ΘΕΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ [ΦΑΡΑΧ Β΄]
Στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδός, ἀλλὰ τίς δύναται διαβῆναι τὴν στενότητα αὐτῆς, ἂν μὴ λεπτυνθῇ ὑπεράγαν, ἵνα διὰ τῆς στενῆς ταύτης ὀπῆς διέλθῃ ; Τίς οὐ μὴ ἀλγήσει κτυπώμενος διὰ τοῦ σφυροῦ ἐπὶ τοῦ ἄκμωνος, ἵνα προσκτήσῃ την ἀπαιτουμὲνην λεπτότητα καὶ χρησιμότητα; Τίς ὃς μὴ ἂν θύσῃ ἑαυτόν, Ἐμὲ οὐ θύει καὶ ἐκ τῆς Ἐμῆς Ἀγάπης οὐ μὴ καταναλίσκει εἰς τὴν ὄψιν τῶν ψευδῶν τοῦ κόσμου πραγμάτων; Ἐγὼ ὁ ἁλισκόμενος, Ἐγὼ ὁ θυόμενος, Ἐγὼ ὁ βρώμενος, ὅταν ὑμεῖς πάσχετε διὰ τὴν ἀνάδειξιν τοῦ Ἔργου Μου. Τίς ἀκολουθεῖσαί Με δύναται; Εἰ θέλετε τῇ Ἀληθείᾳ ἀναγαγεῖν ἑαυτοὺς μέχρι τῆς Ἐμῆς Ἀγάπης, ἑαυτοὺς θύσατε ταῖς τοῦ κόσμου ψευδαῖς ἀντιλήψεσιν.