Ἡ ὑπόδειξις, ἣν ποιῶ καθ’ ἑκάστην, ἀποβλέπει εἰς τὸ νὰ προλειάνῃ τὸ ἔδαφος τῆς ἀτραποῦ, ἣν ἀκολουθεῖτε, διὰ νὰ δυνηθῆτε ἀκοπώτερον μὲν νὰ βαδίζητε ἐν τῷ μέλλοντι ἐν αὐτῇ διὰ τῆς κατανοήσεως τῶν Διδαχῶν Μου τούτων ἀφ’ ἑνὸς καὶ ἀφ’ ἑτέρου διὰ τῆς τηρήσεως αὐτῶν.
Ὅταν δὲ δυνηθῆτε σὺν τῷ χρόνῳ ν’ ἀποκαθαρίσητε τὴν ψυχὴν ὑμῶν ἐκ τῶν ἀτελειῶν αὐτῆς, τότε θὰ εἷσθε εἰς θέσιν νὰ ἐγκολπωθῆτε καὶ τὰς μεγαλυτέρας ἀρχάς, ἃς ἐν τῷ μέλλοντι ἤθελον ἀποκαλύψει ὑμῖν. Συνεπῶς αἱ Διδασκαλίαι αὗται θὰ εἶναι μία προεισαγωγή εἰς πάντα ἐπιθυμοῦντα ν’ ἀκολουθήσῃ τὴν ἰδίαν μὲ ὑμᾶς ἀτραπόν.
Ἐν καιρῷ τὰ διδάγματα ταῦτα δέον νὰ καταστῶσι κτῆμα ὄχι μόνον ὑμῶν, ἀλλὰ ὅσον τὸ δυνατὸν περισσοτέρων. Ἐπὶ τοῦ παρόντος περιορισθῆτε εἰς τὴν ἁπλῆν ταύτην ἠθικὴν διδασκαλίαν, ἕως ὅτου διαμορφωθῇ ἡ ψυχή ὑμῶν καὶ καταστῇ ἱκανῆ νά προσδεχθῆ ὑψηλοτέρας καὶ πνευματικωτέρας διδαχάς.
Ὁ θέλων νὰ ἀκολουθήσῃ Ἐμέ, ὁδηγεῖ ἑαυτὸν πρός Με. Τοῦτο εἶναι μία ἀρχὴ ἐπὶ τῆς ὁποίας δέον νὰ στηριχθῇ ἡ μέλλουσα ὑμῶν προσπάθεια καὶ ὁ διηνεκὴς ὑμῶν ζῆλος. Ἐπὶ τοῦ ζητήματος τούτου ὀφείλω ν’ ἀναπτύξω ὀλίγα τινὰ σχέσιν ἔχοντα μὲ τὴν μέλλουσαν ὑμῶν σταδιοδρομίαν καὶ τὸν σκοπὸν αὐτῆς.
Ἡ διαμόρφωσις ἑνὸς ἑκάστου ἀνθρώπου καὶ ἡ κατανόησις τοῦ σκοποῦ τῆς ζωῆς αὐτοῦ καὶ ἡ βαθμιαία ἐν αὐτῇ ἀποκάλυψις τῆς Ἀληθείας δὲν ἐξαρτᾶται μόνον ἐκ τῆς ἀναπτυχθείσης καὶ τελειοποιηθείσης ψυχικῆς αὐτοῦ ὑποστάσεως, ὄχι μόνον ἐκ τῆς πνευματικῆς αὐτοῦ ἀναπτύξεως, ἀλλὰ καὶ ἐξ ἄλλων αἰτίων, τά ὁποῖα καθιστῶσι τὴν μὲν πνευματικὴν αὐτοῦ ὑπόστασιν διαφέρουσαν τῆς μορφωτικῆς αὐτῆς διαπαιδαγωγήσεως καὶ τεχνικῆς μαθήσεως, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ἀποκεκαθαρμὲνην τῶν ἀτελειῶν τῆς κληρονομικότητος ἢ τοῦ πεδίου καὶ τῶν σχέσεων, ἐν ᾗ αὕτη διεπλάσθη.
Ὁ θέλων ν’ ἀνέλθῃ μέχρις Ἐμοῦ, ἂς ἐντείνῃ τὰς δυνάμεις αὐτοῦ ἐξανθρωπιζόμενος, ἂς διανοιχθῶσι δὲ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ, ἵνα εἰσδεχθῶσι τὸ ἐξ Ἐμοῦ ἐκπηγάζον Φῶς, ἂς ἐκπωματίσῃ τὰ ὦτα αὐτοῦ, ἵνα διδαχθῇ παρ’ Ἐμοῦ τὴν Ἀλήθειαν καὶ ἐνστερνισθῇ ταύτην ἐν τοῖς μυχίοις τῆς διανοήσεως καὶ καρδίας αὐτοῦ.
Ὁ δρόμος, τὸν ὁποῖον θέλετε ν’ ἀκολουθήσητε, δὲν εἶναι μόνον ἡ ὁδὸς ἡ ἄγουσα πρός Με διὰ μόνης τῆς προσπαθείας ὑμῶν, δὲν εἶναι ἡ ὁδὸς ἡ διανοιγομένη πρὸ ὑμῶν, τὴν ὁποίαν μόνον διὰ τῆς πνευματικῆς ὑμῶν ἀναγωγῆς, τῆς ψυχικῆς σας καθάρσεως, τῆς ἀτομικῆς σας καὶ μόνον προσπαθείας δύνασθε νὰ διέλθητε, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἡ ὁδὸς ἡ φωτιζομένη παρ’ Ἐμοῦ καὶ καταυγαζομένη καὶ ὑπὸ τὸ ἄπλετον αὐτῆς φῶς ἀποκαλύπτουσα εἰς τοὺς ὁδοιποροῦντας τὰ ἀντικείμενα καὶ πᾶσαν αὐτῶν προεξοχὴν καὶ διακλάδωσιν.
Ὁ δρόμος, ὃν οἱ διδάσκαλοι τῆς ἀτραποῦ ὑποδεικνύουσιν εἶναι ἐκεῖνος, ὅστις καθιστᾶ τὸ ἄτομον φορέα τῶν γνώσεων, τὰς ὁποίας ἡ ἀτομική αὐτοῦ ἱκανότης προσέλαβεν εἴτε ἐν τῇ διηνεκῇ ἐναλλαγῇ τῶν ἐπενδυμάτων αὐτῆς, εἴτε ἐν τῇ παρούσῃ αὐτῆς ἐν τῷ κόσμῳ σταδιοδρομίᾳ διὰ τῆς ἐνστερνίσεως καὶ ἀποδοχῆς καὶ ἀκολουθήσεως τῶν διδαχῶν, τὰς ὁποίας ἤκουσεν ἢ ἐδιδάχθη νὰ ἀκολουθῇ παρ’ ἄλλων, ἡ ἀτραπὸς δὲ ἣν Ἐγὼ θέλω ὑποδείξει ὑμῖν εἶναι ἐκείνη, ἥτις ἀπηλλαγμένη οὖσα τῶν θεωριῶν τῶν ἀνατολικῶν λαῶν, ἔχει σὺν τῇ ἀτομικῇ προσπαθεία ὡς ἐπίκουρον καὶ κατὰ μέγα μέρος κύριον ἀνὰ τὴν διάβασιν αὐτῆς συντελεστήν τὴν ἐξ Ἀποκαλύψεως διαφώτισιν καὶ ἐπίγνωσιν τῆς Ἀληθείας.
Ἡ κρίσις εἶναι κτῆμα ἐκείνων, οἵτινες ἐδιδάχθησαν ἢ ἐπλούτισαν τὴν Ἀλήθειαν ἐκ τῆς ἀτομικῆς καὶ ἰδίας αὐτῶν πείρας, ἀλλὰ οἱ κάτοχοι τῆς τοιαύτης Ἀληθείας δὲν εἶναι παρὰ ἁπλοῖ φιλόσοφοι τῶν ἰδίων ριζοσπαστικῶν συστημάτων, τὰ ὁποῖα συστηματοποιοῦντες παραδίδουν εἰς τὴν κρίσιν τῶν ἄλλων, ἀλλὰ ἡ ἀκριβὴς ἢ μὴ αὐτῶν συστηματοποίησις δὲν ἐγκλείει τὴν Ἀποκάλυψιν τῆς Ἀληθείας εἰς αὐτούς, διότι ἡ δι’ Ἀποκαλύψεως γενομένη Ἀλήθεια δὲν εἶναι κτῆμα τῆς ἱκανότητος ἢ τῆς πνευματικῆς δυνάμεως τοῦ κατόχου καὶ ἐκδηλοῦντος αὐτήν, ἀλλ’ εἶναι Ἀλήθεια ἐκ τῆς πραγματικῆς Πηγῆς τῆς Ἀληθείας ἐκπηγάζουσα καὶ ἀποκαλυπτομένη.
Ὁ ὁμιλῶν ἐξ Ἀποκαλύψεως δὲν κατέχει ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ τὴν Οὐσίαν τῆς Ἀληθείας, ἥτις διὰ τῆς κρίσεως αὐτοῦ σχηματιζομένη κρίνεται ὡς ἴδιον αὐτοῦ κτῆμα, ἀλλ’ εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἥτις κατέρχεται μέχρις αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτοῦ λαλεῖ, χωρὶς ἡ ἀτέλεια αὐτοῦ νὰ ἔχῃ γνῶσιν τῶν Πηγῶν, ἐξ ἧς αὕτη ἀπορρέει καί ἐκπηγάζει. Οὐ λαλεῖ οὗτος ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ ἐκ τῶν ρημάτων, τῶν εἰς αὐτὸν ἀποκαλυπτομένων καὶ οὐκ ἀκούει τὰ ἑαυτοῦ ρήματα, ἀλλὰ τὰ ρήματα τοῦ ἀποκαλύπτοντος αὐτά.
Ἔχομεν ὅθεν δύο Ἀληθείας, τὴν μὲν ἐκ τῆς πείρας καὶ γνώσεως τοῦ ἀτόμου, τὴν δὲ ἐξ Ἀποκαλύψεως.
Ἐὰν ἄλλοι διδάξωσιν ὑμῖν ἢ ἐδίδαξαν τὴν ἐκ πείρας καὶ ἀτομικῆς αὐτῶν γνώσεως ἢ τῆς ἰδίας αὐτῶν κρίσεως ἢ τῆς πνευματικῆς αὐτῶν ἀποδόσεως προερχομένην Ἀλήθειαν, Ἐγὼ θέλω διδάξει ὑμῖν τὴν ἐξ Ἀποκαλύψεως.
Ὅτι δὲ εἰς ὑμᾶς θέλω ἀποκαλύψει, δὲν θὰ εἶναι κτῆμα τῶν ἰδίων ὑμῶν γνώσεων καὶ ἀπόρροια ἢ ἀποτέλεσμα καὶ συμπέρασμα καὶ κρίσις τῶν μελετῶν ὑμῶν, ἀλλὰ ἡ Ἀλήθεια ἡ ἐκ τοῦ Φωτός Μου ἐξερχομένη καὶ τὴν πνευματικὴν καὶ ψυχικὴν ὑμῶν ὑπόστασιν περιβάλλουσα καὶ αὐτὴν διαφωτίζουσα, ἵνα κατίδητε τὴν Ἀλήθειαν τῶν Οὐρανῶν.
11/12/1930
