Ἀπάντησις: Ο Ἄρχων τοῦ Κόσμου εἶναι αὐτὸ τοῦτο τὸ Θεῖον Πνεῦμα, τὸ ἐκ τῆς Θείας Αὐτοῦ Ὑποστάσεως ἐξερχόμενον καὶ πληροῦν τὸν Κόσμον.
Εἶναι ἡ Νοητὴ Ἀντίληψις τοῦ Θείου Ὄντος ἐν τῇ ἀνθρωπίνῃ διανοίᾳ.
Εἶναι ἡ Ἀὀρατος Ὑπερτάτη Δημιουργικὴ Δύναμις, ἐν τῷ συνόλῳ τῶν Δυνάμεων Αὐτῆς, σχετιζομένη καὶ ἐρχομένη εἰς ἐπαφὴν μετὰ τοῦ ὁρατοῦ κόσμου.
Εἶναι ἡ Πηγὴ τῆς Ἀληθείας ἐν τῷ κέντρῳ Αὐτῆς καὶ ἄνευ ἀγωγῶν ἢ κρουνῶν μεταφερόντων τὰ Νάματα Αὐτῆς εἰς τοὺς ἀντλοῦντας ἐξ Αὐτῆς.
Εἶναι ἡ Κεντρικὴ Ἑστία τῆς Ζωῆς, ἡ διαχέουσα τὸ πῦρ εἰς πάντα τὰ ἐξ Αὐτῆς ἐκπορευθέντα ζωϊκὰ ὄντα, ἡ ἀνάπτουσα καὶ συγκρατοῦσα τὴν φλόγα τούτων ἀναλόγως τῆς δοθείσης ὑπ’ Αὐτῆς φυσικῆς διαπλάσεως, ἡ μηδέποτε ἐξαντλουμένη, διηνεκῶς παρέχουσα καὶ καταναλοῦσα τὴν Θέρμην Αὐτῆς, ἄνευ ἀλλοιώσεως τῆς Φωτοβόλου Αὐτῆς Λάμψεως.
Αἱ ἐν τῇ ἀνθρωπίνῃ γλώσσῃ ὀνομασίαι οὐδεμίαν δύνανται νὰ προσδώσουν Ἔννοιαν τῆς Δυνάμεως Αὐτῆς, ἀλλ’ οὔτε καὶ νὰ καταστήσουν ἀντιληπτὴν ταύτην εἰς ὄντα, ἔχοντα ἄμεσον σχέσιν με τὴν χονδροειδῆ ὑλικὴν περιβολήν.
30/6/1932