Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΟΛΟΤΗΤΑΣ

Άνθρωπε, σε διδάσκω τη Χριστοποίησή σου και τη Θέωσή σου. Εγώ σε διδάσκω, αλλά εσύ είσαι μαθητής, ή μήπως είσαι απλώς συλλέκτης γνώσεων, απλώς πα­ρατηρητής, που παρακολουθεί με αμέλεια και επιπολαιό­τητα τη μεγαλύτερη διδασκαλία της Αλήθειας, την απο­κάλυψη του Εαυτού του; Πρέπει να κατανοήσεις, ότι η διδασκαλία της Χριστοποίησης δεν πραγματοποιείται μό­νο με τις εξωτερικές καταστάσεις, με τους ερεθισμούς τους εξωτερικούς και τις γνώσεις οι οποίες σου παρέχονται για να σε βοηθήσουν. Η διδαχή της Χριστοποίησης πραγ­ματοποιείται εσωτερικά, από μέσα σου, από το ση­μείο εκείνο που υπάρχω Εγώ απόλυτα ενωμένος μαζί σου, χωρίς καμία απόσταση ή διαίρεση. Όταν εγκλωβίζε­σαι στη βοήθεια που σου προσφέρεται με διάφορους τρό­πους, τότε δεν μπορείς παρά μονάχα να παραμείνεις ένας αιώνιος αναζητητής, που εκλιπαρεί να βρει τον Εαυτό του. Μα όταν χρησιμοποιείς αυτή τη βοήθεια ακριβώς για να μπορέσεις να διακρίνεις τον ενωμένο Εαυτό, τότε ξε­φεύγεις από την ανάγκη της και εισέρχεσαι στο στάδιο της προσφοράς βοήθειας προς κάθε τμήμα του Εαυ­τού σου. Ένα στάδιο, που βήμα με βήμα σε ελευθερώ­νει από περιορισμούς, από πλαίσια, από οριοθετήσεις και σε καθιστά όλο και περισσότερο συνειδητά ενωμένο και ταυτισμένο μ’ Εμένα.

Γύρω σου διαδραματίζονται πάρα πολλές καταστά­σεις, τις οποίες δεν μπορείς να εξηγήσεις. Υπάρχουν εκ­δηλώσεις στα τμήματα του Εαυτού σου και στον πλανή­τη γη, που όσα μέχρι σήμερα μπορείς να κατανοήσεις, δεν σε βοηθούν να τα εντάξεις μέσα στους Θείους Νό­μους. Είναι απαραίτητο, Άνθρωπε, να καταλάβεις ότι για να κατανοήσεις τους Θείους Νόμους και την εκδήλωσή τους, πρέπει να ενωθείς μαζί τους. Απόλυτη κατανόη­ση δεν γίνεται να έχεις διαφορετικά, όσο κι αν σου εξη­γώ τη λειτουργία των Αυτενεργών Νόμων, που διέπουν τα Σύμπαντα. Όσο κι αν σου επεξηγώ τις καταστάσεις που καλύπτουν και τις διαφοροποιήσεις, που ακολουθούν στις διάφορες ιδιαιτερότητες εκδηλώσεων, δεν πρόκειται να κα­λύψεις την απορία σου. Γιατί η απορία υφίσταται εξαιτίας των διττών συλλογισμών σου και της διττής διερ­γασίας που υπάρχει μέσα σου. Αυτή η διττή διεργασία δεν μπορεί να χωρέσει την Ένωση. Είναι αναγκαίο να μετουσιωθεί, να ενταχθεί μέσα στην ουδετερότητα, για να περικλείσει εντός της την Ένωση και να κατανοήσει την ολότητα των διεργασιών, που εκφράζονται πάνω στον πλανήτη και στα Σύμπαντα. Σου τονίζω μόνο, ότι τα πάν­τα διέπει η Ισορροπία.

Σου είναι γνωστό, ότι τίποτα δεν εκδηλώνεται στα Σύμπαντα, χωρίς τη Θέληση του Θεού, και ίσως σου δημιουργεί απορία πώς η Θέληση του Θεού επιτρέπει τόση δυσαρμονία, τόση εκδήλωση αρνητικότητας, τό­ση κατάσταση πλάνης. Μπορείς να χωρέσεις, Άνθρω­πε, ότι για τη διττή διαδρομή, που ακολουθείς, για τα διτ­τά στοιχεία που εκδηλώνεις, αυτό είναι η Ισορροπία, αυτό είναι η εκδήλωση του Νόμου της Ισορροπίας.

Έχεις μάθει ν’ απομονώνεις τα γεγονότα, που αντικρίζεις γύρω σου, να θεωρείς ένα αρνητικό γεγονός αποκομμέ­νο από ένα θετικό ή αντίστροφα. Επίσης έχεις συνηθίσει να τα απομονώνεις χρονικά, δηλαδή να σημαδεύεις μία ολόκληρη χρονική περίοδο από μία αρνητική κατάστα­ση, ενός πολέμου π.χ., και να την απομονώνεις από μία άλλη θετική, ειρήνης και αρμονίας. Όμως στον Θεό τα πάντα είναι Ένα, δεν υπάρχει χώρος και χρόνος. Η Ισορροπία δεν απομονώνεται σε στιγμές, είναι δια­χρονική, όπως διαχρονικός είναι και ο τρόπος, που διδάσκει την εξυψωμένη της μορφή, την Τέλεια μορφή της. Μέσα από τις καταστάσεις που ζεις, βιώνεις Ισορρο­πία διττότητας και διδάσκεσαι να βιώσεις Ισορροπία Ενότητας. Οι εκδηλώσεις τμημάτων σου, που προκάλεσαν καταστροφές και ρήξεις στον κόσμο, δεν έκαναν τί­ποτε άλλο παρά να εκφράσουν την κατάσταση άρνησης του Ενός Ανθρώπου, που είσαι, και να Ισορροπήσουν τις εσωτερικές καταστάσεις φέρνοντάς τες στην εκδήλωση και εντάσσοντάς τες στον μηχανισμό της Μετουσίωσης. Γιατί στον διττό κόσμο που εκδηλώνεσαι, καθετί για να μετουσιωθεί, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιηθεί και να εκδηλωθεί. Όχι απαραίτητα σαν εκδηλωμένη πράξη, αλ­λά οπωσδήποτε να εκδηλωθεί ολοκληρωμένα στη Συνεί­δηση και στη Νόηση, ώστε να εισχωρήσει εντός του η κα­ταλυτική ροή της Μετουσίωσης και να το εντάξει μέσα στην Ουδετερότητα.

Η εκδήλωσή σου, Άνθρωπε, στους αιώνες που κύ­λησαν, παρουσίαζε μεγάλα χάσματα εσωτερικής ανι­σορροπίας, και αυτά τα χάσματα της εσωτερικής ανι­σορροπίας εκφράζονταν διαμέσου ενός τμήματος ή και περισσότερων τμημάτων του Εαυτού σου και γίνονταν το ερέθισμα για να σκεφτείς, για να συνειδητοποιήσεις, για να μπορέσεις ν’ απεγκλωβιστείς από το χάσμα στο οποίο βρισκόσουν χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Είναι απαραίτη­το να κατανοήσεις, ότι η εκδήλωση των πραγμάτων πάνω στον πλανήτη γη είναι ολοκληρωμένη. Δηλαδή, οτιδή­ποτε ελλείπει από ένα τμήμα, εκδηλώνεται από ένα άλλο, οτιδήποτε ελλείπει από μία κατάσταση κραδασμών, εκδη­λώνεται σε μία άλλη κατάσταση κραδασμών. Όταν λέω ελλείπει, εννοώ και στοιχεία θετικά και στοιχεία αρνη­τικά, γιατί αυτό που λείπει από τη γη, από τον Άνθρω­πο που ζει πάνω σ’ αυτήν, είναι ακριβώς η ένωση των αρνητικών και θετικών στοιχείων και η Ουδετεροποίη­ση. Έτσι δρουν απομονωμένα και διττά τα αρνητικά και τα θετικά στοιχεία, παρουσιάζοντας πάνω στον πλανήτη, και διαχέοντας στο Σύμπαν, αυτή την όψη της δυσαρμο­νίας, που όμως εκφράζει, για την κατάσταση της διττότητας σε συνισταμένη εκδήλωσης, Ισορροπία.

Άνθρωπε, προσπάθησε να χωρέσεις, ότι αν πραγμα­τικά διακατέχεσαι από διάθεση να προσφέρεις σε Αρ­μονία, πρέπει να συντελέσεις στην Ουδετεροποίηση των πάντων, στην Ενότητα των πάντων, σε καμία κα­θήλωση και δέσμευση κανενός στοιχείου. Γιατί κάθε καθήλωση και δέσμευση δημιουργεί αυτό που αντικρί­ζεις γύρω σου, έστω αν αυτή η καθήλωση ή η δέσμευση αναφέρεται σε στοιχεία αρνητικά. Τα στοιχεία τα αρνητικά χρειάζονται τη συνένωση με τα θετικά, όπως απαραί­τητα και τα θετικά χρειάζονται τη συνένωση με τα αρνητι­κά. Διαφορετικά, μην αναμένεις να εκδηλωθεί Ειρήνη και Αρμονία πάνω στη γη. Δεν είναι δυνατόν να εκ­φραστεί Ενοποίηση, αν όλοι οι κραδασμοί, οι ήχοι, τα χρώματα και οι δονήσεις που παράγονται από τον Άν­θρωπο, δεν ενταχθούν ουδετεροποιημένα μέσα στην Ισορροπία της Τελειότητας.

Απέκτησες ελεύθερη βούληση. Αναρωτήθηκες ποτέ ποια είναι αυτή η ελεύθερη βούληση την οποία απέκτη­σες; Θεώρησες απλοϊκά, ότι είναι η δυνατότητά σου να επιλέγεις μέσα στους διττούς δρόμους της προσωπικό­τητας και του γήινου Κατεστημένου. Αυτό δεν είναι ελεύ­θερη βούληση, Άνθρωπε, είναι η λειτουργία του Νόμου της Ολότητας. Είναι η τάση της ενοποίησης του Αν­θρώπου, που υπάρχει αδιάρρηκτα μέσα σου από την πρώτη στιγμή της διάσπασής σου. Γιατί πρέπει να κα­τανοήσεις, ότι καμιά επιλογή σου δεν είναι ανεπηρέαστη από το Όλον. Κάθε επιλογή στον διττό δρόμο φέρει επιρ­ροές από την επιλογή κάθε τμήματος του Ανθρώπου, κι όχι μόνο του ζώντος Ανθρώπου την ίδια χρονική περίοδο μ’ εσένα, αλλά του Ανθρώπου που έζησε και θα ζήσει. Είναι δηλαδή ενταγμένη μέσα στον Νόμο της Ισορρο­πίας της διττότητας που σου εξέφρασα και σου εξήγησα πριν. Η ελεύθερη βούληση που απέκτησες, Άνθρωπε, ήταν και είναι ο Εαυτός Θεός. Αυτή είναι η μόνη ελευ­θερία του Παντόχρονου και του Πανταχού, η Ζωή, η Αγάπη, η Ενότητα. Οτιδήποτε άλλο είναι λειτουργικό­τητα, που με διάφορες διαδοχικές καταστάσεις οδηγεί το «Είναι» σου στη συνειδητοποίηση και στην έκφρα­σή του ως Θεός.

Η διδαχή Μου, Άνθρωπε, προς εσένα δεν ενέχει κανέναν περιορισμό. Σου παρουσιάζω έναν δρόμο, μα αυ­τός ο δρόμος δεν έχει καθορισμένα βήματα. Παρου­σιάζω έναν δρόμο, που μπορεί να τον ακολουθήσει κάθε τμήμα του Ανθρώπου, χαράζοντας τη δική του προσωπική πορεία και ιδιαιτερότητα. Γιατί μέσα στον δρόμο, που σου διδάσκω, της Χριστοποίησης, όλοι οι άλλοι δρόμοι και οι ιδιαιτερότητες ενοποιούνται και μετουσιώνονται, πραγματώνουν την Ουδετερότητα και την Ένωση. Επομένως, δεν υπάρχει ανάγκη να οριοθε­τήσω ή να καταδείξω με απόλυτο καθορισμό κινήσεις. Θα σου έλεγα, μάλιστα, ότι κάτι τέτοιο είναι δεσμευτικό για σένα, δεσμευτικό για Μένα, που κατοικώ μέσα σου. Για­τί, Άνθρωπε, ο Εαυτός σου, ο Λόγος δηλαδή, σε θέλει όπως είσαι. Γιατί ό,τι είσαι ανήκει στην Ενότητα, ό,τι είσαι ανήκει στον Λόγο. Αν προσπαθήσω να περιορίσω αυτό που είσαι, τότε κάποια στοιχεία από το Όλον θα πα­ραμείνουν αμετουσίωτα, αδρανή και παθητικά, γιατί δεν θα έχουν ενταχθεί στη συνειδητή Μετουσίωση. Σε θέλω όπως είσαι, και σε οδηγώ, από μέσα σου κι απ’ έξω σου, να φτάσεις στη συνταύτιση, στην Ουδετεροποίηση, στην έκφραση του Θεού, προσφέροντας αυτή την έκφρα­ση προς κάθε κομμάτι σου.

Υπάρχουν πάρα πολλές καταστάσεις, που σε περιο­ρίζουν και σε δεσμεύουν, ακόμα κι όταν βρίσκεσαι στην εξελικτική πορεία της ταύτισης μαζί Μου. Κατανόησε, ότι κάθε σκαλοπάτι σου είναι ένας περιορισμός, που μετουσιώνεται, μέχρις ότου οδηγηθείς στο Άπειρο. Κατανόη­σε, ότι κάθε σκαλοπάτι σου είναι μια ανισορροπία, που θα μετουσιώνεται σε Ισορροπία και θα αντικαθίσταται από ανισορροπία πάλι, μέχρις ότου ταυτισθείς με την Απόλυτη Ισορροπία του Παντόχρονου. Κατανόησε, ότι ακόμα και το απεριόριστο είναι ένας περιορισμός για σέ­να. Γιατί είναι έννοια και προσπαθείς να το προσεγγίσεις νοητικά, χρησιμοποιώντας διάνοια, γνώση και στοι­χεία που έχεις βιώσει, απόηχους από αυτό. Για να πάψει το απεριόριστο για σένα να είναι περιορισμός, είναι αναγκαίο να βιώσεις και να δεχτείς την Ολότητα του Εαυτού σου, όπως εκδηλώνεται στην πολλαπλότητα των σκηνωμάτων, να την Ευλογήσεις, να την ενώσεις και να γίνεις το Όλον, να μιλήσεις μέσα από σκηνώμα­τα άλλα, να εκφραστείς μέσα από κινήσεις άλλων σωμά­των. Μόνο τότε μπορείς να πεις ότι είσαι Απεριόριστος. Και μπορείς να το πεις, γιατί τίποτα δεν σε περιορίζει, όχι θεωρητικά ή λεκτικά, αλλά βιωματικά και ουσιαστικά. Δια­φορετικά, υπάρχει περίπτωση η κατάσταση της έννοιας «απεριόριστος» να σε ρίξει σε ανακυκλώσεις διττών καταστάσεων, εμφανίζοντάς σου διττές επιλογές σαν δύναμη Απεριόριστου, ενώ στην πραγματικότητα είναι δέσμευση και αποκοπή από την Ένωση.

Αγαπημένε Άνθρωπε, προχώρα και εκδηλώσου. Δι­δάσκεσαι τον Εαυτό σου. Μια τέτοια διδασκαλία απαιτεί υπευθυνότητα και επίγνωση. Απαιτεί προπάντων επικοι­νωνία με το Είναι σου συνεχή. Απαιτεί Αγάπη για κάθε τμήμα του Εαυτού σου. Μην αμελείς, μην επαναπαύε­σαι. Διάλεξες να μαθητεύσεις στην Ενότητα, διάλεξες να γίνεις Ουδέτερος. Μέσα από τις διττές ανακυκλώσεις σου, άκουσες τη Φωνή της Ζωής, της Ύπαρξης του Εαυ­τού σου, και αυτό το άκουσμα ήταν και η επιλογή της Ου­δετερότητας, της ταύτισης μ’ Εμένα. Η επιλογή σου έχει ήδη πραγματωθεί. Δεν μπορείς να την ανατρέψεις, γιατί είναι επιλογή του Εαυτού προς τον Εαυτό. Γι’ αυτό τον λό­γο, συμβάδισε με την επιλογή σου, κατανόησέ την, νιώ­σε τον ήχο που σε ώθησε να γνωρίσεις την ενιαία Ύπαρξη. Συντονίσου στον ρυθμό της Δόνησής Του και εκδηλώσου.

Άνθρωπε, Ευλογώ το «Είναι» σου να γεμίσει με Ισορ­ροπία, Φως και Αγάπη. Ευλογώ τα Κέντρα σου και τα κα­θαρίζω, ώστε να παλμοδονούνται με Ουδέτερη Ενέργεια ταύτισης με την Τριαδική Θεότητα. Σε διαποτίζω με Αρ­μονία στο «Είναι» σου, στο νου σου, στην καρδιά σου, στη Συνείδησή σου και στα σώματά σου. Ανακινώ εντός σου τον Ολοκληρωμένο Άνθρωπο, τον Άνθρωπο Ένωση και Φως, να εκδηλώσει την Ενότητά του, την παντοδυνα­μία του, τη Θεότητά του. Να εκδηλώσει τη δράση του σε κάθε τμήμα του Εαυτού, δράση Μετουσίωσης και Ισορρο­πίας. Να εκδηλώσει την ελεύθερη βούληση του Εαυ­τού και την Ισορροπία της Τελειότητας.