Η ΣΠΟΡΑ ΕΠΕΣΕ ΠΑΝΤΩΣ

Βασικοί κανόνες σ’ ένα Έργο είναι πάντοτε οι ίδιοι, για όλα τα Έργα που γίνονται πάνω στον πλανήτη γη. Είναι η Ενότητα, μία αρραγής Ενότητα. Αν δεν υπάρχει Ενότης και στο χτίσιμο μιας πολυκατοικίας, δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθεί και να ολοκληρωθεί αυτό το οικοδόμημα. Το οικοδόμημα το δικό μας είναι φυσικά πολύ δυσκολότερο και χρειάζεται ειδικότητες και εργά­τες που πρέπει να ‘χουν μεταξύ τους συνοχή. Χρειάζεται κι ένα Επόπτη που πρέπει να δίνει κατευθύνσεις, ένα μηχανικό, ένα αρχιτέκτονα.

Στο Έργο που κάνω πιστεύω απόλυτα, ακράδαντα, ότι είναι Έργο Θεού. Αυτά που λέω δεν είναι λόγια απλά, γιατί ετόλμησα να φανερωθώ ενώπιον ακροατηρίου, σε πολλούς Ανθρώπους, σε πολλούς Αδελφούς, που είχαν πολλές γνώσεις, διορατικότητα ή προήρχοντο από πολλές Σχολές διαφόρων αποχρώσεων κι όχι μόνο τόλμησα να παρουσιαστώ, αλλά τόλμησα και να καταγρά­ψω ομιλίες Μου και διδασκαλίες Μου, όπως ομιλίες και διδασκαλίες Αδελφών που με ακολούθησαν.

Αυτά με χίλιους κόπους και συνδυασμούς τα τύπωσα και δεν πούλησα ούτε ένα μέχρι σήμερα. Τα μοίρασα αφιλοκερδώς, υπακούοντας στη Συνείδησή Μου, στο πιστεύω Μου, προσαρμοσμένος με την ιδεολογία την οποία παρουσιάζω. Μερικοί άρχισαν να καταλαβαίνουν και μ’ ακολουθούν, μερικοί δυσπίστησαν. Άλλοι μου τα επέστρεψαν, γιατί δεν τα μπορούν, δεν τα άντεχαν. Το θέμα δείχνει ότι για ν’ ακολουθήσει κανείς ένα Έργο είναι αναμφισβήτητο ότι πρέπει να συγκεντρώνει ορισμένες προϋποθέσεις. Και οι προϋποθέσεις αυτές είναι Αγάπη για το Έργο, να ενδιαφέρεται πραγματικά και να προσπαθεί. Και να μάθει το Έργο που του προσφέρεται να το εκτιμά, να εκτιμά ο καθένας την κάθε προσφορά που του γίνεται.

Εάν δεν συγκεντρώνονται αυτά τα απαραίτητα προσόντα, πώς είναι δυνατόν να προχωρήσουμε σ’ ένα Έργο, να το αντιληφθούμε, να το παρουσιάσουμε και να συνεργαστούμε;

Παλαιότερα έλεγα, ότι θα συνεργαστώ με όσους συνεργάζονται και θα προχωρήσω με όσους μπορούν να προχωρήσουν. Είναι πολύ φυσικό αυτό. Έκανα μια προσπάθεια, όσοι μπορούν να μ’ ακολουθήσουν είναι ευπρόσδεκτοι και χαρά μου φυσικά. Όσοι μπορούν να διαθέσουν από το χρόνο τους, από τα συμφέροντά τους, από τις υποχρεώσεις που τυχόν έχουν συνάψει στη γη, με οποιουσδήποτε τρόπους. Εγώ Αδελφούς ζητώ και εργάτες για να συνεργαστώ μαζί τους. Δεν είναι φυσικά δυνατόν να εξακολουθεί ένα Έργο σε δημόσια εμφάνιση, αν δεν έχει ακροατάς, αν δεν έχει αντικείμενο να εκδηλω­θεί.

Ποιοι θ’ ακούσουν, ποιοι θ’ ακολουθήσουν; Ίσως στη νέα συγκέντρωση να υπάρχουν νέοι Αδελφοί, νέοι ακροατές, νέος Δάσκαλος. Ίσως το Έργο να εξακολου­θήσει σ’ ένα στενό κύκλο μαθητών που μπορούν να προχωρήσουν, ν’ ακολουθήσουν, γιατί έχουν πλάτες, έχουν τη διάθεση, συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις εκείνες που τους κάνουν καλούς συνεργάτες.

Ο προορισμός που σας έδειξα είναι πάρα πολύ υψη­λός. Βέβαια όλοι δεν μπορούν να τον φτάσουν, τουλάχιστον να τον φτάσουν απότομα, άμεσα, όμως αυτός είναι ο στόχος του κάθε Ανθρώπου. Να επανέλθει στο Θεό, να γίνει Σύνθεος, να γίνει Συνεργάτης του Θεού. Αυτός είναι ο Τέλειος στόχος, να γίνει ο ίδιος Θεός, χωρίς να ξεχωρίζει από τον Ένα Θεό, χωρίς να έχει δική του γνώμη ή δικό του «εγώ» ανθρώπινο.

Για να γίνουν όλ’ αυτά χρειάζονται ζυμώσεις, πρέπει οι ακροατές ή οι μαθητές να ζυμωθούν μέσα στα ιδεώδη αυτά, μέσα σ’ αυτή την Πορεία, μέσα σ’ αυτό το στόχο. Όλοι δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται στο διάστημα αυτής της Πορείας, αυτής της εκκίνησης, γιατί μέχρι τώρα το Έργο βρίσκεται στην εκκίνηση. Ο Θεός έδωσε σε όλους δείγματα, και εξωτερικά εμφανή και εσωτερικά. Τα δείγματα ήταν ανάλογα με την μέχρι τώρα εξέλιξη του Έργου. Πολλά απ’ αυτά τα δείγματα είναι καταγραμμένα μέσα στα βιβλία που έχω κυκλοφορήσει ή και σ’ άλλα που πιθανόν να κυκλοφορήσουν, εάν συγκεντρωθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που πρέπει.

Πρέπει να καταλάβετε ότι κι εσείς έχετε καθήκοντα και υποχρεώσεις. Τα καθήκοντα κι οι υποχρεώσεις είναι να περιστοιχίζετε το Έργο, να το περιφρουρείτε, να ενδιαφέρεστε γι’ αυτό, να το πονάτε, να το ζείτε κάπως. Και πώς θα ζήσετε ένα μεγάλο Έργο αν δεν έχετε συμμετοχή μέσα σ’ αυτό, εάν δεν έχετε δονήσεις ανάλογες, εάν δεν έχετε ανάλογες εκδηλώσεις, σύμφωνα μ’ εκείνα που ο Ηγούμενος ενός Έργου διδάσκει; Πώς είναι δυνατόν να πάτε από το ένα σκαλοπάτι στ’ άλλο αν δεν κάνετε μια προσπάθεια; Γιατί από το ένα σκαλοπάτι στ’ άλλο θα υπάρχουν μικρές έστω διαφορές, αλλά θα υπάρχουν διαφορές. Πρέπει να γίνουμε κατάλληλοι αναβάτες.

Είναι ανάγκη όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, να συμμορφωθούμε στις επιταγές του Θείου Έργου, στις Θείες Αρχές του, στις απόψεις του, για να μπορέσουμε να ζήσουμε τις διάφορες Πνευματικές καταστάσεις, τις διάφορες Πνευματικές βαθμίδες. Ορισμένοι έδωσαν εξε­τάσεις πολλές φορές. Άλλοι απέτυχαν, άλλοι επέτυχαν το στόχο τους, δεν έπεται μ’ αυτό ότι οι εξετάσεις τελείωσαν ή οι δοκιμασίες. Δοκιμασίες είναι κάθε μέρα, όλες τις ώρες, σ’ όλα τα θέματα.

Όπως οι άνθρωποι στο υλικόν πεδίον, κάθε Έργο που κάνουν το ελέγχουν, το μετράνε, το ζυγίζουν, αν είναι σύμφωνα με το σχέδιό τους, έτσι κι ένα Πνευματικό Έργο έχει κάποιον Καταμετρητή, έχει κάποιον Ελεγκτή.

Κάποιος ελέγχει την απόδοση του καθενός ή ελέγχει και το Έργο. Επομένως, δεν πρέπει να δυσαρεστείται κανείς αν υφίσταται έναν έλεγχο ή αν υφίσταται ζυμώσεις, εσω­τερικές ή εξωτερικές.

Οι ζυμώσεις, Αδελφοί, είναι απαραίτητο να συμβαί­νουν σ’ ένα Έργο Πνευματικό, εφόσον το Έργο είναι πράγματι Πνευματικό. Δεν είναι δυνατόν να γίνουν μεταλλαγές, να γίνουν αναβάσεις, μεταθέσεις, μετατο­πίσεις από τη μια κατάσταση στην άλλη. Για να γίνουν μετατοπίσεις χρειάζονται ζυμώσεις, είναι απαραίτητες, είναι το στάδιο της εξέλιξης που βοηθάει όλους να εξελίσσονται. Είναι το στάδιο της εφαρμογής στην πράξη, γιατί εφόσον ζούμε και υπάρχουμε στο υλικό Πεδίο, είμαστε υποχρεωμένοι ν’ αποδείξουμε στην πράξη, την Πίστη μας, την Υπακοή μας, τη Συνεργασία μας και την Αφοσίωσή μας.

Αν δεν τ’ αποδείξουμε εφαρμόζοντάς τα στην πράξη, πώς θα πούμε ότι συμμετέχουμε σ’ αυτό το Έργο ή είμαστε συνεργοί ενός Έργου, ποιου Έργου; Είναι ανάγκη να δώσετε όλοι περισσότερη σημασία στο Έργο στο οποίο συμμετέχετε, πρέπει να εμβαθύνετε στις πτυχές του Έργου, στις σελίδες των βιβλίων που σας παρέδωσα. Σας τα πρόσφερα, σας έκανα μία Προσφορά, κάνετε κι εσείς μια προσφορά στο Έργο ή μια προσφορά στον εαυτό σας.

Προσπαθήστε να ζήσετε, με όποιο τρόπο νομίζετε, με όποιο τρόπο μπορείτε ελέγχοντας τον εαυτό σας, βοηθώντας τον Αδελφό σας που είναι ο ίδιος ο εαυτός σας, βοηθώντας τον να ξεπεράσει τις δυσκολίες του, βοηθώντας τον ν’ ανέβει το επόμενο σκαλοπάτι.

Οι άνθρωποι συνηθίζουν να κρίνουν και να κατακρί­νουν, χωρίς να ελέγχουν τον εαυτό τους. Ο Λόγος, που είναι γραμμένος λέει: ‘Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε…” Αδελφοί, μάθετε να εφαρμόζετε την κρίση που κάνετε για τους άλλους, στον εαυτό σας. Δέστε τις αδυναμίες σας όλοι. Δέστε τα λάθη σας, τα παθητικά σας σημεία, πού υστερεί ο καθένας και προσπαθήστε με τη βοήθεια πάντα του Θεού να θεραπεύσετε τα αίτια που σας εμποδίζουν να ‘χετε Αγάπη, να ‘σαστε δίκαιοι, τα αίτια που σας εμποδίζουν να προχωρήσετε, να εξελιχθείτε, μέχρι του σημείου της τελικής εξελίξεως του κάθε ανθρώπου που είναι να Χριστοποιηθεί.

Είμαι υποχρεωμένος να σας τα αναφέρω αυτά σαν τελευταία Μου ομιλία. Παρακαλώ την Αδελφή Μου Αναστασία να σας χαιρετήσει, γιατί πολλές φορές μέσα στο χώρο αυτό ακούστηκε η φωνή της, να σας ομιλεί και να σας διδάσκει για αρετές της ψυχής και Πνευματική εξέλιξη, για μια ενότητα, την ενότητα της Θείας Αγάπης.

Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη συνεχώς από ένα Δάσκαλο, από έναν Οδηγό, από ένα Γέροντα, όπως θέλετε πέστε το. Πάντοτε, σ’ όλα τα στάδια της εξέλιξης της ανθρωπότητας υπήρχε αυτή η ανάγκη ενός Καθοδηγητού. Έκανα χρέη Καθοδηγητού σας ένα διάστημα. Έσπειρα, έδωσα οδηγίες, εφάρμοσα στην πράξη και επέτρεψα στον Εαυτό μου να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους για να σας καταδείξει την Αγάπη. Σε μερικούς τ’ αποτελέσματα ήταν άμεσα, ήσαν πιο έτοιμοι ή ετοιμάστηκαν πιο γρήγορα από τους άλλους, ή κατέβα­λαν προσπάθειες περισσότερες, ή είχαν Αγάπη πιο πολλή.

Μερικοί είναι αμφιταλαντευόμενοι ακόμη. Δεν ξέρουν ποιο Δρόμο να διαλέξουν. Από τη μια μεριά καταλαβαί­νουν ότι αυτά που διδάσκονται είναι όμορφα, σωστά, καθώς πρέπει, από την άλλη έχουν περιορισμούς και δεν καταλαβαίνουν το βάθος τους, δεν καταλαβαίνουν τι Αποκαλύψεις δίδω. Μερικοί βέβαια, δεν έχουν χώρο καθόλου, ήρθαν από περιέργεια, συμπτωματικά, πάντα όμως όλοι κάτι πήραν. Η σπορά έπεσε πάντως. Ο σπόρος θέλει τον απαιτούμενο χρόνο του για να φυτρώσει, για ν’ αποδώσει καρπούς.

Μερικές ψυχές ήταν γόνιμες και αποδέχθηκαν το σπόρο που ρίξαμε και οπωσδήποτε θα καρποφορήσει αργά ή γρήγορα. Μερικές ψυχές ήσαν άγονες ή δεν ήθελαν ακόμα να γονιμοποιήσουν τη σπορά που έλαβαν. Μερικές είχαν πέτρες και δεν μπόρεσε ο σπόρος να καρποφορήσει. Ξέρετε την παραβολή του σπορέως.

Γενικά, έκανα το καθήκον Μου μέχρι σήμερα, όπως το εμπνεόμουν, όπως το διδασκόμουν, όπως με καθο­δηγούσαν πάντοτε και σας παρουσίασα ένα Έργο. Κάνετε κι εσείς το ίδιο, όσοι μπορείτε, κάνετε ένα Έργο, μικρό ή μεγάλο. Αν δεν μπορείτε μόνοι σας, οι δυο γίνετε Ένα και οι τρεις πάλι γίνετε Ένα, για να στυλώνετε το Έργο, για να το βοηθάτε.

Γίνετε Ένας πάλι, γίνετε μια μικρή ομάδα που έχει τα ίδια ιδανικά, έχει τα ίδια ιδεώδη, έχει την ίδια γραμμή ή τις ίδιες πεποιθήσεις. Προσπαθούν όλοι, περίπου όμοια και ανεβαίνουν όλοι μαζί τις εξελίξεις που πρέπει ν’ ανέβουν. Στο παρελθόν του κάθε ανθρώπου υπάρχουν σημεία που δεν είναι καθαρά. Όταν εξελιχθεί ο καθένας θα βρει τις αιτίες που τα δημιούργησαν και μία-μία θα τις θεραπεύ­σει, ώστε προχωρώντας προς την Τελειότητα, όπως διδάξαμε και όπως κατευθύναμε, να θεραπεύει πληγές, να θεραπεύει λάθη, πάθη, αδυναμίες κ.λπ.

Στην Ελλάδα ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνει το ξεκίνημα του Έργου της Νέας Εποχής. Το ξεκίνημα έγινε Αδελφοί, εδόθησαν σημεία. Σας παρακαλώ αν μπορείτε να με βοηθήσετε για να μη σταματήσει το Έργο μέχρι εδώ. Εύχομαι σε όλους σας να αποδώσετε τους καρπούς που πρέπει, να μπορέσετε να μ’ ακολουθήσετε ή να συνεχίσετε το Έργο που σας άνοιξα. Εύχομαι να μην υστερήσει κανείς, να μη χάσει κανείς το Δρόμο, την κατεύθυνση τη Μοναδική, που είναι Αφοσίωση πλήρης και Αγάπη προς το Διδάσκαλο, είτε Τον βλέπετε σε μια φαινομενική Μορφή, είτε Τον ακούτε Εσωτερικά. Εύχο­μαι να μην ξεχάσει κανείς την Πορεία προς τη Θέωση.

Ευχαριστώ τον Αδελφό και την εκλεκτή γυναίκα του, για την Αγάπη τους, τη φιλοξενία τους, την περιποίησή τους, την κάθε Προσφορά τους. Ευχαριστώ και σας όλους, που οπωσδήποτε συνδεθήκατε μαζί Μου και μ’ ακολουθήσατε μέχρις ενός ορισμένου σημείου.

Εύχομαι σε όλους σας καλή Ανάσταση.