Αἱ ἀτασθαλίαι αὗται δὲν προέρχονται μόνον ἐξ ἀπολύτου ὑπαιτιότητος ὑμῶν, ἀλλ’ ἐκ τῶν ὑποχρεώσεων, ἃς ἀνέλαβεν ἕκαστος ἐν τῇ καρμικῇ αὐτοῦ ἐπὶ γῆς ἐνσαρκώσει.
Οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν δύναται νὰ καταλογίσῃ εἰς τὸν ἓτερον ὑπαιτιότητας, ἐφ’ ὅσον ἕκαστος ἐξ ὑμῶν ἀποτελεῖ καὶ ἰδίαν ὀντότητα, ἥτις οὐ μόνον διεπλάσθη συμφώνως τῶν εἰλημμένων ὑποχρεώσεων, ἃς ὁ ἴδιος προκαθώρισε πρὶν ἢ εμφανισθῇ ἐκ νέου εἰς τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ συμφώνως τῆς πνευματοψυχικῆς αὐτοῦ ἀνελίξεως, ἣν κατεῖχε πρότερον καὶ τὴν ὁποίαν ἠθέλησε νὰ καταστήσῃ ἀνάλογον πρὸς τὸ σῶμα, τὸ ὁποῖον οὗτος ἐξέλεξεν ἐπὶ γῆς, διὰ νὰ ἐνσαρκωθῇ.
Ἐν τούτῳ καὶ μόνον ἔγκειται τὸ μυστήριον, τὸ ὁποῖον καλύπτει τὴν γέννησιν ἑκάστου ἀνθρώπου καὶ ἐξ αὐτοῦ καὶ μόνον πηγάζουν αἱ διαφοραὶ τῆς ἱκανότητος ἢ μὴ ἑκάστου ἀνθρώπου ἐν τῇ νέᾳ συνεχιζομένῃ ἐπὶ γῆς ζωῇ του.
Εἷς μεγαλοφυής, δυνατὸν νὰ ἐκλέξῃ χάριν τῶν πρὸς τὴν νέαν ζωὴν καρμικῶν αὐτοῦ ὑποχρεώσεων ἓν σῶμα ἀσθενὲς ἢ καχεκτικόν, ἓν σῶμα ρωμαλέον καὶ τελείως σαρκικὸν, κατὰ φυσικὴν συνέπειαν τὸ ἐν τοιαύτῃ σαρκὶ πνεῦμα θ’ ἀκολουθήσῃ ὅλας τὰς ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδηλωμένας ροπάς καὶ κατ’ ἀντιστοιχίαν δὲν θὰ δύναται νὰ ἐξέλθῃ τοῦ κλοιοῦ, ὅστις θὰ περισφίγγει αὐτὸν πανταχόθεν καὶ δὲν θὰ τοῦ ἐπιτρέπει νὰ ἀποτινάξῃ εὐκόλως την ἐλαττωματικὴν δύναμιν τοῦ φυσικοῦ σώματός του.
Διὰ νὰ δυνηθῇ οὗτος ν’ ἀκολουθήσῃ τὸν διαχαραχθέντα καὶ ὑποδειχθέντα εἰς αὐτὸν ἐπὶ γῆς προορισμόν, τὸν ὁποῖον αὐτοβούλως καὶ κατ’ ἰδίαν αὐτοῦ ἐκλογὴν ἐπροτίμησεν, ὀφείλει νὰ δαμάσῃ, διὰ τῶν ἀκαταβλήτων δυνάμεων τῆς θελήσεώς του τὰς σωματικὰς αὐτὰς ἀδυναμίας, τὰς ψυχικάς του ἐφέσεις καὶ ν’ ἀφήσῃ ἑαυτὸν ν’ ἀκολουθήσῃ τὰς ὑποδείξεις τοῦ πνεύματος καὶ τῶν ἐμπνεύσεων αὐτοῦ, ἀφοῦ προηγουμένως θέσει καὶ ταύτας ὑπὸ τὸν ἔλεγχον καὶ τὴν βάσανον τῆς ἀνεπηρεάστου κριτικῆς καὶ τοῦ πραγματικοῦ λογικοῦ ὀρθολογισμοῦ.
Δὲν πρέπει ποτὲ νὰ παρασύρεσθε οὔτε ἀπὸ τὰς τῶν ἄλλων πράξεις, οὔτε αἱ ἀκολουθητέαι πράξεις ὑμῶν νὰ ἐξέρχωνται τῆς ὑποδειχθείσης καὶ διαχαραχθείσης εἰς ὑμᾶς παρ’ Ἐμοῦ κατευθύνσεως, ἀκολουθοῦντες πάντοτε τὸν εἰρμὸν τῆς λογικῆς καὶ κρίσεως ὑμῶν ἐπ’ αὐτῶν.
Καταρτίσατε ἓν πρόγραμμα τοῦ σκοποῦ τούτου ἐπὶ τοῦ ὁποίου δέον νὰ βαδίσητε καὶ νὰ κοπιάσητε, τοσοῦτον μᾶλλον καθ’ ὅσον ἐλαχιστότερος χρόνος σᾶς ἀπολείπεται ἀπέναντι ἐκείνου, τὸν ὁποῖον κατηναλώσατε ἀσκόπως, πάντοτε κατὰ διάνοιαν ἐπιχειροῦντες καὶ οὐδὲν εἰς τὴν πραγματικότητα ἐκτελοῦντες.
Ὅταν θέσητε τὰς πρώτας βάσεις τῶν θεμελίων, τὸ οἰκοδόμημα ἔπειτα εἶναι εὔκολον νὰ ἀνεγερθῇ.
Θεμελιώσατε προγενεστέρως καὶ εἶτα οἰκοδομήσατε. Ὅσον δὲ τὰ θεμέλια ὑμῶν εἶναι στερεώτερα, κατὰ τοσοῦτον καὶ τὸ οἰκοδόμημα ὑμῶν θὰ καταστῇ στερεὸν καὶ ἀκλόνητον. Εἰς πάντα ταῦτα θὰ εἶμαι πάντοτε Ἐμπνευστὴς καὶ Ὁδηγός, ὁσάκις Μὲ καλέσητε.
8/11/1954
