Καθῆκον παντὸς Πνευματικοῦ Διδασκάλου, ἀνήκοντος εἰς τὴν Ἀνωτάτην Πνευματικὴν Ἀρχήν, εἴτε ὡς Ἀρχὴ ἂν παρίσταται Οὗτος, εἴτε ὡς Ἐκπρόσωπος Αὐτῆς, εἶναι ν’ ἀναλαμβάνῃ ἕναν ἀγῶνα ἐν τῷ ἔργῳ, τὸ ὁποῖον ἀναθέτει νὰ περατώσουν οἱ ὑπ’ Αὐτὸν διατελοῦντες πνευματικοὶ φορεῖς. Καὶ ὁ ἀγὼν οὗτος ἀπέναντι αὐτῶν γίνεται κατόπιν πολλῆς καὶ ἐγνωσμένης δοκιμασίας, κατόπιν μεγάλων προσπαθειῶν, διότι ὁ λαμβάνων ἢ εἰσδεχόμενος τὴν ἔμπνευσιν δὲν ἀνήκει εἰς τὸν ἀνώτατον βαθμὸν τῆς μυήσεως, καὶ εἶναι ἀνάγκη διὰ καταλλήλου διδασκαλίας καὶ ἀρκετῆς ἐκ μέρους αὐτοῦ προσπαθείας ν’ ἀνέλθῃ εἰς τὸ πνευματικὸν ἐκεῖνο ἐπίπεδον, κατὰ τὸ ὁποῖον θὰ ἠδύνατο νὰ προσδεχθῇ ἐν αὐτῷ καὶ ἀποθηκεύσῃ τὴν Ὑπερτάτην Πνευματικὴν Ἀρχήν, ἥτις δὲν καθιστᾷ αὐτὸν ἁπλοῦν ὄργανον, ἀλλ’ ΕΝ καὶ τὸ αὐτὸ μὲ Αὐτήν, οὐσιῶδες πνευματικὸν στοιχεῖον.
Διὰ νὰ φθάσῃ ὁ δεχόμενος τὴν Ἔμπνευσιν φορεὺς εἰς τὸν ἀνώτατον τοῦτον βαθμὸν τῆς πνευματικῆς ἐξελίξεως, ἀνάγκη νὰ διέλθῃ διὰ πλείστων ὅσων δοκιμασιῶν, αἵτινες δύνανται νὰ στερήσωσι αὐτὸν τοῦ θάρρους, ὅπως ἐξακολουθήσῃ μετὰ τῆς αὐτῆς ἐντάσεως, προσπαθείας καὶ ἐνεργείας τὸ ἀναληφθὲν ὑπ’ αὐτοῦ ἔργον.
Ἕως ὅτου λοιπὸν ὁ μαθητὴς οὗτος δυνηθῇ μόνος του ν’ ἀντιληφθῇ τὴν θέσιν, ἣν ἐπέχει ἐν τῇ ἐξυπηρετήσει τοῦ ἀνατεθέντος εἰς αὐτὸν ἔργου, ἕως ὅτου μόνος του κατορθώσῃ νὰ συνενωθῇ μετὰ τῆς Πνευματικῆς Ἀρχῆς, ἥτις ἀποκαλύπτεται αὐτῷ, ἀνάγκη ὅπως ἐκ μέρους τῆς Πνευματικῆς ταύτης Ἀρχῆς νὰ τηρηθῇ κάποια ἐπιφύλαξις ὡς πρὸς τὴν ἀποκάλυψιν ὡρισμένων στοιχείων βασικῶς στηριζόντων τὸ ἔργον καὶ τὴν σημασίαν αὐτοῦ, διότι προηγουμένως δέον τὸ ὑπὸ τοῦ Διδασκάλου ἢ τῆς Ἀρχῆς ταύτης ἀνεγειρόμενον οἰκοδόμημα νὰ προχωρήσῃ κτιζόμενον ἐπὶ στερεῶν καὶ δεδοκιμασμένων βάσεων, ἵνα μὴ τοῦτο παρασυρθῇ ὑπὸ τῆς πρώτης ροπῆς τοῦ ἀνέμου καὶ καταπέσῃ εἰς σωροὺς ἐρειπίων.
Οὐδείς ἐκ τῶν Πνευματικῶν Διδασκάλων ἐπεζήτησε τὴν ἐκ μέρους τῶν μαθητῶν αὐτῶν ἐνίσχυσιν ἢ λατρείαν, ἀπεναντίας οὗτοι προσεπάθησαν νὰ ἀνεγείρωσιν αὐτοὺς πίπτοντας ἢ νὰ ἐξακολουθῶσι διαφωτίζοντες καὶ ἐμπνέοντες αὐτοὺς ἄχρις οὗ οὗτοι ἐκ τῶν ὀλισθημάτων αὐτῶν ἀνεγειρόμενοι νὰ κατανοήσωσιν ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως τὴν Πνευματικὴν Ὀντότητα, ἥτις ὁδηγεῖ αὐτοὺς εἰς τὸν δρόμον τῆς Ἀληθείας.
Ὁ Χριστὸς ἐπὶ μακρὸν χρόνον εὑρισκόμενος ἐν ἀπάσῃ τῇ Πνευματικῇ Αὐτοῦ Ἐξουσίᾳ, μετὰ τῶν μαθητῶν Του ἠγνοήθη παρ’ αὐτῶν, οὕτως ὥστε καὶ οἱ πλησιέστεροι πρὸς Αὐτὸν προσκείμενοι νὰ ἀμφιβάλλωσιν οὐ μόνον περὶ τῆς Προσωπικότητός Του, ἀλλὰ καὶ ἐν ὀνόματι ποίας Δυνάμεως ἐξετέλει τὰ θαύματα Αὐτοῦ. Διὰ τοῦτο καὶ εἰς σχετικὴν αὐτῶν ἐρώτησιν περί τῆς Προσωπικότητός Του, τοὺς ἀπήντησεν; «Τοσοῦτον χρόνον μεθ’ ὑμῶν Εἰμι καὶ οὐκ ἐγνώκατέ Με». Τὸ αὐτὸ δύναμαι νὰ ἐπαναλάβω καὶ εἰς ὑμᾶς σήμερον. Παρῆλθεν τόσος χρόνος διδασκαλίας ἄσκοπος. Οὐδὲν μέχρι σήμερον συνετελέσθη ἐν ὑμῖν. Οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἔγνωκέ Με καὶ ἂν ἀποκαλύψω ὑμῖν τὸ πραγματικὸν Ὄνομά Μου, τὴν Προσωπικότητά Μου, οὐδόλως θὰ κατορθώσητε νὰ πεισθῆτε περί Ἐκείνου, Ὅστις ἐκπροσωπεῖ τὴν Ἀνωτάτην Πνευματικὴν Ἀρχήν, καθόσον διὰ νὰ Τὴν γνωρίσητε πρέπει ἡ ψυχὴ ὑμῶν νὰ καθαρισθῇ, νὰ ἐκλεπτυνθῇ νὰ ἀνέλθῃ. Δέον ν’ ἀνέλθῃ μέχρις Ἐμοῦ, διὰ νὰ ἐνοραματισθῆτε ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως, ἐξ ἰδίας πείρας, τὴν Προσωπικότητα Ἐκείνην, Ἥτις συγκατετέθη νὰ κατέλθῃ μέχρις ὑμῶν.
Ἂν κατὰ τὸ παρελθὸν ὑποπέσατε εἰς σφάλματα ἐξ Ὀνόματός Μου, τοῦτο ἀκριβῶς προῆλθεν ἐκ τῆς ἀγνοίας καὶ ἀπειρίας τόσον ὑμῶν, ὅσον καὶ ἐκείνων, οἵτινες ἐν τῇ ἀντιλήψει των ἐσχημάτισαν τὴν ἰδέαν ὅτι ἠδύναντο νὰ ἀναλάβωσι τὸ Ἔργον Μου, χωρὶς προηγουμένως ἐν τῇ δοκιμασίᾳ καὶ τῇ ἐξελίξει νὰ ἀνέλθωσι μέχρις Ἐμοῦ.
Ὁ καλῶν Με, ὁ ἐν πίστει καὶ εὐλαβείᾳ πρὸς Ἐμὲ διακείμενος, δύναται διὰ τῶν προσπαθειῶν αὐτοῦ νὰ Μὲ γνωρίσῃ, δύναται βαθμιαίως νὰ ἀνέλθῃ πρός Με καὶ λάβῃ σχετικὴν τῆς προόδου αὐτοῦ ἀντίληψιν περὶ Ἐμοῦ. Διότι Ἐγώ Εἰμι ἡ Κεντρικὴ Ἑστία, ἡ παρέχουσα τὸ Φῶς εἰς τὰς ὑπ’ Ἐμὲ Πνευματικάς Ἑστίας καὶ τὸ Φῶς Μου ἐκπέμπει φλόγας, αἵτινες κατακαὶουσι τὰς ἀνθρωπίνας σάρκας.
Ἐκεῖνος ὅστις θέλει νὰ Μὲ γνωρίσῃ ἐκ τοῦ πλησίον πρέπει προηγουμένως νὰ περιβληθῇ σάρκα καὶ ἱμάτιον ἀδιάφθορον ἐν τῷ πυρί. Οὐδεὶς δύναται νὰ διακρίνῃ Ἐμέ, ἂν μὴ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ δὲν ἀναβλέψωσι πρὸς τὸ Φῶς, περιβεβλημένοι διὰ τῆς προφυλακτικῆς λυχνίας, τῆς μεταβαλλούσης τὸ ἐκτυφλωτικὸν Φῶς Μου εἰς τὸ βάθος τῆς ψυχῆς αὐτοῦ εἰς Ἀκτῖνα ἐμψυχώσεως καὶ Ζωῆς δι’ αὐτόν.
Οἱ μέχρις Ἐμοῦ φθάσαντες οὐδόλως ἀφέθησαν νὰ παρασυρθῶσιν ὑπὸ τῆς ἀπιστίας καὶ ἀμφιβολίας τὸν πειρασμόν. Ἀλλ’ ὡς ἐναπέθεσάν Με ἐν τῇ ψυχῇ αὐτῶν, ἀμέσως ἡ λάμψις τοῦ Φωτός Μου περιβαλοῦσα καὶ συγκαλύψασα αὐτούς, τοὺς μετέβαλεν εἰς Ἑστίαν Φωτὸς ὁμοίας τῆς Ἰδικῆς Μου.
Ὁ ἐπικαλούμενός Με ὀφείλει προπαντὸς νὰ φροντίζῃ διηνεκῶς διὰ τὴν ἐξύψωσιν καὶ τελειοποίησιν αὐτοῦ. Διότι ἐὰν δὲν πράξῃ τοῦτο θὰ διέλθῃ διὰ τοῦ πυρός, τὸ ὁποῖον ἐκπέμπει τὸ Φῶς Μου καὶ θὰ κατακαῇ ὑπ’ αὐτοῦ. Οἱ ὑπ’ Ἐμοῦ ἐμπνεόμενοι δὲν δύνανται νὰ ἀποδώσωσι πλήρως τὴν λάμψιν τοῦ Φωτός Μου. Ἀναλόγως τῆς πνευματικῆς αὐτῶν λυχνίας δίδεται καὶ τὸ Φῶς πρὸς αὐτούς. Ὅταν ἀνέλθωσιν δέχονται ζωηροτέραν τὴν Ἀκτινοβολίαν Αὐτοῦ.
Ὁ θέλων μετ’ Ἐμοῦ νὰ ἐπικοινωνήσῃ πρὸ παντὸς ὀφείλει ν’ ἀποβάλῃ πᾶσαν ἰδέαν περὶ τῶν πραγμάτων τοῦ κόσμου. Ἡ διάνοια αὐτοῦ δέον νὰ καταστῇ παρθένος ἀπὸ πᾶσαν ξενικὴν παρεμβολήν. Ὅστις ἀφήσει τὸν ἑαυτόν του νὰ παρασυρθῇ ἐν τῷ πελάγει τῶν ἐντυπώσεων, τάς ὁποίας συναπεκόμισεν ἐξ ἐτεροφώτων λυχνιῶν, οὗτος θὰ μαστίζηται ὑπὸ τῶν κυμάτων ἐν πλήρει πελάγει, νομίζων ὅτι καταπλέει εἰς ἀσφαλῆ καὶ γαλήνιον λιμένα. Οἱ μὴ δυνηθέντες νὰ Μὲ ἀκολουθήσωσιν διασπάρησαν ἐν ἀτέρμονι ὁδῷ, ἔως οὗ ἐπανέλθωσι καὶ πάλιν εἰς τὴν ἀρχικὴν ὁδὸν τῆς ἐκκινήσεώς των, διὰ νὰ βαδίσωσιν ἐκ νέου ἐν τῇ εὐθείᾳ τῇ πρός Με ὁδηγούσῃ.
Οἱ διαφυλάξαντες ὅμως τὴν πιστὴν τήρησιν τῆς Ἐμπνεύσεως καὶ Διδασκαλίας Μου, ἐκεῖνοι οἵτινες ἠδυνήθησαν νὰ ἐναποθέσωσι ἐν τῇ ψυχῇ αὐτῶν τοὺς λόγους Μου, τῶν ὁποίων ἡ γλυκεῖα ἀπήχησις κατώρθωσε νὰ συγκινήσῃ καὶ συγκλονίσῃ ἐκ βάθρων τὴν καρδίαν αὐτῶν, οὗτοι ἀνερχόμενοι βαθμιαίως καὶ ἐπὶ στερρῶν βάσεων οἰκοδομοῦντες τὸν λόγον Μου, δύνανται νὰ ἔχωσι τὴν ταχεῖαν ἐλπίδα ὅτι θὰ ἀντιληφθῶσιν ἐξ ἰδίας αὐτῶν ἀντιλήψεως Ἐκεῖνον, Ὅστις ἐν τῇ Μεγαθυμίᾳ Αὐτοῦ, συγκατετέθη νὰ κατέλθῃ μέχρις αὐτῶν, ὅπως τοὺς βοηθήσῃ καὶ ἀνέλθωσιν.
Ὁ Ἄρχων Φ.Α.Ρ.Α.Χ., ὁ συμβολικός παραστάτης καὶ βοηθὸς τῆς πνευματικῆς ὑμῶν ἀνόδου καὶ ἐξελίξεως δὲν δύναται νὰ σᾶς δώσῃ διὰ λόγων σήμερον τὴν πλήρη ἔννοιαν, τὴν ἐγκρυπτομένην ὑπὸ τὸν συμβολισμὸν τοῦ Ὀνόματός Του. Ἐὰν σᾶς τὴν ἔδιδε δὲν θὰ ἠδύνασθε νὰ τὴν κατανοήσητε, ὅπως μέχρις ὥρας οὐδόλως κατενοήσατε Τοῦτον. Οὐδένα ἄλλον σκοπὸν ἔχει ἡ Ἐπικοινωνία Αὐτοῦ μεθ’ ὑμῶν, ἀλλὰ πῶς νά σᾶς ἐξυπηρετήσῃ, νὰ σᾶς ἐξυψώσῃ, σᾶς προαγάγῃ, σᾶς τελειοποιήσῃ πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς.
Ἂς ἐξετάσῃ ἔκαστος ἑαυτὸν καὶ ἂς Μοῦ ἀπαντήσῃ τί ἔκαμε μέχρι σήμερον ἀφ’ ἑαυτοῦ καὶ μόνον διὰ τὴν προσπάθειαν ταύτην, διὰ νὰ εἶναι εἰς θέσιν νὰ ὁμιλήσῃ ἢ νὰ κρίνῃ τὸ ἔργον τὸ ὁποῖον μόνον ἐξ ἑνὸς μέρους τῆς ἀποκαλύψεως αὐτοῦ ἔχει ἀμυδρὰν ἀντίληψιν. Θὰ ἑρμηνεύσω ὑμῖν τὸν συμβολισμὸν τοῦ Ὀνόματός Μου, ὁπόταν εἶσθε εἰς θέσιν νὰ χρησιμοποιήσητε τοῦτο, ὄχι μόνον διὰ τὴν προαγωγὴν ὑμῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν προαγωγὴν καὶ διαφώτισιν καὶ ἄλλων. Μέχρι τῆς στιγμῆς ταύτης ἐπιτρέψατέ Μου νὰ φυλάξω τὸν συμβολισμὸν αὐτοῦ, ὅστις οὐδένα δύναται νὰ ὠφελήσῃ ἢ βλάψῃ, ἐφ’ ὅσον ἡ σημασία αὐτοῦ ἐγκρύπτει τὴν μύησιν τοῦ ἔργου, τὸ ὁποῖον μόνον ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως ἑνὸς ἑκάστου εἰσερχομένου βαθμηδὸν ἐν αὐτῷ καὶ ἐξελισσομένου δύναται νὰ γνωρίσῃ.
Ὁ Ἄρχων Φ.Α.Ρ.Α.Χ. ἐπὶ τοῦ παρόντος εἶναι δι’ ὑμᾶς ὁ ταπεινὸς Διδάσκαλος. Ἂν θέλετε, δύνασθε νὰ γνωρίσητε ἐν τῇ ἀνελίξει ὑμῶν τοῦτον, διότι διὰ τῆς προσωπικῆς ὑμῶν ἀναγωγῆς καὶ τελειοποιήσεως δύνασθε νὰ φθάσητε εἰς τὸν σκοπὸν τοῦ Ἔργου Μου, καὶ νὰ γνωρίσητε τὴν Ἀλήθειαν, τὴν ὁποίαν ἐκπροσωπῶ σήμερον καὶ τὴν ὁποίαν κατέχω διὰ μέσου τοῦ Ἀνάρχου Χρόνου. Ὁ Ἄρχων ΦΑΡΑΧ δὲν σᾶς ἀρκεῖ νὰ ἐμφανίζεται πρὸ ὑμῶν ὡς ταπεινὸς Διδάσκαλος, ὡς μεγαλύτερος ἀδελφός, ὡς πατὴρ στοργικός, ὡς τῆς Ἀγάπης ὁ Ἀνεξίκακος Ἑρμηνευτής;
Θέλετε νὰ γνωρίσητε Αὐτὸν ὑπὸ τὴν πραγματικήν Του Προσωπικότητα, διὰ νὰ Τὸν ἀκολουθήσητε, διὰ νὰ συγκατατεθῆτε νὰ συνεργασθῆτε μετ’ Αὐτοῦ; Πολὺ μικρὰ ὅντως ἡ ἀξίωσίς σας. Θὰ Μοῦ ἐπιτρέψητε ὅμως νὰ σᾶς ἐρωτήσω; Εἰς τί θὰ ὠφελήσῃ τοῦτο, ἐφ’ ὅσον δὲν δύνασθε νὰ ἀντιληφθῆτε τὴν ἔννοιαν τῶν λόγων Του, ἐφ’ ὅσον μυριάκις σᾶς ἀπεκάλυψεν τὴν Ἰδιότητά Του καὶ ὑμεῖς ἀντὶ νὰ συγκινηθῆτε, ἀντὶ ὁ σεβασμὸς τούλάχιστον πρὸς τὴν Μακροθυμίαν Αὐτοῦ νὰ σᾶς κάμῃ νὰ ἀνέλθητε, νὰ ἐπιδιώξητε νὰ ἀνέλθητε ὑψηλότερον, ἀφοῦ τοῦτο ἀπῄτει παρ’ ὑμῶν, ὑμεῖς ἤδη μὴ κρίνοντες ἑαυτοὺς καὶ τὰ σφάλματα ὑμῶν, τὰ ὁποῖα ἐξ ὑπαιτιότητος τῆς ἀπειρίας καὶ ἀμαθείας ὑμῶν προῆλθον, ἔρχεσθε σήμερον καὶ ἀμφιβάλλετε καὶ περί αὐτῆς τῆς Ὑποστάσεώς Του.
Τά ἔργα ἑνὸς ἑκάστου ἐκ τῶν καρπῶν αὐτοῦ κρίνονται καὶ ἡ Ἰδική Μου Διδασκαλία ἐκ τοῦ βάθους τῆς ἐννοίας τῶν λόγων αὐτῆς καταφαίνεται. Ἂν κρίνητε ὅμως ταύτην ἐκ τῶν ὑποβολιμιαίων λόγων ἐκείνων οἵτινες χωρίς νὰ Μὲ γνωρίσωσιν ἠθέλησαν νὰ Μὲ παρουσιάσωσι καὶ εἰς τοὺς ἄλλους διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν συμφερόντων αὐτῶν, πόρρω ἀπέχετε τῆς Ἀληθείας καὶ ὄντως σᾶς συλλυποῦμαι, διότι ἐξ Ὀνόματός Μου ἐπέσατε θύματα τῆς ἀπειρίας καὶ ἀμαθείας αὐτῶν.
Ὁ σκοπὸς ὅμως τοῦ Ἔργου Μου δὲν ἀποβλέπει εἰς τὸ νὰ Μὲ ἀποκαταστήσῃ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ εἰς τὸ νὰ φέρῃ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀποκαταστήσῃ αὐτοὺς ἐν Ἐμοί. Ἀποβλέπει δὲ ἐν τῇ μεθ’ ὑμῶν ἐπικοινωνία εἰς τὸ νὰ λύσῃ πᾶσαν σοφίαν καὶ ἀπορίαν καὶ εἰς τὸ νὰ προαγάγῃ ὑμᾶς πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς καὶ εἰς τὸ νὰ καταρτίσῃ ὑμᾶς ἠθικῶς, οὕτως ὥστε μόνοι σας, εἴτε δι’ ἐμπνεύσεως, εἴτε ἐξ ἐνοράσεως, εἴτε διὰ πολλῶν ἄλλων τῆς ἐπικοινωνίας μέσων, κατορθώσητε νὰ γνωρίσητε ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως τὸν Κόσμον, τὸν ὁποῖον κατέχω, ὁρίζω καὶ ἐκπροσωπῶ.
Θὰ Μοῦ ἐπιτρέψητε νὰ σᾶς εἴπω τὰ ἑξῆς: Ματαίως θὰ κοπιάζητε νὰ Μὲ γνωρίσητε, ἐφ’ ὅσον ὑμεῖς δὲν προσπαθήσατε διὰ τῆς ἀτομικῆς σας ἐξελίξεως καὶ τῆς ἁπλῆς μέσῳ Ἐμοῦ βοηθείας καὶ ἐμπνεύσεως νὰ κάμητε τοῦτο. Θὰ Μὲ ἐρωτήσητε: Διατί δὲν ἀποκαλύπτομαι εἰς ὑμᾶς; Καὶ σᾶς ἀπαντῶ: Διότι σᾶς λείπουν τὰ πρὸς τοῦτο στοιχεῖα. Ἐρωτᾶτε ἕναν τηλεγραφητήν. Διατί δὲν μὲ κάμνετε καὶ ἐμὲ νὰ πιστεύσω ὅτι ἐξ ἀποστάσεως μεταδίδονται αἱ σκέψεις καὶ οἱ λόγοι μου. Καὶ σᾶς ἀπαντᾶ διότι δὲν ἔχει μηχάνημα. Δώσατέ μου τοιοῦτον, ἢ δώσατέ μου τὸ καιρὸν νὰ κατασκευάσω τοιοῦτον ἐκ τῶν στοιχείων, τὰ ὁποῖα θὰ μοῦ δώσητε καὶ τότε σᾶς ἀποδεικνύω τὴν ἀλήθειαν τῆς μεταδόσεως τῶν τηλεγραφημάτων μου. Καὶ Ἐγὼ ἀπαιτῶ παρ’ ὑμῶν νὰ καταστήσητε ἑαυτοὺς φορεῖς τῆς Δυνάμεως καὶ Ἐπενεργείας Μου καὶ τότε μόνον θὰ Μὲ γνωρίσητε. Ἐφ’ ὅσον ὅμως τοῦτο δὲν γίνεται καὶ νὰ σᾶς ἀποκαλύψω τὴν ἰδιότητα ἢ τὴν φύσιν καὶ Προσωπικότητά Μου, εἰς οὐδὲν ἤθελεν ὠφελήσει ὑμᾶς.
Δὲν σᾶς ἀρέσει νὰ παρουσιάζωμαι ὡς ταπεινὸς διδάσκαλος ὑμῶν μὴ φέρων μάλιστα καὶ πραγματικὸν Ὄνομα, ἀλλὰ κρυπτόμενος ὄπισθεν συμβολικοῦ τοιούτου; Καὶ νομίζετε ὅτι ἐὰν σᾶς ἀπεκάλυπτον τοῦτο τότε ὡρισμένως θὰ συγκατατίθεσθε ἐξ εὐγενοῦς ἐκτιμήσεως νὰ Μὲ γνωρίσητε καὶ ἀφοσιωθῆτε εἰς Ἐμέ, χωρὶς πρὸς τοῦτο νὰ ἐδοκιμάζατε καμίαν προσπάθειαν ἐκ μέρους σας, ὅπως τελειοποιήσητε τὰς ἐν ὑμῖν εὑρισκομένας λανθανούσας δυνάμεις καὶ δι’ αὐτῶν Μὲ γνωρίσητε; Πόσον ἀληθῶς σᾶς συλλυποῦμαι καὶ πόσον ἀδίκως μέχρι σήμερον ἐκοπίασα νὰ σᾶς ὠθήσω ἔστω καὶ ἓν βῆμα πρὸς τὴν πρόοδον! Ἀφοῦ ἐπιθυμεῖτε τοῦτο θὰ κατέλθω εἰς τὴν ταπεινότητα νὰ μὴ σᾶς δυσαρεστήσω, καὶ σᾶς ἀποκαλύπτω:
Φ.Α.Ρ.Α.Χ. – Φῶς Ἄναρχον Ρέον Ἀπὸ Χριστοῦ. Φῶς Ἀληθῶν Ρήσεων Ἀνάρχου Χρόνου κλπ. Τί σημαίνουν ὅλα ταῦτα, διὰ νὰ σᾶς ὁμιλήσω εἰς ἁπλῆν διάλεκτον; Εἶναι γρίφοι, παραμύθια, ἀσυναρτησίαι ἢ ἐνέχουν ὑψίστην φιλοσοφικὴν καὶ ἀποκαλυπτικὴν σημασίαν; Ὁ Ἄρχων ΦΑΡΑΧ εἰναι ὁ ταπεινὸς Διδάσκαλος, ὑπὸ τὸν συμβολισμὸν τοῦτον, Ὅστις ἐπεθύμει νὰ διατηρήσῃ κεκρυμμένον τὸ Ὅνομά Του, ἵνα μὴ σκανδαλίσῃ τοὺς ἀπίστους ἢ ἐκείνους, οἵτινες ἠδύναντο νὰ γελάσωσι εἰς βάρος Του, πάντας τοὺς βεβήλους, πάντας τοὺς θρησκολήπτους, οἵτινες δὲν δύνανται νὰ ἀντιληφθῶσιν ὑπὸ τὴν περιωρισμένην καὶ στενὴν αὐτῶν στενοκεφαλιάν, μεταχειρίζομαι φράσεις τοιαύτας διότι ἀκριβῶς Εἶμαι πολυσχιδὴς καὶ πολύμορφος καὶ δύναμαι νὰ ἐκπροσωπήσω Ἑαυτὸν καὶ τοὺς πάντας, διότι εἶμαι ὁ συμβολικὸς Ἄρχων ΦΑΡΑΧ, ΤΟ ΑΝΑΡΧΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, δι’ ὅλον τὸν κόσμον τῆς Φιλοσοφίας καὶ Ἐπιστήμης, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ διὰ τοὺς ἀποκρυφιστάς, Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ διὰ τοὺς Χριστιανοὺς μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ἐν σαρκί, Ο ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ εἰς τοὺς κόσμους τοῦ Ἀπείρου, Ο ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ, Η ΥΨΙΣΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ἐν τῇ συγκεντρώσει τῶν ἀντιλήψεων ὅλου τοῦ κόσμου.
Αὐτὰ ὅλα δὲν ἔχουν καμίαν σημασίαν οὔτε διὰ τὴν Προσωπικότητά Μου, οὔτε δι’ ὑμᾶς. Διότι Οἷος καὶ ἂν Εἶμαι, δι’ ὑμᾶς εἶμαι εἷς ταπεινὸς καὶ ἁπλοῦς Διδάσκαλος, ὑπὸ τὸ συμβολικὸν Ὄνομα ΦΑΡΑΧ τὸ τόσον βαθὺ διὰ τοὺς μεμυημένους, ἀλλὰ καὶ τὸ τόσον ἀσήμαντον διὰ τοὺς μὴ γνωρίζοντας τοῦτο, Ὅστις ἐπιθυμεῖ διὰ τῆς Διδασκαλίας καὶ Ἐμπνεύσεώς Του νὰ σᾶς προαγάγῃ καὶ ἀναδείξῃ, ὁπότε καὶ μόνον διὰ τῆς τελειοποιήσεως ὑμῶν θὰ δυνηθῆτε νὰ Μὲ γνωρίσητε καὶ Μὲ ἀντιληφθῆτε.
14/8/1932
