Ἡ ὁδὸς τῆς Ἀληθείας εὑρίσκεται πρὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν. Ἀκολουθήσατε ταύτην. Ἡ ἀτραπὸς αὐτῆς εἶναι σκολιὰ καὶ πλεῖστα ὅσα ἐμπόδια ἐγείρονται πρὸ αὐτῆς. Τὰ προσκόμματα ταῦτα εἰς ὑμᾶς, εἰς τὴν ἰκανότητά σας, εἰς τὴν ἐνέργειαν καὶ δραστηριότητά σας, εἰς τὴν βούλησιν καὶ θέλησίν σας, εἰς τὴν ἐπιμονὴν καὶ ὑπομονήν σας ἔγκειται νὰ τὰ διέλθητε καὶ νὰ φθάσητε ἐκεῖ, ὅπου τοσάκις ἐκάλεσα ὑμᾶς καὶ παρώτρυνα νὰ φθάσητε.
Μὴν ἀπελπισθῆτε, ὅπως καὶ εἰς τὸ παρελθὸν καὶ ἀνακόψητε τὰ βήματά σας, ἢ μὴν ἀπογοητευθῆτε καὶ ἐπιστρέψητε πρὸς τὰ ὄπισθεν τοῦ μέρους τῆς ἐκκινήσεώς σας.
Βαδίσατε μὲ στερρὸν τὸ βῆμα καὶ μὲ τὸ θάρρος καὶ τὴν ἀποφασιστικότητα ἐκείνην, ἥτις δέον νὰ σᾶς ὁπλίσῃ κατὰ παντὸς ἀντιξόου ἐνδεχομένου, μὲ τὴν πλήρη συναίσθησιν, ὅτι γινώσκετε ποῦ κατευθύνεσθε καὶ τὶ δρόμον ἀκολουθεῖτε.
Ἡ ἀμφιβολία αὕτη ἐγεννήθη ἐν τῇ ψυχῇ σας ἐν τῷ παρελθόντι· εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἀμαθείας ὑμῶν, ἀλλὰ ἡ πεποίθησις, τὴν ὁποίαν δέον νὰ ἔχητε σήμερον, θὰ εἶναι ἐκείνη, ἥτις θὰ καταστήσῃ ὑμᾶς ἰσχυροὺς ἀπέναντι τῶν ἀδυναμιῶν σας καὶ τῶν ἀδυναμιῶν τῶν ἄλλων, οἱ ὁποῖοι, μὴ κατανοοῦντες ὑμᾶς, θὰ θελήσωσι νὰ σᾶς ἀποτρέψωσιν, νὰ σᾶς ἐμποδίσωσι ἀπὸ τὴν κατεύθυνσιν, τὴν ὁποίαν ἀκολουθεῖτε, νὰ σᾶς μεμφθῶσι, νὰ σᾶς ἐλέγξωσι νὰ σᾶς περιφρονήσωσι, νὰ σᾶς κατηγορήσωσι, νὰ σᾶς ἀπελπίσωσι.
Ὀφείλετε νὰ διανύσητε τὸν δρόμον σας μὲ σταθερώτερον καὶ ταχύτερον βῆμα, διότι ἤδη ἀφήσατε νὰ παρέλθῃ πολύτιμος χρόνος, τὸν ὁποῖον ὀφείλετε ν’ ἀναπληρώσητε.
Τί θ’ ἀκολουθήσητε, τὶ θὰ πράξητε διὰ νὰ φθάσητε ἐκεῖ, ὅπου ὁ ἐσωτερικὸς ὑμῶν πόθος ἐπιθυμεῖ; Μὴ ζητῆτε νὰ σᾶς δοθῶσι θαύματα καὶ δυνάμεις ὑπερανθρώπιναι, διὰ νὰ ὁπλισθῆτε μὲ τὸ θάρρος, ποὺ ἀπαιτεῖται, διὰ νὰ φθάσητε εἰς τὸν σκοπόν σας τοῦτον, ὅπου ὁ πόθος καὶ αἱ ἀπαιτήσεις σας θὰ ἐκπληρωθῶσιν.
Καταρτίσατε πρῶτον ἑαυτούς, ἀποκτήσατε σὺν τῷ χρόνῳ διὰ τῆς σπουδῆς, τῆς μελέτης, τῶν πειραματισμῶν, τῆς ἐξασκήσεως, τὰς δυνάμεις ἐκείνας, αἱ ὁποῖαι θὰ σᾶς παράσχουν τὰ θαύματα, ποὺ ἡ ἀτελὴς ψυχή σας ἐπεζήτησε κατὰ τὸ παρελθόν, τὰς ὁποίας καὶ σήμερον ἀπαιτεῖ.
Θὰ ἴδητε τότε, ὅτι ταῦτα δὲν θὰ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἐπενεργούσης ἐξωτερικῆς δυνάμεως τοῦ Πνευματικοῠ Κόσμου, διὰ τῆς βοηθείας τοῦ ὁποίου θὰ παράγονται, ἀλλὰ ἀποτέλεσμα τῆς ἐνεργείας τῆς ἰδίας ὑμῶν πνευματικῆς δυνάμεως, ἥτις ἀναχθεῖσα μέχρι τοῦ Ὑψίστου Πνευματικοῦ ἐπιπέδου τῆς κατανοήσεως καὶ χρησιμοποιήσεως τῶν Ὑπερτάτων Πνευματικῶν Νόμων, θὰ λαμβάνει ταύτας παρ’ αὐτοῦ καὶ θὰ τὰς διαθέτῃ κατὰ βούλησιν.
Θὰ μοὶ ἀποτείνητε τὴν ἐρώτησιν: Εἶναι δυνατὰ πάντα ταῦτα; Ἡ ἀσθενὴς ἡμῶν ψυχή, ἡ ὑπὸ τῆς φθοροβρώτου ὕλης διαπνεομένη, ἡ τοσοῦτον πρὸς αὐτὴν προσκεκολλημένη, εἶναι δυνατὸν ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ ἡμῶν νὰ ὁπλισθῇ διὰ τῶν δυνάμεων ἐκείνων, αἱ ὁποῖαι μόνον εἰς τοὺς πραγματικῶς ἐξελιχθέντας ἀνήκουν;
Ὁ σκοπὸς τῆς ἐπικοινωνίας ὑμῶν ἀποβλέπει εἰς τὸ νὰ προπαρασκευάσῃ ὑμᾶς εἰς μία καλυτέραν ζωήν, εἰς τὴν ἐπαύριον αὐτῆς τὴν ὁποίαν θὰ κληρονομήσητε εἰς τοὺς διαδόχους τοῦ ἔργου ὑμῶν.
Ὅταν πρὸ ὀλίγων ἐτῶν οἱ ἱδρυταὶ τῆς Θεοσοφίας κατήρτιζον τὸ σύστημα αὐτῶν καὶ ἀντιμετώπιζον περισσοτέρας δυσκολίας ὑμῶν, δέν εἶχον ποτὲ τὴν βεβαιότητα τῶν ἀποτελεσμάτων, τῆς δυσκολίας τοῦ συστήματος αὐτῶν οὕτε ποτὲ ἤλπιζον, ὅτι θὰ εἶχον ποτὲ τὸν ἀριθμὸν τῶν σημερινῶν αὐτοῦ ὀπαδῶν.
Ἐν τούτοις οἱ θεμελιωταὶ ἐκεῖνοι μὲ ἀσθενῆ ὑλικὰ μέσα κατ’ ἀρχάς, ἄνευ ὀπαδῶν, ἀφιέρωσαν τὴν ζωήν των εἰς τὴν κατάρτισιν τοῦ συστήματος, τὸ ὁποῖον σήμερον ἔσχε τοσαύτην ἐπιτυχίαν μεταξὺ τοῦ κόσμου τῶν διανοούμενων καὶ ἐκείνων, οἵτινες ἐπιθυμοῦσι νὰ ἴδουν τὴν ἀνέλιξιν τῆς πνευματικῆς καὶ ψυχικῆς αὐτῶν ὀντότητος.
Ἀνάγκη νὰ μελετήσητε πολλά, νὰ καταρτίσητε ἑαυτούς, ὥστε νὰ εὑρίσκησθε ὅλοι ὁμοῦ καὶ εἷς ἕκαστος ἐξ ὑμῶν εἰς ἄμεσον συνάφειαν μετ’ Ἐμοῦ οὐ μόνον πνευματικῆς καὶ ψυχικῆς, ἀλλὰ καὶ σωματικῆς.
Θὰ μοῦ ἀντιτάξητε, ὅτι δὲν εἶναι τοῦτο εὔκολον, ἀλλὰ δὲν εἶναι καὶ ἀκατόρθωτον, ὁπόταν τὸ ἐπιθυμήσητε δι’ ὅλων ὑμῶν τῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν διαθέσεων. Ὁ σκοπὸς ἄλλως τε, δι’ ὃν ἐπανειλημμένως σᾶς ἐπεσκέφθην καὶ σᾶς παρώτρυνα εἰς τὸ ν’ ἀκολουθήσητε τὸν διαγραφόμενον ὑπ’ Ἐμοῦ δρόμον, δὲν ἀποβλέπει εἰς τὴν παροῦσαν ὑμῶν ζωήν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν μέλλουσαν.
Ἡ συντόμευσις τοῦ χρόνου τῆς ἐξελίξεως τῆς πνευματικῆς ὑμῶν ἀναγωγῆς καὶ τελειοποιήσεως δέον νὰ σᾶς προτρέπῃ εἰς τοῦτο καὶ νὰ σᾶς ἐνδυναμώνῃ διὰ νὰ φθάσητε μίαν ἡμέραν ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ ἐκεῖ, ὅπου ἄλλοι θὰ ἐχρειάζοντο σειρὰν ὁλοκλήρων αἰώνων.
Δὲν ἐπιθυμῶ ν’ ἀναθέσω εἰς ὑμᾶς καθήκοντα, τὰ ὁποῖα νὰ τηρήσητε, διότι γνωρίζω, ὅτι ἡ τήρησις αὐτῶν κατὰ τὴν ἀτομικήν σας ἀντίληψιν θὰ σᾶς ὀπισθοδρομήσῃ ἀντὶ νὰ σᾶς προαγάγῃ, ἀφήνω δὲ ὑμᾶς αὐτοὺς ἐλευθέρους ν’ ἀναζητήσητε καὶ ἐπιβάλλητε ἐκ τῆς αὐτοβούλου ὑμῶν διαθέσεως καὶ προσπαθείας καὶ ἐφαρμογῆς τὰ καθήκοντα, τὰ ὁποῖα θὰ ἠδύναντο νὰ προαγάγωσιν ὑμᾶς αὐτοὺς καὶ τὸ ἔργον ὑμῶν ἐν τῇ βαθμιαίᾳ τηρήσει τούτων.
Θὰ περιορισθῶ ἐπὶ τοῦ παρόντος εἰς ὡρισμένας διδασκαλίας, αἱ ὁποῖαι θὰ εἶναι ἡ προπαρασκευὴ ὑμῶν εἰς τὴν μέλλουσαν ὑμῶν ἐξέλιξιν. Θὰ σᾶς καθιστῶ ἑκάστοτε γνωστὰ τ’ ἀποτελέσματα τῆς βαθμιαίας ὑμῶν ἀναγωγῆς καὶ τελειοποιήσεως καὶ συγχρόνως θὰ παράσχω ὑμῖν δείγματα ἁπτὰ καὶ ἔκδηλα τῆς τοιαύτης ὑμῶν διαπλάσεως ἐν τῇ ἀνωτέρᾳ ὑμῶν ἐξελίξει ἢ τῇ τυχούσῃ ὑμῶν καταπτώσει καὶ ὀπισθοδρομήσει, ἵνα ἐν τῇ διαγνώσει καὶ ἐπιγνώσει τούτων τελειότεροι καταστῆτε.
Ὅσον δὲ καὶ ἂν ἐπιζητήσητε ν’ ἀπομακρυνθῆτε εἴτε διὰ τῆς ἀσθενοῦς ὑμῶν φύσεως, εἴτε ἐκ τῆς ἀτελείας ὑμῶν, εἴτε ἐκ λόγων καὶ συνθηκῶν, αἱ ὁποῖαι πάντοτε θὰ ἐπακολουθοῦν ἐν ἐκάστῃ ὑμῶν προσπαθείᾳ, σᾶς ὑπόσχομαι, ὅτι θὰ σᾶς ἐπαναφέρω, ἵνα μίαν ἡμέραν κατορθώσητε νὰ καρπωθῆτε ἐκείνων, τὰ ὁποῖα θὰ καταστήσωσιν ὑμᾶς ἱκανοὺς νὰ κατανοήσητε τὴν ἀξίαν τῶν δωρεῶν, τὰς ὁποίας δι’ ὑμᾶς προώρισα καὶ τῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα ἐπιζητεῖτε καὶ ἐπιποθήσατε.
7/10/1930
