Οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὃς οὐκ ἑώρακε τὴν Ἀλήθειαν, τὴν ἐξ Ἐμοῦ ἐκπορευομένην καὶ πρὸς σύμπαντα τὸν κόσμον ἐμπνεομένην.
Οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος ἐν σαρκί, ὡς οὐκ ὤφθη τὴν Ἐμὴν Δόξαν, τὴν πρὸς τὸν κόσμον ἀποτεινομένην.
Ἀλλὰ τί ἐστὶν Ἀλήθεια καὶ ποία ἡ ὑφὴ αὐτῆς;
Ἕκαστος ἅνθρωπος περιβεβλημένος ὑπὸ σαρκίου καὶ ψυχικῶν δεσμῶν πρὸς τὸ Πνεῦμα τὸ ἐξ Ἐμοῦ ἐκπορευόμενον καὶ πρὸς αὐτὸν ἀποτεινόμενον, οὐ δύναται ἀναβλέψαι τὴν ἐξ Ἐμοῦ ἐξερχομένην Ἀλήθειαν καὶ οὐ δύναται κατανοεῖσαι αὐτήν, ἂν μὴ πρότερον ἀποβάλῃ πάσας τὰς ὑλικὰς αὐτοῦ ἐφέσεις καὶ προσδεχθῆ ταύτην ἀπογεγυμνωμένος ἀπὸ τὰς ὑλικὰς ἐπιρροάς, αἵτινες καθηλώνουν αὐτὸν καὶ δὲν ἐπιτρέπουσιν εἰς αὐτὸν νὰ ἴδῃ τὴν ὑπ’ Ἐμοῦ ἀναπαραστωμένην τῶν λόγων μου Ἀλήθειαν.
Ὁ ὁρῶν τὴν Ἀλήθειαν διὰ τῶν πνευματικῶν αὐτοῦ ὀφθαλμῶν καὶ ὁ δυνάμενος νὰ ἐνατενίσῃ αὐτὴν ἀπηλλαγμένος τελείως τῶν ὑλικῶν δεσμῶν, οἵτινες συγκρατοῦν αὐτὸν δέσμιον τῶν ὑλικῶν ἐπιθυμιῶν, οὗτος μόνος δύναται διὰ τῶν ἰδίων αὐτοῦ πνευματικῶν ὀφθαλμῶν νὰ διΐδῃ ταύτην καὶ συγκρίνῃ αὐτὴν πρὸς τὴν Ἀλήθειαν, τὴν εἰς τὸν κόσμον παρεχομένην, ἀλλ’ ἐξ Ἐμοῦ πρὸς αὐτὸν ἐκπορευομένην.
Πᾶς ἄνθρωπος ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ δύναται νὰ ὠφθῇ τὴν Ἀλήθειαν τὴν πραγματικὴν Ἀλήθειαν καὶ συγκρίνῃ ταύτην πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ φυσικοῦ κόσμου, ὅστις τὸν περιβάλλει. Ἀλλ’ οὐδεὶς ἐκ τῶν ἀνθρώπων δύναται νὰ γνωρίσῃ τὴν Πνευματικὴν Ἀλήθειαν, τὴν ἐκ τοῦ Πνευματικοῦ Κόσμου Μου ἐκπηγάζουσαν, ἂν μὴ πρότερον δὲν καταστῇ ἱκανὸς διὰ τῆς πρὸς Ἐμὲ προσηλώσεως καὶ ἀφοσιώσεώς του νὰ κατίδῃ αὐτὴν διὰ τῶν πνευματικῶν αὐτοῦ ὀφθαλμῶν.
Μὴ ζητεῖτε τὴν Ἀλήθειαν νὰ διαφωτίσῃ ὑμᾶς, ἂν μὴ πρότερον τὸ πνεῦμα ὑμῶν, ἀνυψούμενον διὰ τῆς ἐσωτερικῆς αὐτοῦ διαφωτίσεως, διαλάμψῃ ἐν τῷ πνευματικῷ περιβάλλοντι, τὸ ὁποῖον τὸ Πνεῦμα Μου διαχέει καὶ διαφωτίζει πέριξ αὐτοῦ.
Ὁ σύνδεσμος μεταξὺ Ἐμοῦ καὶ ὑμῶν ὑφίσταται καὶ θὰ ὑφίσταται, ἐφ’ ὅσον ἵσταμαι μεταξὺ ὑμῶν καὶ ἐφ’ ὅσον ἡ Ἀκτινοβολία τοῦ Πνεύματός Μου κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Ἐπικοινωνίας Μου περιβάλλει ὑμᾶς πανταχόθεν.
Ὁ σύνδεσμος ὅμως οὗτος δέον νὰ καταστῇ ἀρραγὴς καὶ ἀδιαπέραστος, ὄχι μόνον κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ χρόνου τῆς ἐπικοινωνίας, ἀλλ’ ἐσαεὶ καὶ πάντοτε καί, εἰ δυνατόν, ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν τῆς ἐπ’ Ἐμοῦ ἀπομακρύνσεως ὑμῶν, διότι οὕτω μόνον θὰ ὑφίσταται συνεχὴς ἡ μεταξὺ Ἐμοῦ καὶ ὑμῶν ἐπικοινωνία, ὁπότε εὑρισκόμενοι ἐν διαρκεῖ καὶ ἀδιαρρήκτῳ συνδέσμῳ, οὐδεὶς θὰ ἠδύνατο νὰ παρεμβληθῇ μεταξὺ Ἐμοῦ καὶ ὑμῶν καὶ διακόψῃ ἔστω καὶ ἐπ’ ἐλάχιστον τὸν σύνδεσμον τοῦτον καὶ ἀπομακρύνῃ ὑμᾶς ἀπ’ Ἐμοῦ.
Ὅσον ἀφήνετε τὴν διάνοιαν ὑμῶν ν’ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὰ συνέχοντα ὑμᾶς συναισθήματα τῶν βιωτικῶν μεριμνῶν, ὅσον ὑπερυψωθῆτε πνευματικῶς μέχρις Ἐμοῦ, ἀποκαθαιρόμενοι παντὸς ρύπου, ὅσον ἡ ψυχὴ ὑμῶν διὰ τῆς ἐντόνου αὐτῆς προσπαθείας ἀποβάλῃ πᾶσαν ὑλικὴν αὐτῆς προσήλωσιν πρὸς τὸν μάταιον καὶ πρόσκαιρον κόσμον τῆς πλάνης καὶ τῶν φθοροβρώτων ἐπιδόσεων, κατὰ τοσοῦτον θὰ συναισθάνεσθε τὸν σύνδεσμον ἡμῶν ἀρρηκτώτερον μετ’ Ἐμοῦ συσφιγγόμενον καὶ κατὰ τοσοῦτον ἐν τῷ βάθει τῆς ψυχῆς ὑμῶν θὰ μεσουρανῇ ἡ ἄφατος γαλήνη, ἥτις διὰ τῆς μεσολαβήσεώς Μου θὰ μεταρσιοῖ τὸ πνεῦμα ὑμῶν καὶ θὰ τὸ ἀνυψοῖ, ὅπως βαθύτερον καὶ ἐπιγνωστότερον κατανοήσῃ τὴν ἐξ Ἐμοῦ ἐκπορευομένην Ἀλήθειαν.
Δὲν ἀρκεῖ εἰς ἕκαστον συνδεόμενον καὶ ἐπικοινωνοῦντα μετ’ Ἐμοῦ ἡ ἁπλῇ διὰ τοῦ λόγου ἐπικοινωνία. Ὁ βαθμιαίως μέχρις Ἐμοῦ ἀνελισσόμενος ἀνέρχεται μίαν πρὸς μίαν τὰς βαθμίδας τῆς μέχρις Ἐμοῦ ἐκτεινομένης καὶ ἐξικνουμένης κλίμακος, ἐπὶ τῆς ἀκτινωτῆς βαθμίδος τῆς ὁποίας οἱ πόδες μου ἵστανται καὶ τὴν ὁποίαν ἅπασαν περιβάλλει τὸ ἐξ Ἐμοῦ ἐκπορευόμενον Φῶς καὶ ἡ ἐξ Αὐτοῦ Θεία Ἀκτινοβολία, ὅσον ἀπὸ τῆς κατωτάτης αὐτῆς βαθμίδος ἀναχωροῦντες καταφθάνετε πρὸς τὰς ἀνωτάτας, κατὰ τοσοῦτον ἡ διάνοια ὑμῶν θὰ πληροῦται ὑπὸ τοῦ Ἀειφώτου Φωτὸς τῆς Πνευματικῆς Ἀκτινοβολίας Μου καὶ κατὰ τοσοῦτον ἡ ψυχὴ ὑμῶν καὶ αὐτὴ ἀνυψουμένη καὶ πληρουμένη ὑπὸ τῆς Ἀγάπης Μου καὶ ἀγαπῶσα καὶ αὕτη ὡς Ἐγὼ τὸν πλησίον αὐτῆς θὰ συναισθάνεται τὴν ψυχικὴν εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίασιν, ἣν μόνον ὁ Πνευματικὸς Κόσμος Μου δύναται νὰ τῆς παράσχῃ.
Μὴ ζητεῖτε νὰ φθάσητε διὰ μιᾶς εἰς τὸ τέρμα τοῦ σκοποῦ ὑμῶν, οὔτε νὰ ὑπερπηδήσητε δι’ ἑνὸς ἅλματος τὰς βαθμίδας τῆς πρὸς Ἐμὲ ἀνιούσης πνευματικῆς κλίμακός Μου.
Ἐντείνατε τὰς δυνάμεις σας ἰσοϋψῶς ἰσορροπημένας. Βαδίζετε συμμετρικῶς καὶ συντονισμένως κατά τε τὴν πνευματικὴν ὑμῶν ἀνάτασιν καὶ τὴν ψυχικὴν ὑμῶν τελειοποίησιν.
Ὅταν ἀνυψοῦσθε πνευματικῶς καὶ καταπίπτετε ψυχικῶς, δὲν δύνασθε νὰ φθάσητε εἰς τὸν σκοπὸν τῆς ἀνελίξεως ὑμῶν, διότι ὁ εἷς ποῦς ὑμῶν θ’ ἀνυψοῦται, ὅπως ἀναβῇ μίαν βαθμίδαν, ἐνῷ ὁ ἕτερος ἐπιβαρυνόμενος ἐκ τῆς ἀνισότητος πρὸς τὸν ἕτερον θὰ καταβιβάζει ὑμᾶς ἑτέρας δύο βαθμίδας καὶ οὕτω θὰ διαρκῇ ἀέναος πάλη πρὸς τὰ πρόσω καὶ πρὸς τὰ ὄπισθεν, χωρὶς νὰ δύνασθε νὰ προχωρήσητε ποτέ.
Μὴν ἐπιζητεῖτε μόνον δι’ ἁπλῶν ἐπικοινωνιῶν καὶ διὰ μόνης τῆς ἐμπνεύσεως νὰ φθάσητε εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμοῦ ὑμῶν, ἀλλ’ ἐπιδιώξατε διὰ τῆς ἐνοράσεως νὰ διακρίνητε διὰ τῶν πνευματικῶν ὑμῶν ὀφθαλμῶν καὶ διὰ τῆς ἰδίας ὑμῶν ἀντιλήψεως τὴν ἀτραπόν, ἣν ἀκολουθεῖτε καὶ τὴν βαθμίδα, ἐπὶ τῆς ὁποίας βαδίζετε ἀνυψούμενοι, ἐν τῷ διηνεκῇ ὑμῶν πόθῳ νὰ φθάσητε μέχρις Ἐμοῦ. Οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν δύναται νὰ μυηθῇ ἐν τῷ κόσμῳ, ἐν τῷ ὁποίῳ ἕκαστον πνευματικὸν ὂν προορίζω, μὴ ἐξ ἰδίας αὐτοῦ ἀντιλήψεως κατανοήσει τὸν βαθμὸν τῆς προσγενομένης καὶ ἐπιτευχθείσης ὑπ’ αὐτοῦ μυήσεως.
Ἐφ’ ὅσον ἀνέρχεται μίαν πρὸς μίαν τὰς βαθμίδας τῆς πρὸς Ἐμὲ ἀνιούσης πνευματικῆς κλίμακος, ἐπὶ τοσοῦτον διὰ τῆς πρὸς αὐτὸν γενομένης ἐκ τῶν ἔνδον αὐτοῦ αὐτοσκοπήσεως καὶ διὰ τῆς γενομένης εἰς αὐτὸν αὐτόφωτίσεως θὰ διανοίγεται πρὸ αὐτοῦ ὁ ὑπὸ τοῦ Φωτός Μου καταυγαζόμενος χῶρος καὶ κατὰ τοσοῦτον θὰ πληροῦται ἡ πνευματικὴ καὶ ψυχικὴ αὐτοῦ ὑπόστασις ὑπὸ τῆς Ἀειφώτου Ἀκτινοβολίας τοῦ Φωτός Μου, οὕτω ὥστε οὐ μόνον νὰ διαβλέπῃ ὁλοὲν καὶ καθαρώτερον τὰ ἐν τῷ νέῳ περιβάλλοντι αὐτοῦ ἐμπεριεχόμενα, ἀλλὰ καὶ νὰ συγκρίνῃ αὐτὰ πρὸς τὰ κατώτερα τοιαῦτα, τὰ ὁποῖα ἐγκατέλειψε εἰς κατωτέρας αὐτοῦ βαθμίδας, ἐκ τῶν ὁποίων νὰ κατανοῇ καὶ διακρίνῃ τὴν ἐπιγενομένην εἰς αὐτὸν πρόοδον καὶ ἀνέλιξιν.
Ἐπιδιώξατε ὅθεν ἕκαστος ἐξ ὑμῶν ν’ ἀνελιχθῇ ἀνερχόμενος μίαν πρὸς μίαν τὰς βαθμίδας τῆς Πνευματικῆς κλίμακός Μου. Ἕκαστος ἐξ ὑμῶν ἂς προσπαθήσῃ διὰ τῶν ἰδίων καὶ μόνον αὐτοῦ δυνάμεων νὰ ἐπιτύχῃ τὴν πνευματικὴν αὐτοῦ ἀναγωγὴν καὶ τὴν ψυχικὴν αὐτοῦ τελειοποίησιν.
Συνδεθῆτε μεταξύ σας ἀρρήκτως διὰ τῶν δεσμῶν τῆς πνευματικῆς καὶ ψυχικῆς συνοχῆς, διότι οὕτω μόνον θὰ διέλθητε συνενοῦντες τὰς πνευματικὰς καὶ ψυχικὰς ὑμῶν δυνάμεις νὰ φθάσητε τὸ ταχύτερον εἰς τὸ τέρμα τοῦ ἐπιδιωκομένου παρ’ ὑμῶν σκοποῦ, ὅπερ εἶναι καὶ ὁ σκοπὸς τοῦ ἀνατεθέντος εἰς ὑμᾶς πνευματικοῦ ἔργου μου.
8/12/1953
