Ἀφήσατε τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἐλευθέρας ἀπὸ πάσης κοσμικῆς καὶ ὑλικῆς ἐπηρείας, ἵνα ἐνωτισθῶσι τὰ Νάματα τῆς ὑπερπληρούσης Με καὶ τὸν Κόσμον Μου ὑπερχειλιζούσης Ἀγάπης.
Ἀφήσατε τάς σκέψεις ὑμῶν ἀνεπηρεάστους ἀπὸ παντὸς κακοῦ διαλογισμοῦ, ἐμποτιζόμενοι τῆς Ἀληθοῦς Γνῶσεως τὰ Νάματα, νὰ ἀντλήσωσιν ἐξ Ἐμοῦ τῆν συμπλήρωσιν αὐτῆς ἐκ τῶν Ἰδικῶν Μου Νοημάτων, ἐκ τῶν Ὑψίστων Πνευματικῶν θεωριῶν, αἱ ὁποῖαι θὰ προσθέσωσιν ἐπὶ τῆς ἀνθρωπίνης γνώσεως καὶ ἀληθείας ἕνα ἐπὶ πλέον λίθον, ἕως ὅτου, συμπληρουμένου τοῦ οἰκοδομήματος τῆς Ἀληθοῦς Παγκοσμίου Ἐκκλησίας, τεθῇ ὑπ’ Ἐμοῦ ὁ ἀκρογωνιαῖος αὐτῆς καῖ ἐπιστεγάζων αὐτὴν λίθος.
Ὁ κόσμος ἀπὸ τῆς ἐποχῆς, καθ’ ἣν ἤρχισε νὰ διανοῆται, νὰ μελετᾷ, νὰ ἐρευνᾷ, νὰ διδάσκηται, δὲν ἔπαυσε νὰ περιβάλληται ὑπὸ τοῦ ἀγνώστου μυστηρίου, τὸ ὁποῖον, ἐφ’ ὅσον ἀνυψοῦται πνευματικῶς, ἐφ’ ὅσον τελειοποιεῖται ψυχικῶς, ἐπὶ τοσοῦτον καὶ ὁ ὁρίζων τῶν ἀγνώστων προβλημάτων εὐρύνεται καὶ ἐπὶ τοσοῦτον αἱ ὁδοὶ αἱ ἄγουσαι πρὸς ὑψηλότερα πνευματικά ἐπίπεδα ἐπαυξάνουν καὶ τὸ ἀνθρώπινον πνεῦμα τὸ ὀρθολογικόν, τὸ ἀνεπηρέαστον ὑπὸ τῶν προκυπτόντων θεωριῶν καὶ ἀποριῶν, τῶν ἀναπτυσσομένων ὑπὸ τῶν διαφόρων ἱδρυτῶν φιλοσοφικῶν συστημάτων, ἀκολουθούντων καὶ διάφορον ἀτραπὸν ἐξελίξεως καὶ ποδηγετήσεως, ἐπὶ τοσοῦτον καὶ συσκοτίζεται μὴ γνωρίζον ποίαν κατεύθυνσιν ν’ ἀκολουθήσῃ ἐν τῷ δαιδαλώδει πεδίῳ, τὸ ὁποῖον ἐκτείνεται πρὸ αὐτοῦ ὑπὸ πλήθους ἀντιθέτων ὁδῶν, πρὸς τὸν αὐτὸν ὁρίζοντα ἀγουσῶν, ἀλλὰ διαφερουσῶν καὶ ἐκ τῆς ἀκολουθήσεως αὐτῶν ἐπιβραδύνοντα τὸν ἐν αὐταῖς εἰσερχόμενον καὶ βαδίζοντα ἀπὸ τὴν πραγματικὴν κατεύθυνσιν, ἣν ἔδει ν’ ἀκολουθήσῃ, διὰ νὰ φθάσῃ ταχύτερον καὶ εὐκολώτερον εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμοῦ αὐτοῦ.
Αἱ διαφοραί, αἵτινες προέκυψαν ἐκ τῆς μελέτης καὶ ἀναλύσεως τῶν προκυψασῶν καὶ ἀναπτυχθεισῶν θεωριῶν καὶ φιλοσοφικῶν συστημάτων ἐξακολουθοῦν νὰ διαχωρίζουν τὴν ἀνθρωπότητα καὶ θὰ ἐξακολουθήσουν ἐπὶ μακρὸν εἰσέτι χρόνον νὰ προκαλοῦν τὴν σύγκρουσιν τῶν πνευμάτων καὶ τῶν πεποιθήσεων αὐτῆς, ἕως ὅτου ὡριμάσει ἡ Σκέψις μετὰ τῆς Πνευματικῆς ἀνθρωπίνης προόδου καὶ νέα συστήματα πρὸς τὴν Ἀλήθειαν προσπλησιάζοντα, ἀνάλογα πρὸς τὴν ἀνάπτυξιν τῶν ὅρων τῆς ζωῆς καὶ τῆς ψυχικῆς καὶ πνευματικῆς καθάρσεως καὶ ἀνυψώσεως ἀγάγουν εἰς τὴν ἀληθῆ ἀτραπόν, ἥτις θὰ ἑνώσῃ τοὺς πάντας πρὸς τὴν αὐτὴν κατεύθυνσιν, μὲ τὴν αὐτὴν ἑνιαίαν προσπάθειαν καὶ τὸν αὐτὸν ἔνθερμον ζῆλον καὶ ὑπὸ τὸ Φῶς τῆς μοναδικῆς καὶ Ἀληθοῦς Λατρείας καὶ ἐξωτερικεύσεως τοῦ Ὑπερτάτου ἐν τῷ Κόσμῳ Ἁρμονιοδηγοῦ Καθοδηγητοῦ.
Ἀγαπήσατε δι’ ὅλης ὑμῶν τῆς θέρμης καὶ προσπαθήσατε δι’ ὅλων τῶν δυνάμεων νὰ ὑποδαυλίσητε τὸν διακαῆ ὑμῶν ζῆλον, συνενούμενοι ὑπὸ τῶν αὐτῶν ἀγαθῶν αἰσθημάτων, ὅπως διὰ συντόμου ἐργασίας καὶ προσηλώσεως πρὸς τὸν σκοπόν, δι’ ὃν συνέρχεσθε, δεχθῆτε παρ’ Ἐμοῦ τὴν ἀνάπτυξιν τῶν θεωριῶν τοῦ Συστήματός Μου, τὸ ὁποῖον ἀφ’ ἑνὸς μὲν θὰ συμπληρώσῃ τὰ κενά, τὰ ὁποῖα τὰ ἤδη ὑπὸ ἄλλων ἀναπτυσσόμενα συστήματα ἐπαφίουν, ἐνῶ συγχρόνως θὰ διδάξῃ ὑμᾶς τὴν Ἀληθῆ ἀτραπόν, ἀπηλλαγμένην παντὸς προσκόμματος ἢ ἀμφιβόλου παραστάσεως ἐκδοχήν, ὑποδεικνύοντος τὴν καθαρῶς Ἰδεαλιστικὴν Διδασκαλίαν, ἀνταποκρινομένην πλήρως πρὸς τὸν Ἀδιαχώριστον καὶ Ἀδιάσπαστον Ὺπέρτατον τοῦ Κόσμου Διαμορφωτὴν καὶ Διδάσκαλον.
Ὀφείλετε βεβαίως ἐπὶ μακρὸν διάστημα ν’ ἀφιερώσητε τὸν χρόνον τῆς ἀναπαύσεώς σας εἰς τὴν μελέτην τῶν βιβλίων ἐκείνων, τὰ ὁποῖα θὰ διανοίξωσιν εἰς ὑμᾶς τὰς ἀτραποὺς τῆς καθοδηγήσεως ὑμῶν, ἕως ὅτου φθάσητε εἰς τὴν μεγάλην καὶ κεντρικὴν ἀτραπὸν ἢ μᾶλλον τὴν εὐρυτάτην λεωφόρον, πρὸν ἣν ἄγουσιν αὗται καὶ τότε, διαφωτιζόμενοι παρ’ Ἐμοῦ, περιγράψητε ἐν ὅλῃ αὐτῆς τῇ ἐκτάσει τὰς ἐν αὐτῇ παρατηρουμένας παρ’ ὑμῶν, κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς πορείας ὑμῶν ἐν αὐτῇ, συνειδητὰς ἐν τῷ Νοητικῷ ὑμῶν πεδίῳ καθισταμένας ὑπ’ Ἐμοῦ παρατηρήσεις.
Διὰ νὰ κατορθώσητε ὅμως νὰ φθάσητε εἰς τὴν κεντρικὴν καὶ εὐρείαν ταύτην ἀτραπόν, ὄχι μόνον ὀφείλετε νὰ ὁπλισθῆτε δι’ ἀκαταβλήτου θάρρους καὶ θελήσεως, ὄχι μόνον δέον νὰ συντονίσητε τὰς δυνάμεις ὑμῶν πρὸς τὸν αὐτὸν σκοπὸν πάντες οἱ δυνάμενοι νὰ βαδίσουν ἀναλόγως τῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν αὐτῶν γνωρισμάτων, ὄχι μόνον νὰ μὴ χάνητε ἐπὶ ματαίῳ τὰς πολυτίμους ὥρας τοῦ βραχέος βίου τῆς παρούσης ζωῆς σας, χρησιμοποιοῦντες αὐτὸν εἰς μελέτην καὶ ἐξάσκησιν τῶν ἐν ὑμῖν ὑπαρχουσῶν καὶ κατανοητῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν δυνάμεων ἢ τῶν λανθανουσῶν τοιούτων, αἵτινες σὺν τῷ χρόνῳ θὰ κατανοηθῶσι παρ’ ὑμῶν, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον ν’ ἀναχθῆτε εἰς ἔτι ὑψηλότερον πνευματικὸν ἐπίπεδον, διὰ νὰ καταστήσητε ἑαυτοὺς ἱκανοὺς τῆς κατανοήσεως ἀφ’ ἑνὸς τῶν Διδασκαλιῶν Μου καὶ ἀφ’ ἑτέρου τῆς μέχρις Ἐμοῦ ἀνυψώσεως τῆς πνευματικῆς συνειδητῆς ὑμῶν ὑποστάσεως, διὰ νὰ Μὲ βλέπετε ὁσάκις τοῦτο ἐπιθυμήσητε καὶ διὰ νὰ ἀκούητε ἐν πλήρει συνειδητῇ καταστάσει τὴν Διδασκαλίαν, ἣν ἐν τῷ μέλλοντι παρ’ Ἐμοῦ θέλετε ἀρυσθῇ.
Ὀφείλετε ὅθεν νὰ μὴν ἀμελῆτε, ἀλλὰ νὰ προσπαθῆτε ὅλοι ὁμοῦ συντονίζοντες τὰς σκέψεις καὶ προσπαθείας ὑμῶν, ἔστω καὶ μακράν εὑρισκόμενοι, νὰ φθάσητε εἰς τὸ σημεῖον τῆς μυήσεως ὑμῶν, δι’ ἧς θὰ ἐπιτύχητε τὴν ταχυτέραν ὑμῶν ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ ἐξέλιξιν καὶ πνευματικὴν ἐξύψωσιν.
Δυνατὸν ἐν τῇ προσπαθείᾳ ὑμῶν ταύτῃ ἀντίξοοι λόγοι τῆς πραγματικῆς ὑμῶν κατευθύνσεως νὰ βαρύνουν ὑμᾶς κατὰ τοσοῦτον, ὥστε ἐπί τι διάστημα ν’ ἀποθαρρυνθῆτε καὶ ἀπελπισθῆτε, ἀλλὰ ὅτι καὶ ἂν συμβῇ μὴν ἐγκαταλείψητε ποτὲ τὴν ὁδόν, ἥτις παρ’ Ἐμοῦ σᾶς ἀπεκαλύφθη, ἀλλὰ βαδίσατε μὲ τὴν πλήρη πεποίθησιν ὅτι δὲν θὰ εἶναι μακρὰν ὁ χρόνος τῆς νέας ὑμῶν ἀναγωγῆς.
15/1/1931
