Kύριέ μου, Χριστέ – Λόγε, Άγιε, που τα πάντα δημιούργησες με την Αρμονία της Ίδιας Σου της Υπόστασης, Αγαπημένε Κύριε, προσμένω το Άκουσμά Σου μέσα μου. Προσμένω τη Ζωή Σου και Εκδήλωσή Σου μέσα μου. Αγαπημένε Αδελφέ, που ενανθρωπίστηκες για να ’ρθεις κοντά μας, Σε παρακαλώ, Κύριε, οδήγησέ με.
Ας είμαι το Έργο Σου, Κύριε, κι έτσι ας εκδηλώνω μόνο εκείνο που Εσύ στέλνεις στον κόσμο αυτήν την ώρα. Ας είμαι το νερό της Πηγής Σου, που ρέει αβίαστα, συγχρονισμένο με τον μυστικό ρυθμό της Ροής μέσα στην Καρδιά του Μεγάλου βουνού, μέσα στην Καρδιά του Πατέρα Του. Το νερό που ρέει ασταμάτητα, ποτίζοντας το ίδιο γρήγορα και πρόθυμα, χωρίς να ξεχωρίζει τα αγριόχορτα από το στάρι. Εκείνο που ποτίζει τ’ αγκάθια και τα κάνει ν’ ανθίζουν.
Ας είμαι ο Λόγος Σου, που ρέει για τον όμορφο και άσχημο, για τον δίκαιο και άδικο, γι’ αυτόν που δοξολογεί και γι’ αυτόν που αδιαφορεί για τη Φύση της Υπόστασής Του, την οδό της εξέλιξής Του, τον Λόγο Χριστό.
Ευλογημένο τ’ Όνομά Σου στους Αιώνες των Αιώνων. Ευλογημένη η Δεύτερη Παρουσία Σου μέσα στον Άνθρωπο. Ευλογημένε Κύριε, είμαι το Είναι Σου και Σε δοξάζω. Είμαι η Καρδιά Σου και Σ’ Αγαπώ. Είμαι το Σώμα Σου και σταυρώνομαι. Είμαι η Δόξα Σου και Ανασταίνομαι. Είμαι η Αγάπη Σου και διαχέομαι!…
Δημοσιεύτηκε στο βιβλίο «ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ», της σειράς «Εσωτ. Χριστιανισμός» του Διον. Δώριζα.
