Οὐκ ἐπιγιγνώσκοντές Με δέ, ἀλλὰ τὴν ἰδίαν ὑμῶν ἀσθενῆ φύσιν ἐσαεὶ ἀκολουθήσαντες καὶ τὰς τῆς σαρκὸς ὑμῶν ἀπαιτήσεις πιστῶς ἐξυπηρετήσαντες, οὐδέν, τῶν ὅσων ἐδίδαξα ὑμῖν, ἐτηρήσατε πάντες προσκόπτοντες καὶ πελαγούμενοι ἐπὶ τῶν αὐχμηρῶν προεξοχῶν τῆς πρὸ ὑμῶν διανοιγομένης ὁδοῦ καὶ ματαίως καταπονούμενοι ἀφίεσθε ἕρμαια τῶν ἀντιρρόπων δυνάμεων, αἵτινες συμπαρασύρουσιν ὑμᾶς ὁτὲ μὲν πρὸς δύσβατον ἀτραπόν, ὁτὲ δὲ εἰς ὀλισθηρὰν κατωφέρειαν, ἄνευ οὐδεμιᾶς ἐκ μέρους ὑμῶν προσπαθείας πρὸς ἐπανάκτησιν τῶν καθευδουσῶν ἐν ὑμῖν δυνάμεων καὶ τὴν ἐπὶ σταθεροῦ ἐδάφους ἐπαναφορὰν ὑμῶν.
Ἀλλὰ ἵνα τὶ καὶ πάλιν ἐπικαλεῖσθε Με καὶ ἵνα τὶ τὴν ἐφ’ ὑμῶν Ἀρωγήν Μου ἐπιζητεῖτε; Ἵνα τὶ τῆς Φωνῆς Μου ἀκούσετε καὶ τῶν λόγων Μου ἀπαγγελεῖτε; Μήτοι πρὸς ὑμᾶς πολλάκις δὲν προσῆλθον ἄλλοτε μὲν ὡς Φιλόστοργος Πατήρ, ἄλλοτε δὲ ὡς ἀγαπητὸς Ἀδελφός, οὐ μόνον πᾶσαν ἀρωγὴν διὰ τὴν πνευματικὴν ὑμῶν ἀναγωγὴν καὶ τελειοποίησιν ὑποσχόμενος, ἀλλὰ καὶ πᾶσαν ἐκ μέρους ὑμῶν ἐνδεικνυομένην προσπάθειαν ἐπικαλούμενος, ἵνα τὸ ταχύτερον καὶ ἀκοπώτερον τὴν πρὸς Ἐμὲ ἀνέλιξιν ὑμῶν ἐπιτύχητε;
Πλειστάκις δὲ τῆς Φωνῆς Μου ἀκούσαντες καὶ τῶν λόγων Μου ἀκροασάμενοι οὐ μόνον πρὸς ταύτην πολλάκις ἐκωφεύσατε, ἀλλὰ σχεδὸν οὐδαμῶς ὑπὸ τῶν λόγων Μου προσελκύθητε, ἵνα ἐν τῇ Ἀληθείᾳ τούτων ἀνεύρητε καί ἐπιζητήσητε τοῦ ζήλου ὑμῶν τὴν ἀνάλογον ἀνταπόδοσιν καὶ ἐν τῇ πρὸς Ἐμὲ προσηλώσει καὶ καταφυγῇ σας ἀποκτήσητε τὴν ὑπ’ οὐδενὸς ἄλλου ἀγαθοῦ συμπληρουμένην ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ εὐτυχίαν, ἥτις ἐν μὲν τῇ ψυχῇ ὑμῶν ἀποκαθιστᾷ τὴν γαλήνην καὶ εὐδαιμονίαν, ἐν δὲ τῷ πνεύματι ὑμῶν τὴν πλήρη ἀποκαλυπτομένην Ἀλήθειαν.
Καὶ νῦν πάλιν ἐπικαλεῖτε με, ἵνα προσέλθω ὑμῖν καὶ διαφωτίσω ὑμᾶς ἐπὶ τῶν ὅσων ἐπὶ μακρὸν χρόνον ἐδίδαξα ὑμῖν, ἢ ἐπ’ ἐκείνων τὰ ὁποῖα διδάξω εἰς ὑμᾶς ἄνευ οὐδεμιᾶς ἐκ μέρους ὑμῶν προσπαθείας καὶ ἐνεργείας, ὅπως ὄχι πλέον τηρήσητε καί διαφυλάξητε ταῦτα, ἀλλ’ ἁπλῶς ἐπωφεληθῆτε τούτων καὶ ὑπ’ αὐτῆς ἔστω τῆς ματαιοδόξου περιεργείας ἐλαυνόμενοι.
Ἐγὼ μὲν ἐφίλησα ὑμᾶς καὶ φιλῶ ὑμᾶς, ὑμεῖς δὲ οὐ φιλῆτε Με.
Ἐγὼ προτρέπω καὶ παραινῶ ὑμᾶς, ὑμεῖς δὲ οὐκ ἀκούετέ Με ἔστω καὶ κατανοοῦντες Με. Ἐγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς ὡς Πατὴρ καὶ ὑμεῖς προσέρχεσθε ὡς ἂν μὴ ἤμην οὐδὲ ξένος. Ἐγὼ ἠκολούθησα ὑμᾶς ὡς ἀδελφός, ὑμεῖς δὲ ἀπομακρύνεσθε Ἐμοῦ ὡς ἂν ἤμην παντάπασιν ἄγνωστος καὶ ἀπεχθὴς ἱκέτης.
Ἐγὼ ἐπεζήτησα τὴν πρὸς Ἐμὲ προσήλωσιν ὡς ἀπαραίτητον ὅρον τῆς πρὸς Ἐμὲ ἀναγωγῆς καὶ τελειοποιήσεως ὑμῶν καὶ ὑμεῖς ἐπιδιώξατε πῶς νὰ ἀπομακρυνθῆτε ἀπ’ ἀλλήλων καὶ πῶς νὰ λησμονήσητε τοὺς μεταξὺ Ἐμοῦ καὶ ὑμῶν ὑφισταμένους ἀρρήκτους πάντοτε ἀλλ’ ἐξ ὑπαιτιότητος καὶ μόνον ὑμῶν χαλαρωμένους δεσμούς.
Ἐγὼ ἐπεδίωξα, ὅπως διὰ τῆς καταλλήλου Διδασκαλίας καλλιεργήσω ἐν ὑμῖν τὸν σπόρον τῆς Ἀληθείας, ὅστις ἐν ὑμῖν ἀναπτυσσόμενος νὰ τελεσφορήσῃ εἰς πλουσίαν συγκομιδήν, ἀλλὰ ὑμεῖς ἐν τῇ ἀναβλαστήσει του ἐπεδιώξατε καὶ ἠγωνίσθητε τὶς πρῶτος καὶ καθυστερήσῃ αὐτόν. Ἐγὼ ἤγαγον ὑμᾶς πρός Με καὶ συνέδεσα ὑμᾶς οὐ μόνον πρός Με, ἀλλὰ καὶ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ ὑμεῖς ἀντὶ νὰ ἐνισχύσητε τὸν μετ’ Ἐμοῦ δεσμόν σας, ἐπεδιώξατε νὰ χαλαρώσητε καὶ τὸν μεταξύ σας τοιοῦτον.
Ἐγὼ εἰς ἕκαστον ἐξ ὑμῶν ἀπεκάλυψα καὶ μίαν ἀτραπόν, τὴν ὁποίαν κατ’ ἰδίαν ἀκολουθῶν, ἀλλὰ πρὸς Ἐμὲ ἀπὸ κοινοῦ ἔχοντες πάντοτε ἐστραμμένους τοὺς ὀφθαλμούς σας καὶ πρὸς τὴν κατεύθυνσίν Μου πάντοτε ἐνατενίζοντες διὰ τῆς κοινῆς μετ’ ἀλλήλων συμπνοίας, ὁμοδοξίας καὶ συναντιλήψεως καλλιεργοῦντες τοὺς μεταξὺ ὑμῶν ἀναπτυχθέντας πνευματικοὺς καὶ ψυχικοὺς δεσμούς, ἵνα οὕτω κατορθώσητε νὰ συναντηθῆτε ἐξ ἀντιθέτων ἀτραπῶν εἰς τὸ αὐτὸ μὲ Ἐμὲ σημεῖον καὶ ἵνα ἅπαντες συνενούμενοι καὶ ἐκτείνοντες τὰς δυνάμεις ὑμῶν φθάσητε προηγουμένου καὶ κατευθύνοντος Ἐμοῦ εἰς τὸ τέρμα τῆς ὑπολειπομένης ὑμῖν ὁδοῦ, ὑμεῖς ὅμως ἀντὶ πάντων τούτων οὐ μόνον δὲν ἠδυνήθητε νὰ φθάσητε εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἀπεμακρύνθητε καὶ τῆς ἀποκαλυφθησομένης εἰς ὑμᾶς ἰδίας ἀτραποῦ, μὴ διατηρήσαντες εἰσέτι καὶ τοὺς μεταξὺ ὑμῶν ἀπαραιτήτους πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον πνευματικοὺς καὶ ψυχικοὺς δεσμούς.
Μίαν καὶ μόνον ὁδὸν ἐδίδαξα ὑμῖν ὡς τὴν καταλληλοτέραν, διὰ νὰ φθάσητε τὸ ταχύτερον εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμοῦ ὑμῶν, τὴν ὁδὸν τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς Θείας Δικαιοσύνης, τὴν ἐξ Ἐμοῦ ἐκπηγάζουσαν. Καὶ ὅμως ὑμεῖς ἀντὶ νὰ ἀκολουθήσητε ταύτην καὶ νὰ προσβλέψητε πρὸς αὐτὴν ὡς τὴν μόνην ἀληθῆ καὶ συντομωτέραν, ἐπεζητήσατε νὰ ἀνεύρητε ἄλλας καὶ τὸ ἐξ αὐτῶν ἀντλούμενον φῶς συγχεόμενον καὶ συναμιγνύμενον μὲ τὸ ἐξ Ἐμοῦ ἐκπηγάζον καὶ πρὸς ὑμᾶς ἐκχεόμενον καὶ ἀποστελλόμενον Φῶς, δημιουργεῖ ἐν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν τὰς τερατουργοὺς εἰκόνας ἐνὸς συνοθυλεύματος ἀπείρων εἰδώλων μετ’ ἀναλόγων μορφῶν, οὐδεμίαν σχέσιν ἐχουσῶν μὲ τὴν Φωτεινὴν Εἰκόνα τῆς Μορφῆς Μου, τὴν ὁποίαν εἰς μάτην ἐπεδίωξα, ὅπως ἀναλλοιώτως ἐγχαράξω εἰς τὰ βάθη τῆς ψυχῆς ὑμῶν.
Ἐν ὑμῖν ζῆ τὸ Πνεῦμα Μου. Μὴν ἐπιζητῆτε νὰ συνδέσητε τὴν ψυχὴν ὑμῶν μὲ ἀλλότρια πνεύματα, ἀνήκοντα εἰς ἄλλους κόσμους καὶ ἐξαποστέλλοντα εἰς ὑμᾶς τὰς ἀκτῖνας ἄλλων κόσμων.
Προσπαθήσατε νὰ καλλιεργήσητε τὰς δυνάμεις τῆς ψυχῆς ὑμῶν, ἵνα ἡ ἐν ὑμῖν Ἀκτίς τοῦ Πνεύματός Μου, ἀποξενουμένη τῶν ἄλλων ἀκτίνων, ἀνακτήσῃ ἐν τῇ ἐν ὑμῖν ἀπομονώσει της τὴν ἀρχικὴν δύναμιν τοῦ φωτός της καὶ ἵνα οἱ ὀφθαλμοί ὑμῶν, ἀποξενούμενοι τῶν ἑτεροφώτων ἀκτίνων, προσβλέψωσι καὶ κατίδωσι διὰ τῆς ἰδίας αὐτῶν δυνάμεως τὸ ἐξ Ἐμοῦ ἐκπηγάζον καὶ ἐν ὑμῖν διατηρούμενον Ἀναλλοίωτον καὶ Ἄσβεστον Φῶς.
Τὸ Φῶς τοῦτο τῆς ἐξ Ἐμοῦ ἐκπηγάζούσης Ἀληθείας καὶ Δικαιοσύνης θὰ διανοίξῃ ἔτι μᾶλλον τότε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θὰ γνωρίσητε τοὺς μεταξὺ ἡμῶν ὑφισταμένους δεσμούς, ἐνῷ ἐξ ἀντιθέτου διὰ τῆς ἔτι μᾶλλον συσφίξεως αὐτῶν θὰ δύνασθε νὰ μὲ ἔχητε ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν εἰς τὸ πλευρὸν ὑμῶν, πρόθυμον νὰ σᾶς ἀποκαλύψω πᾶν, ὅ,τι ἐπιζητήσητε παρ’ Ἐμοῦ καὶ νὰ ἐπέρχωμαι Ἀρωγὸς εἰς πᾶσαν ὑμῶν ἀναζήτησιν.
Διὰ νὰ δυνηθῆτε ὅμως νὰ προσκτήσητε πάντα ταῦτα, ἀνάγκη πᾶσα, ὅπως συνδεθῆτε ὡς καὶ πρότερον μεταξὺ ὑμῶν, ἀνάγκη πᾶσα ὅπως ἐν τῇ συνδέσει ὑμῶν ταύτῃ ἐπιζητήσητε δι’ ὅλων ὑμῶν τῶν δυνάμεων τὸν μετ’ Ἐμοῦ χαλαρωθέντα σύνδεσμον καὶ ἵνα τηρήσητε καὶ ἀπαραβάτως πᾶν, ὅ,τι ὑπηγόρευσα καὶ ὑπαγορεύω ὑμῖν. Διότι διὰ τῆς ἀναγωγῆς καὶ τελειοποιήσεως ὑμῶν δὲν θὰ ἐπιδιωχθῇ παρ’ ὑμῶν ὁ ἐξαγνισμὸς καὶ ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς ὑμῶν διὰ τῆς ἐνδεικνυομένης παρ’ Ἐμοῦ καὶ ἀκολουθητέας παρ’ ὑμῶν ὁδοῦ, ἀλλὰ διὰ τούτων θὰ ἐπιζητηθῇ καὶ ἡ εὔρυνσις τοῦ κύκλου ὑμῶν, ἵνα δι’ αὐτοῦ ἐπιδιωχθῇ ἡ δι’ Ἐμοῦ ἀναγωγή, τελειοποίησις καὶ σωτηρία ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς ὑμῶν δὲν ἔγκειται εἰς τὴν ἀνεύρεσιν μόνον τῆς πραγματικῆς ὁδοῦ ἢ τῆς ἰδίας ἑκάστου ἀτραποῦ, τὴν ὁποίαν ἐπιδιώκοντες τὸ ταχύτερον νὰ διανύσητε. Ἐπιτελεῖτε τὸν μέγαν πρὸς τὴν ζωὴν ὑμῶν προορισμόν, ἀλλὰ κυρίως ἡ σωτηρία αὐτῆς ἐξαρτᾶται ἐκ τῆς εὐρυτέρας διαδόσεως τῶν εἰς ὑμᾶς ἀποκαλυφθεισῶν καὶ ἀποκαλυφθησομένων Ἀληθειῶν, τὰς ὁποίας ὀφείλετε νὰ διασπείρητε παντοῦ, ἵνα τὸ εὐρυτέρως καλλιεργούμενον ἔδαφος ἀποδώσῃ πολλαπλασίους τοὺς εἰς ὑμᾶς δοθέντας σπόρους.
Ἐὰν τις μόνον ἀκολουθῇ τὴν ἰδίαν αὐτοῦ ἀτραπὸν καὶ διὰ τοῦ τρόπου τούτου νομίζῃ, ὅτι θὰ φθάσῃ εἰς τὸ τέρμα τῆς πρὸς Ἐμὲ Ἀγάπης, δέν πράττει ἄλλο τι, παρὰ νὰ φυλλάτῃ δι’ ἑαυτὸν καὶ μόνον μέρος τῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα προορίζονται δι’ ὁλόκληρον τὸν κόσμον.
Ὀφείλει τὴν ἀτραπὸν εἴτε μόνος του, εἴτε τῇ βοηθείᾳ καὶ ἐμπνεύσει ὑμῶν ἀπεκάλυψε, νὰ καταδείξῃ αὐτὴν καὶ εἰς ἄλλους, τῶν ὁποίων νὰ καταστῇ ἀνάδοχος καὶ τοὺς ὁποίους ὀφείλει νὰ διαπαιδαγωγήσῃ ἀρκούντως καὶ καταλλήλως, ἵνα καὶ Οὗτοι ἀκολουθήσωσι ταύτην καὶ ἵνα δι’ αὐτοῦ, ὡς αὐτὸς δι’ Ἐμοῦ, ἀνεύρωσι καὶ ἐπιδιῶξωσι τὴν ἀπόκτησιν τῆς ἐν τῷ βάθει αὐτῆς ἐγκρυπτομένης Ἀληθείας.
Ἀναδεξάμενοι δὲ τὴν χειραγωγίαν τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν καθίστανται ὑπεύθυνοι τῆς διατηρήσεως ἢ μὴ ὑπ’ αὐτῶν τῆς νέας αὐτῶν πίστεως καὶ εἶναι ἠθικῶς ὑπόλογοι ἀπέναντί Μου διὰ πᾶσαν αὐτῶν παράβασιν, ὡς ἐπίσης διὰ πάντα ἐξ αὐτῆς προερχόμενον καρπὸν εἶναι οἱ ἀντάξιοι ἀποδόται των, ἐπὶ τῶν ὁποίων καὶ παρ’ Ἐμοῦ ἐπαξίως ἀνταμειφθήσονται.
Ὀφείλετε ὅθεν δι’ ὅλων τῶν δυνάμεων ὑμῶν νὰ ἐπιδιῶξητε συνενούμενοι καὶ ἀλληλοαγαπώμενοι νὰ φέρητε εἰς πέρας τὸ ἀνατεθὲν εἰς ὑμᾶς ἔργον καὶ νὰ ἐπιδιώξητε σὺν τῇ καλλιεργείᾳ τῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν ὑμῶν ἰδιοτήτων τὴν σύσφιξιν τῶν μεταξὺ Ἐμοῦ καὶ ὑμῶν χαλαρωθέντων δεσμῶν καὶ συγχρόνως τὴν εὔρυνσιν τοῦ κύκλου ὑμῶν, ἵνα ὁ εἰς ὑμᾶς διδόμενος σπόρος καλλιεργηθῇ καὶ ἀναπτυχθῇ εὐρύτερον πρὸς ἀπόδοσιν πολλαπλασίων καρπῶν.
21/4/1936
