ἔργον Μου, ἀλλ’ ἑαυτὸν καὶ μόνον καὶ τὰς ἀντιλήψεις αὐτοῦ.
Οὐδεὶς ὅμως δύναται νὰ φθάσῃ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους, πρὸς ὃ ἄγει ἡ ὁδός, ἣν ἐχάραξα ὑμῖν ν’ ἀκολουθήσητε, διότι ἕκαστος ἐξ ὑμῶν τὰ ἴδια συμφέροντα ἔθετο καὶ κατόπιν τὸ πρόγμαμμα τῆς ἀκολουθητέας κατευθύνσεως.
Μὴ ζητῆτε νὰ φθάσητε εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμοῦ ὑμῶν, ἐὰν δὲν ἀποφασίσητε, ὡς πολλάκις ἐτόνισα ὑμῖν, κατὰ τὸ παρελθόν, νὰ ἀνατάμητε ἑαυτοὺς κατ’ ἰδίαν καὶ μελετήσητε ἑαυτούς, οὐ μόνον αὐτοσκοπούμενοι καὶ ἐλέγχοντες ἑαυτούς, ἀλλὰ καταλογιζόμενοι τὰ ὀλισθήματα ὑμῶν νὰ προσπαθήσητε δι’ ὅλων ὑμῶν τῶν δυνάμεων ν’ ἀποστρακίσητε ταῦτα μακρὰν ὑμῶν καὶ νὰ ἐπιδιώξητε πρῶτον μὲν ἕκαστος κατ’ ἰδίαν, ὅλοι δὲ ὁμοῦ διασκεπτόμενοι νὰ βελτιώσητε ἑαυτούς, διότι ἄνευ τῆς βελτιώσεως τοῦ ἰδίου ὑμῶν ἑαυτοῦ δὲν δύνασθε ἀπροσκόπτως νὰ φθάσητε εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὅρους, ὅπου ἀναμένω ὑμᾶς, ἵνα καθοδηγήσω ὑμᾶς εἰς τὰ Ἄδυτα τοῦ Ναοῦ Μου, ἐκεῖ ὅπου τὰ τετελειωμὲνα ἐν τῇ τελειοποιήσει πνεύματα δύνανται νὰ φθάσουν.
Μὴ ζητῆτε νὰ φθάσητε ἐν αὐτῷ, πρὶν ἀποκαθαρισθῆτε ἐξ ὅλων τῶν ἐλαττωμάτων, τὰ ὁποῖα ἕκαστος φέρει καὶ τὰ ὁποῖα καθηλώνουν ὑμᾶς ἐπὶ τοῦ ἐδάφους καὶ τῆς ὀλισθηρᾶς κατευθύνσεως, χωρὶς νὰ δυνηθῆτε ἀφ’ ἑαυτῶν νὰ ἀνεύρητε τὴν ἀληθῆ κατεύθυνσιν, τὴν ὁποίαν πρὸ πολλοῦ ὑπέδειξα ὑμῖν.
Ἕκαστος ἐξ ὑμῶν κληθεὶς παρ’ Ἐμοῦ καὶ ὅσοι ἀκόμη ἐν τῷ μέλλοντι κληθῶσιν ἔχουσι ἢ πρέπει νὰ ἀποκτήσωσι τὰ προσόντα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα θὰ ἠδύναντο νὰ ἐξυπηρετήσωσι τὸ ἔργον μου.
Ἀλλὰ ποῖος ἐξ ὑμῶν ἄχρις σήμερον ἠκολούθησε τὰς παρασχεθείσας παρ’ Ἐμοῦ εἰς ἕκαστον ὐποδείξεις ἢ ποῖος ἀπέβαλε τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον καὶ ἀνεκαινίσθη διὰ νέου, ὡς ἐπεθύμουν νὰ ἴδω ὑμᾶς;
Ἕκαστος ἠκολούθησεν οὐχὶ τὴν χαραχθεῖσαν ὁδόν, ἀλλὰ ἐκείνην τὴν ὁποίαν αἱ ἐφέσεις τῶν ὐλικῶν αὐτοῦ ἐπιθυμιῶν ἐπεδίωξαν.
Μὴ κρύπτεσθε Ἐνώπιόν Μου, ἢ μὴ ζητήσητε νὰ ἐπιρρίψητε τὰς εὐθύνας ὁ εἷς εἰς τὸν ἄλλον.
Ἕκαστος φέρει τὴν εὐθύνην του ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον πρὸς ἑαυτὸν καὶ οὐχὶ πρὸς τοὺς ἄλλους καὶ ὅλοι ὁμοῦ ἀλληλὲνδετοι πρὸς Ἐμὲ καὶ τὸ ἔργον μου, ἐφ’ ὅσον ἐκάλεσα ὑμᾶς, ὅπως ἑξυπηρετήσητε τοῦτο καὶ ἀποκαταστήσητε αὐτὸ εἰς τὸν κόσμον.
Εἰς ἅπαντας σχεδὸν καὶ εἰς ἕνα ἕκαστον ἐξ ὐμῶν ἔδωκα καὶ ἀπὸ ἓν χάρισμα. Εἴς τινας δὲ πλεῖον τοῦ ἑνὸς χαρίσματα.
Τί ἐπράξατε, ὅπως καλλιεργήσητε καὶ ἀναδείξητε αὐτὸ συμφώνως τῶν ὐποδείξεων καὶ καθοδηγήσεων;
Ἕκαστος οὐ μόνον ἐγκατέλειψεν αὐτό, ἀλλὰ καὶ τελείως ἀπεμακρύνθη τῆς ὁδοῦ, ἣν εἰς ἕκαστον ἐξ ὑμῶν ἐχάραξα.
Οὐδεὶς ἔγνωκε τὴν Ἀλήθειαν τῶν ὑπαγορεύσεών Μου κατὰ βάθος τῆς ἐννοίας αὐτῶν, ἀλλ’ ἕκαστος ἐπεζήτησε νὰ ὠφεληθῇ αὐτῶν μόνον καὶ μόνον, διὰ νὰ καταστήσῃ ἑαυτὸν ἀνάξιον μαθητὴν καὶ ἀκόλουθόν Μου. Τινὲς δὲ ἔφθασαν νὰ ἰδιοποιοῦνται καὶ τὰς ὑπαγορεύσεις ὡς ἰδίας αὐτῶν ἀντιλήψεις.
Δὲν ἐπιθυμῶ νὰ ἐπανέλθω εἰς τὰ ἴδια, οὔτε ἐπιζητῶ καὶ πάλιν νὰ καταστῶ καθοδηγὸς ἀναμασῶν τὰ αὐτὰ καὶ ἐπαναλαμβάνων ἐκεῖνα, ἅτινα χιλιάκις ὑμῖν ἐτόνισα ν’ ἀκολουθήσητε, διὰ νὰ φθάσητε εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμοῦ ὑμῶν.
Ἕκαστος ἂς καλλιεργήσῃ κατ’ ἰδίαν τὰ ἑαυτοῦ χαρίσματα, ἃ παρ’ Ἐμοῦ παρέλαβεν. Ὁ λαβὼν τὸ τάλαντον, ἂς πολλαπλασιάσῃ αὐτὸ ἐν τῷ μέτρῳ τῆς δοθείσης παρ’ Ἐμοῦ εἰς αὐτὸν ἀποδόσεως καὶ ἂς μὴ ζητήσῃ ν’ ἀποδώσῃ αὐτὸ εἰς Ἐμέ, ὡς τὸ παρέλαβεν, ἢ νὰ θάψῃ αὐτὸ ἐν τῇ γῇ, ἵνα διαφυλάξῃ αὐτὸ ἀπὸ τοὺς κλέπτας καὶ τυμβωρύχους.
Ἕκαστος ἐξ ὐμῶν, προικισθείς ἐξ ἑνὸς ἢ πλειόνων χαρισμάτων, εἶναι κάτοχος αὐτοῦ καὶ οὐδεὶς δύναται ν’ ἀφαιρέσῃ αὐτό, πλὴν τοῦ ἰδίου ἑαυτοῦ του, ὁπόταν ἀφήσῃ αὐτὸ ἐγκαταλελειμένον καὶ παρασυρθῇ ἀπὸ τῆς φορᾶς τῶν μαινομένων ὑπὸ θυέλλης ἀνέμων.
Ἕκαστος ἂς φροντίσῃ καὶ ἂς ἐπιφυλάξῃ νὰ τὸ διατηρήσῃ ἀλώβητον ἀπὸ τὰς ὁρμὰς τῶν παρεμβαλλομένων ἀντιρρόπων καὶ πονηρῶν ἐπιρροῶν, διὰ νὰ μὴ συντελεσθῆ δι’ αὐτῶν καὶ ἡ μερικὴ ἢ τελεία ἀπομάκρυνσις αὐτοῦ ἀπ’ Ἐμοῦ.
Ἕκαστος ὅμως ἐξ ὑμῶν ἂς λάβῃ ὑπ’ ὄψει, ὅτι οὐδέποτε ἀπηρνήθην τὴν χειραφέτησιν ὑμῶν, ἕως οὗ κατορθώσητε μόνοι σας καὶ διὰ τῶν ἰδίων ἕκαστος αὐτοῦ δυνάμεων νὰ ἐπανέλθητε εἰς τὴν ἀτραπόν, τήν πρὸς Ἐμὲ κατευθυνομένην καὶ ἀπὸ τῆς ὁποίας ἀπεμακρύνθητε ἐξ ὑπαιτιότητος καὶ μόνον ὑμῶν.
Ἀναζητήσατέ Με ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑμῶν, ἐπικαλεσθεῖτε με, ὁσάκις αἰσθάνεσθε τὰς δυνάμεις ὑμῶν νὰ ἐγκαταλείπωσιν ὑμᾶς καὶ θὰ μὲ ἀνεύρητε ἀμέσως Ἐπίκουρον καὶ Βοηθὸν εἰς πᾶσαν ἔφεσιν τῆς ψυχῆς ὑμῶν, τῆς σχετιζομένης μὲ τὴν ἀνέλιξιν καὶ τελειοποίησιν ὑμῶν σχετικῶς, μὲ τὸ ἔργον, ὃ ἀνέθεσα εἰς ὑμᾶς.
Καὶ ποῖον ἐστὶ τὸ ἔργον τοῦτο;
Οἱ πάντες γνωρίζετε τοῦτο. Ὀφείλετε νὰ καθοδηγηθῆτε διὰ τοῦ ἐνθέρμου ὑμῶν ζήλου καὶ τῆς πλήρους κατανοήσεως ὑποβασταζόμενοι παρ’ Ἐμοῦ καὶ διαφωτιζόμενοι, ἵνα ἀκολουθήσητε τὴν ὁδόν, ἣν ἔταμον ὑμῖν, ἵνα ἀνέλθητε πλησίον Ἐμοῦ ἀπ’ εὐθείας καὶ μόνον ὐπὸ τῶν ἰδίων δυνάμεων ὑμῶν καὶ οὐχὶ διὰ πλαγίων μέσων ἢ τῇ ὑποδείξει ἄλλων ἀτραπῶν, αἱ ὁποῖαι ἀντὶ νὰ ἐπιβοηθήσουν, ἵνα τὸ ταχύτερον διανύσητε τὴν ὡς ἄνω ὁδόν, σᾶς ἀπομακρύνουν ἔτι περισσότερον ἀπ’ Ἐμοῦ.
Ἡ ὁδὸς δὲ αὕτη εἶναι μία καὶ μόνη. Ἡ ὁδός, τὴν ὁποίαν ἐχάραξα καὶ ἀπὸ τῆς ὁποίας ἀπεμακρύνθη ἡ ἀνθρωπότης, διὰ νὰ φθάσῃ, εἰς ὃ σημεῖον ἤδη ἔφθασε καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖον, ἐὰν δὲν ἀπομακρυνθῇ, θὰ ἐπέλθῃ ἡ πλήρης αὐτῆς καταστροφή.
Ἡ ὁδὸς αὕτη εἶναι ἡ Ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον ὑμῶν. Ὁ ἀγαπῶν Ἐμέ, ἂς ἀγαπήσῃ τὸν ἄλλον ὡς πραγματικὸν αὐτοῦ ἀδελφὸν καὶ πάντες ἀδελφοπητοὶ γενόμενοι, ἂς ἀκολουθήσητε τὸν Πρεσβύτερον ὑμῶν ἀδελφόν, Ὅστις ἐθυσιάσθη διὰ τὴν σωτηρίαν οὐ μόνον ὑμῶν, ἀλλ’ ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τῶν μελλουσῶν αὐτῆς γενεῶν, ἕως ὅτου δυνηθῶ νὰ ἀποκατασταθῶ ἐν μέσῳ ὑμῶν καὶ πάλιν ἐκ τῆς τελειοποιήσεως καὶ ἀναγωγῆς ὑμῶν πρὸς Ἐμὲ καὶ δημιουργήσητε τὴν Ζῶσαν Μου Ἐκκλησίαν, ἐν τῇ ὁποία νὰ ἐπανέλθω καὶ λειτουργήσω ἐν αὐτῇ οὐ μόνον ὡς Πνευματικὸς Καθοδηγητής, ἀλλ’ ὡς Ἄρχων τοῦ Κόσμου καὶ ὡς Πνευματικὸς Ἥλιος τῶν Ὑπάτων Πνευματικῶν Ἐξουσιῶν καὶ Δυνάμεων.
Προσπαθήσατε ὅθεν ἕκαστος κατ’ ἰδίαν καὶ ἅπαντες ὁμοῦ διὰ νὰ ἐπανέλθητε εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς ἀτραποῦ, ἐξ ἧς ἀποχωρισθέντες ἀπεμακρύνθητε.
14/10/1959
