Ἄφετε τὸ πνεῦμα ὑμῶν ν’ ἀνέλθῃ τὰ ὑψηλὰ στρώματα τοῦ Ἀπείρου Ἐνδιαιτήματος τῶν Ἀθανάτων Ὄντων, τὰ ὁποῖα καρτεροῦντα σᾶς ἀναμένουσι νὰ προαχθῆτε, διὰ νὰ ἀντιληφθῆτε τῆν ὕπαρξίν των καὶ τὸν Κόσμον, εἰς τὸν ὁποῖον ζῶσιν, ὡς καὶ τὸ ἄγνωστον, τὸ ὁποῖον διαφυλάττουσι δι’ ὑμᾶς νὰ γνωρίσητε.
Προσπαθήσατε δι’ ὅλων ὑμῶν τῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν δυνάμεων νὰ τελειοποιηθῆτε, διὰ νὰ κατορθώσητε μόνοι σας ἀφ’ ἑαυτῶν νὰ εἰσχωρήσητε ἐν μέσῳ ἡμῶν καὶ τοῦ Ἀνωτάτου Πνευματικοῦ Κόσμου καὶ ἀντλήσητε ἐξ αὐτοῦ τὴν Σοφίαν καὶ τὴν Ἀλήθειαν, ἣν οἱ αἰῶνες ἐγκρύπτουσι καὶ αἱ ὁποῖαι μέλλουσι νὰ γίνωσι κτῆμα πάντων τῶν ἐπιθυμούντων ν’ ἀνέλθωσι μέχρις αὐτῶν.
Ὁ χρόνος ἐξέπνευσε καὶ πάλιν καὶ εἷς ἐνιαυτὸς ἐπεφορτίσθη ἐπὶ τῆς ράχεως ὑμῶν. Ἐὰν ἐγνωρίζατε πόσον πολύτιμος εἶναι ὁ χρόνος οὗτος, δὲν θὰ τὸν ἐχάνατε ἐπὶ ματαίῳ.
Ἐὰν ὁ χρόνος εἶναι πολύτιμος διὰ τὰς ὑλικὰς ὑμῶν ἀνάγκας καὶ ἐάν, κοπιῶντες διὰ τὴν ἀπόκτησιν ὑλικῶν ἀγαθῶν, μετὰ εὐχαριστήσεως ἠθέλατε καταναλίσκει αὐτόν, πόσον μᾶλλον δὲν ὀφείλετε νὰ χρησιμοποιήσητε τοῦτον εἰς ἀπόκτησιν πνευματικῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα οὔτε καταναλίσκονται οὔτε φθείρονται, οὔτε ἀπόλλυνται, ἀλλὰ χρησιμεύουσιν ὡς ἀπαραίτητα προπαρασκευαστικὰ στοιχεῖα τῆς βελτιώσεως τῆς ζωῆς ὑμῶν τῆς Ἀφθάρτου καὶ Ἀθανάτου καὶ ὡς βάθρα τῆς ἀνελίξεως αὐτῆς πρὸς ὑψηλοτέρας βαθμίδας μᾶλλον προσφόρους, πρὸς ὑψηλότερα ἰδανικὰ καὶ ἐπιδιώξεις.
Ὁ χρόνος, ὅστις μέχρι σήμερον κατηναλώθη παρ’ ὑμῶν εἰς ματαίας καὶ ἀσκόπους διατριβὰς καὶ ἐπιδιώξεις διὰ τῆς ἐντεταμένης ὑμῶν προσπαθείας καὶ ἐνεργείας καὶ δραστηριότητος ἂς χρησιμεύσῃ εἰς ἀπόκτησιν τῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν ἐκείνων ἐφοδίων, δι’ ὧν θὰ δυνηθῆτε νὰ φθάσητε εἰς ὑψηλότερα πνευματικὰ ἐπίπεδα καὶ δυνάμει τῶν ὁποίων θὰ γνωρίσητε ἡμᾶς ἐν τῇ πραγματικῇ ἡμῶν ὑποστάσει καὶ ἐμφανίσει.
Ἀναμετρήσατε τὰ ἔτη τῆς ζωῆς σας καὶ σκεφθῆτε πόσα εἰσέτι σᾶς ὑπολείπονται, διὰ νὰ κατανοήσητε πόσον πολύτιμος καὶ ἀναγκαῖος ἐναπομένει ὁ ὑπόλοιπος χρόνος τῆς ζωῆς σας καὶ ὁπόσον ὀφείλετε νὰ σπεύδητε, διὰ νὰ κερδίσετε οὐ μόνον αὐτόν, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνον, ὅστις ματαίως παρ’ ὑμῶν ἀπωλέσθη.
Ἐὰν δὲ κατὰ τὸ διάστημα τοῦτο τὸ ἀρκετὰ μέγα δὲν κατορθώσητε νὰ φθάσητε εἰς τὸ σημεῖον τῆς κατανοήσεως τῆς ἀτομικῆς ὑμῶν ὑποστάσεως, ἀλλ’ οὔτε καὶ ἀντιληφθῆτε ὅλας τὰς ἐν ὑμῖν ἐγκρυπτομένας ψυχικὰς δυνάμεις, τὰς ὁποίας νὰ καλλιεργήσητε καὶ κατευθύνητε πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦ προορισμοῦ σας, τὸν ὁποῖον καὶ αὐτὸν δυστυχῶς ἀγνοεῖτε, φαντασθῆτε πόσος πρέπει νὰ εἶναι ὁ ζῆλος ὑμῶν, πόσος κόπος καὶ ἐνέργεια καὶ προσπάθεια ἀκατάβλητος ἀπαιτοῦνται ἐκ μέρους ὑμῶν, διὰ νὰ δυνηθῆτε νὰ φθάσητε εἰς τὸν σκοπὸν τοῦ βίου σας καὶ τῆς γεννήσεώς σας, ἂν ὄχι νὰ ἐπιπροσθέσητε σὺν αὐτῷ τὴν ὀφειλομένην ἐκ μέρους ὑμῶν συμβολὴν πρὸς ἀπόκτησιν καὶ ἄλλων στοιχείων καὶ μεγαλυτέρων πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν προσόντων πρὸς εὔκολον ὑμῶν εἰσαγωγὴν εἰς εὐρύτερον καὶ ὑψηλότερον κύκλον.
Θὰ ἤμην πολὺ εὐτυχής, ἐὰν ἠδυνάμην νὰ διανοίξω τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν, διὰ νὰ κατανοήσητε τὸν κόσμον, εἰς ὃν προορίζεσθε νὰ φθάσητε ἡμέραν τινά. Θὰ ἤμην λίαν εὐγνώμων πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν ἀφήνατε τὸ πνεῦμα καὶ τὴν ψυχὴν ὑμῶν ἐλεύθερα καὶ τελείως ἀπηλλαγμένα τῶν ὑλικῶν δεσμῶν καὶ κατορθώνατε ἡμέραν τινὰ ν’ ἀντλήσητε εἰς τὸν Κόσμον ἡμῶν τὴν ἐγκρυπτομένην Σοφίαν καὶ Ἀλήθειαν, οὐχὶ διὰ τῆς βοηθείας ξένων στοιχείων καὶ δυνάμεων, ἀλλὰ διὰ τῶν ἰδίων ὑμῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν χαρισμάτων, διὰ τῆς ἰδίας ὑμῶν γνώσεως καὶ ἀντιλήψεως, διὰ τῆς ἰδίας ὑμῶν σκέψεως, διὰ τοῦ ἰδίου ὑμῶν ἑαυτοῦ, τῆς ἰδίας ὑμῶν ἀτομικότητος.
Δυστυχῶς δὲν δύναμαι νὰ σᾶς βοηθήσω εἰς τοῦτο, παρὰ μόνον διὰ παραινέσεων καὶ καταλλήλων ὁδηγιῶν, οὔτε καὶ δύναμαι νὰ ἐπιχύσω ἐκ τοῦ Φωτός Μου εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν τὴν ψυχικὴν ἐνόρασιν, τὴν ὁποίαν μόνοι σας ὀφείλετε ν’ ἀποκτήσετε καὶ τελειοποιήσητε καὶ ἀναπτύξητε, διὰ νὰ δύνασθε ἀφ’ ἑαυτῶν καὶ μόνον νὰ βλέπητε καὶ ἀντιλαμβάνησθε.
Θὰ Μοῦ εἴπητε τότε ποία ἡ πρὸς ὑμᾶς Ἀποστολή Μου, ποῖος ὁ σύνδεσμός σας πρὸς Ἐμέ, τίνα σκοπὸν ἔχει ἡ μεθ’ ὑμῶν καθ’ ἑκάστην ἐπικοινωνία, ἡ ὁποία οὕτω ἀποβαίνει ἄσκοπος;
Ὁ ἄνθρωπος δύναται νὰ κατασκευάσῃ ἕνα τεχνικὸν ὁμοίωμά του, τὸ ὁποῖον νὰ κινῆται, νὰ ἀκούῃ καὶ ἀκόμη ν’ ἀπαντᾷ εἰς πάσας αὐτοῦ τὰς ἐρωτήσεις. Τὸ ὁμοίωμα ὅμως τοῦτο θὰ εἶναι μία μηχανή, ἄνευ ἰδίας θελήσεως, σκέψεως, ἐνεργείας, αὐτοβουλίας, αὐτενεργητικότητος.
Δύναται νὰ καταπλήσσῃ ἀπὸ τεχνικῆς τελειότητος καὶ συμπληρώσεως τὸν τελειότερον ὑλικὸν ὀργανισμόν, δὲν θὰ δύναται ὅμως νὰ παραβληθῇ καὶ πρὸς τὸν ἀμαθέστερον ἢ ἐστερημένον ὀργανισμὸν τοῦ ἀνθρώπου, ὅστις αὐτοβούλως καὶ αὐτενεργῶς ἐνεργεῖ καὶ ἐκτελεῖ πᾶσαν αὐτοῦ πρᾶξιν.
Οὕτω καὶ Ἐγώ, ἐὰν διανοίξω τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν ἐπὶ στιγμὴν καὶ ὠφθῆτε τὸν Κόσμον, εἰς ὃν ζῶ καὶ δι’ ὃν ἕκαστον ὑμῶν καὶ σύμπασαν τὴν ἀνθρωπότητα προορίζω, δὲν θὰ δύνασθε ἐξ ἰδίας ὑμῶν ἀντιλήψεως νὰ εἰσχωρήσητε ἐν αὐτῷ καὶ ἀντιληφθῆτε καὶ κρίνετε καὶ ἀνατάμητε καὶ παραβάλητε τὴν ἀποκαλυπτομένην ἢ διακρινομένην παρ’ ὑμῶν Ἀλήθειαν, τὴν ὁποίαν νὰ συγκρίνητε πρὸς τὰς σκέψεις καὶ ἀντιλήψεις καὶ κρίσεις ὑμῶν καὶ ἐξαγάγητε ἐξ αὐτῆς τὰ μᾶλλον θετικὰ συμπεράσματα, τὰ ὁποῖα θὰ ἠδύναντο νὰ καταστήσωσιν ὑμᾶς πραγματικοὺς κατόχους αὐτῆς.
Θὰ ἀποτελῆτε τότε ἓν ἁπλοῦν μηχάνημα, κινούμενον παρ’ ἄλλης δυνάμεως, ὡς ὁ τεχνικὸς ἄνθρωπος καὶ δὲν θὰ ἠδύνασθε ν’ ἀντιληφθῆτε τὸν πραγματικὸν Κόσμον μας, ὅπως οὗτος ὁ τεχνικὸς ἄνθρωπος δὲν δύναται, ἂν καὶ κινούμενος καὶ ὑπακούων εἰς ὑμᾶς, ν’ ἀντιληφθῇ τὴν ὕπαρξίν σας καὶ τὴν ζωὴν καὶ κίνησιν, μὲ τὴν ὁποίαν τὸν κατεστήσατε ἐνεργόν.
2/1/1931
